ροή ειδήσεων

13 Σεπτεμβρίου, τιμὲς στὴν Μεγίστη!

Σὲ λίγες ἡμέρες συμπληρώνονται 69 χρόνια ἀπὸ ττὸν βομβαρδισμὸ τοῦ Ἑλληνικοῦ ἀντιτορπικοῦ, «Παῦλος Κουντουριώτης» ἀπὸ τὰ γερμανικὰ στούκας, μέσα στὸ λιμάνι τῆς Μεγίστης... (Καστελλόριζον).
Ἦταν τὸ πρῶτο ἑλληνικὸ πλοῖο ποὺ κατέπλευσε στὸ νησί!

Γιὰ τὴν Μεγίστη ὅμως ἔχει καθιερωθεῖ αὐτὴ ἡ ἡμερομηνία ὥς ἡμέρα ἐπετείου τῆς ἀπελευθερώσεως της.
Πιστεύω πὼς ὅσοι μποροῦν, ἀξίζει τὸν κόπο νὰ κάνουν ἕνα ταξείδι πρὸς τὴν Μεγίστη.

Φιλονόη.

Εφέτος συμπληρώνονται 30 χρόνια από τον θάνατο μιας Ελληνίδος ηρώισσας, της Δέσποινας Αχλαδιώτη, γνωστής και ως «Κυράς της Ρω». Μιας γυναίκας-σύμβολο. Διότι αυτός ο τόπος, η Ελλάς, δεν έχει πάψει να γεννά ηρωίδες, από την απώτατη αρχαιότητα, έως τις ημέρες που ζούμε! Είναι μια αστείρευτη πηγή γεννών ηρώων και ηρωίδων…
Πριν λίγες ημέρες, στις 17 Αυγούστου 2012, ο Δήμος Μεγίστης, τίμησε με κάθε μεγαλοπρέπεια την μνήμη της, με βραβεύσεις, ομιλίες και μια αδελφοποίησή του (με τον Δήμο Αμαρουσίου).

Η νησίδα της Ρω, είναι ένα μικρονησίδιο, ριγμένο στην θάλασσα του Καστελλόριζου, και λίγο βορειότερα απ’ αυτό, σχεδόν στην οριογραμμή των θαλασσίων συνόρων Ελλάδος-Τουρκίας.
Η ακρίτισσα Αχλαδιώτη, εγκαταστάθηκε στο μικρονήσι της Ρω με τον σύζυγό της, Κώστα, και την τυφλή μητέρα της, το 1924… Απασχόλησή τους – τι άλλο; – η κτηνοτροφία τους. Έμειναν μόνοι πάνω στο νησαίο μας έδαφος, έως το 1940, όταν ο σύζυγός της αρρώστησε βαρειά. Η «κυρα-Δέσποινα» άναψε μια φωτιά, να ειδοποιήσει κάποιον παραπλέοντα, ή ευελπιστώντας πως κάποιος θα την ιδεί, από το Καστελλόριζο, αλλά δυστυχώς, δεν την αντιλήφθηκε κανείς… Έτσι απέθανε ο σύντροφός της, μόνος κι αβοήθητος, πάνω σε μια ψαρόβαρκα, που καθυστερημένα τον μετέφερε στο γιατρό του Καστελλόριζου…

Η Δέσποινα Αχλαδιώτη φρόντισε τα της ταφής του στο Καστελλόριζο, καθώς προστάζουν οι παραδόσεις μας, και δεν έμεινε στην «μεγάλη νήσο» (Μεγίστη), αλλά επέστρεψε στο ’ρημόνησό της, την Ρω, μαζί με την μάνα της. Μαζί έβγαλαν εκεί την Κατοχή, προσφέροντας υπηρεσίες σ’ όσους Ιερολοχίτες εύρισκαν εκεί καταφύγιο. Δεν εγκατέλειψε ποτέ το νησί της, ακόμη κι όταν το Καστελλόριζο σείστηκε και κατεστράφη από τους βομβαρδισμούς των Γερμανών, μετά την συνθηκολόγηση της Ιταλίας, το 1943. Η χαλασιά του Καστελλόριζου, που ανάγκασε τους νοικοκυραίους κατοίκους του να το εγκαταλείψουν, παίρνοντας τον δρόμο της προσφυγιάς, δεν πτόησε την Δέσποινα Αχλαδιώτη, η οποία σε πείσμα των καιρών και των συνθηκών συνέχισε να μένει πάνω στο «νησί της»! Και σαν σκιά, σαν φάντασμα και σαν αερικό να το γυροφέρνει, «με δυνατή φωνή και γοργή περπατησιά»…

Στις 13.9.1943 το ελληνικό αντιτορπιλλικό «Παύλος Κουντουριώτης» – για πρώτη φορά – κατέπλευσε στο Καστελλόριζο. Τα γερμανικά «στούκας» βομβαρδίζουν λυσσαλέα κι αυτό και το νησί, έως τις 19.11.1943. Οι ηρωικοί, μα ταλαίπωροι, κάτοικοί του εξαναγκάζονται σε νέα προσφυγιά: Σκορπούν σε Κύπρο, Μ. Ασία, Μ. Ανατολή… Και πάλι ακλόνητη, ένα με τα βράχια της Ρω, η «κυρα-Δέσποινα». Κάθε πρωί υψώνει την ελληνική σημαία, την υποστέλλει κάθε βράδυ, σαν φαντάρος που έχει εκπαιδευθεί ειδικώς να το κάμει αυτό… Από τότε, παραπλέοντες ναυτικοί, ντόπιοι, αλλά κυρίως ξένοι, μίλαγαν για την «κυρά της Ρω», προσωνύμιο που έκανε τους πάντες να ξεχάσουν το πραγματικό της όνομα…

Το 1947 τα Δωδεκάνησα – και φυσικά και το Καστελλόριζο, και το εξάρτημά του, η Ρω – (ξανα)περιήλθαν στην φυσική τους ιστορική μάνα, την Ελλάδα.

