Το τίμημα της πολιτικής του μνημονίου.

Σε μια εποχή σκληρής λιτότητας και περικοπής μισθών όλος ο ελληνικός λαός στερείται πάρα πολλά...
H χώρα μας σημειώνει το μεγαλύτερο ποσοστό ανεργίας των τελευταίων 35 ετών. Έφτασε τους 700.000 με 800.000 χιλιάδες ανέργους σε ένα χρόνο για πρώτη φορά στην ιστορία της Ελλάδος.

Από πέρσι μέχρι και φέτος έχει η Ελλάδα τόσο μεγάλο ποσοστό ανέργων γυναικών ( μεγαλύτερο των ανδρών). Φυσικά η ανεργία είναι συνυφασμένη με: - τα λουκέτα στα μαγαζιά, - την δυστυχία στα ελληνικά νοικοκυριά (βασικές ανάγκες, δεν μπορούν να πληρωθούν όπως στεγαστικά δάνεια λογαριασμοί ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΝΕΡΟ) κ.τ.λ. Όλα αυτά, αποτελούν τίμημα της πολιτικής του μνημονίου την οποία και πληρώνουν οι Έλληνες πολίτες. Ο ελληνικός λαός επωμίζεται την αναποτελεσματική οικονομική κυβερνητική. Όταν 500.000 με 600.000 άνεργοι προέκυψαν μόνο από την διακοπή των έργων και την μείωση της οικοδομικής δραστηριότητας, είναι σίγουρο, ότι απαιτούνται άλλες οικονομικές πολιτικές. Γι’ αυτό απαιτείται άλλου είδους πολιτικό μίγμα. Στα Δωδεκάνησα η ανεργία έφτασε στα ύψη, 1 στους 4 είναι άνεργος από την πιο παραγωγική ηλικία. Η βιομηχανία γενικότερα φθίνει στην Ελλάδα και συνεχώς έχουμε απολύσεις. Επίσης παρατηρείτε μείωση προσωπικού και σε ξενοδοχειακές μονάδες. Ακόμα έχουμε λήξεις συμβάσεων σε όλους τους ιδιωτικούς τομείς. Επιπρόσθετα, όλες οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου και οι συμβάσεις έργου που δεν ανανεώνονται ούτε στον Δημόσιο τομέα ούτε στην Τοπική Αυτοδιοίκηση αυξάνουν τα ποσοστά της ανεργίας. Η πολιτική που εφαρμόζει περί μέριμνας υπέρ των φτωχών, των αδυνάτων και των ανέργων για μια ακόμη φορά θα αποδειχθούν ψευδείς σε περίπτωση που κοπεί το επίδομα ανεργίας το οποίο άλλωστε προέρχεται από εισφορές των εργαζομένων και των εργοδοτών.

Το επίδομα ανεργίας αποτελεί το τελευταίο οικονομικό στήριγμα στους απολυόμενους που για ένα διάστημα ανάλογα με το χρόνο εργασίας τους το δικαιούνται. Θα πρέπει εδώ να παρατηρήσουμε ότι με το επίδομα αυτό των 454 ευρώ το μήνα καλύπτονταν ένα μικρό μέρος των βασικών αναγκών μιας οικογένειας. Η περικοπή του θα αποτελέσει σοβαρό πλήγμα με απροσδιόριστες επιπτώσεις για την ελληνική οικογένεια και θα οδηγήσει σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις τους θιγόμενους ιδιαίτερα σ΄αυτόν τον τόπο που το 70% τους χειμερινούς μήνες είναι άνεργοι.Η κυβέρνηση του μνημονίου προχώρησε σε συρρίκνωση των Σχολικών μονάδων. Ανάστατοι είναι οι μαθητές και οι γονείς ακόμα και στο σύνολό της η κοινωνία, καθώς βλέπουν την σοσιαλιστική Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να υποβαθμίζει την ποιότητα της παρεχόμενης γνώσης στα σχολεία.

Είναι πραγματικά θλιβερή διαπίστωση στην Ελλάδα του 2011, η Κυβέρνηση να αντιμετωπίζει την εκπαίδευση με αριθμητικά και οικονομικά κριτήρια και όχι με εκπαιδευτικά και παιδαγωγικά. Δυστυχώς, η λογική του μνημονίου «εισέβαλε» και στον χώρο της παιδείας. Το νέο μοντέλο σχολείου που προσπαθεί να εφαρμόσει η Κυβέρνηση με βάση την παιδαγωγική λογική θα έχει αρνητικές επιπτώσεις τόσο στους μαθητές και στους εκπαιδευτικούς. Στα νέα σχολεία η δυνατότητα επιτήρησης και προστασίας των μαθητών θα είναι μηδαμινή. Χιλιάδες μαθητές θα στριμωχτούν σε μεγάλα τμήματα, λόγω έλλειψης σχολικών αιθουσών και σχολείων. Οι διαβεβαιώσεις της πολιτικής ηγεσίας ότι τα κριτήρια των συγχωνεύσεων είναι πρωτίστως παιδαγωγικά δεν πείθουν κανένα. Μετά λοιπόν την κατάργηση των σχολείων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, το υπουργείο Παιδείας ετοιμάζει την κατάργηση ΑΕΙ και κυρίως της πλειονότητας των ΤΕΙ.

Ετοιμάζεται η συρρίκνωση του Συστήματος Υγείας, που αναμένεται να οδηγήσει στη διατήρηση ενός νομαρχιακού νοσοκομείου κατά νομό, με διατήρηση των Κέντρων Υγείας και κατάργηση όλων των υπόλοιπων νοσοκομείων των νομών.

Ο μόνος που μπορεί να διασφαλίσει την έξοδο από την κρίση είναι ο Αντώνης Σαμαράς και το πρόγραμμα που προτείνει δηλαδή ανάπτυξη, αξιοποίηση δημόσιας περιουσίας, μείωση φορολογίας, τόνωση της αγοράς, ενίσχυση της επιχειρηματικότητας, αύξηση της ρευστότητας.

Γράφει ο Μιχάλης Λουλούς − στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας

pneoi.blogspot.com