και έπειτα πάμε για καφέ. Καφέ πικρό, της παρηγοριάς...
«Τα τελευταία περίπου 2 χρόνια σπουδάζω και δραστηριοποιούμαι στην Τουρκία. Είναι μια χώρα με πολλά πλεονεκτήματα αλλά και με αρκετά μειονεκτήματα. Παρ΄ όλα αυτά είναι ένας τόπος με Όραμα και Σοβαρότητα, εν ολίγοις ‘όλοι δουλεύουν και θέλουν να πάνε μπροστά’ .
Όραμα... αυτή η λέξη που τόσο έχει ξεφτιλιστεί στη χώρα μας. Γραφικός όρος κάθε πολιτικής ομιλίας που απλά πέφτει στο πάτωμα για να τον σκουπίσουν μετά οι καθαριστές μαζί με όλα εκείνα τα χαρτάκια του ψηφο-παραλληρήματος και μαζικού οργασμού αυτών των συγκεντρώσεων... Όραμα εννοώ μια ματιά για το πώς θέλουμε να είμαστε στο μέλλον ή πιο απλά να ΄παραγγέλνουμε΄ το αύριο.
Σοβαρότητα δεν εννοώ την κομπορρημοσύνη ή παλικαριά ορισμένων Ελλήνων πολιτικών σε διεθνή γεγονότα ή στην τηλεόραση. Σοβαρότητα εννοώ την αντίληψη του οράματος, της εργασίας και των πόρων για την επίτευξή του, ή απλά αυτό που μας έλεγε ο μαθηματικός και διευθυντής στο Γυμνάσιο που φοιτούσα ΄Είμαι, Έχω, Θέλω΄.
Θα προσπαθήσω, αν και δύσκολο να μην ενδώσω στον πειρασμό της γκρίνιας που τόσο πολύ ερεθίζει, να περιγράψω την εμπειρία μου εδώ -στους ΄άλλους΄, κυρίως στο χώρο του Πανεπιστημίου, και θα αποδείξω γιατί απλά δεν ξαναγυρνώ. Τα συμπεράσματα και η διήγηση είναι προσωπική και εκ των πραγμάτων όχι αντικειμενική, δεν είναι πορίσματα επιστημονικής έρευνας παρά μόνο προβολή μιας οπτικής, ενός φοιτητή που πάτησε το πόδι του στη γείτονα πριν 2 χρόνια και συνεχίζει να διαβιεί εκεί, της δικιάς μου οπτικής.
Πώς ξεκίνησαν όλα. Οι Τούρκοι γείτονες μας μου απέδωσαν μία συνδυασμένη Υποτροφία το 2009. Συγκεκριμένα η όλη διαδικασία ξεκίνησε από τα Rotary Clubs της Τουρκίας τα οποία σε συνδυασμό με το Πανεπιστήμιο Yeditepe και με σκοπό την προώθηση της ελληνο-τουρκικής φιλίας και κατανόησης (μέσα από τον πιο αποτελεσματικό τρόπο που δεν είναι άλλος από τις Υποτροφίες) κατόπιν διαγωνισμού που διεξήχθη και υποβολής αιτήσεων με επέλεξαν να είμαι Πρέσβης Καλής Θελήσεως και να σπουδάσω στη χώρα τους. Αρχικά δε διστάζω να πω, εξαιτίας ορισμένων προκαταλήψεων λόγω κόμπλεξ κατωτερότητας που ανθίζει σε μικρές χώρες όπως και η δική μας, ...ήμουν επιφυλακτικός, γρήγορα όμως συνειδητοποίησα πόσο διαφορετικά ήταν τα πράγματα και πόσο με ωφέλησε η εν λόγω υποτροφία καθώς και πόσο μεγάλη τιμή ήταν το ότι μου αποδόθηκε.
