Ξαφνικά και απροσδόκητα, ο πεπειραμένος νευροχειρουργός του Harvard Medical School, Dr. Eben Alexander έπεσε σε κώμα...
Είχε προσβληθεί από την σπανιώτατη στους ενήλικες βακτηριακή μηνιγγίτιδα, η οποία του κατέτρωγε με ταχύτατο ρυθμό την γλυκόζη του εγκεφάλου του, και κυρίως του εγκεφαλικού φλοιού, δηλαδή του σκέλους που είναι υπεύθυνο για τις ανθρώπινες ιδιότητες: την συνείδηση και τις ανώτερες εγκεφαλικές λειτουργίες.
Για επτά ημέρες ο εγκεφαλικός φλοιός του ήταν απολύτως αδρανής, πλήρως «απενεργοποιημένος», και κάθε ενδεχόμενο συνείδησης/συνειδητότητας απολύτως αποκλεισμένο.
Κάθε μέρα που περνούσε, το ενδεχόμενο επιβίωσής του, αφύπνισής του από το κώμα, ελαχιστοποιείτο μέχρι που έφτασε σε ποσοστό μικρότερο από στατιστικό λάθος.
Μετά από επτά ημέρες, και πέρα από κάθε προσδοκία, ο Dr. Eben Alexander άνοιξε τα μάτια του, «γύρισε από τους νεκρούς», πλήρως υγιής.
Και διηγήθηκε ότι κατά το χρονικό διάστημα της απουσίας του είχε απόλυτη συνειδητότητα, κατ’ ακρίβειαν “υπερ-συνειδητότητα”, σε μεταθανάτια τοπία.
Near-death experiences υπάρχουν πολλές.
Οι αρνητές της πραγματικότητάς τους τις αποδίδουν σε παιχνίδια του εγκεφάλου, παραισθήσεις και ψευδαισθήσεις οφειλόμενες στην έλλειψη σωστής οξυγόνωσης του εγκεφάλου ή σε βαθείς μηχανισμούς του οργανισμού για τον εξωραϊσμό της στιγμής του θανάτου.
Όμως, το εντελώς παράξενο και θυελλωδώς ενδιαφέρον στην περίπτωση του Dr. Eben Alexander είναι ότι, όπως συμμαρτυρεί και το ευμεγέθες ιατρικό προσωπικό που τον παρακολουθούσε, ο εγκέφαλός του ήταν κατά τη διάρκεια της συγκεκριμένης μορφής κώματος παντελώς ανίκανος να παραγάγει οποιαδήποτε συνείδηση, συναίσθηση, σκέψη ή εικόνα.
Είχε προσβληθεί από την σπανιώτατη στους ενήλικες βακτηριακή μηνιγγίτιδα, η οποία του κατέτρωγε με ταχύτατο ρυθμό την γλυκόζη του εγκεφάλου του, και κυρίως του εγκεφαλικού φλοιού, δηλαδή του σκέλους που είναι υπεύθυνο για τις ανθρώπινες ιδιότητες: την συνείδηση και τις ανώτερες εγκεφαλικές λειτουργίες.
Για επτά ημέρες ο εγκεφαλικός φλοιός του ήταν απολύτως αδρανής, πλήρως «απενεργοποιημένος», και κάθε ενδεχόμενο συνείδησης/συνειδητότητας απολύτως αποκλεισμένο.
Κάθε μέρα που περνούσε, το ενδεχόμενο επιβίωσής του, αφύπνισής του από το κώμα, ελαχιστοποιείτο μέχρι που έφτασε σε ποσοστό μικρότερο από στατιστικό λάθος.
Μετά από επτά ημέρες, και πέρα από κάθε προσδοκία, ο Dr. Eben Alexander άνοιξε τα μάτια του, «γύρισε από τους νεκρούς», πλήρως υγιής.
