ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ

Του Νίκου Κωνσταντινίδη 

Ο Δωδεκανησιακός λαός έχει πάρει τις αποφάσεις του. Και θα τις πει μόλις ρωτηθεί. Όσο αργεί η ερώτηση, τόσο πιο σκληρή θα είναι η απάντηση...
Απ’ ότι φαίνεται οι αποφάσεις, της πολιτικής ηγεσίας του τόπου, η μία μετά την άλλη, βυθίζουν την χώρα στο τέλμα και αποδιοργανώνουν τον κοινωνικό και οικονομικό ιστό της.

Η πρόσφατη απόφαση της κυβέρνησης, να αυξήσει τους συντελεστές ΦΠΑ, σε ολόκληρη την επικράτεια, ήταν ένα τεράστιο λάθος, το οποίο θα οδηγήσει τη χώρα και την ίδια την πολιτική ηγεσία σε μεγάλες περιπέτειες.

Η Ομοσπονδία μας, ενώνοντας την φωνή της, με την άποψη των φορέων, των επιμελητηρίων, των πολιτικών δυνάμεις του τόπου, αλλά κυρίως με την καθολική άποψη των Δωδεκανησίων πολιτών, εκφράζει, όχι την δυσαρέσκεια της, αλλά την οργή της, γι αυτή την λανθασμένη απόφαση, που ήταν η χαριστική βολή στην ετοιμοθάνατη Εθνική Οικονομία.

Διακυβέρνηση πολιτών δεν σημαίνει, τυφλή εκτέλεση εντολών, από ξένους οικονομικούς εμπειρογνώμονες – επιτηρητές. Άλλωστε τα μέτρα πρέπει να έχουν διπλό στόχο: Την αύξηση των Δημοσίων εσόδων με την παράλληλη μείωση των δαπανών και την θεσμική θωράκιση της κοινωνίας για την αναπτυξιακή της πορεία.

Από την εφαρμογή αυτού του μέτρου, δεν θα αυξηθούν τα έσοδα του κράτους (γιατί βαθαίνει η ύφεση), δεν θα μειωθούν οι κρατικές δαπάνες (αφού πελάτης είναι και το Ελληνικό Δημόσιο), και δεν θα δημιουργηθούν αναπτυξιακές προοπτικές (αφού γινόμαστε απόλυτα «μη ανταγωνιστικοί», σκοτώνοντας το μοναδικό εθνικό προϊόν μας, τον τουρισμό). Σε κάθε περίπτωση υπάρχει και ένα αποφασιστικό όχι! Αν οι αποφάσεις επιβάλλονται από τους επιτηρητές μας, δεν μπορεί κανείς να μας επιβάλει την τελική πολιτική απόφαση.

Η μετάθεση των ευθυνών στο παρελθόν πρέπει να πάψει, γιατί η σημερινή πολιτική ηγεσία είχε για πολλές δεκαετίες την ευθύνη της διακυβέρνησης αυτής της Χώρας κι όχι κάποιο κέντρο λήψης αποφάσεων του εξωτερικού.

Η πατρίδα μας από-βιομηχανοποιήθηκε. Έγινε μια καταναλωτική χώρα εισαγόμενων προϊόντων, χωρίς αναπτυξιακά κίνητρα. Οι κατέχοντες τον πλούτο της χώρας, επένδυσαν σε μονοπωλιακά εθνικά αγαθά, ή σε τραπεζικά ομόλογα του εξωτερικού.

Δεν υπάρχει η παραμικρή σκέψη για επένδυση στην πατρίδα μας, η οποία εξακολουθεί να διώχνει το δυναμικό της στο εξωτερικό και να κατακερματίζει τις εθνικές της δυνατότητες.

Ο τουρισμός είναι ο μοναδικός τομέας δράσης που κρατούσε την ελπίδα ζωντανή. Η αύξηση των συντελεστών ΦΠΑ στην εστίαση και την ξενοδοχειακή δραστηριότητα εκμηδένισε την πιθανότητα να παραμείνει η Ελλάδα ανταγωνιστική.

Σε ένα απόλυτα ανταγωνιστικό περιβάλλον, όπου εφαρμόζονται συντελεστές, στις άλλες χώρες της Ευρώπης που είναι τουριστικοί προορισμοί, ΦΠΑ από 5,5% έως 8%, η πατρίδα μας δεν έχει καμιά ελπίδα με συντελεστές 16% τοπικά και 23% εθνικά. Σκεφτείτε ότι γείτονα χώρα έχει συντελεστή 8%, χαμηλότερες τιμές και παρέχει φορολογικά κίνητρα, δωρεάν εκτάσεις για επενδύσεις, μείωση ασφαλιστικών εισφορών σε υποψηφίους επενδυτές και έχει ανεβάσει το σέρβις στο οποίο υστερούσε. Εμείς τι κάνουμε;

Θανατώσατε ότι ήταν ζωντανό. Οι τοπικές αρχές αντέδρασαν χαλαρά, στον επερχόμενο οικονομικό μαρασμό και πολύ καθυστερημένα. Δεν είδαμε τους κοινοβουλευτικούς μας αντιπροσώπους, σε ενιαίο μέτωπο με την τοπική και περιφερειακή αυτοδιοίκηση, μια γροθιά, μαζί με τους δήμους, τα επιμελητήρια, τις τοπικές αρχές και τους ενεργούς πολίτες, να αντιδρούν αποφασιστικά και δυναμικά.

Η Δωδεκάνησος πρόσφερε στα Κρατικά ταμεία το μόχθο πολλών δεκαετιών, χωρίς να απολαμβάνει αντίστοιχες υπηρεσίες και υποδομές. Το ισοζύγιο προσφοράς και απολαβής είναι ασυγκρίτως, σε βάρος των φιλοπρόοδων πολιτών, που έδωσαν μέχρι σήμερα τα μέγιστα και απόλαβαν τα ελάχιστα.

Επειδή απειλείται και το ισχύον φορολογικό καθεστώς, των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ, το οποίο θεσπίστηκε από την πολιτεία, για να αντιμετωπιστεί, τόσο το δυσβάστακτο κόστος μεταφοράς και οι ανισότητες εντός της επικράτειας, όσο και για να προστατευθεί η τοπική οικονομία από την απειλή της γείτονα χώρας, η οποία είναι μονίμως προκλητική και ανταγωνιστική, σας δηλώνουμε ότι, τουλάχιστον ο παροικιακός Δωδεκανησιακός πληθυσμός, που εκπροσωπούμε, δηλώνει την αντίθεση και την αγανάκτησή του, σε όσα αποφασίστηκαν και σε όσα προαναγγέλλονται ότι θα αποφασιστούν.

Δωδεκάνησα δεν είναι μόνο ο Ρόδος και η Κως. Είναι και τα αραιοκατοικημένα νησιά, στα οποία το χειμώνα, οι ελάχιστοι ακρίτες τους, είναι γαζωμένοι στους βράχους που έμελλε να γεννηθούν και επέλεξαν να ζήσουν.

Ο Δωδεκανησιακός λαός στηρίζει την δοκιμασία της Πατρίδας μας, με το υστέρημα και την σκληρή εργασία του. Αν αυτές οι αποφάσεις ήταν στο σωστό δρόμο της εξυγίανσης των Δημοσιονομικών, θα ήταν πρόθυμος να τις στηρίξει.

Η Ομοσπονδία μας ποτέ δεν έκανε πολιτική και πάντα στήριζε όλες τις κυβερνητικές αποφάσεις που στόχευαν στην πρόοδο και την ανάπτυξη του τόπου. Είχαμε προειδοποιήσει, όπως και άλλοι φορείς ότι τα μέτρα ήταν σε λάθος πορεία. Δεν λήφθηκε η άποψη μας. Ποιος θα δώσει άλλωστε, σημασία σε μια Ομοσπονδία που ασχολείται κυρίως με πολιτιστικές δράσεις;

Τώρα αφουγκραζόμαστε την κοινή γνώμη και έχουμε τα ίδια αισθητήρια με αυτά της αγοράς εντός μας, αφού είμαστε συμμέτοχοι των παθών και αποδέκτες των λανθασμένων αποφάσεων.

Οι πολίτες της Ελλάδας και άλλων Ευρωπαϊκών χωρών, άρχισαν να εργάζονται από κοινού για κάτι, ίσως χωρίς, αρχικά, να το αντιλαμβάνονται : με τον κυρίως κοινωνικό ξεσηκωμό τους, εγκαινιάζουν μια νέα εποχή αγώνων, για ένα νέο Κράτος των Πολιτών, για μια Ευρώπη των Πολιτών.

Τα κόμματα στην Ελλάδα, δυστυχώς, δεν έχουν αντιληφθεί την αυθόρμητη αυτή κινητοποίηση των πολιτών.

Ο Δωδεκανησιακός λαός, όπως όλοι οι Έλληνες έχει πτωχεύσει, πρωτίστως συνειδησιακά, από επιλογές και εφαρμογές μέτρων, που δεν είναι των δικών του επιλογών. Γνωρίζει ότι όλα αυτά τα μέτρα οδηγούν στην αποτυχία και το γκρέμισμα όσων κτίστηκαν με το μόχθο πολλών δεκαετιών, γι αυτό έχει πάρει τις αποφάσεις του. Και θα τις πει μόλις ρωτηθεί. Όσο αργεί η ερώτηση τόσο πιο σκληρή θα είναι η απάντηση.

ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΙΑΚΩΝ ΠΑΡΟΙΚΙΑΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΡΟΔΟΥ

Για την Ομοσπονδία

Νίκος Κωνσταντινίδης