Νέα πρόκληση από Ρεπούση: Ο χορός του Ζαλόγγου είναι εθνικός μύθος!.. Σκληρή απάντηση από Μιχελάκη..
Ανέλαβε "εργολαβία" να αλλάξει την Ελληνική ιστορία η βουλευτής των χιλιών και κάτι ψιλά ψήφων...Για άλλη μία φορά η βουλευτής της ΔΗΜΑΡ Μαρία Ρεπούση προκαλεί το κοινό αίσθημα, παρουσιάζοντας την ελληνική ιστορία από τη δική της "επιστημονική" σκοπιά
Η κα Ρεπούση, μιλώντας στο ραδιόφωνο του Alpha, δήλωσε ότι ο χορός του Ζαλόγγου είναι εθνικός μύθος!
«Κάθε λαός δημιουργεί εθνικούς μύθους» είπε χαρακτηριστικά και πρόσθεσε ότι στο βιβλίο της ιστορίας, δεν γράφτηκε ποτέ η λέξη «συνωστισμός» για τη Μικρασιατική καταστροφή, αλλά μόνο το ρήμα.
Η βουλευτής της ΔΗΜΑΡ υποστήριξε ότι απομονώθηκε μια μόνο φράση:
«Υπήρξε μεγάλη εκμετάλλευση. Ακόμα φέρνουν στην επιφάνεια βιβλίο που έγραψα και η λέξη συνωστίζονται διορθώθηκε αμέσως. Ήταν ένα πάρα πολύ καλό σχολικό βιβλίο, είχε μια ατυχή έκφραση, διορθώθηκε αμέσως. Δεν υπήρχε η λέξη ''συνωστισμός'' υπήρχε το ρήμα στην περιγραφή μιας αθρόας προσέλευσης. Εμείς αμέσως είπαμε τελικά πως δεν είναι σωστή η λέξη συνωστισμός επειδή προσβάλλει τις μνήμες ανθρώπων. Δεν θέλαμε να πούμε ότι στη Σμύρνη έγινε "συνωστισμός".
Η λέξη άλλαξε και μπήκε μία άλλη λέξη για να περιγραφτεί καλύτερα η αθρόα προσέλευση των Ελλήνων στο λιμάνι της Σμύρνης την ώρα που προσπαθούσαν να σωθούν. Εξ αρχής υπήρχε μόνο το ρήμα. Δεν υπήρξε ηθελημένη προσπάθεια αλλαγής και προσβολής της μνήμης. Στο σημερινό βιβλίο δεν υπάρχει η λέξη αυτή».
Στη συνέχεια πρόσθεσε ότι «γενικότερη τάση της ιστορίας είναι να μαθαίνουμε από το παρελθόν για να προσπαθήσουμε να μην επαναλάβουμε τα λάθη μας. Πιο πάνω είναι το να μπορεί κανείς να διαβάζει ιστορικά τα πράγματα, να μη στέκεται σε μια αλήθεια αλλά να βλέπει και τις άλλες αλήθειες».
Υπεραμύνθηκε επίσης του δικαιώματος της υιοθεσίας και για τους ομοφυλόφιλους.
«Εφόσον η Πολιτεία αναγνωρίζει το δικαίωμα της υιοθεσίας σε ετεροφυλόφιλους οφείλει να το αναγνωρίζει και σε ομοφυλόφιλους. Υπάρχει μια πολύ μεγάλη συζήτηση σε ό,τι αφορά την ανάγκη του παιδιού να ταυτίζεται με ένα συγκεκριμένο φύλο. Δεν καταλαβαίνω γιατί υπάρχει στην Ελλάδα αυτή η ομοφοβία. Η διαφορετικότητα είναι δικαίωμα του καθενός. Η ταυτότητα του φύλου είναι δικαίωμα κάθε ανθρώπου. Δεν με ενοχλεί καθόλου. Όλοι οι άνθρωποι έχουν τα ίδια δικαιώματα» , είπε χαρακτηριστικά.
