Το συγκρότημα κτίστηκε από τους Ιταλούς μεταξύ 1929 και 1932 σε ένα καταπράσινο περιβάλλον...
και ακολουθεί ένα μικτό σύστημα λιθοδομής και σκελετού από οπλισμένο σκυρόδεμα (μπετόν αρμέ), με ξύλινες στέγες με πολύ μεγάλη κλίση που είναι καλυμμένες με ειδικά κυματοειδή φύλα, με ωραία σχεδιασμένα ξύλινα κουφώματα και μεγάλες ευρύχωρες ξύλινες βεράντες.
Αρχικά το 1929 κτίσθηκε από τους Ιταλούς το ξενοδοχείο του Ελάφου και το 1930 πρόσθεσαν στο ισόγειο ένα εστιατόριο με μεγάλη βεράντα από πάνω του, μια μεγάλη πίστα χορού και ένα γήπεδο τένις. Τον επόμενο χρόνο προσθέτουν και όροφο που καταργεί την μεγάλη βεράντα. Το 1932 κατασκευάζουν δίπλα στο ξενοδοχείο «Έλαφος» μια νέα ανεξάρτητη πτέρυγα που της δόθηκε το όνομα «Ελαφίνα» και πλέον το συγκρότημα γίνεται γνωστό με το περίεργο όνομα «Έλαφος και Ελαφίνα». Έκτοτε χρησιμοποιείται ως ξενοδοχείο και προσελκύει αρκετό κόσμο που θέλει να περάσει λίγες ημέρες, ή κάποια Σαββατοκύριακα σε ένα υπέροχο δάσος στις πλαγιές ενός επίσης υπέροχου βουνού κοντά στην πόλη.
Λέγεται ότι οι Ιταλοί έδωσαν αυτά τα ονόματα στα δυο κτίρια επειδή στο δάσος της περιοχής ζει σε άγρια κατάσταση ένα είδος ελαφιού από τα ελάχιστα που επιζούν ακόμα στην Ευρώπη.
Αργότερα, μετά την Ιταλική κατοχή το συγκρότημα εγκαταλείφθηκε για πολλά χρόνια. Τα πρώτα χρόνια του νέου αιώνα ανακαινίστηκε και άρχισε να λειτουργεί ως σύγχρονο ξενοδοχειακό συγκρότημα.
και ακολουθεί ένα μικτό σύστημα λιθοδομής και σκελετού από οπλισμένο σκυρόδεμα (μπετόν αρμέ), με ξύλινες στέγες με πολύ μεγάλη κλίση που είναι καλυμμένες με ειδικά κυματοειδή φύλα, με ωραία σχεδιασμένα ξύλινα κουφώματα και μεγάλες ευρύχωρες ξύλινες βεράντες.
Αρχικά το 1929 κτίσθηκε από τους Ιταλούς το ξενοδοχείο του Ελάφου και το 1930 πρόσθεσαν στο ισόγειο ένα εστιατόριο με μεγάλη βεράντα από πάνω του, μια μεγάλη πίστα χορού και ένα γήπεδο τένις. Τον επόμενο χρόνο προσθέτουν και όροφο που καταργεί την μεγάλη βεράντα. Το 1932 κατασκευάζουν δίπλα στο ξενοδοχείο «Έλαφος» μια νέα ανεξάρτητη πτέρυγα που της δόθηκε το όνομα «Ελαφίνα» και πλέον το συγκρότημα γίνεται γνωστό με το περίεργο όνομα «Έλαφος και Ελαφίνα». Έκτοτε χρησιμοποιείται ως ξενοδοχείο και προσελκύει αρκετό κόσμο που θέλει να περάσει λίγες ημέρες, ή κάποια Σαββατοκύριακα σε ένα υπέροχο δάσος στις πλαγιές ενός επίσης υπέροχου βουνού κοντά στην πόλη.
Λέγεται ότι οι Ιταλοί έδωσαν αυτά τα ονόματα στα δυο κτίρια επειδή στο δάσος της περιοχής ζει σε άγρια κατάσταση ένα είδος ελαφιού από τα ελάχιστα που επιζούν ακόμα στην Ευρώπη.
Αργότερα, μετά την Ιταλική κατοχή το συγκρότημα εγκαταλείφθηκε για πολλά χρόνια. Τα πρώτα χρόνια του νέου αιώνα ανακαινίστηκε και άρχισε να λειτουργεί ως σύγχρονο ξενοδοχειακό συγκρότημα.
ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ!! ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΦΙΛΕ!
ΑπάντησηΔιαγραφήέχετε κάτι για την βίλα ντε Βέκι; είναι το κτίσμα που βρίσκετε λίγο ψηλότερα στο βουνό; σωστά;
ΑπάντησηΔιαγραφήΌντως το ξενοδοχείο είχε τις καλύτερες προυποθέσεις αλλά επειδή έχω διανυκτερεύσει εκέι για ένα σαββατοκύριακο η αλήθεια είναι ότι μόνο σκέτη απογοήτευση είναι. Αναφέρομαι αρχικά στις τιμές που είναι εξωπραγματικές (90ευρώ την βραδιά το δίκλυνο, ούτε στο Παρίσι να ήμουν), χωρίς πρωινό, επίσης τα δωμάτια ήταν παγωμένα μέσα στο χειμώνα ακόμη κ μετά τις παρατηρήσεις μας και τέλος οι υπηρεσίες του ξενοδοχείου δεν είναι ούτε οι στοιχειώδης. Λυπάμαι που ένα κόσμημα μόνο αντικείμενο εκμετάλευσης είναι!
ΑπάντησηΔιαγραφή