Ήταν κάτι αναμενόμενο, όλοι ουσιαστικά μετά την ήττα από την Αγία Παρασκευή το περίμεναν, αλλά είχε φανεί πολύ νωρίτερα. Η Ρόδος επιστρέφει μετά από 10 και...πλέον χρόνια στο Α κατηγορία Δωδεκανήσου παρά την νίκη της με 1-0 στο Αιγάλεω με το γκολ του Μιχάλη Φράγκου.
Άκαρπη και η τελευταία ελπίδα
Η ομάδα του Σάββα Ορφανίδη ήταν πολύ καλή στο σημερινό ματς, αλλά λίγο ενδιαφέρει. Κατάφερε με ένα γκολ του Φράγκου στο 38΄ μετά από κόντρα επίθεση να ανοίξει το σκορ αποτέλεσμα που διατήρησε μέχρι το φινάλε. Ήταν απλά τρεις βαθμοί, τίποτα παραπάνω. Ουσιαστικά τα «ελάφια» περίμεναν δύο αποτελέσματα σαν τελευταία ελπίδα όμως κανένα δεν ήρθε. Αυτό γιατί τα Μελίσσια «χάλασαν» την φιέστα του Φωστήρα στον Ταύρο επικρατώντας με 2-1, ενώ με το ίδιο σκορ επιβλήθηκε και το Περιστέρι του Ελπιδοφόρου.
Αργός και βασανιστικός θάνατος
Τα τελευταία χρόνια κάποιοι εγκλημάτησαν κατά της Ρόδου. Κάποιοι που φέτος άφησαν την ομάδα αβοήθητη να παλεύει απέναντι σε όλους και σε όλα. Ουσιαστικά η καταδίκη της Ρόδου είχε ξεκινήσει από τον Γενάρη και την αποχώρηση ποδοσφαιριστών που έκαναν μικρότερο και φτωχότερο το ρόστερ της. Της Ρόδου που έφτασε σε σημείο να παίξει με τον Κώστα Καλημέρη τερματοφύλακα, αφού δεν υπήρχαν λεφτά να ταξιδέψει ο δεύτερος Τόππος. Της Ρόδου που άφησε τον κάθε διαιτητή να ασελγεί στο πτώμα της. Οι λίγοι που έμειναν πάλευαν μέχρι το φινάλε ρίχνοντας πολλές φορές την αξιοπρέπεια τους για να μπορέσει η ομάδα να πληρώσει διαιτησίες και ταξίδια και τουλάχιστον κατάφεραν να πέσει η ομάδα με το κεφάλι ψηλά. Ουσιαστικά το τελειωτικό χτύπημα ήρθε από την Αγία Παρασκευή. Αν η Ρόδος είχε πάρει αυτό το ματς όλα θα ήταν διαφορετικά.
Μέσα σε όλα και πλιάτσικο
Μέσα σε όλα τα προβλήματα που αντιμετώπισε η Ρόδος φέτος προστέθηκε και το σημερινό πλιάτσικο. Ήταν το 80ο λεπτό της αναμέτρησης όταν μετά από ένα σκληρό μαρκάρισμα στο χώρο του κέντρου, επικράτησε ένταση στον αγωνιστικό χώρο. Αυτό εκμεταλλεύτηκαν μερικοί καλοπροαίρετοι από την κερκίδα του Αιγάλεω μπαίνοντας στο γήπεδο και αρπάζοντας ότι είχε ο πάγκος της Ρόδου. Προς τιμήν του ο γενικός αρχηγός της Αθηναϊκής ομάδας κατάφερε να πάρει πίσω τις φανέλες των παικτών.
Και τώρα τι;
Κανείς δεν γνωρίζει την επόμενη μέρα της ομάδας. Η Ρόδος είναι ομάδα που είναι αναγκασμένοι να πρωταγωνιστεί. Πλέον τίθεται ένα μεγάλο ερώτημα. Αν το τοπικό θα λειτουργήσει ως μεταβατικό στοιχείο για την επόμενη μέρα με πολλά παιδιά από τις ακαδημίες ή αν θα βρεθεί κάποιος να οδηγήσει και πάλι την ομάδα σε πορεία πρωταθλητισμού και επανόδου στην Δ Εθνική. Ότι και να γίνει χρειάζονται άμεσα κινήσεις και όχι και το περσινό μπάχαλο και η δημιουργία ομάδα την τελευταία στιγμή.
http://www.xxsports.gr
krimas tin rodo mas
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΙ ΣΤΟ ΤΟΠΙΚΟ ΡΟΔΟΣ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΙΔΙΑ.ΕΤΣΙ ΚΙ ΑΛΛΙΩΣ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ 3 ΧΡΟΝΙΑ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΙ ΔΙΝΑΜΕ ΤΟ ΠΑΡΩΝ,ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΑΠΟΔΕΙΧΤΗΚΑΝ ΠΑΝΥΓΗΡΤΖΙΔΕΣ.ΔΕΝ ΘΑ ΠΙΕΣΩ ΚΑΝΕΝΑΝ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΕΙ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΜΕ ΤΟ ΖΟΡΙ ΑΛΛΑ ΕΓΩ ΚΑΙ ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ ΝΑ ΜΕΙΝΩ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΕΚΕΙ.ΤΩΡΑ ΘΑ ΦΑΝΟΥΝ ΟΙ ΑΡΡΩΣΤΟΙ.ΚΑΛΗΜΕΡΑ Κ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΣΤΟΥΣ ΠΑΙΧΤΕΣ ΠΟΥ ΑΝΤΕΞΑΝ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ ΚΑΙ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΦΡΟΝΤΙΣΑΝ ΝΑ ΠΕΣΕΙ Η ΟΜΑΔΑ ΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΨΗΛΑ,ΔΙΟΙΚΗΣΗ-ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ-ΦΡΟΝΤΙΣΤΕΣ.ΓΙΑΝΝΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήdiagoras re mono diagoras to koumanto stin poli
ΑπάντησηΔιαγραφήoute sto topiko den kanete..........
ΠΑΙΔΙΑ ΜΗΠΩΣ ΤΕΛΙΚΑ ΕΙΧΕ ΔΙΚΙΟ Ο ΜΑΡΤΙΝΗΣ ΠΟΥ ΕΛΕΓΕ ΟΤΙ ΜΕ ΑΦΗΣΑΝ ΜΟΝΟ ΧΩΡΙΣ ΒΟΗΘΕΙΑ ΑΠΟ ΠΟΥΘΕΝΑ. ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΜΕΤΑ ΚΑΙ Ο ΨΕΛΛΑΣ ΤΑ ΙΔΙΑ ΛΕΕΙ. ΤΥΧΑΙΟ ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ...
ΑπάντησηΔιαγραφή