Κατηγορούμενος για φωτιά

Θα σας εξιστορήσω ένα περιστατικό, που συνέβη το πρωί 21 Αυγούστου.
Είχε ανάψει φωτιά στην περιοχή Παστίδας. Δυο μέρες είχαμε πρόβλημα.
Την πρώτη μέρα μας είπαν από την πυροσβεστική, ότι η φωτιά ήταν...
μισή ώρα μακριά από το σπίτι μας, το οποίο βρίσκεται σε πευκόφυτη περιοχή, ακριβώς πίσω από την
αλλαντοβιομηχανία της Θράκης, δίπλα από την Μελισσοκομική Ρόδου. Ο κίνδυνος φωτιάς για μας, μας απασχολεί ιδιαιτέρως γιατί περιμετρικά του σπιτιού υπάρχει χαμηλή άγρια
βλάστηση. Την δεύτερη μέρα ήταν μόλις 5 λεπτά μακριά, δηλαδή 500-1000 μέτρα απόσταση σε ευθεία γραμμή από το σπίτι μας. Ο φόβος ήταν μεγάλος, γιατί το σπίτι βρίσκεται σε πευκόφυτη περιοχή, με χαμηλή και ξερή βλάστηση κι εμείς έχουμε μόνο μια διέξοδο, η οποία ήταν από το μέτωπο της φωτιάς.
Την δεύτερη ημέρα της φωτιάς, φεύγοντας με τα παιδιά και την κόρη μου για να πάνε στο σπίτι τους, είδαν την φωτιά να είναι πάρα πολύ κοντά μας. Έτσι γύρισαν αμέσως πίσω, ώστε να μας βοηθήσουν, αν χρειαζόταν (όπως έκαναν και την πρώτη μέρα), εφόσον κι εγώ έχω δυο ανήλικα παιδιά δικά μου στο σπίτι. Τηλεφωνήσαμε αρκετές φορές στην πυροσβεστική για ενημέρωση, ήταν όλα καλά και έφυγαν τα παιδιά ξανά ... Σημειωτέον, ο γαμπρός μου κάθεται πολλές ώρες της ημέρας μαζί μας, όταν δεν έχει δουλειά και μας βοηθάει στον κήπο και στην συντήρηση του σπιτιού.
Το επόμενο πρωί, ήρθε ο γαμπρός μου με το μωρό και μου είπε, ότι τον σταμάτησαν στον δρόμο (στις νησίδες δεξιά της "Θράκης") άντρες της πυροσβεστικής και τον κάλεσαν στο ανακριτικό τμήμα τους τμήμα, γιατί είναι ύποπτος για την φωτιά, απειλώντας και βρίζοντάς τον με χυδαίο τρόπο. Αργότερα τον κάλεσαν στο κινητό του, αποκαλώντας τον δειλό και ότι αποφεύγει, να πάει στην πυροσβεστική, ενώ εκείνος καθυστέρησε, για να φέρει το μωρό (6 μηνών), να το φροντίσω εγώ. Στην κλήση αυτή τον έβρισαν και πάλι και μετά αρνήθηκαν, πως του τηλεφώνησαν, ενώ υπάρχει η εισερχόμενη κλήση τους στο κινητό του. Ήμουν παρούσα, όταν μιλούσαν στο τηλέφωνο. Του είπαν, πως κάποιος τον είχε δει να οδηγάει βιαστικά, κράτησε τον αριθμό, την μάρκα και το χρώμα του αυτοκινήτου και τον κατάγγειλε. Φυσικά οδηγούσε γρήγορα, αφού του φάνηκε επείγουσα η περίπτωση. Αναρωτιέμαι, δεν είδαν, ότι είχε μέσα οικογένεια; Με μωρά και γυναίκα θα πήγαινε, να ανάψει φωτιά; Τους τηλεφωνάω και τους λέω, ότι ο γαμπρός μου ήταν εδώ, που είναι σπίτι του και πως δεν ήταν τρελός να βάλει φωτιά και μάλιστα τόσο κοντά, να το κάψει μαζί με τα παιδιά του, αυτοκτονώντας ταυτόχρονα. Μου είπαν, να κατέβω κι εγώ κάτω για "να τους τα πω από