Και διηγήθηκε ότι κατά το χρονικό διάστημα της απουσίας του είχε απόλυτη συνειδητότητα, κατ’ ακρίβειαν “υπερ-συνειδητότητα”, σε μεταθανάτια τοπία.
Near-death experiences υπάρχουν πολλές.
Οι αρνητές της πραγματικότητάς τους τις αποδίδουν σε παιχνίδια του εγκεφάλου, παραισθήσεις και ψευδαισθήσεις οφειλόμενες στην έλλειψη σωστής οξυγόνωσης του εγκεφάλου ή σε βαθείς μηχανισμούς του οργανισμού για τον εξωραϊσμό της στιγμής του θανάτου.
Όμως, το εντελώς παράξενο και θυελλωδώς ενδιαφέρον στην περίπτωση του Dr. Eben Alexander είναι ότι, όπως συμμαρτυρεί και το ευμεγέθες ιατρικό προσωπικό που τον παρακολουθούσε, ο εγκέφαλός του ήταν κατά τη διάρκεια της συγκεκριμένης μορφής κώματος παντελώς ανίκανος να παραγάγει οποιαδήποτε συνείδηση, συναίσθηση, σκέψη ή εικόνα.
Ο εγκεφαλικός φλοιός του και άλλες βασικές λειτουργίες του εγκεφάλου του απλώς απουσίαζαν, δεν υπολειτουργούσαν: σαν να μην υπήρχαν ποτέ, σαν να μην υπήρχε η βιολογική βάση για την παραγωγή της συνείδησης που ο Dr. Eben Alexander μαρτυρεί και καταθέτει.
Ως εκ τούτου, οποιαδήποτε προσπάθεια εκλογίκευσης της εμπειρίας του, εξήγησης ως παραισθητικό απλώς φαινόμενο, σκοντάφτει σε αυτό το αδιαμφισβήτητο γεγονός: ότι η βιολογική βάση για την παραγωγή της συνείδησης δεν υπήρχε καν, ώστε να αλλοιωθεί και να οδηγήσει στην εμπειρία του.
Στην αρχή, ο Dr. Eben Alexander σκέφτηκε να συγγράψει ένα εκτενές επιστημονικό άρθρο που θα δημοσιεύετο σε ακαδημαϊκό περιοδικό νευροβιολογίας εξιστορώντας και προσπαθώντας να εξηγήσει αυτά που του συνέβησαν, αυτά που είδε και έζησε.
Εν τέλει αποφάσισε να τα καταστήσει προσβάσιμα στο ευρύ κοινό, συγγράφοντας το βιβλίο «Proof of Heaven: A Neurosurgeon’s Journey to the Afterlife».
Άρθρα για την περίπτωσή του αφιερώθηκαν σε πάμπολλα διεθνή περιοδικά, ενδεικτικά αναφέρουμε τα Telegraph, Huffington Post, The Daily Beast, Newsweek κ.ά.
Κατά τη διάρκεια του κώματός του, ο Dr. Eben Alexander περιηγήθηκε σε διαφορετικές μεταθανάτιες καταστάσεις, τοπία και συνθήκες συνειδητότητας.
Είδε τα πρόσωπα ανθρώπων που δεν είχε γνωρίσει ακόμα, αλλά επρόκειτο να γνωρίσει μελλοντικά, στην μετά το κώμα ζωή του – όπερ και εγένετο.
Κατανόησε θεμελιώδεις αρχές του σύμπαντος με τρόπο που δεν ενδέχετο να κατανοήσει προηγουμένως, και κυρίως το ότι η δομική αρχή του σύμπαντος είναι η αγάπη και η σχέση, με την πιο βαθιά, θεμελιώδη έννοιά της.
Αισθάνθηκε την παρουσία Θεού δημιουργού
Στην αρχή, ο Dr. Eben Alexander σκέφτηκε να συγγράψει ένα εκτενές επιστημονικό άρθρο που θα δημοσιεύετο σε ακαδημαϊκό περιοδικό νευροβιολογίας εξιστορώντας και προσπαθώντας να εξηγήσει αυτά που του συνέβησαν, αυτά που είδε και έζησε.
Εν τέλει αποφάσισε να τα καταστήσει προσβάσιμα στο ευρύ κοινό, συγγράφοντας το βιβλίο «Proof of Heaven: A Neurosurgeon’s Journey to the Afterlife».
Άρθρα για την περίπτωσή του αφιερώθηκαν σε πάμπολλα διεθνή περιοδικά, ενδεικτικά αναφέρουμε τα Telegraph, Huffington Post, The Daily Beast, Newsweek κ.ά.
Κατά τη διάρκεια του κώματός του, ο Dr. Eben Alexander περιηγήθηκε σε διαφορετικές μεταθανάτιες καταστάσεις, τοπία και συνθήκες συνειδητότητας.
Είδε τα πρόσωπα ανθρώπων που δεν είχε γνωρίσει ακόμα, αλλά επρόκειτο να γνωρίσει μελλοντικά, στην μετά το κώμα ζωή του – όπερ και εγένετο.
Κατανόησε θεμελιώδεις αρχές του σύμπαντος με τρόπο που δεν ενδέχετο να κατανοήσει προηγουμένως, και κυρίως το ότι η δομική αρχή του σύμπαντος είναι η αγάπη και η σχέση, με την πιο βαθιά, θεμελιώδη έννοιά της.
Αισθάνθηκε την παρουσία Θεού δημιουργού
Μαρτυρεί την ανθρώπινη υπόσταση και συνείδηση ακατάλυτη, ανεξάρτητη από τις βιολογικές λειτουργίες του σώματος.
Όμως, το πιο σημαντικό, το πιο καίριο δεν είναι το τί είδε, τί αισθάνθηκε και τί συνάντησε η ατομική του περίπτωση (διότι όπως ο ίδιος μαρτυρεί, πρόκειται για πραγματικότητες τις οποίες η ανθρώπινη γλώσσα δεν έχει φτιαχτεί για να εκφράσει), αλλά η κατάδειξη -σχεδόν απόδειξη- της παρουσίας πλήρους ή… υπέρ-πλήρους ανθρώπινης συνείδησης σε συνθήκες που η σημερινή επιστήμη και ιατρική αποκλείουν την παρουσία της, αφού δεν συντρέχουν οι βιολογικές βάσεις γι΄αυτήν.
Στο βιβλίο επιχειρείται μια εξήγηση του φαινομένου, μα κάθε συνήθης και εύκολη εξήγηση σκοντάφτει σε θεμελιώδη προβλήματα, τα οποία μοιράζονται ως κοινή βάση την κατ’ ουσίαν πλήρη απουσία λειτουργούντος εγκεφαλικού φλοιού κατά την διάρκεια του συγκεκριμένου κώματος.
Εκτός από θαυμασμό, το βιβλίο και τα συνακόλουθα άρθρα συνάντησαν και έντονη κριτική – η οποία όμως μάλλον περιορίζονται στην λοιδορία του συγγραφέα ή στην παράκαμψη θεμελιωδών συνισταμένων της περίπτωσής του, η οποία από ιατρικής απόψεως δεν θα μπορούσε με τίποτα να θεωρηθεί «μια ακόμα περίπτωση».
Όπως και να έχει, η μοναδική αυτή μαρτυρία (και η σύμπτωση ή πρόνοια να προκύψει αυτή σε έναν πεπειραμένο νευροχειρουργό) μπορεί να προκαλέσει τα πάντα εκτός από αδιαφορία.
Κάθε εύκολη εκφορά τελεσίδικης άποψης σχετικά με αυτήν εκπλήσσει, ειδικά δε η μετά βδελυγμίας απόρριψη από πλευράς ατομικών αυθεντιών.
Δεν γνωρίζω αν με τον θάνατο ακυρώνεται η ανθρώπινη ύπαρξη, σίγουρα όμως ακυρώνονται όλες οι πρότερες βεβαιότητες σχετικά με αυτόν…
πηγή
Parapona-Rodou
Όμως, το πιο σημαντικό, το πιο καίριο δεν είναι το τί είδε, τί αισθάνθηκε και τί συνάντησε η ατομική του περίπτωση (διότι όπως ο ίδιος μαρτυρεί, πρόκειται για πραγματικότητες τις οποίες η ανθρώπινη γλώσσα δεν έχει φτιαχτεί για να εκφράσει), αλλά η κατάδειξη -σχεδόν απόδειξη- της παρουσίας πλήρους ή… υπέρ-πλήρους ανθρώπινης συνείδησης σε συνθήκες που η σημερινή επιστήμη και ιατρική αποκλείουν την παρουσία της, αφού δεν συντρέχουν οι βιολογικές βάσεις γι΄αυτήν.
Στο βιβλίο επιχειρείται μια εξήγηση του φαινομένου, μα κάθε συνήθης και εύκολη εξήγηση σκοντάφτει σε θεμελιώδη προβλήματα, τα οποία μοιράζονται ως κοινή βάση την κατ’ ουσίαν πλήρη απουσία λειτουργούντος εγκεφαλικού φλοιού κατά την διάρκεια του συγκεκριμένου κώματος.
Εκτός από θαυμασμό, το βιβλίο και τα συνακόλουθα άρθρα συνάντησαν και έντονη κριτική – η οποία όμως μάλλον περιορίζονται στην λοιδορία του συγγραφέα ή στην παράκαμψη θεμελιωδών συνισταμένων της περίπτωσής του, η οποία από ιατρικής απόψεως δεν θα μπορούσε με τίποτα να θεωρηθεί «μια ακόμα περίπτωση».
Όπως και να έχει, η μοναδική αυτή μαρτυρία (και η σύμπτωση ή πρόνοια να προκύψει αυτή σε έναν πεπειραμένο νευροχειρουργό) μπορεί να προκαλέσει τα πάντα εκτός από αδιαφορία.
Κάθε εύκολη εκφορά τελεσίδικης άποψης σχετικά με αυτήν εκπλήσσει, ειδικά δε η μετά βδελυγμίας απόρριψη από πλευράς ατομικών αυθεντιών.
Δεν γνωρίζω αν με τον θάνατο ακυρώνεται η ανθρώπινη ύπαρξη, σίγουρα όμως ακυρώνονται όλες οι πρότερες βεβαιότητες σχετικά με αυτόν…
πηγή
Parapona-Rodou
Και ο παραδεισος υπαρχει και ο Θεος υπαρχει και ο Ιησους Χριστος υπαρχει .
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγω προσωπικα τον γνωρισα και ζω μαζι του εδω και 27 χρονια οπως και πολλα εκατομυρια συνανθρωπων μας σε ολο τον πλανητη .
Και εχω να πω το εξης .
Ειναι πολυ απλο να γνωρισει καποιος το Θεο .
Παρα πολυ απλο .
Πως ?
Κανοντας μια προσευχη και ζητωντας απο το θεο να αποκαλυφθει στη ζωη του .
Και αν η προσευχη ειναι ειλικρινης , ο Θεος θα αποκαλυφθει .
(Ο Θεος δεν ανακαλυπτεται , αλλα αποκαλυπτεται.)
Ειναι διπλα σου και δεν τον βλεπεις .
Οταν σου αποκαλυφθει , θα τον δεις .
Καμμια προσευχη στο Θεο δεν παει χαμενη .
Ολες ακουγονται και απαντιουνται .
Δοκιμαστε το .
Πριν πολλα χρονια ενας γνωστος πυγμαχος ο νεγρος GEORGE FORMAN καθως πυγμαχουσε , δεχθηκε ενα δυνατο χτυπημα και επεσε knock out .
