Ζαμπούνης: Ήμουν εθισμένος στην κοκαΐνη - Παραλίγο να πεθάνω

Για τη σχέση εθισμού με τα ναρκωτικά που θα του κόστιζε ακόμη και την ίδια του τη ζωή και το άσχημο σημείο στο οποίο έφτασε με τη χρήση κοκαΐνης... καθώς δεν είχε δει για καιρό την κόρη του, μίλησε ο Χρήστος Ζαμπούνης.

"Πρωτοείδα κοκαΐνη σε ηλικία δεκαοκτώ ετών. Κάτι γνωστοί με κάλεσαν στο σπίτι ενός άλλου γνωστού και πάλι, ονόματα δεν λέμε, υπολήψεις δεν θίγουμε, κι εκεί έκανε την εμφάνισή του ένας ασημένιος δίσκος με μικρούς λόφους λευκής σκόνης. «Θέλεις να δοκιμάσεις;» με ρώτησε ευγενικά ο οικοδεσπότης. «Όχι, ευχαριστώ» απήντησα δίχως ίχνος αμηχανίας. Η αντίσταση κράτησε δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια, με ένα μικρό διάλειμμα στον στρατό, όταν στον θάλαμο της 139 ΑΚ-ΜΜΟ έφτασε ένας μεγαλοκαλλιεργητής χασίς του όρους Παγγαίου. Εκεί πρωτομαστούρωσα από την παθητική εισπνοή.

Και ύστερα «οι μικροί μου φίλοι» ανέλαβαν μετά κόπων και βασάνων να μου μάθουν την κανονική εισπνοή, διότι δεν ήξερα να καπνίζω και να ρουφάω μέσα καπνό. Το πραγματικό οχυρό έπεσε μετά τον βίαιο χωρισμό από τη μητέρα της κόρης μου και την εξαφάνισή τους προς άγνωστη κατεύθυνση. Το έδαφος ήταν πρόσφορο.

Ήμουν μόνος, ήμουν σε συναισθηματικό αδιέξοδο από μια νέα πραγματικότητα, διότι δεν μπορούσα να διορθώσω την παλαιά. Στην αρχή ξεκίνησα δειλά -κάτι τσιγαριλίκια με παρέα- και στη συνέχεια έγινα πλήρως εξαρτημένος από τη «λευκή θεά», την κοκαΐνη... Ένα Σαββατοκύριακο ταξίδεψα στην Αθήνα κι έκανα αυτό που οι Αγγλοσάξονες ονομάζουν «drug party»: κλείστηκα στο σπίτι μου και κατανάλωσα, ο αθεόφοβος, δεκαπέντε γραμμάρια μόνος! Πήγα να πεθάνω... Ο κύριος λόγος όμως της απεμπλοκής μου από τα ναρκωτικά ήταν ότι ξαναβρήκα την κόρη μου» εξομολογείται ο Χρήστος Ζαμπούνης στο κεφάλαιο «Αμάρτησα για το παιδί μου» στην αυτοβιογραφίας του, όπως αναφέρει η Espresso.

Parapona-Rodou