Να γυρίσω πού; Στους σκοτεινούς εκείνους διαδρόμους που θυμίζουν την μεταπολεμική Ευρώπη... Στους περίεργους εκείνους τύπους που πουλάνε ‘ιδεολογική πραμάτεια’ από τα Κομματικά Τραπεζάκια τους. Στους Φιντέλς και Ζαπατίστα του ελληνικού πανεπιστημίου που χτίζουν πόρτες Γραφείων Επιχειρηματικότητας(περίπτωση Πανεπιστημίου Πατρών) ή στους Νέο-Ναζί διαφόρων ομάδων που έχουν κάθε δικαίωμα να σταματούν ομιλίες να μπαίνουν... να βγαίνουν, να θερίζουν, να ΄βιάζουν΄ και ό,τι βάζει ο νους. Να ζηλέψω τι από αυτά;
Το πανεπιστήμιο που φοιτώ (Yeditepe Üniversitesi) είναι Ιδιωτικό ίδρυμα. Ναι μάλιστα οι Τούρκοι φίλοι μας έχουν από αυτά, ναι αυτά που τόσο απειλούν το ένδοξο δημόσιο (σοβιετικού τύπου) Πανεπιστήμιο της Χώρας μας... Είναι ένας αποτελεσματικός ιδιωτικός φορέας λοιπόν που Σέβεται τον εαυτό του και πάνω από όλα τους Φοιτητές του. Πρώτη φορά ένιωσα πως «μετράω» και πρώτη φορά είχα εντατική ‘εργασία για το σπίτι’. Και ναι μου άρεσε! Γινόμουν καλλίτερος, ξαφνικά είχα κίνητρο, ό,τι ποτέ δεν είχα στην Ελλάδα δυστυχώς. Ενδεικτικά αναφέρω πως η παρακίνηση για τη συμμετοχή και τη δραστηριοποίησή μας σε μη κυβερνητικές οργανώσεις NGOs είναι συνεχής από τους καθηγητές, ορισμένες φορές και προϋπόθεση για να ΄περάσεις΄ το μάθημα.
Οι πολιτικές παρατάξεις είναι άλλη μια ελληνική πατέντα, εδώ δεν υπάρχουν, γιατί απλά δε χρειάζονται. Τα παράπονα των φοιτητών λαμβάνονται σοβαρά από τη διεύθυνση κάθε τμήματος και επιλύονται σε χρόνο μιας εβδομάδας (για σοβαρά θέματα). Φυσικά υπάρχουν όμως Ομάδες ΑΠΟ το Πανεπιστήμιο ΓΙΑ το Πανεπιστήμιο, από ομάδες φιλοσοφικές, ερασιτεχνικής φωτογραφίας, καταδύσεων-extreme sports, χορού μέχρι ομάδες Επιστημονικής φαντασίας και ό,τι βάζει ο νους. Ναι αυτές οι «παρατάξεις» μου αρέσουν πολύ και μάλιστα χρηματοδοτούνται αφειδώς από το Πανεπιστήμιο.
Τις εγκαταστάσεις δεν θα τις σχολιάσω ιδιαίτερα διότι είναι η ποιότητα που μετράει και όχι η εμφάνιση, συνοπτικά θα πω όμως πως συναγωνίζονται εγκαταστάσεις 5αστερου ξενοδοχείου.
Επίσης εντός του πανεπιστημίου πραγματοποιούνται ημέρες Καριέρας ναι! Καριέρας όπου έρχονται Εταιρείες και συνδιαλέγονται και ναι γιατί όχι ΄Στρατολογούν΄ φοιτητές! Σενάρια επιστημονικής φαντασίας αυτά για τη χώρα μας... Ακόμα, το πανεπιστήμιο έχει εφαρμόσει το σύστημα των Credits που σημαίνει ότι τα μαθήματα που «περνάω» εδώ αναγνωρίζονται σε όλο σχεδόν τον κόσμο... Βέβαια όχι στη χώρα μας, της οποίας παρεμπιπτόντως το πτυχίο μου αναγνώρισε πλήρως η τουρκική κυβέρνηση εντός 2 μηνών.