Η «Κυρά» συνεχίζει την εθνική προσφορά της με την ύψωση της ελληνικής σημαίας σ’ αυτό το μικρονήσι, καταντικρύ της Λυκίας της Μ. Ασίας, και γίνεται στόχος παρατηρητών από την απέναντι μεριά. Τόσο που όταν, τον Αύγουστο του 1975, απουσίασε για λίγες ημέρες νοσηλείας από το νησοσπίτι της, ο Τούρκος «δημοσιογράφος» Ομάρ Κασάρ, με δυο ακόμη άλλους Τούρκους, αποβιβάσθηκαν στην Ρω και ύψωσαν επί τετράμετρου κοντού την τουρκική σημαία! Όταν γύρισε η «κυρά» του νησιού και την είδε, την κατέβασε μόνη της!..

Για συμπαράστασή της, στις 1.9.1975, έφθασε και το ανθυποβρυχιακό σκάφος «Γ. Πεζόπουλος», αλλά η Αχλαδιώτη είχε κάμει μόνη της, ό,τι θα έπρεπε να είχε κάμει ο ελληνικός στρατός… Τότε μια δεύτερη τουρκική σημαία υψώθηκε στο «αδελφό» νησαίο έδαφος του Καστελλόριζου και της Ρω, την νήσο Στρογγύλη, την νοτιο-ανατολικώτερη ελληνική (σημερινή) εσχατιά… Το ελληνικό κράτος αντιλήφθηκε ότι οι προκλήσεις είναι πολλές και μια κυρία – όσο Ελληνίδα και δυναμική και να είναι – δεν ήταν δυνατόν να το υποκαθιστά… Γι’ αυτό η Ακαδημία Αθηνών βράβευσε, αμέσως την ίδια χρονιά (1975), την Δέσποινα Αχλαδιώτη, και το υπ. Εθν. Αμύνης έστειλε ναυτικό άγημα και αντιπροσωπεία του ΓΕΝ, στο Καστελλόριζο (23.11.1975) να της απονείμουν μετάλλειο για την πολεμική περίοδο (1941-1944) «για τις προσφερθείσες εθνικές υπηρεσίες». Ακολούθως την βράβευσαν το Πολεμικό Ναυτικό, η Βουλή των Ελλήνων, ο Δήμος Ρόδου, η Εθνική Τράπεζα Ελλάδος, κ.ά.
Η ακρίτισσα Δέσποινα Αχλαδιώτη, αντιστάθηκε συνεχώς στην ζωή της: Στον κατακτητή, επί Κατοχής, και στην βολεμένη ζωή, επί νεοελληνικού κράτους. Η Δέσποινα Αχαλδιώτη, η «Κυρά της Ρω» απεβίωσε σε ηλικία 92 ετών, στις 13.5.1982, σε νοσοκομείο της Ρόδου… Σήμερα στην Ρω είναι ο τάφος-μνημείο της. Επίσκεψη-προσκύνημα. Ελαφρύ να ’ναι το χώμα που την σκεπάζει.

ΠΗΓΕΣ:
Βιογραφία της Δ. Αχλαδιώτη έγραψε ο Καστελλοριζιός συγγραφέας Κυρ. Χονδρός.
Λεκάκης Γ. ««Η Μεγίστη Κισθήνη, το Καστελλόριζο» έκδ. «Αέροπος», 2006..
Η στήλη «Χρονοτοπία» του «Χρόνου» της 03.07.2012 είχε ξανα-ασχοληθεί με το Καστελλόριζο: Για το Καστελλόριζο με αγάπη,από «τις μακρυνές Ινδίες»… “Φτάσε, παιδί μου, εκεί που δεν μπορείς να πας”. Και «Περιφέρεια ως Κέντρο, η Πολιτική της Μοναξιάς». Μια σημαντική ομαδική έκθεση στο Εκθεσιακό Κέντρο του Δήμου Μεγίστης.

13 Σεπτεμβρίου η Γιορτή Απελευθερώσεως του Καστελλόριζου
Εορτή για την απελευθέρωση του Καστελλόριζου, γίνεται κάθε 13 Σεπτεμβρίου στο ακριτικό μας νησί. Τελείται δοξολογία, εκφωνείται ο πανηγυρικός της ημέρας, και ακολουθεί κατάθεσις στεφάνων. Απλά. Λιτά. Με όσους έχουν απομείνει στο νησί, ξεχασμένους απ’ όλους εμάς τους παχυλόγους ρήτορες, τους βολεμένους…
Γεώργιος Λεκάκης ἀπὸ χρόνος
http://filonoi.gr

Σχόλια

όλα τα νέα στο email σας

Get new posts by email:
παράπονα Ρόδου

επικοινωνήστε

δώσε δύναμη στη φωνή σου,
κάνε τα παράπονα στον δήμαρχο,
κατήγγειλε ότι βλάπτει την κοινωνία,
διέδωσε τις πιο σημαντικές ειδήσεις,
μοιράσου χρήσιμες συμβουλές,
στείλε μας το δικό σου άρθρο
και δημοσίευσε ότι θέλεις
στο paraponarodou@gmail.com
ή συμπλήρωσε την φόρμα

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *