Απίστευτο και όμως αληθινό οι καμένες έκτασης δασικού πλούτου τις ρόδου δεν έχουν κηρυχτεί αναδασωτέες από τον δασάρχη ακόμα!
Εγκληματική χαρακτηρίζετε δε αυτή η αδιαφορία/σκευωρία* της δασικής υπηρεσίας διότι... με το άρθρο 41 παρ. 3 του Ν. 998/1979, «ειδικώς προκειμένου περί κηρύξεως εκτάσεων ως αναδασωτέων ένεκα μερικής ή ολικής καταστροφής δάσους ή δασικής εκτάσεως εκ πυρκαϊάς ή άλλης αιτίας εκ των εν άρθρω 38 παρ. 1 αναφερομένων, η κατά την παρ. 1 του παρόντος άρθρου απόφασις ... εκδίδεται μετά εισήγησιν της αρμοδίας δασικής υπηρεσίας, υποχρεωτικώς εντός τριών μηνών [ήδη δύο μηνών, βλ. άρθρο 12 παρ. 2 του Ν. 2040/1992, ΦΕΚ 70 Α' ] από της καταστολής της πυρκαϊάς ή της διαπιστώσεως της εξ άλλης αιτίας καταστροφής ...» Σε εξαιρετικές περιπτώσεις με απόφαση του αρμόδιου οργάνου, που λαμβάνεται ύστερα από αιτιολογημένη πρόταση του οικείου δασάρχη, η προθεσμία
του προηγούμενου εδαφίου μπορεί να παραταθεί για χρονικό διάστημα μέχρι δύο (2)
μήνες ακόμη κατ' ανώτατο όριο. Παράλειψη έκδοσης από το αρμόδιο όργανο της
απόφασης αναδάσωσης, εντός της ανωτέρω προθεσμίας, τιμωρείται σύμφωνα με το
άρθρο 259 του Ποινικού Κώδικα.. Κατά την έννοια των διατάξεων αυτών, κάθε αποψιλούμενη δασική έκταση, δημόσια ή ιδιωτική, κηρύσσεται υποχρεωτικώς αναδασωτέα με μόνη την αντικειμενική διαπίστωση της συνδρομής των προϋποθέσεων που προβλέπει η ως άνω συνταγματική διάταξη, η δε απόφαση περί αναδάσωσης πρέπει να αιτιολογείται πλήρως ως προς το χαρακτήρα της έκτασης ως δάσους ή δασικής έκτασης, η αιτιολογία, όμως, αυτή μπορεί να συμπληρώνεται και από τα λοιπά στοιχεία του φακέλου (πρβλ. ΣτΕ 887/2010, 4607/2009, 3173/2008, 1567/2006 κ.ά.].
Παρόλα αυτά ο δασάρχης δεν έχει προβεί σε καμία ενεργεία ως προς τον χαρακτηρισμό αναδάσωσης των καμένων εκτάσεων κάτι που κανονικά δια νομού συμφώνα με τον παραπάνω άρθρο τιμωρείται .
Ποια συμφέροντα εξυπηρετούνται;
Μήπως θα ξεφυτρώσουν παλι αιολικά πάρκα από το πουθενά και θα κηρύξουν οποιαδήποτε ενεργεία αναδάσωσης παράνομη;
Θα δούμε πάλι αυθαίρετα να ξεφυτρώνουν μέσα στο δάσος σαν τα μανιτάρια ;
Θα θρηνήσουμε πάλι παρόμοιες καταστροφικές πλημύρες όπως είχαν γίνει τα περασμένα χρόνια σε Αφαντου, Καλιθιες και Αρχαγγελο;
Τροφή για την σκέψη είναι η απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου για τα αιολικά πάρκα…….