Αλλά μήπως όλα αυτά συμβαίνουν διότι το Yeditepe είναι ιδιωτικό πανεπιστήμιο; Η απάντηση είναι ΟΧΙ καθώς έχω επισκεφθεί και Δημόσια Πανεπιστήμια λόγω Τούρκων και Αμερικανών. Ναι! Αμερικανών φίλων που σπουδάζουν εκεί και έχω συμμετέχει σε διαλέξεις. Εν ολίγοις υπάρχει Σοβαρότητα. Δηλαδή οι σκοποί των Πανεπιστημίων είναι σαφώς ορισμένοι και όλοι επιτελούν λειτούργημα, με Πλεονασματικούς (ιδιωτικά αλλά και ορισμένα δημόσια εκπαιδευτικά ιδρύματα) ή Ισοσκελισμένους (κυρίως δημόσια εκπαιδευτικά ιδρύματα). Για να μην παρεξηγηθώ, ελλείψεις και μειονεκτήματα υπάρχουν και δεν περιγράφω κάποιον παράδεισο. Το σημείο που θέλω να τονίσω είναι η Σοβαρότητα και το Όραμα ως προς την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων, κάτι που λείπει στην Ελλάδα.
Η Τουρκία είναι μια χώρα εξωστρεφής, ανοιχτή. Ναι! Ανοιχτή. Ανοιχτή σε ξένους φοιτητές, σε ιδέες που θα την πάνε μπροστά. Ανοιχτή στους τουρίστες. Οι Έλληνες μπορούμε να την επισκεφθούμε μόνο με την ταυτότητά μας σε αντίθεση με τους Τούρκους που για να έρθουν στη χώρα μας το μόνο που δε ζητούν –χωρίς αυτό να είναι βέβαιο– είναι Πιστοποιητικό Φρονημάτων. Ανοιχτή σε επενδύσεις και στο επιχειρείν. Οι επιχειρήσεις εδώ δεν είναι κακές αλλά οι ιδιοκτήτες – μέτοχοί τους είναι πρόσωπα σεβασμού διότι προσφέρουν παραγωγή πλούτου αντί να μοιράζουν τη μιζέρια. Σαφώς υπάρχουν προβλήματα και ασυμμετρίες και σαφώς μπορεί να αποδειχθεί ένα δύσκολο μέρος να διαβιώσεις, όμως οι ευκαιρίες υπάρχουν. Η ανάπτυξη είναι μεγάλη και το ηθικόν υψηλό. Αυτά μου φτάνουν και μου περισσεύουν. Θέλετε κι άλλα;
Γερμενής Παναγής
Master in Political Science, Yeditepe Üniversitesi- Turkiye
Bachelor in Bussiness Administration, University of Patras Greece»
Υπεύθυνος φιλοξενίας:
Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@capital.gr
Με τα τόσα ναι και ναι που λέει ο φίλος μας, αναρωτιέμαι αν προσπαθεί να πείσει εμάς που διαβάζουμε τα γραφόμενα του, η αυτόν τον ίδιο την ώρα που τα γράφει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσωπικά βλέπω ότι τίποτα δεν πάει καλά στη χώρα μου, αλλά σε καμία περίπτωση δεν νιώθω κόμπλεξ κατωτερότητας απέναντι στους γείτονες.
Έχοντας επισκεφτεί και την γείτονα χώρα μάλιστα μπορώ να πω ότι είναι μια από τα ίδια με την Ελλάδα σε κτηριακές εγκαταστάσεις και σε υποδομές.
Φυσικά είναι δικαίωμα του κάθε ενός να ζήσει όπου θέλει, αλλά όχι ότι με τα ναι και ναι που λέει κάθε τόσο, ότι με έπεισε κιόλας για την ανωτερότητα της Τουρκίας, η ότι εκεί είναι καλύτερα.
προσωπικα συμφωνω απολυτα με τον συγγραφεα του κειμενου αν και δεν μενω εκει μονιμα.δυστυχως αγαπητε φιλε 23:16 παραπανω εχω την εντυπωση οτι κοιμασε τον υπνο του δικαιου η εθελοτυφλεις.η τουρκια μπορει να εχει πολλα προβληματα στα θεματα δικαιωματων,προβληματα οτι ο στρατος ακομη παρεμβαινει στα δρωμενα της χωρας αλλα η εξελιξη που εχει αυτη η χωρα ειναι απιστευτη.αφου λες οτι εχεις παει στην τουρκια για πες μου λιγο,απο αποψη καθαριοτητας στις μεγαλες πολεις που ειναι καλυτερα?ας συγκρινουμε 2 γειτονικες πολεις ας πουμε την ροδο μας και το μαρμαρις απεναντι!η ροδος ειναι μες την βρωμια,τα παρατημενα κτιρια,παρκα διαλυμενα,πεζοδρομια τριτοκοσμικα,οργανωση μηδεν,στο μαρμαρις απεναντι???ολα πεντακαθαρα,προσεγμενα...