Ενω για τους γυρω του ηταν νεκρος , η ψυχη του ομως ζουσε .
Και μεσα στο απολυτο σκοταδι , ακουσε μια γλυκια φωνη που του ελεγε .
ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ?
Και απαντησε .ΝΑΙ ΚΥΡΙΕ ΠΙΣΤΕΥΩ .
Και ειπε στον Ιησου .
ΦΕΡΕ ΜΕ ΠΑΛΙ ΠΙΣΩ ΣΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΘΑ ΚΑΝΩ ΚΑΛΑ ΕΡΓΑ.
Και ο Ιησους απαντησε .
ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΟΥ ΔΩΣΕΙΣ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ .
Τοτε ο FORMAN του ειπε .
ΦΕΡΕ ΜΕ ΠΑΛΙ ΠΙΣΩ ΣΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΘΑ ΣΟΥ ΔΩΣΩ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ .
Και επανηλθε στη ζωη .
Η ιστορια αυτη ειναι αληθινη και την διηγηθηκε ο ιδιος ο GEORGE FORMAN δημοσια στην τηλεοραση και ειναι αλλη μια αληθινη ομολογια αναμεσα σε εκατομυρια , οτι Ο ΙΗΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΣΤΗΜΕΝΟΣ .
Δοκιμασε το και θα γινει μια ζωντανη ομολογια και στη δικη σου ζωη .
Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΣΕ ΑΓΑΠΑ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΛΕΙ ΚΑΙ ΣΕΝΑ ΟΠΟΙΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΟΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΚΑΝΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΣΩΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΓΡΑΨΗ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΟΝΟΜΑ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΟΥ ΖΩΗΣ . ΑΜΗΝ
ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΜΕΡΕΝΙΔΗΣ
ΡΟΔΟΣ
Περίεργο και ο Κρισναμούρτη είχε παρόμοια εμπειρία!!!!!! Λες να υπάρχει ο Βράχμαν?
Διαγραφήείχε ταμπέλα και το κατάλαβε? και που ξέρει ότι δεν ήταν η κόλαση?
ΑπάντησηΔιαγραφήΜάγκες, έχω καλά νέα.... Η κόλαση γέμισε..... όλοι θα πάμε στον παράδεισο!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήkai den kathotane ekei o biiiiip, oute haratsia,oute forous,klpklpklp
ΑπάντησηΔιαγραφήαφηστε τις μ@λ@κιες ,κανεις δεν ξερει τι υπαρχει μετα θανατον!!
ΑπάντησηΔιαγραφήmipos eide kapoia Loukia pou psahno ?
ΑπάντησηΔιαγραφήαν πηγε στο διαολο ... μπορει και να την ειδε...
Διαγραφήefharisto pao ekei na tin psaktho
ΔιαγραφήΚαι βέβαια υπάρχει παράδεισος, κι εμείς οι Ροδίτες έχουμε την τύχη να ζούμε σ' αυτόν. Όποιος το έχει καταλάβει και το εκτιμάει, τον απολαμβάνει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌποιος είναι μίζερος, αχάριστος και κομπλεξικός έχει πετάξει ένα δώρο από αυτά που δεν ξαναβρίσκονται.
σωστος ο 12.37
ΑπάντησηΔιαγραφήΣωστος.Σε σχεση με αλλα μερη της Ελλαδας οντως η Ροδος ειναι Παραδεισος σε πολλους τομεις.Τωρα οσον αφορα τον Παραδεισο μετα θανατον θα συμφωνησω με ενα αναγνωστη παραπανω.Κανεις δεν ξερει τι υπαρχει μετα το θανατο,οπως δεν ξερουμε τι υπηρχε πριν τη γεννηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌποτε έρχονται χριστούγεννα και γιορτές γεμίζουμε θάυματα.έγινε αυτό έγινε το άλλο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλεος πια με τα θάυματα.χορτάσαμε απο αυτά.