κοντά" κι έτσι όλοι μαζί (ο άντρας μου, τα δυο ανήλικα παιδιά μου, το μωρό, ο γαμπρός μου κι εγώ), κατεβήκαμε στην πυροσβεστική. Εκεί δεν μας εξέτασε κανείς, δεν μας έδιναν καμμία σημασία, ό,τι και αν λέγαμε και μου είπαν, πως ΔΕΝ με κάλεσαν και να πάω άλλη μέρα, για να καταθέσω, αν με καλέσουν. Τους είπα, ότι δεν πρόκειται να ξανακατέβω, να χάνω χρόνο και καύσιμα, που δεν μπορώ να πληρώνω (εκτός αν τα πληρώσουν αυτοί) και αφού ήμουν εκεί, να έπαιρναν την μαρτυρία μου και των δικών μου την ώρα εκείνη. Μαζί μου είχα και τον γιο μου και την μικρή μου κόρη. Ένα παιδί 8 ετών δεν μπορεί να πει ψέματα. Παρομοίως και η κόρη μου (14 ετών). Τα παιδιά θα ήταν πολύ καλοί μάρτυρες, αν εμάς δεν εμπιστεύονταν. Φωνή βοώντος .... Τον έβαλαν για ανάκριση για πολλές ώρες, αφήνοντας μας να καθόμαστε με τα μωρό και τα παιδιά στον δρόμο, στο πεζοδρόμιο, κάτω από τον καυτό μεσημεριάτικο ήλιο, χωρίς να μας προσφέρουν ούτε μια καρέκλα. Περιμέναμε, να τελειώσουν, αφού ήταν μια απλή κατάθεση, ώστε να επιστρέψουμε και πάλι όλοι μαζί πίσω στην Παστίδα, όπως μαζί κατεβήκαμε.
Χωρίς καμμιά απόδειξη λοιπόν, χωρίς να ακούνε τους μάρτυρες (ακόμα και αυτούς που έφεραν οι ίδιοι οι πυροσβέστες, αυτούς που είδαν τον εμπρηστή και δεν τον αναγνώρισαν στο πρόσωπο του γαμπρού μου), χωρίς κανέναν απολύτως έλεγχο, άρχισαν να τον τυρρανούν, για να ομολογήσει (ακόμα και μετά την άρνηση των αυτόπτων μαρτύρων). Μέσα στο ανακριτικό γραφείο της πυροσβεστικής, ένας από τους ανακριτές φόρεσε ένα ζευγάρι ματωμένα γάντια, καρφιά (νομίζω) και άρχισαν να χτυπάνε ντουλάπες και τραπέζια, τον έβριζαν, μας είπαν ψεύτες (ότι είναι όλα φτιαγμένα) όταν εκείνος επικαλέστηκε την μαρτυρία μας, πριν τον οδηγήσουν στο δωματιάκι της αστυνομίας, για να τον χτυπήσουν "κάτι καλά παιδιά", ώστε να ομολογήσει με το ζόρι αυτό που δεν έκανε. Δεν τον άφηναν, να καπνίσει, του έσπαγαν τα τσιγάρα. Το μόνο που του έδωσαν, ήταν λίγο ζεστό νερό της βρύσης, για να πιει. Όταν εκείνος είδε τα γάντια, τους είπε να μην τον αγγίξουν, γιατί δεν έκανε τίποτα και θα το μετανοιώσουν, εκείνοι έλεγαν ο ένας στον άλλο "είδες κάτι;" και απαντούσαν οι άλλοι "όχι, δεν είδα" ... Δηλαδή, βγαίνοντας και καταγγέλοντας την συμπεριφορά τους, αυτοί θα πουν, ότι δεν έγινε τίποτα, θα τον διαψεύσουν, όπως διέψευσαν κι εμάς. Ισχυρίστηκαν, ότι δεν με κάλεσαν, να κατέβω για μαρτυρία, ότι δεν τους πήρα τηλέφωνο, πριν πάμε εκεί και χρησιμοποίησαν την λέξη "ντροπή της" για μένα!!!! Ένοιωσα δριμύτατα προσβεβλημένη, γιατί δεν έχω μάθει στην ζωή μου, να αμφισβητούν τον λόγο μου, εφόσον πάντα τον τιμούσα! Επιπλέον, βρέθηκε η κλήση μου από το σπίτι μου στο τηλεφωνικό κέντρο τους! Τελικά, μας έδιωξαν μακριά έξω από το ανακριτικό γραφείο, έξω από τον χώρο της πυροσβεστικής, όπου προσπαθούσα να παραμείνω, ώστε να προλάβω, αν τον χτυπήσουν, να ειδοποιήσω την αστυνομία και για να μην τους διακόψω, όπως φυσικά θα έκανα, αλλά και για να μην υπάρχουν μάρτυρες. Μου είπαν, πως η ανάκριση είναι απόρρητη ... Όταν τους είπα "δεν πιστεύω, να τον χτυπήσετε", μου απάντησαν "και τι μας περνάτε; φυσικά δεν θα κάνουμε κάτι τέτοιο", ώστε να φύγω ήρεμη. Απορώ, γιατί δεν τον πήγαν στην Αστυνομία από την αρχή; Δική τους δουλειά είναι η ανάκριση, ή να σβήνουν φωτιές;
Κάποια στιγμή, εφόσον ο γαμπρός μου δεν ομολογούσε κι επειδή έπρεπε να ομολογήσει, ότι αυτός το έκανε, τον πήραν τραβώντας στο δωματιάκι του αστυνομικού τμήματος, όπου εκεί υπήρχαν "κάτι καλά παιδιά", που θα τον σάπιζαν στο ξύλο. Ευτυχώς ήταν τυχερός, γιατί ήταν εκεί ο ξάδελφός του, ο οποίος δουλεύει στο αστυνομικό τμήμα και τους σταμάτησε, γιατί δεν είχαν ούτε ένταλμα, ούτε στοιχεία! Έτσι το μαρτύριό του τελείωσε. Θα τον χτύπαγαν όμως κι εκτός από την ψυχολογική βία που υπέστη (κι εκείνος και όλοι μας), θα ασκούσαν και σωματική. Αναρωτιέμαι, τι θα γινόταν, αν με την πίεση που είχε υποστεί, πάθαινε κάποιο καρδιακό περιστατικό; Έχει πρόβλημα με την καρδιά του ... αλλά φυσικά αυτό δεν τους ενδιέφερε, ώστε να ρωτήσουν ... Ανίκανοι να βρουν τον πραγματικό εμπρηστή, έπρεπε να δημιουργήσουν έναν!!!
Τα κοινά στοιχεία που είχε με τον πραγματικό εμπρηστή ήταν η ίδια μάρκα και το ίδιο χρώμα αυτοκινήτου. Για κακή του τύχη ο αριθμός της πινακίδας είχε διαφορετικά μόνο τα 2 τελευταία ψηφία. Άρα λοιπόν, τι σήμαινε αυτό; Όχι πως είναι αθώος φυσικά, αλλά ότι οι αυτόπτες μάρτυρες έκαναν λάθος στην ανάγνωση του αριθμού!! Ο γαμπρός μου ήταν ο εμπρηστής, ακόμα και αν τους είπαν, ότι ο εμπρηστής ήταν ψηλός (ο γαμπρός μου είναι κοντός), ότι είχε μακριά μαλλιά, σαν πανκ, κάτι τέτοιο (του γαμπρού μου είναι κοντά). Άρα αυτός είναι ο τρελός εμπρηστής, που πήγε μαζί με την κόρη μου και τα μωρά τους, να βάλει φωτιά, με κίνδυνο να κάψει το σπίτι των πεθερικών του (προίκα της γυναίκας του) και επέστρεψε στο σπίτι μας, μαζί με την γυναίκα και τα παιδιά του, ώστε να καεί κι αυτός, η γυναίκα του και τα παιδιά τους μαζί με όλους εμάς και παρόλα αυτά όλοι εμείς τρέξαμε οικογενειακώς και είπαμε ψέματα, για να υποστηρίξουμε τον άνθρωπο, που πήγε να μας κάψει! Αποφάσισαν, άρα αυτό ήταν! Ποιοι είναι οι τρελοί στην περίπτωση αυτή;;;;; Σίγουρα εγώ ... άρχισα και τρελαίνομαι ...