ΑπάντησηΔιαγραφήθες στο θεμα σερβις στους τουριστες???αστο καλυτερα....υποδομες?ξενοδοχεια?
ειναι αμετρητα παραδειγματα που θα παρει σελιδες αν αναλυσουμε.
ευτυχως για την τουρκια οπως ειπε ο φιλος συγγραφεας του αρθρου,υπαρχει θεληση και οργανωση και οποιος εχει παει εκει με ανοιχτο μυαλο το βλεπει ξεκαθαρα οτι μας εχουν ξεπερασει πρ πολλου!
να χαιρονται και την καθαριοτητα τους και την οργανωση τους και ολα τους οι ανθρωποι !! . εγω σε χωρα που "διοικητε" απο στρατηγους και με μια ιστορια "ΒΟΘΡΟ"(βλεπε γεννοκτονιες ποντιων.γεωργιανων, κουρδων ,κυπριων,κτλ κτλ )ΔΕΝ ΜΕΝΩ ..............
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ δεν έχω πάει στην Τουρκία αλλά από φίλους μου έχω ακούσει τα καλύτερα για τους τουριστικούς προορισμούς τουλάχιστον. Όσο για τα πανεπιστήμια αν είναι έτσι που τα λέει το παλικάρι (και γιατί να μην είναι δηλαδή) ε δεν το συζητώ. Είναι πολύ ανώτερα από τα δικά μας.Τυχαίνει και έχω γιο φοιτητή και ξέρω την κοροϊδία των Ελληνικών Πανεπιστημίων. Ενώ όσοι φίλοι δεν σπουδάζουν στην Ελλάδα πραγματικά μορφώνονται.Σε αυτό είμαι σίγουρη. Και βέβαια τα πτυχία των παιδιών αυτών που δούλεψαν πραγματικά και δεν έκαναν απουσίες από τα μαθήματα τους δεν τα αναγνωρίζει η φτωχομάνα Ελλάδα αχχχ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΙ ΣΥΖΗΤΆΜΕ ΤΏΡΑ. ΣΉΜΕΡΑ ΈΧΟΥΝ ΑΠΕΡΓΊΑ ΤΑ ΛΕΩΦΟΡΕΊΑ ΔΕΝ ΓΊΝΕΤΑΙ ΜΆΘΗΜΑ ΑΎΡΙΟ ΕΘΝΙΚΉ ΓΙΟΡΤΉ ΔΕΝ ΓΊΝΕΤΑΙ ΜΆΘΗΜΑ ΜΕΘΑΎΡΙΟ ΤΟ ΜΆΘΗΜΑ ΕΊΝΑΙ ΠΡΟΑΙΡΕΤΙΚΟ ΜΕΤΆ ΑΠΕΡΓΟΎΝ ΟΙ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΔΕΝ ΓΊΝΕΤΑΙ ΜΆΘΗΜΑ ΣΕ ΛΊΓΟ ΕΊΝΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΉ ΕΟΡΤΉ ΔΕΝ ΓΊΝΕΤΑΙ ΜΆΘΗΜΑ, ΑΠΕΡΓΟΎΝ ΟΙ ΦΟΊΤΗΣΕΣ ΔΕΝ ΓΊΝΕΤΑΙ ΜΆΘΗΜΑ, ΒΡΈΧΕΙ ΔΕΝ ΓΊΝΕΤΑΙ ΜΆΘΗΜΑ, ΟΙ ΠΡΥΤΑΝΕΙΣ ΚΑΝΟΥΝ ΜΆΘΗΜΑ ΣΕ ΆΔΕΙΑ ΑΜΦΙΘΈΑΤΡΑ ΓΙΑΤΊ ΔΕΝ ΧΡΕΙΆΖΕΤΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΉΣΕΙΣ ΤΟ ΤΆΔΕ ΜΆΘΗΜΑ ΑΛΛΆ ΤΑ ΠΤΥΧΊΑ ΕΊΝΑΙ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΜΈΝΑ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτά που λέει ο κύριος αυτός είναι τα στοιχειώδη που παρέχουν όλα τα πανεπιστήμια στο εξωτερικό. Σε άλλες ανεπτυγμένες χώρες παρέχουν πολύ περισσότερα ανάλογα και με τα δίδακτρα που καταβάλει κάνεις. Αυτός βέβαια δεν πληρώνει δίδακτρα αλλά αν πλήρωνε θα αντιλαμβανόταν ότι είναι λίγα. Εδώ βέβαια ουδείς πληρώνει δίδακτρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.skai.gr/news/greece/article/161807/adiexousiastes-diekopsan-mathima-sti-nomiki-/
