Αιτία διαζυγίου τα αποθεματικά

Τα «δόντια» του δείχνει το μνημόνιο και στην Εκκλησία, αφού η σκληρή οικονομική πολιτική φαίνεται να επιβάλλει την «αφαίμαξη» από τα παγκάρια...
ακόμη και του οβολού που εισπράττουν οι ναοί. Οι ιεράρχες αντιδρούν έντονα σ' αυτή την προοπτική θεωρώντας ότι υποκρύπτεται σχέδιο διαχωρισμού Εκκλησίας και Κράτους. Η Τράπεζα της Ελλάδος έχει αποφασίσει να βάλει «χέρι» στα αποθεματικά των ναών, των μοναστηριών, των μητροπόλεων και των εκκλησιαστικών ιδρυμάτων σε ολόκληρη τη χώρα, ακόμα και στην Κρήτη και τα Δωδεκάνησα, που έχουν διαφορετικό εκκλησιαστικό καθεστώς, παρακρατώντας ένα μεγάλο ποσοστό από τους λογαριασμούς τους. Με αυτό τον τρόπο η Εκκλησία θα μείνει ουσιαστικά χωρίς ρευστό, ανίκανη να κάνει και στοιχειώδεις οικονομικούς προγραμματισμούς, πολύ δε περισσότερο έργα και φιλόδοξες φιλανθρωπικές κινήσεις.
Πρόκειται για την εφαρμογή του νόμου 1611/1950 και του νόμου 2216/1994 που «δεσμεύουν» τους λογαριασμούς των καταθέσεων των ΝΠΔΔ και τους παρέχουν τη δυνατότητα να αποσύρουν μόνο το τμήμα των χρημάτων που απαιτείται για μισθοδοσία και πληρωμή των στοιχειωδών αναγκών σε φως, νερό και τηλέφωνο. Σε αντάλλαγμα η Εκκλησία θα παίρνει ομόλογα του Δημοσίου και θα εισπράττει τόκο.
Η εφαρμογή των εν λόγω νόμων γίνεται για πρώτη φορά, καθώς μέχρι τώρα οι παραπάνω διατάξεις ήταν ανενεργές. Τα αποθεματικά υπολογίζονται σε δεκάδες εκατομμύρια ευρώ, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων της κεντρικής οικονομικής υπηρεσίας της Εκκλησίας, που ανέρχονται σε περίπου 45 εκατομμύρια ευρώ.
Ολα ξεκίνησαν το περασμένο φθινόπωρο, όταν οι τράπεζες άρχισαν να στέλνουν ειδοποιήσεις ότι η Τράπεζα της Ελλάδος τους ζητεί τα αποθεματικά, σε εφαρμογή των συγκεκριμένων νόμων. Οι μητροπολίτες αναστατώθηκαν καθώς όπως ισχυρίζονται τινάζεται στον αέρα το φιλανθρωπικό τους έργο, ενώ, δεν θα μπορούν να προγραμματίσουν ακόμη και επισκευή των κτιρίων τους. Κι αυτό γιατί η εκταμίευση χρημάτων από τα αποθεματικά, πέραν των τρεχόντων εξόδων και της μισθοδοσίας, συνεπάγεται ειδική άδεια της Τράπεζας της Ελλάδος που είναι ιδιαίτερα χρονοβόρα.
Η Ιερά Σύνοδος έστειλε επτασέλιδη επιστολή στον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας Γ. Προβόπουλο, που έχει στα χέρια της η «Κ.Ε.», ζητώντας την εξαίρεση της Εκκλησίας από την εφαρμογή του συγκεκριμένου μέτρου. Σύμφωνα με την επιστολή οι ιεράρχες θεωρούν ότι τα εκκλησιαστικά Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου είναι «προδήλως εξαιρετέα» από τους δύο νόμους του 1950 και του 1994. Κι αυτό γιατί είναι «πρόσωπα διάφορα του κράτους, από το οποίο είναι εντελώς ανεξάρτητα». Υπενθυμίζουν ότι αυτή την ερμηνεία έχει δώσει και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στο οποίο είχαν προσφύγει για περιουσιακούς λόγους, παλαιότερα, ορισμένα μοναστήρια. Οι ιεράρχες υπογραμμίζουν ότι τα ΝΠΔΔ της Εκκλησίας δεν διαχειρίζονται κρατικής προέλευσης περιουσία και δεν επιχορηγούνται από το κράτος. Είναι νομικά πρόσωπα δημοσίου θρησκευτικού και μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, αυτοχρηματοδοτούμενα, τα οποία εκπληρούν κοινωφελείς, φιλανθρωπικούς και πολιτιστικούς σκοπούς .
Υπενθυμίζουν ακόμα ότι «η Εκκλησία της Ελλάδος είναι και κατά το Σύνταγμα αυτοκέφαλη και αυτοδιοικούμενη, ενώ ο επίσκοπος αποτελεί και για τα περιουσιακά ζητήματα το ανώτερο όργανο της τοπικής Εκκλησίας. Ολα τα γεγονότα ρύθμισης της εκκλησιαστικής ζωής είτε τελούνται από τον ίδιο είτε εξαρτώνται πάλι από τον ίδιο». Κατά συνέπεια -καταλήγει η επιστολή- «θεωρούμε ότι τα εκκλησιαστικά ΝΠΔΔ δεν εμπίπτουν στην εφαρμογή του αναγκαστικού νόμου».
Η Τράπεζα της Ελλάδος μόλις έλαβε την επιστολή την παρέπεμψε στη νομική της υπηρεσία για να αποφανθεί σχετικά και μόλις πριν από λίγες ημέρες ο Γ. Προβόπουλος απάντησε ότι σύμφωνα με τους νομικούς της Τράπεζας δεν εξαιρείται η Εκκλησία, αλλά καλώς εφαρμόζονται οι νόμοι του 1950 και του 1994.
Το μόνο περιθώριο που έδωσε είναι μία μικρή χρονική περίοδος προσαρμογής. «Δεν μας αφήνουν περιθώρια ακόμη και για έκτακτες ή επείγουσες ανάγκες των ναών ή των μοναστηριών μας. Δεν θα έχουμε ούτε για να αγοράσουμε κερί», επισημαίνει ιεράρχης. «Μήπως μας ζητούν να παρανομήσουμε, ανοίγοντας προσωπικούς λογαριασμούς στις τράπεζες για να αντεπεξέλθουμε στο έργο μας;».

@enet