Όταν έβγαινε από εκεί μέσα, του ζήτησαν συγγνώμη και του είπαν, πως θα είναι "φίλοι" και ό,τι χρειαστεί, πως άλλο είναι μέσα στο δωμάτιο, όπου είναι το θέμα υπηρεσιακό και άλλο είναι έξω. Του έδωσαν το χέρι (όταν είδαν το μητρώο του), του έδωσαν ... συγχαρητήρια και του πρότειναν να δουλέψει στο σώμα με εξάμηνη σύμβαση (αν κατάλαβα καλά με την σύγχυση που πέρασα)! Περίεργη πρόταση, δεν συμφωνείτε;
Λίγο αργότερα, νηστικός όλη μέρα και διψασμένος πήγε να πάρει κάτι να φάει, το αγόρασε και ανοίγοντας το πορτοφόλι του, για να πληρώσει, είδε ότι ΟΛΑ τα λεφτά του είχαν γίνει καπνός. Όταν του πήραν το κινητό (το οποίο του έσπασαν εξεσφενδονίζοντάς το στον τοίχο), τα κλειδιά, το πορτοφόλι, τα προσωπικά του αντικείμενα σε άλλο γραφείο για να τα ελέγξουν, του άδειασαν το πορτοφόλι! Αυτό είναι ΚΛΟΠΗ! Είναι ΠΟΡΤΟΦΟΛΑΔΕΣ!!! ΚΛΕΦΤΕΣ!!! ΨΕΥΤΕΣ!!! Εντελώς ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟΙ για την θέση αυτή! Δεν του άφησαν χρήματα, ούτε για να πάει στο σπίτι του! Η γυναίκα του ήταν στην δουλειά κι εμείς στην Παστίδα, γιατί το μωρό κόντεψε, να πάθει θερμοπληξία και ήταν νηστικό και λερωμένο. Φυσικά δεν ξέρω, κατά πόσο μια κόντρα μαζί τους θα έβγαζε την αλήθεια στο φως. Εκείνοι είναι περισσότεροι από εμάς και έχουν ... εξουσία! Ψεύδονται, διαψεύδουν και αλληλοϋποστηρίζονται!
Ζωγραφίζοντας το "πορτρέτο" του γαμπρού μου, είναι άνθρωπος οικογενειάρχης, πολλές φορές βοήθησε σε πυρκαγιές, με λευκό ποινικό μητρώο, εθελοντής αιμοδότης, μέλος του συλλόγου ραδιοερασιτεχνών και άτομο υπερήφανο (κάτι το οποίο ποδοπατήθηκε). Ο άντρας μου είναι εθνοφύλακας κι εγώ κόρη πρώην προϊσταμένου της πολεοδομίας. Δεν ήμασταν μια συμμορία "αληταράδων" ...
Φυσικά είναι δουλειά τους να πιάνουν τους εμπρηστές και οι ποινές να είναι σκληρές, και τους ευχαριστούμε για το έργο τους, όμως είχαν υποχρέωση, πριν τις απειλές, την τρομοκρατία, το ξύλο (που παρά τρίχα γλίτωσε), να τον εξετάσουν πολιτισμένα, να ρωτήσουν τους μάρτυρες και να διασταυρώσουν τις πληροφορίες. Να φέρουν τους αυτόπτες μάρτυρες, να εξετάσουν τις φωτογραφίες, να ακούσουν κι εμάς ακόμα και αν ήμασταν ... "φτιαχτοί" και αν τα δεδομένα οδηγούσαν στο συγκεκριμένο άτομο, τότε να καλούσαν τον εισαγγελέα, να βγάλει ένταλμα και να προχωρήσει η διαδικασία. Αυτοί όμως παραβίασαν κάθε ανθρώπινο δικαίωμα και μάλιστα αθώου, χωρίς αποδείξεις (όλοι είναι αθώοι μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου), τον οποίο επιπλέον καταλήστευσαν. Αν είχε δηλαδή τον μισθό του στο πορτοφόλι του, θα τον έκλεβαν όλο; Αν είχε 100, 200, 300 ευρώ; Μάθαμε, πως αυτό είναι σύστημά τους. Όποιον πιάσουν κι έχει λεφτά, του τα κλέβουν! Ο διοικητής (ή όποιος ήταν στο αστυνομικό τμήμα) εξοργίστηκε και του ζήτησε, να πάει σήμερα, για να του τα δώσει εκείνος το ποσό, που αφαιρέθηκε (προφανώς από την τσέπη του) ... Υπέροχος τρόπος για να εξασφαλίζουν επιπλέον μισθό και μάλιστα αφορολόγητο! Μου είπαν, πως πριν από τον γαμπρό μου είχαν εξετάσει άλλα 8 άτομα. Αν αφαίρεσαν από τον καθένα 30 ευρώ, είχαν μια πολύ επικερδή ημέρα!

Συμπληρωματικά, ο γαμπρός μου αγόρασε το αυτοκίνητό του από κάποιον γνωστό του πριν από λίγες μέρες. Το αυτοκίνητο είναι στο όνομα του φίλου του ακόμα, έτσι έπιασαν εκείνον το προηγούμενο βράδυ και το πέρασε εκεί μαζί με όλα τα δεινά. Αναγκάστηκε να "δώσει" τον γαμπρό μου, στήνοντας παγίδα στο μαγαζί του. Να πάει δηλαδή εκεί και να τον συλλάβουν. Όμως δεν έγινε αυτό, γιατί πήγε μόνος του στην πυροσβεστική, εφόσον φυσικά δεν φοβόταν, για κάτι που δεν έκανε. Που να φανταζόταν ... Οι πυροσβέστες έβγαλαν ψεύτη και τον πρώτο ιδιοκτήτη του αυτοκινήτου για όλα! Ότι δηλαδή δεν έμεινε όλη νύχτα εκεί βγάζοντάς του το λάδι και λοιπά, προκαλώντας την οργή του!

Δεν ξέρω κατά πόσο είμαι παράλογη, αλλά για να γίνει κάποιος ανακριτής, πρέπει να ξέρει και ψυχολογία, ώστε να αποφεύγονται άσκοπες ακρότητες. Αυτοί εκεί μόνο τρομοκρατία ξέρουν να ασκούν και να βάζουν και στο χέρι τα τιμαλφή, όσων συλλαμβάνουν. Όταν δεν υπάρχουν αποδείξεις, αλλά μόνο μάρτυρες, γιατί δεν τους ακούνε; Μήπως επειδή ήταν μάρτυρες υπεράσπισης, ή επειδή ήταν συγγενείς και τον κάλυπταν, ακόμα και αν πήγε να τους κάψει; Γιατί πρέπει, να είναι όλα όπως τα λένε αυτοί; Δεν είμαστε ούτε πακιστανοί, ούτε αλβανοί, ούτε τσιγγάνοι, ούτε αμόρφωτοι, ούτε αλήτες ... είδαν μια οικογένεια ... Μπορείς να καταλάβεις πολλά πράγματα, από την εμφάνιση, την ομιλία, την συμπεριφορά κλπ ... Τι θα γινόταν, αν τον είχαν σαπίσει και στο ξύλο; Υπάρχουν δικαιώματα για μας; Υπάρχει τρόπος να διεκδικήσουμε το δίκιο μας; Μπορεί κάποιος να τα βάλει με μια κλίκα τύπων που ψεύδονται ομαδικά και αλληλοκαλύπτονται; Κι επειδή η αγανάκτηση με πνίγει, θα το πω κι αυτό. Ο πακιστανός πράκτορας που βίασε και πολτοποίησε το κεφάλι της 15χρονης είχε περισσότερα δικαιώματα από τον Έλληνα Πολίτη. Εκείνον τον προστάτευαν, για να μην στάξει η μυτούλα του. Όμως ο Έλληνας Πολίτης σύρθηκε δια της βίας, ταπεινώθηκε, κακοποιήθηκε, ληστεύθηκε και από καθαρή τύχη γλίτωσε τον ξυλοδαρμό, χωρίς να έχει κάνει τίποτα κακό. Αναρωτιέμαι, τελικά, μήπως πρέπει να αλλάξουμε ΧΡΩΜΑ, για να έχουμε δικαιώματα;;;;;

Πάντα θαυμάζαμε το έργο της πυροσβεστικής και πάντα τους θεωρούσαμε ήρωες. Αυτοί με ρίσκο της ζωής τους μας προστατεύουν από την φωτιά. Όμως αυτό που ζήσαμε και είδαμε μας έχει απογοητεύσει οικτρά! Ποτέ δεν περιμέναμε κάτι τέτοιο από το σώμα αυτό. Δεν ξέρω, τι θα γινόταν, αν ο γαμπρός μου σταμάταγε να μιλάει και απαιτούσε να έρθει δικηγόρος, εισαγγελέας, ή έστω κάποιος αστυνομικός. Φυσικά δεν θα στματούσαν, ούτε θα ικανοποιούσαν το δικαίωμά του να έχει νομική υποστήριξη. Ειρωνεύονταν κάθε κουβέντα του και τον αποκαλούσαν αληταρά, ότι θα φτύσει το γάλα που βύζαξε και άλλα πολλά, που ντρέπομαι ακόμα και να τα αναφέρω.

Σήμερα το πρωί (δεν ξέρω την ώρα) ο γαμπρός μου θα πάει στο αστυνομικό τμήμα, για να πάρει τα λεφτά του ... Λόγω της κρίσεως δεν έχει σταθερή δουλειά και τα λεφτά ήταν για το γάλα του μωρού του και αυτά δανεικά.

Αντίγραφο του κειμένου έχει σταλεί και σε ραδιοφωνικό σταθμό.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