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν θα σταθώ στα υπόλοιπα που είπατε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα απαντήσω μόνο στο θέμα της καθαριότητας που ειπε ο 00.03
Η Κωνσταντινούπολη φίλε μου είναι το ίδιο σε θέμα καθαριότητας με την Αθήνα.
Όταν μιλάμε για Κωνσταντινούπολη και παράλια ωστόσο, μιλάμε για την ελίτ της Τουρκίας, γιατί από εκεί και πέρα το χάος, μέχρι μουλάρια έχουν μέσα στα σπίτια τους και μένουν όλοι μαζί, στο ένα δωμάτιο τα μουλάρια και στο άλλο οι άνθρωποι.
Εγώ είπα ότι πήγα και τα είδα, από εκεί και πέρα όμως δημοκρατία έχουμε, μπορεί ο κάθε ένας να έχει την γνώμη του.
Α ρε πόσο γύφτοι είμαστε σε αυτή τη χώρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔΥΣΤΥΧΩΣ αυτά που γράφει ο αρθρογράφος είναι σωστά.
Και δυστυχώς ακόμα δεν πιάσαμε πάτο.
Αυτο που μαλλον δε γινεται εμφανες σε πρωτη αναγνωση, αγαπημενοι μου συμπολιτες, ειναι πως το πανεπιστημιο στο οποιο αναφερεται ο γραφων ειναι ενα ιδιωτικο πανεπιστημιο με μπολικουτσικα διδακτρα και αφορα στην πολυ συγεκριμενη ΕΛΙΤ της Τουρκιας και οχι στα πολλα εκατομυρια Τουρκων που μαλλον δεν την περνανε και τοσο καλα. Το γραφω για να εχουμε μια πιο ολοκληρωμενη αποψη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πρόβλημα της Ελλάδος δεν είναι τα πανεπιστήμια αλλά οι πολιτικοί !
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτοί είναι που υποβαθμίζουν την κοινωνία, τον κόσμος, τους νέους .
Αυτοί είναι που λένε ότι μαζί τα φάγαμε, αυτοί με τη Τσίμενς, με τα Βατοπέδια και και και και και..
Στην Ελλάδα δεν υπάρχει όραμα διότι ο κόσμος βρίσκεται υπό ομηρία οικονομική μια ομηρία που τις προϋποθέσεις δημιούργησαν οι πολιτικοί αυτοί με τη ψήφο των ψηφοφόρων τους .
ΦΟΡΟΙ
ΤΕΒΕ
ΦΠΑ
ΦΡΟΝΤΗΣΤΙΡΙΑ
ΔΙΟΔΙΑ
ΤΕΛΗ
ΝΕΡΟ
ΔΕΗ
ΦΑΙ
ΨΩΜΙ
ΠΑΙΔΕΙΑ
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Το ότι πλέον έχουμε φτάσει σε σημείο να συγκρινόμαστε με την Τουρκία τα λέει όλα. Τσακώνονται οι φαφούτηδες για το ποιος έχει πιο πολλά δόντια! α ρε κακομοίρηδες...
ΑπάντησηΔιαγραφή