Σύμφωνα με την απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου, η λειτουργία του αιολικού πάρκου είναι σύμφωνη με το άρθρο 24 του Συντάγματος και το δασικό νόμο (Ν. 998/1979) που προβλέπουν ότι δεν αποκλείεται «η θέσπιση νομοθετικής διάταξης η οποία θα παρέχει τη δυνατότητα σε εξαιρετικές περιπτώσεις, να εγκριθεί επέμβαση σε έκταση που έχει κηρυχθεί αναδασωτέα, ακόμη και πριν ανακτήσει τη δασική μορφή της, προκειμένου να εκτελεστεί έργο, το οποίο αποβλέπει στην εξυπηρέτηση ανάγκη με ιδιαίτερη κοινωνική, εθνική ή οικονομική σημασία». Όλα αυτά βεβαίως εφόσον κρίνεται αναγκαία η εκτέλεση του έργου μέσα σε συγκεκριμένο χρονικό μάλιστα ορίζοντα «ενόψει της εξαιρετικής σημασίας των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας για τη βιώσιμη ανάπτυξη, και ειδικότερα τη διασφάλιση της επάρκειας του ενεργειακού εφοδιασμού της χώρας και κυρίως την αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών, που αποτελεί αντικείμενο διεθνούς δεσμεύσεως της χώρας και ζήτημα έντονου κοινοτικού ενδιαφέροντος». Όπως πάντως αναφέρεται στην απόφαση, με την εγκατάσταση του έργου δεν αλλάζει και o νομικός χαρακτήρας της αναδασωτέας εκτάσεως, αλλά παρέχεται, «μόνο προσωρινή δυνατότητα επεμβάσεως για την άσκηση συγκεκριμένης δραστηριότητας, με την υποχρέωση αποκαταστάσεως του δασικού χαρακτήρα της εκτάσεως, μετά την παύση λειτουργίας της δραστηριότητας, διατηρουμένου του προστατευτικού χαρακτήρα της αναδασώσεως». Επιπλέον θα πρέπει να αιτιολογημένοι ειδικώς οι λόγοι για την εγκατάσταση του έργου και του δημόσιου σκοπού που εξυπηρετεί.
Εγκληματική χαρακτηρίζετε δε αυτή η αδιαφορία/σκευωρία* της δασικής υπηρεσίας διότι... με το άρθρο 41 παρ. 3 του Ν. 998/1979, «ειδικώς προκειμένου περί κηρύξεως εκτάσεων ως αναδασωτέων ένεκα μερικής ή ολικής καταστροφής δάσους ή δασικής εκτάσεως εκ πυρκαϊάς ή άλλης αιτίας εκ των εν άρθρω 38 παρ. 1 αναφερομένων, η κατά την παρ. 1 του παρόντος άρθρου απόφασις ... εκδίδεται μετά εισήγησιν της αρμοδίας δασικής υπηρεσίας, υποχρεωτικώς εντός τριών μηνών [ήδη δύο μηνών, βλ. άρθρο 12 παρ. 2 του Ν. 2040/1992, ΦΕΚ 70 Α' ] από της καταστολής της πυρκαϊάς ή της διαπιστώσεως της εξ άλλης αιτίας καταστροφής ...» Σε εξαιρετικές περιπτώσεις με απόφαση του αρμόδιου οργάνου, που λαμβάνεται ύστερα από αιτιολογημένη πρόταση του οικείου δασάρχη, η προθεσμία
του προηγούμενου εδαφίου μπορεί να παραταθεί για χρονικό διάστημα μέχρι δύο (2)
μήνες ακόμη κατ' ανώτατο όριο. Παράλειψη έκδοσης από το αρμόδιο όργανο της
απόφασης αναδάσωσης, εντός της ανωτέρω προθεσμίας, τιμωρείται σύμφωνα με το
άρθρο 259 του Ποινικού Κώδικα.. Κατά την έννοια των διατάξεων αυτών, κάθε αποψιλούμενη δασική έκταση, δημόσια ή ιδιωτική, κηρύσσεται υποχρεωτικώς αναδασωτέα με μόνη την αντικειμενική διαπίστωση της συνδρομής των προϋποθέσεων που προβλέπει η ως άνω συνταγματική διάταξη, η δε απόφαση περί αναδάσωσης πρέπει να αιτιολογείται πλήρως ως προς το χαρακτήρα της έκτασης ως δάσους ή δασικής έκτασης, η αιτιολογία, όμως, αυτή μπορεί να συμπληρώνεται και από τα λοιπά στοιχεία του φακέλου (πρβλ. ΣτΕ 887/2010, 4607/2009, 3173/2008, 1567/2006 κ.ά.].
Παρόλα αυτά ο δασάρχης δεν έχει προβεί σε καμία ενεργεία ως προς τον χαρακτηρισμό αναδάσωσης των καμένων εκτάσεων κάτι που κανονικά δια νομού συμφώνα με τον παραπάνω άρθρο τιμωρείται .
Ποια συμφέροντα εξυπηρετούνται;
Μήπως θα ξεφυτρώσουν παλι αιολικά πάρκα από το πουθενά και θα κηρύξουν οποιαδήποτε ενεργεία αναδάσωσης παράνομη;
Θα δούμε πάλι αυθαίρετα να ξεφυτρώνουν μέσα στο δάσος σαν τα μανιτάρια ;
Θα θρηνήσουμε πάλι παρόμοιες καταστροφικές πλημύρες όπως είχαν γίνει τα περασμένα χρόνια σε Αφαντου, Καλιθιες και Αρχαγγελο;
Τροφή για την σκέψη είναι η απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου για τα αιολικά πάρκα…….
Σύμφωνα με την απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου, η λειτουργία του αιολικού πάρκου είναι σύμφωνη με το άρθρο 24 του Συντάγματος και το δασικό νόμο (Ν. 998/1979) που προβλέπουν ότι δεν αποκλείεται «η θέσπιση νομοθετικής διάταξης η οποία θα παρέχει τη δυνατότητα σε εξαιρετικές περιπτώσεις, να εγκριθεί επέμβαση σε έκταση που έχει κηρυχθεί αναδασωτέα, ακόμη και πριν ανακτήσει τη δασική μορφή της, προκειμένου να εκτελεστεί έργο, το οποίο αποβλέπει στην εξυπηρέτηση ανάγκη με ιδιαίτερη κοινωνική, εθνική ή οικονομική σημασία». Όλα αυτά βεβαίως εφόσον κρίνεται αναγκαία η εκτέλεση του έργου μέσα σε συγκεκριμένο χρονικό μάλιστα ορίζοντα «ενόψει της εξαιρετικής σημασίας των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας για τη βιώσιμη ανάπτυξη, και ειδικότερα τη διασφάλιση της επάρκειας του ενεργειακού εφοδιασμού της χώρας και κυρίως την αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών, που αποτελεί αντικείμενο διεθνούς δεσμεύσεως της χώρας και ζήτημα έντονου κοινοτικού ενδιαφέροντος». Όπως πάντως αναφέρεται στην απόφαση, με την εγκατάσταση του έργου δεν αλλάζει και o νομικός χαρακτήρας της αναδασωτέας εκτάσεως, αλλά παρέχεται, «μόνο προσωρινή δυνατότητα επεμβάσεως για την άσκηση συγκεκριμένης δραστηριότητας, με την υποχρέωση αποκαταστάσεως του δασικού χαρακτήρα της εκτάσεως, μετά την παύση λειτουργίας της δραστηριότητας, διατηρουμένου του προστατευτικού χαρακτήρα της αναδασώσεως». Επιπλέον θα πρέπει να αιτιολογημένοι ειδικώς οι λόγοι για την εγκατάσταση του έργου και του δημόσιου σκοπού που εξυπηρετεί.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
ΕΧΟΥΜΕ ΧΡΟΝΟ. ΝΑ ΧΤΙΣΤΟΥΝ ΠΡΩΤΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφή