Οι Έλληνες μετανάστες 2ης γενιάς δεν κάνουν διακοπές στην Ελλάδα

Η νεολαία δεύτερης γενιάς Ομογενών, δεν προτιμούν την Ibiza της Ισπανίας, τους Κανάριους Νήσους, την Antalya της Τουρκίας...

Πρόκειται για ένα πολύ ανησυχητικό φαινόμενο, που πέρα από την οικονομική του διάσταση, έχει τεράστιες ηθικές επιπτώσεις. Η μεγαλύτερη είναι ότι ξεκόβονται από τον τόπο τους. Το θέμα ερεύνησε, όσον αφορά στους Θεσπρωτούς μετανάστες, ο Δημήτριος Ζώης, όπως διαβάζουμε στην «Κάτοψη». Και σε ομιλία του στους Φιλιάτες αποκάλυψε εντυπωσιακές και άκρως δυσάρεστες πτυχές του θέματος. Μεταξύ άλλων είπε: "Θα πρέπει να γνωρίζουμε πως πολλοί Έλληνες μετανάστες της 2ης γενιάς δεν έρχονται πλέον στη Θεσπρωτία. Κάνουν διακοπές στην Ibiza της Ισπανίας, στους Κανάριους Νήσους, στην Antalya της Τουρκίας ή στην καλύτερη περίπτωση στη Ρόδο και στην Κρήτη. Δεν παντρεύονται εδώ, αλλά στη Γερμανία ή ρομαντικά στη Σαντορίνη.

Τους είναι εντελώς άγνωστη ή και αδιάφορη η Θεσπρωτία και ο συνδετικός κρίκος που ήταν οι γονείς τους δεν υπάρχει πια ή έχει σπάσει. Ας προβληματιστούμε και το μέλλον θα δείξει αν αντιλαμβανόμαστε αυτά τα θέματα, καθώς κι αν θέλουμε να υπάρχουν γέφυρες που θα δώσουν τη δυνατότητα επικοινωνίας με τους θεσπρωτικής καταγωγής πολίτες άλλων χωρών. Αυτό θα μπορούσε να έχει πολλαπλά οφέλη και για τον τόπο μας. Το παράδειγμα των θεσπρωτικής καταγωγής Αμερικανών πολιτών, που έχουν κόψει κάθε γέφυρα επαφής με τη Θεσπρωτία, πρέπει να προβληματίσει". Και πρόσθεσε ότι πάει να ανατραπεί μια μακροχρόνια παράδοση αφού "οι Ηπειρώτες ξενιτεμένοι πάντα στάθηκαν δίπλα, όχι μόνο στους ανθρώπους της Ηπείρου, αλλά και στην Ελλάδα.

Δεν μπορώ να τους αναφέρω όλους. Θα σταθώ μόνο στο γνωστό μας Χατζηκώστα, που έφυγε 14 χρονών από την Ήπειρο και το όνομά του έχει συνδεθεί με το γνωστό νοσοκομείο στα Γιάννενα που είναι μια από τις πολλές δωρεές του. Το Ίδρυμα Λάτση και το Γιάννη Λάτση που είχε εντολή από την Ηπειρώτισσα μάνα του να βοηθά κοινωφελείς προσπάθειες Ηπειρωτών. Και τελευταία, κι εδώ θέλω να σταθώ λίγο, το νοσοκομείο που έχουμε στο Φιλιάτι. Αυτό χτίστηκε, εξοπλίστηκε, επανδρώθηκε και συντηρήθηκε για αρκετά χρόνια με έξοδα κυρίως μεταναστών της Αμερικής που κατάγονταν από τα χωριά των Φιλιατών.

Πολλοί πιστεύουν πως ο Πέτρος Μπέμπης ήταν ο μεγάλος ευεργέτης. Την απάντηση τη δίνει ο ίδιος όταν έγραψε 3 χρόνια πριν από το θάνατό του: «Προσωπικώς δεν υπήρξα παρά ένας λιτός και ταπεινός ιεραπόστολος και οι μόνοι κόποι μου ήταν να περιφέρω αυτοπροσώπως το δίσκο των εράνων και εισφορών στην Αμερική ,στο Καναδά και στην Αίγυπτο όπου υπήρχαν ξενιτεμένοι μας, γενναίοι στη ψυχή και πλούσιοι σε ανώτερα αισθήματα και φιλοπατρία μέχρι ψυχώσεως.

Και συνεχίζει παρακάτω. «…ας είναι ευλογημένες οι ψυχές των ξενιτεμένων μας που με τον ιδρώτα των στάθηκε δυνατή η ανέγερση και η συντήρηση του νοσοκομείου στους Φιλιάτες». Ο Πέτρος Μπέμπης συγκέντρωσε ένα τεράστιο ποσό για εκείνη την εποχή. Ήταν δωρεές κύρια από μετανάστες της Αμερικής, που είχαν καταγωγή από τα χωριά των Φιλιατών".
tro-ma-ktiko.gr