Ἐπιστολὴ Τούρκου άρχηγοῦ στόλου, πρὸς τὸν μέγαν μάγιστρον τῆς Ρόδου, 1517

Τὸ οἰκόσημο τοῦ μέγα μάγιστρου τῆς Ρόδου, Fabrizio del Carreto
Ἒχω ἀναφερθεῖ ξανὰ στὰ «Ἡμερολόγια» τοῦ Marin Sanuto καὶ στὶς πολύτιμες πληροφορίες... ποὺ μᾶς δίνουν γιὰ τὴν κατάστασι ποὺ ἐπικρατοῦσε ἐκεῖνα τὰ δύσκολα χρόνια στὴν Ἑλλάδα.

Ὁ Marin Sanuto (1466 – 1536), ἐχρημάτισε ἐπὶ σειρὰ ἐτῶν νομοθέτης τῆς ἑνετικῆς ἀριστοκρατίας, κατέλαβε διάφορες ὑψηλὲς θέσεις καὶ τοῦ εἶχε ἐπιτραπῇ νὰ λαμβάνῃ γνώσιν μυστικῶν ἐγγράφων, ὁποιουδήποτε περιεχομένου.
Ἒτσι εἶχε ὁ Sanuto στὴν διάθεσί του ὑλικό, ἀπὸ τὸ οποῖο κατέγραφε σὲ εἰδικοὺς κώδικες καὶ γιὰ δικό του λογαριασμό, ὃλα ὃσα θεωροῦσε ἐνδιαφέροντα καὶ χρήσιμα γιὰ τὴν ἱστορία τῆς πατρίδος του, ἀπὸ τὰ πολυάριθμα ἒγγραφα ποὺ κατέφθαναν στὸ δουκικὸ παλάτι ἀπὸ τοὺς κατὰ τόπους διοικητὲς τὴς ἑνετικῆς ἐπικράτειας.

Μέσα στὰ «Ἡμερολόγια» αὐτὰ ὑπάρχει καὶ μία ἐπιστολὴ σταλμένη ἀπὸ τὸν ἀρχηγὸ τοῦ τουρκικοῦ στόλου πρὸς τὸν μέγαν μάγιστρον τῆς Ρόδου, πλοῖα τοῦ ὁποίου εἶχαν ἀπαγάγει Τούρκους άπὸ τὴ Θεσσαλονίκη καὶ ἀπὸ ἂλλα μέρη. Τὸ ὓφος ὃπως θὰ δεῖτε, εἶναι…διπλωματικότατον!

1517 Ἰούλιος. «Πρώτον εἶναι ἓνας ὁ Θεὸς, καὶ ἒπειτα εἶναι ὁ Μουχάμετ Μουσταφᾶς, ὁ προφήτης, καὶ ὁ Ἰησοῦς Χριστός, προφήτης καὶ δοῦλος τοῦ Θεοῦ, καὶ ἡ Μήτηρ Μαρία εἶναι δούλη τοῦ Θεοῦ· καὶ οἱ Μουσουλμάνοι μὲ τὴν βοήθειαν τοῦ Θεοῦ κόπτουν τὰ κεφάλια τῶν ἐχθρῶν τῆς πίστεως καὶ χύνουν τὸ αἷμα των καὶ αἰχμαλωτίζουν τὰ παιδιά των καὶ ψήνουν τὰ σηκώτια των καὶ ἒτσι συνέβη ἓως σήμερον.
Τώρα ἡ σπάθη τῶν Μουσουλμάνων ἐδόθη εἰς τὰς χεῖρας τοῦ Σουλτὰν Σελίμ, κυρίου τοῦ κόσμου, καὶ τὰ φῶτα, τὰ ὁποῖα αὐτὸς ἒχει, καίουν τὰς καρδίας τῶν Χριστιανῶν καὶ τώρα κρατεῖ τὴν Περσίαν, ὡς ἂν ἦτο κόκκος σινάπεως. Ὃλοι δὲ οἱ αὐθένται ἀπὸ τὰ μέρη τῆς Μπαρμπαριᾶς συνεφώνησαν τώρα καὶ ἒστειλαν πρεσβευτάς, ἲνα δώσουν τοὺς τόπους των, καὶ βάζουν κατὰ γῆς τὸ κεφάλι των εἰς ἒνδειξιν ὑποταγῆς πρὸς τὸν Σουλτάνον· καὶ σὺ ποὺ εἶσαι ἓνας σκύλος ψωραλέος μιᾶς μάνδρας, σκύλε, παιδὶ τῆς σκύλας, σκύλε τῆς κολάσεως καὶ ὀνομάζεσαι καὶ ΄΄μέγας σκύλος΄΄ εἰς τὸν καιρὸν τοῦ Μεγάλου Αὐθέντου, ποὺ κυβερνᾷ τὸν κόσμον, πῶς εἶναι αὐτὸ τὸ πράγμα;
Καὶ μὲ τί μυαλὸ κάμνεις αὐτὰς τὰς αἰσχρότητας καὶ βγαίνεις ἒξω καὶ αἰχμαλωτίζεις τοὺς ἐμπόρους;

Ἐλπίζω ὃτι, ἂμα ἀκούσῃ ὁ Αὐθέντης μου τὰς λωποδυσίας σου, θὰ διατάξῃ ἐμὲ τὸν δοῦλόν του καὶ τότε ἀπὸ ἐσένα καὶ τοὺς ἂλλους σκύλους σὰν κ΄ ἐσένα, γεννήματα σκύλων, θὰ βγάλω τὸ ξύγκι καὶ θὰ ἀλείψω τὶς γαλέρες μου καὶ τέλος θὰ ἐξυμνήσω ἓως τὰ ἒσχατα σύνορα τῆς Φραγκιᾶς τὴν Σπάθην τῶν Μουσουλμάνων καὶ θὰ κόψω τὸ κεφάλι ὃλων ἐκείνων, ποὺ δὲν θὰ θελήσουν νὰ πληρώσουν φόρον εἰς τὸν Σελίμ.
Καὶ αὐτὴν τὴν προειδοποίησιν, ποὺ ἀπευθύνω σὲ σένα, νὰ τὴν στείλῃς καὶ εἰς τὸν Πάπαν σου καὶ Βασιλέα, τοὺς μεγαλειτέρους ἀπὸ σένα σκύλους, γεννήματα σκύλων, διότι μὲ τὴν βοήθειαν τοῦ Θεοῦ, ἐντὸς ὀλίγου θὰ κάμω, ὣστε νὰ ἒχουν φωτιὰ στὴν καρδιὰ των καὶ σχοινὶ στὸν λαιμόν των.

Ἀκόμη θέλω καὶ ἓναν αἰχμάλωτο ἐκ Θεσσαλονίκης Ἀχμὲτ Ὀγλοῦ Μουσταφᾶ, ποὺ εἶναι νεαρὸ παιδί· καὶ ἓνα ἂλλον ἀκόμη ἐκ Θεσσαλονίκης ὀνόματι Ἀλῆ, αἰχμαλωτισθέντα ὑπὸ τινὸς πλοίου ἐκεῖ. Ἀκόμη ἓνα ἐκ Κωνσταντινουπόλεως ἀπὸ τὴν συνοικίαν τῆς Νέας Πύλης, ὀνομαζόμενον Σιὰτ Μπέην, θὰ τὸν δώσῃς μαζὺ μὲ τοὺς ἂλλους, εὶς τοὺς ἀνθρώπους ποὺ στέλλω ἐπίτηδες αὐτοῦ…».

Ὁ παραλήπτης τοῦ γράμματος καὶ μέγας μάγιστρος τῆς Ρόδου τὴν ἐποχὴ ἐκείνη ἦταν ὁ Fabrizio del Carretto
Ἡ φωτογραφία μὲ τὸ οἰκόσημο τοῦ Fabrizio del Carretto εἶναι ἀπὸ τὸν pandektis
Ἡ ἐπιστολὴ εἶναι ἀπὸ τὸ βιβλίο "ΜΝΗΜΕΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ", τοῦ Κωνσταντίνου Δ. Μέρτζιου, Β΄ Ἒκδ., Θεσσαλονίκη 2007.
http://anihneftes.blogspot.com