Σε ότι αφορά στο αντιρατσιστικό νομοσχέδιο είπε:
«Η ιστορική επιστήμη δεν είναι αναγκασμένη να δέχεται τις αποφάσεις των κοινοβουλίων» σημείωσε η Μ. Ρεπούση, σχολιάζοντας την απόφαση της βουλής που αναγνώρισε επίσημα την γενοκτονία.
«Είμαι κατά της ποινικοποίησης της μνήμης. Το ελληνικό Κοινοβούλιο ψήφισε τις γενοκτονίες των Ποντίων και των Αρμενίων. Αυτό δεν σημαίνει ότι η ιστορική επιστήμη είναι υποχρεωμένη να δεχθεί τις πολιτικές αποφάσεις και μάλιστα να τιμωρούνται όσοι έχουν διαφορετική άποψη. Δεν έχω καμία επιφύλαξη με τη διάταξη που προτείνει το σχέδιο νόμου του Ρουπακιώτη» .
«Δεν απαιτώ και δεν θέλω το κόμμα μου, να έχει τις ίδιες ιστορικές απόψεις με εμένα» , συμπλήρωσε.
Για τη Χρυσή Αυγή, η κυρία Ρεπούση δήλωσε πως υποσκάπτει τα θεμέλια του δημοκρατικού πολιτεύματος, χρησιμοποιώντας τα ίδια τα όπλα που της δίνει η Δημοκρατία.
Ερωτηθείσα αν νιώθει θύμα, η κυρία Ρεπούση απάντησε: «Ασκείται μια τρομοκρατία στη δική μου περίπτωση. Η Δημοκρατία μας έχει να χάσει από αυτή την άσκηση πίεσης και τρομοκρατίας. Δεν αισθάνομαι θύμα. Οι τακτικές ιεράς εξέτασης έχουν περάσει. Διεκδικώ το δικαίωμά μου να απαντώ με το δικό μου τρόπο, δεν πρόκειται κανείς να με βάλει στη λογική του μαύρου-άσπρου. Καμιά φορά κάνω το λάθος να μιλώ στην πολιτική με ιστορικούς όρους. Διεκδικώ μια ιστορική καθαρότητα».
Αντίδραση Μιχελάκη
Ο Βουλευτής Επικρατείας της ΝΔ και Πρόεδρος του Ινστιτούτου Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής Γ. Μιχελάκης ανήρτησε στις σελίδες του στο facebook και στο twitter το παρακάτω κείμενο, με αφορμή τις θέσεις της κυρίας Ρεπούση:
Η … αβάσταχτη ιστορική ελαφρότητα της κυρίας Ρεπούση
"Για να ξεπαστρέψεις ένα λαό, του αφαιρείς πρώτα τη μνήμη. Καταστρέφεις τα βιβλία του, τον πολιτισμό του, την ιστορία του. Και κάποιος άλλος του γράφει βιβλία, του δίνει πολιτισμό και επινοεί για λογαριασμό του άλλη ιστορία. Έπειτα, ο λαός αρχίζει σιγά σιγά να ξεχνά ποιος είναι και ποιος ήταν. Ακόμη πιο γρήγορα θα τον ξεχάσει ο κόσμος γύρω του".
Αυτά έγραφε ο Μίλαν Κούντερα στο "Βιβλίο του γέλιου και της λήθης" το 1978, με σκοπό να αφυπνίσει τους συμπατριώτες του.
Εκείνοι αφυπνίστηκαν! Η κυρία Ρεπούση;".
epikaira.gr
Parapona-Rodou
Και να μην έγινε, έτσι όπως πάμε θα γίνει....
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάποτε οι περισσότεροι εχθροί της Ελλάδας ήταν εκτός συνόρων.Τώρα δυστυχώς γέμισε η χώρα από διάφορα ενεργούμενα...Να τη χαίρονται αυτοί που την ψήφισαν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό πάντως είναι -από μια μεριά- να υπάρχουν αυτά τα υποκείμενα διότι με τις ανιστόρητες κοτσάνες τους ,βοηθούν τους Έλληνες να ξυπνήσουν και να δουν τον κίνδυνο που αντιπροσωπεύουν κάποια κόμματα , κάποιοι "διανοούμενοι",κάποιοι καλλιτέχνες κλπ
Αμ κυρά Ρεπούση μου...αν δεν ήταν οι γυναίκες του Ζαλόγγου και κάποιοι άλλοι ήρωες...εσύ θα μιλούσες σήμερα Τούρκικα σε κανένα χαρέμι...
Αυτή θέλει σεξ με χρηση γυαλοχαρτου αντι προφυλακτικου
ΑπάντησηΔιαγραφήΘΕΛΗΣΗ ΜΙΑ ΔΥΝΑΤΗ ΠΟΥΤΣΑ ΚΑΙ ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΣΤΑ ΙΣΙΑ ΤΙΣ ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΠΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΒΛΕΠΩ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΡΕΠΟΥΣΗ ...ΚΟΛΟΚΥΘΙΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΟΝΟ ΜΕ ΤΟ ΚΑΤΩ ΚΕΦΑΛΙ ΣΚΕΦΤΕΣΤΕ,ΜΟΝΟ ΜΕ ΣΕΞΙΣΤΙΚΟ ΤΡΟΠΟ ΑΠΑΝΤΑΤΕ
ΕΧΘΡΟΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ ΣΩΣΤΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥΣ,
ΑΝΤΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΣΑΝ ΤΗΝ ΡΕΠΟΥΣΗ ΝΑ ΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΩΣ ΚΑΤΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΑΤΑ ΟΡΘΟΛΟΓΙΚΟ,ΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΩΣ ΚΑΤΙ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ
Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΚΑΙ Ο ΕΧΘΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΨΕΥΤΙΚΗ ΓΝΩΣΗ
ΑΣ ΜΗΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΣΑΝ ΤΟΥΡΚΟΙ,ΣΑΝ ΙΡΑΝΟΙ,ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ,ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΙ,ΚΑΝΟΝΙΚΟΙ
ΟΣΟΙ ΦΕΡΟΝΤΑΙ ΕΤΣΙ ΕΘΕΛΟΤΥΦΛΟΥΝ ΚΑΙ ΙΣΛΑΜΟΦΑΣΙΖΟΥΝ
τι επιχειρηματα θελεις ρε μπουμπουνοκεφαλε?ανιστορητε,οσφυοκαμπτη,iq ασπονδυλου διαθετεις?ειναι δηλαδη ψευτικη γνωση οι συγγενεις μας που χαθηκαν το 22?η συνωστιστηκαν οπως υποστηριζει η μεντορας σου κ κατι τελευταιο ΕΥΡΩΠΑΙΟΣ,ΤΟΥΡΚΟΣ ΙΡΑΝΟΣ Κ ΠΡΟΠΑΝΤΟΣ ΙΣΛΑΜΟΦΑΣΙΣΤΑΣ ΕΙΣΑΙ Κ ΦΑΙΝΕΣΕ
ΔιαγραφήΚοφτο γιατι σε χαλαει!
Διαγραφή4.05 για να σκέφτεσαι με το κάτω κεφάλι πρέπει 1ον να το έχεις και 2ον να έχεις γ.....ι που και που, εσύ ούτε το έχεις και από ότι κατάλαβα πρέπει να έχει περάσει καιρός που φικι φικι!!!!
ΔιαγραφήΑνώνυμε 31/5/13 - 4:05 π.μ
ΔιαγραφήΚαι συ θέλεις σεξ με γυαλόχαρτο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρασκευή, 31 Μαΐου 2013
Μαρία Ρεπούση: εξάμβλωμα αυθάδειας
Η «ιστορικός» Μαρία Ρεπούση θα καταγραφεί στην ιστορία σαν εξάμβλωμα αυθάδειας: ΟΧΙ τόσο διότι είναι διατεταγμένη «ιστορικός» (επιδοτούμενη μαζί με άλλους από «εστίες» του Σόρος) με στόχο να παραχαράξει και να αλλοιώσει την ελληνική ιστορία, αλλά για τις υστερικές εμμονές της…
Μετά τους «συνωστισμούς» και CIA, καθώς και τις υστερικές εμμονές της που αρνούνται τη γενοκτονία των Ποντίων, τώρα έβγαλε άλλη στριγκιά κραυγή: «Ο χορός του Ζαλόγγου είναι εθνικός μύθος»!!!
Εάν ήταν πραγματικά Ιστορικός και όχι «ιστορικός» υπηρεσίας, θα γνώριζε τη διαλεκτική της Ιστορίας: Οι ιστορικοί Θρύλοι δεν είναι μύθοι. Στηρίζονται σε αληθινά γεγονότα φορτισμένα συγκινησιακά, ίσως και με κάποια «μυθολογική» υπερβολή, μεταφερόμενα από γενιά σε γενιά μέσω της προφορικής παράδοσης.
Πραγματικά γεγονότα της ιστορίας, συγκλονιστικά και ηρωικά γίνονται Θρύλοι μέσω της λαϊκής παράδοσης και λαϊκής μούσας: ΑΥΤΑ δεν είναι ιστορικοί μύθοι, ούτε κατασκευασμένα από κανέναν, απλώς μπορεί, το ιστορικό τους ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ να «επενδύεται» με κάποιες συγκινησιακές «υπερβολές», με κάποιο «μυθολογικό» τσόφλι…
Αν η κ. Ρεπούση ήταν Ιστορικός αυτό θα το γνώριζε. Αλλά δεν είναι Ιστορικός, εκτελεί «χρέη» επιδοτούμενου «ιστορικού»…
Αλήθεια από πού αντλεί η κ. Ρεπούση το «ιστορικό» της απόφθεγμα: Ότι ο Χορός του Ζαλόγγου είναι μύθος;
Βρισκόταν εκεί και κατέγραφε το συμβάν;
Αν διέθετε λίγη σοβαρότητα θα μελετούσε τουλάχιστον τις μαρτυρίες εκείνων που ζήσανε τα χρόνια εκείνα και μάλιστα στα Ιωάννινα.
Θα καταγράψουμε κάποιες:
ΑπάντησηΔιαγραφήα). Ιάκωβος Μπαρτόλντυ: Πρώσος περιηγητής και διπλωμάτης (καθόλου ευνοϊκός προς τους Έλληνες) που Βρισκόταν την εποχή εκείνη (1803-1804) στα Ιωάννινα.
Γράφει στο έργο του: «Ταξίδιον εις την Ελλάδα 1803 - 1804»:
«Καμιά εκατοστή απ΄ αυτούς τους δυστυχισμένους είχαν αποτραβηχτεί βόρεια της Πρέβεζας στο Μοναστήρι του Ζαλόγγου. Τους επιτέθηκαν εκεί θεωρώντας ότι τάχα αυτή η τοποθεσία, πράγματι ισχυρή, θα μπορούσε να τους προσφέρει ένα νέο τόπο μόνιμης διαμονής, όπου και η σφαγή που ακολούθησε υπήρξε φρικτή. Τριάντα εννέα γυναίκες γκρεμίστηκαν από τα βράχια με τα παιδιά τους που μερικά ακόμη βύζαιναν.».
β). Γουλιέλμος Μαρτίνος Ληκ: Άγγλος στρατιωτικός, περιηγητής και αρχαιολόγος, γράφει από πληροφορίες που συνέλεξε το 1805:
«Περίπου 100 οικογένειες είχαν αποτραβηχτεί στο μέρος αυτό από το Σούλι και την Κιάφα, με συνθήκες και ζούσαν στο λόφο ανενόχλητες ώσπου έπεσε το Κούγκι. Τότε επειδή τάχα η περιοχή αυτή ήταν περισσότερη οχυρή ξαφνικά τους επιτέθηκαν με διαταγή του Βεζίρη. Όταν η κατάσταση έγινε απελπιστική ο Κίτσος Μπότσαρης και ένα τμήμα του διέφυγαν. Από τους υπολοίπους, 150 σκλαβώθηκαν και 25 κεφάλια στάλθηκαν στον Αλβανό Μπουλούκμπαση στην Καμαρίνα που διεύθυνε τις επιχειρήσεις, 6 άνδρες και 22 γυναίκες ρίχτηκαν από τα βράχια από το ψηλότερο σημείο του γκρεμνού, προτιμώντας έτσι παρά να πέσουν ζωντανοί στα χέρια των εχθρών τους. Πολλές γυναίκες που είχαν παιδιά τις είδαν να τα ρίχνουν με δύναμη προτού εκείνες κάνουν το μοιραίο πήδημα».
ΑπάντησηΔιαγραφήγ).Χριστόφορος Περρραιβού: Το 1815 δημοσιεύει την πρώτη αναφορά στο περιστατικό:
«τότε εγνώρισαν ο Κουτσιονίκας και ο Κίτσιο Μπότσαρης την συνηθισμένην αντιπληρωμήν όπου δίδει ο Βεζίρης εις τους πιστούς του προδότας, πλην η μετάνοια τότε ήτο ανωφελής. Άρχισαν μ΄ όλον τούτο και αντεμάχοντο μεγαλοψύχως, δεν είχαν όμως τα αναγκαία ν΄ αντισταθούν περισσότερον από δύο ημέρας. Αι γυναίκες δε κατά την δευτέραν ημέραν βλέπουσαι ταύτην τη κτηνώδη περίστασιν, εσυνάχθησαν έως εξήκοντα, επάνω εις έναν πετρώδη κρημνόν. Εκεί εσυμβουλεύθησαν και απεφάσισαν ότι καλύτερα να ριφθούν κάτω από τον κρημνόν διά να αποθάνουν, πάρεξ να παραδοθούν διά σκλάβες εις χείρας των Τούρκων. Όθεν αρπάξαντες με τας ιδίας των χείρας τα άκακα και τρυφερά βρέφη, τα έρριπτον κάτω εις τον κρημνόν. Έπειτα αι μητέρες πιάνοντας η μία με την άλλη τα χέρια τους άρχισαν και εχόρευαν, χορεύουσαι δε επηδούσαν ευχαρίστως μίαν κατόπιν της άλλης από τον κρημνόν. Μερικαί όμως δεν απέθανον, επειδή έπιπτον επάνω εις τα παιδία των και τους συντρόφους, των οποίων τα σώματα ήταν καρφωμένα πάνω εις τες μυτερές πέτρες του κρημνού».
δ).Φραγκίσκος Πουκεβίλ: Διέμεινε 10 χρόνια στην αυλή του Αλή Πασά. Το 1820 στο τρίτομο έργο του «Ταξίδι στην Ελλάδα» αναφέρεται στο επεισόδιο:
«...τις γυναίκες τις γκρέμισαν από τα ύψη των βουνών στις αβύσσους του Αχέροντα, τα παιδιά πουλήθηκαν στα παζάρια.»
Τον επόμενο όμως χρόνο που εκδίδονται οι άλλοι τόμοι περιλαμβάνεται το γεγονός με περισσότερη λεπτομέρεια:
«Ηρωικό θάρρος εξήντα γυναικών, που κινδύνευαν να παραδοθούν στη σκλαβιά των Τούρκων. Ρίχνουν τα παιδιά τους πάνω στους πολιορκητές σαν να ήταν πέτρες έπειτα, πιάνοντας το τραγούδι του θανάτου και κρατώντας η μιά το χέρι της άλλης, ρίχτηκαν στο βάθος της αβύσσου, όπου τα κομματιασμένα πτώματα των παιδιών τους δεν άφηναν μερικές να συναντήσουν το Χάρο, όπως θα το ήθελαν.»
ε). Κλωντ Φωριέλ: Γάλλος Ιστορικός και ακαδημαϊκός δίνει παραστατικές λεπτομέρειες:
«..ήταν ακόμα αβέβαιη, όταν εξήντα γυναίκες, βλέποντας πως στο τέλος θα σκοτώνονταν οι δικοί τους, μαζεύονται σ΄ ένα απότομο ψήλωμα στον γκρεμό, που στη μία πλευρά του ανοιγόταν ένα βάραθρο και στο βάθος του το ρέμα άφριζε ανάμεσα στους μυτερούς βράχους που γέμιζαν τις όχθες και τη κοίτη του. Εκεί αναλογίζονται τι έχουν να κάνουν, για να μη πέσουν στα χέρια των Τούρκων, που τους φαντάζονται κιόλας να τις κυνηγούν. Αυτή η απελπισμένη συζήτηση στάθηκε σύντομη, και η απόφαση που ακολούθησε ήταν ομόγνωμη. Οι περισσότερες απ΄ αυτές τις γυναίκες ήταν μητέρες, αρκετά νέες, και είχαν μαζί τα παιδιά τους, άλλες στο βυζί ή στην αγκαλιά, άλλες τα κρατούσαν από το χέρι. Η κάθε μια πήρε το δικό της, το φίλησε για τελευταία φορά και το έριξε ή το έσπρωξε γυρνώντας το κεφάλι στον διπλανό γκρεμό. Όταν δεν είχαν πια παιδιά να γκρεμίσουν, πιάστηκαν από τα χέρια και άρχισαν ένα χορό, γύρω – γύρω, όσο πιο κοντά γινόταν στην άκρη του γκρεμού και η πρώτη απ΄ αυτές, αφού χόρεψε μια βόλτα φτάνει στην άκρη, ρίχνεται και κυλιέται από βράχο σε βράχο ως κάτω στο φοβερό βάραθρο. Ωστόσο ο κύκλος, ή ο χορός συνεχίζει να γυρνάει, και σε κάθε βόλτα μια χορεύτρια αποκόβεται με τον ίδιο τρόπο, ως την εξηκοστή. Λένε πως από κάποιο θαύμα, μία απ΄ αυτές τις γυναίκες δεν σκοτώθηκε πέφτοντας».
Υπάρχουν ακόμα και άλλες μαρτυρίες της εποχής εκείνης. Αλλά αυτές είναι υπέρ-αρκετές.
Αλλά είπαμε. Η «ιστορικός» κ. Ρεπούση δεν νοιάζεται για την ιστορία. Άλλο έργο της έχει ανατεθεί…
Πόσο πιο προκλητική να γίνεις...παλιοεβραία,,,αλλά δεν φταις εσύ,όλοι εκεί στη βουλή προδότες είστε.Έυχομαι μόνο να σε πετύχω κάπου...να δεις τι σημαίνει ''συνωστισμός'',,ούστ να μου χαθείς,κακό ψόφο να χεις...
ΑπάντησηΔιαγραφή<< Πουλάν την λέξη ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ >>
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια δες τους αλλοπρόσαλλους και φραγκοποπολάρους
κιοτήδες και ανθέλληνες που βγάζουνε και λόγο
προδότες και αναρχικοί κάτω απ'την ίδια στέγη
μιλάνε για αισθήματα με το σπαθί στο χέρι.
Κλαίνε με αλαλαγμούς τα΄χα και μας πονάνε
πέντε νομά τους κάψανε σ'ένα δειλό καρτέρι
απάτριδες, βωμόλοχοι και αιφνιδιασμένοι
αυτοί που είπαν τον ΓΕΡΟ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ πως ήταν ένας γκέι .
Γαμώ τα γεννοφάσκια σας ξυπόλυτοι λογάδες
που είστε μέσα στα σπαρτά σαν τις παραφυάδες
με κούρσες και με κότερα
δεινοί κλεφτοκοτάδες .
Πως γίνεται μωρέ αυτοί ψευτοαναρχικοί
να ζούνε μες τις βίλες τους όντας σαν υπουργοί
να μας μιλάν για αλύτρωτες πατρίδες και υπουργία
και να μιλάν και να πουλάν την λέξη ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ;
Κάθε ένας κουβαλάει στην ζώνη του τα κόλυβα , μα εσείς θαρρώ πως κουβαλάτε πλείστα .
ΜΕ ΤΑ ΣΕΒΗ ΜΟΥ
Α Ρ Μ Α Γ Ε Δ Ω Ν