Ο πρώην και για μία πενταετία βουλευτής Δωδεκανήσου, αλλά και αντινομάρχης επί σειρά ετών, δηλώνει ότι θα πρέπει επιτέλους όλα τα άνυδρα νησιά του Αιγαίου να αποκτήσουν μονάδες αφαλάτωσης, υπογραμμίζοντας ότι δεν είναι δυνατόν να συνεχιστεί το καθεστώς της μεταφοράς του νερού, που κοστίζει ακριβά στους πολίτες και ξεπερνά ετησίως τα 8 εκατ. ευρώ.
Για τα ακτοπλοϊκά προβλήματα των νησιών, αναφέρει ότι η κατάσταση δεν είναι η καλύτερη, ωστόσο δηλώνει ανοιχτός προς τους αιρετούς να εκθέσουν τις προτάσεις και τα προβλήματά τους. Αναφορικά με την πρωτοβουλία του υπουργείου να προχωρήσει σε ενοποίηση της προκήρυξης και των επιδοτήσεων για τις άγονες γραμμές της ακτοπλοΐας, διατηρεί επιφυλάξεις κατά πόσον το σύστημα που τώρα είναι ισορροπημένο, θα μπορέσει να λειτουργήσει, υπό την έννοια της προσθήκης ενός μεγάλου φόρτου στην κεντρική υπηρεσία του υπουργείου.
Η Γενική Γραμματεία Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής αρχικά ιδρύθηκε για εθνικούς λόγους, τότε ως Υπουργείο Αιγαίου, προκειμένου να λειτουργήσει ως πολιτικό αντίβαρο στην τεράστια ανάπτυξη που παρουσίαζαν στα τουρκικά παράλια οι γείτονές μας, συμπληρώνει ο κ.Ζωίδης και τονίζει ότι στην πορεία ο ρόλος αυτός αποδείχθηκε σημαντικός και ιδιαίτερος, καθώς τα νησιά είναι στη θέση τους με τα προβλήματά τους να εξακολουθούν να υπάρχουν, ενώ οι νησιωτικές πολιτικές που απαιτείται να εφαρμοστούν, ώστε αυτά να επιλυθούν είναι πλέον απαραίτητες.
Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη του Π. Ζωίδη
Η επιδότηση για τις 44 άγονες γραμμές, που έχει στην αρμοδιότητά της η ΓΓ Αιγαίου & Ν.Π. θα δίνονται από φέτος μόνο από την κεντρική υπηρεσία του Υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου. Σε τι εξυπηρετεί η συγκεκριμένη κίνηση από πλευράς υπουργείου; Θα μειώσει το κόστος, θα υπάρξει μείωση της γραφειοκρατίας, καλύτερος έλεγχος, ή γίνεται απλά και μόνο γιατί δεν μπορεί για το ίδιο θέμα να υπάρχουν δύο διαφορετικές επιδοτήσεις και δύο ξεχωριστοί προϋπολογισμοί.
Βασική φιλοσοφία του υπουργού και της πολιτικής ηγεσίας είναι ότι πρέπει να υπάρχει ένα κέντρο σχεδιασμού του δικτύου των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών, για να μην υπάρχουν επικαλύψεις και ενδεχομένως προβλήματα που δημιουργούνται από την παράλληλη δημιουργία των δύο υπηρεσιών.
Αυτό ακολουθεί μια λογική και καταρχήν με βρίσκει σύμφωνο, αλλά διατηρώ επιφυλάξεις κατά πόσον το σύστημα που ήδη τώρα είναι ισορροπημένο, θα μπορέσει να λειτουργήσει - υπό την έννοια της προσθήκης ενός μεγάλου φόρτου - στην κεντρική υπηρεσία του υπουργείου Ναυτιλίας & Αιγαίου, για τις γραμμές και της σχετικής «άγνοιας» του χώρου.
Το σύστημα με την εποπτεία της Γενικής Γραμματείας έχει ισορροπήσει, καθώς είχε μια υπηρεσία που ασχολείτο μόνο με τις άγονες γραμμές δημοσίου συμφέροντος. Για φέτος η προκήρυξη για τις άγονες γραμμές έγινε μόνο από το υπουργείο Ναυτιλίας & Αιγαίου, ενώ οι επιδοτήσεις πληρώνονται από τη Γενική Γραμματεία Αιγαίου & Νησιωτικής Πολιτικής. Από το 2014 όμως καταργείται η Διεύθυνση Μεταφορών της ΓΓ Αιγαίου & Ν.Π. κι όλες οι πληρωμές θα γίνονται μόνο από το υπουργείο. Ας περιμένουμε ωστόσο μερικούς μήνες για να δούμε πως θα λειτουργήσει το σύστημα.
Οι τοπικές κοινωνίες των νησιών του Βορείου Αιγαίου και ιδιαιτέρως της Λήμνου διαμαρτύρονται, κάνοντας λόγο για ελλιπέστατη ακτοπλοϊκή διασύνδεση, που έχει οδηγήσει τις τοπικές κοινωνίες σε αποκλεισμό. Πώς σκέφτεται η ΓΓ αυτή τη στιγμή να αντιμετωπίσει το συγκεκριμένο πρόβλημα;
Πράγματι εκεί έχουμε μία δύσκολη κατάσταση. Υπάρχουν όμως και χειρότερα από αυτό που αντιμετωπίζει η Λήμνος. Για παράδειγμα, ο σχεδιασμός που υπήρχε για την επαρχία Κάσου - Καρπάθου δεν προέβλεπε απολύτως καμία σύνδεση με τον Πειραιά. Θα έπρεπε οι κάτοικοι της Καρπάθου και της Κάσου, να πηγαίνουν στο Ηράκλειο δύο φορές την εβδομάδα και από εκεί και πέρα να μετεπιβιβάζονται σε δρομολόγιο πλοίου είτε των «Μινωικών» είτε της «ΑΝΕΚ», προκειμένου να φθάσουν στον Πειραιά. Καταφέραμε στο τελευταίο Συμβούλιο Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών να προκηρύξουμε, και μάλιστα εκτός ημερησίας διάταξης, μια γραμμή από Πειραιά προς Κάσο - Κάρπαθο, μέσω Ρόδου και με παράλληλη προσέγγιση σε δύο νησιά των Κυκλάδων.
Η κατάσταση στην ακτοπλοΐα γενικώς δεν είναι η καλύτερη δυνατή και αυτό αιτιολογείται από δύο λόγους. Πρώτον είναι η έλλειψη επαρκούς αριθμού πλοίων, και μάλιστα αυξημένης πιστότητας, έτσι όπως θα θέλαμε να είναι. Και δεύτερον όσον αφορά τις γραμμές του δημοσίου συμφέροντος, είναι η μείωση και περικοπή των χρημάτων που απαιτούνται.
Θυμάμαι πριν μερικά χρόνια τα χρήματα για τις επιδοτήσεις που αφορούσαν τις άγονες γραμμές της ακτοπλοΐας, αρμοδιότητας της Γενικής Γραμματείας Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, ξεπερνούσαν τα 100 εκατ. ευρώ ετησίως και τώρα έχουν κατέβει κάτω από 45 εκατ. ευρώ.
Πολλοί φορές οι αιρετοί των τοπικών κοινωνιών, βάζουν μαξιμαλιστικούς στόχους, στην προσπάθεια να εξυπηρετήσουν τους κατοίκους. Ωστόσο η σκληρή πραγματικότητα μας αναγκάζει να προσγειωνόμαστε κάθε φορά στο τι μπορούμε να κάνουμε και τι μέσα διαθέτουμε, κι από πλευράς πλοίων, κι από πλευράς χρημάτων.
Πρόθεσή μου είναι να δεχτώ οποιαδήποτε πρόταση από φορείς νησιών, δημάρχους και περιφερειάρχες και αυτή τη στιγμή υπάρχουν ομάδες εργασίας που ασχολούνται με το πρόβλημα των μεταφορών γενικά. Στις προθέσεις μου και στους στόχους μου είναι να καταλήξουμε σε συγκεκριμένες προτάσεις, προκειμένου να εισηγηθούμε προς την πολιτική ηγεσία τη βελτίωση αυτής της κατάστασης που δεν είναι η καλύτερη δυνατή. Επίσης, στο Συμβούλιο Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών (ΣΑΣ) θα υπάρχει η δυνατότητα των φορέων από τα νησιά να λάβουν τον λόγο, να υποβάλουν προτάσεις και να εκθέσουν τα προβλήματά τους.
Με δεδομένη τη σημερινή στενότητα στους διαθέσιμους πόρους, ποιος είναι ο προγραμματισμός της Γενικής Γραμματείας Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής για το επόμενο διάστημα;
Η Γενική Γραμματεία Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής με τα σημερινά δεδομένα δεν έχει οικονομικές δυνατότητες τέτοιες που να συμβάλει οικονομικά στην ενίσχυση των νησιών και ιδιαίτερα των μικρών που έχουν περισσότερη ανάγκη. Έχει, όμως, ρόλο στο θεσμικό πλαίσιο.
Ήδη έχουν δρομολογηθεί βασικά εργαλεία που μπορεί να χρησιμοποιήσει κάποιος για να χαράξει και να ασκήσει νησιωτική πολιτική, όπως είναι το Συμβούλιο Νησιωτικής Πολιτικής (ΣΥ.ΝΗ.ΠΟ.) και το ερευνητικό Ινστιτούτο Νησιωτικής Πολιτικής που θα το υποστηρίζει στο έργο του, και τα οποία έχουν θεσμοθετηθεί. Ήδη έχουμε ζητήσει την εκπροσώπηση των φορέων που προβλέπονται από το νόμο και μόλις η διαδικασία αυτή ολοκληρωθεί θα τα συγκροτήσουμε. Το Συμβούλιο Νησιωτικής Πολιτικής είναι ένα δύσκολα διαχειρίσιμο όργανο καθώς προβλέπει έναν πολύ μεγάλο αριθμό μελών που συμμετέχουν εκ του νόμου και εκτιμώ ότι πολύ δύσκολα θα μπορέσει να λειτουργήσει αποδοτικά. Στις σκέψεις μου ωστόσο είναι να προτείνω - αν βέβαια είναι εφικτό και δεν χρειάζεται νομοθετική ρύθμιση - να φτιάξουμε μια Εκτελεστική Γραμματεία αυτού του Συμβουλίου, ολιγομελή και ευέλικτη, ώστε να μπορεί το Συμβούλιο να λειτουργήσει καλύτερα, πιθανά σε συνδυασμό με Θεματικές Ομάδες Εργασίας.
Η έλλειψη νερού, ιδιαίτερα στα μικρά νησιά, είναι ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα που καλείται να αντιμετωπίσει η Γενική Γραμματεία. Θα θέλατε να περιγράψετε τι έχετε βρει από τον προκάτοχό σας και πως διαμορφώνεται η πολιτική σας στο ζήτημα αυτό, καθώς η θαλάσσια μεταφορά νερού είναι πολύ δαπανηρή για το κράτος;
Το πρόβλημα της μεταφοράς νερού είναι μια διαχρονική παθογένεια της λειτουργίας του κράτους μας, για το γεγονός ότι εκταμιεύονται τεράστια ποσά και μάλιστα με ανορθολογικό τρόπο. Δηλαδή μερικές φορές αναγκαζόμαστε να κουβαλάμε νερό από τη Ρόδο στην Πάτμο, που είναι μια μεγάλη διαδρομή και στοιχίζει πανάκριβα, ενώ θα μπορούσαμε να πάρουμε από την Κω νερό ή από το Λαύριο για τις Κυκλάδες. Επίσης, κάποια Κυκλαδονήσια που έχουν νερό θα μπορούσαν να προμηθεύσουν διπλανά νησιά και να γλιτώσουμε αρκετά χρήματα. Σημειώνω, ωστόσο, ότι και με ορθολογικότερη διαχείριση του προβλήματος και πάλι η οικονομική επιβάρυνση του κράτους είναι τεράστια. Επομένως η λύση είναι να ψάξουμε και να δρομολογήσουμε εναλλακτικές μορφές μόνιμης υδροδότησης, με το μικρότερο δυνατό κόστος.
Για παράδειγμα, θα πρέπει να ολοκληρώσουμε ένα πρόγραμμα αφαλατώσεων που μπορεί να καλύψει τις ανάγκες των μικρών νησιών που στοιχίζει πανάκριβα στην ελληνική πολιτεία. Αυτή τη στιγμή, η Γενική Γραμματεία έχει δρομολογήσει μια διαδικασία για να λειτουργήσουν αφαλατώσεις.
Συγκεκριμένα, σε τέσσερα νησιά της Δωδεκανήσου, στη Μεγίστη, στην Πάτμο, στους Λειψούς και στη Σύμη, και σε τέσσερα νησιά των Κυκλάδων, στη Δονούσα, στη Σχοινούσα, στην Κίμωλο και στην Αμοργό.
Προσωπική μου άποψη είναι ότι σε όλα τα νησιά που έχουν πρόβλημα υδροδότησης θα πρέπει να επιχειρήσουμε να εγκαταστήσουμε μονάδες αφαλάτωσης. Η δαπάνη, είναι δυσανάλογα μικρή σε σχέση με αυτά που δαπανώνται για τη μεταφορά.
Αρκεί να σας φέρω ως παράδειγμα το ότι η Σύμη αυτή τη στιγμή, αδυνατεί να καλύψει τις ανάγκες λειτουργίας των δύο μονάδων αφαλάτωσης που έχει εκεί και η απαιτούμενη δαπάνη είναι περίπου 500.000 ευρώ. Εάν δεν λειτουργήσουν οι δύο μονάδες αφαλάτωσης, τότε η δαπάνη που απαιτείται για τη μεταφορά νερού, ξεπερνά τα 2,5 εκατ. ευρώ. Η μοναδική λύση είναι όλα τα άνυδρα νησιά να αποκτήσουν δικές τους μονάδες αφαλάτωσης και δεν είναι δυνατόν να συνεχιστεί το καθεστώς της μεταφοράς νερού που ξεπερνά για όλο το Αιγαίο τα 8 εκατ. ευρώ ετησίως.
Ποια είναι τα βασικά έργα υποδομών για τη νέα προγραμματική περίοδο και που δοθεί προτεραιότητα από τη Γενική Γραμματεία Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής;
Βασική προτεραιότητα που έχει η Γενική Γραμματεία Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής είναι σε κάθε νησί της χώρας μας να προσδιορίσουμε τους αναπτυξιακούς άξονες που ήδη οι κάτοικοι και οι εκπρόσωποί τους θέτουν και να συμβάλουμε στη μεγιστοποίηση των δυνατοτήτων που έχει το κάθε νησί χωριστά. Έχουμε νησιά που το καθένα έχει τις δικές τους ιδιαιτερότητες. Στην Κάλυμνο π.χ. μπορεί να αναπτυχθεί ο αναρριχητικός κι ο καταδυτικός τουρισμός, που σήμερα έχει βαλτώσει, και θα πάρουμε πρωτοβουλίες για την αξιοποίηση εναλλακτικών μορφών τουρισμού αλλά και για να ενισχύσουμε την αλιεία, π.χ. με τυποποίηση αλιευμάτων.
Ποιος είναι ο βασικός ρόλος που θα πρέπει να διαδραματίσει η ΓΓ Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής σε μια περίοδο δύσκολη για όλους τους Έλληνες οικονομικά;
Η Γενική Γραμματεία Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής αρχικά ιδρύθηκε για εθνικούς λόγους, ως αντίβαρο στην τεράστια ανάπτυξη που παρουσίαζαν τα απέναντι παράλια. Στην πορεία, αποδείχθηκε ωστόσο ότι η Γενική Γραμματεία είχε ιστορικό ρόλο να επιτελέσει και ο ρόλος της σήμερα είναι ιδιαίτερα σοβαρός γιατί και τα νησιά είναι στη θέση τους και τα προβλήματά τους εξακολουθούν να υπάρχουν, ενώ οι νησιωτικές πολιτικές που απαιτούνται να εφαρμοστούν είναι πλέον απολύτως απαραίτητες. Κι οι πολιτικές αυτές βέβαια χρειάζονται και πρέπει να έχουν εφαρμογή σε όλα τα νησιά της χώρας, από το μικρότερο μέχρι το μεγαλύτερο, είτε αυτά είναι στο Ιόνιο, είτε στο Αιγαίο, κι όχι μόνο στα νησιά που ανήκουν στις Περιφέρειες Βορείου και Νοτίου Αιγαίου που είχε κλασσικά ως αρμοδιότητα της η ΓΓ.
Πρέπει, κάποια στιγμή να καταλάβουμε ότι τη μειονεξία που εμφανίζει ο νησιωτικός χώρος, πρέπει να την κάνουμε το συγκριτικό του πλεονέκτημα, γιατί έχουμε να «πουλήσουμε» περιβάλλον, πολιτισμό, και χρειάζεται να μετουσιώσουμε αυτά τα δύο σε εμπορικό αποτέλεσμα. Η ανάπτυξη του τουρισμού φέτος πήγε πολύ καλά και του χρόνου θα πάει καλύτερα με την προβολή αυτών των συγκριτικών πλεονεκτημάτων - που μόνο τα νησιά έχουν - κι αυτά μπορούν να στηριχθούν από την ελληνική πολιτεία.
Δυστυχώς, απαιτείται ακόμα πολύ δρόμος για να κατανοήσουν και οι συνάδελφοί μου στο Κοινοβούλιο την ιδιαιτερότητα του νησιωτικού χώρου, καθώς δεν είναι τυχαία η αναφορά του Συντάγματος στο άρθρο 101 παράγραφος 4 περί ειδικής νομοθετικής αντιμετώπισης όσον αφορά τα νησιά (Ρήτρα Νησιωτικότητας). Αυτό δεν είναι μόνο συνταγματική επιταγή, αλλά προβλέπεται και στο κοινοτικό δίκαιο καθώς είναι όρος και της συνθήκης της Λισσαβόνας, κάτι που ωστόσο δεν έχει εφαρμοστεί. Γι αυτό θα πρέπει να κάνουμε συνεχώς επικλήσεις των δύο συγκεκριμένων γεγονότων προκειμένου να υπάρξει το βέλτιστο αποτέλεσμα.
Παράλληλα, εμείς προχωράμε και στην προετοιμασία για την πρώτη εφαρμογή της Ρήτρας Νησιωτικότητας, που κι αυτή θεσμοθετήθηκε με τον τελευταίο νόμο του ΥΝΑ και είναι πλέον αρμοδιότητα της Γενικής Γραμματείας.
Βέβαια απαιτείται πολύ προσπάθεια για την ανάπτυξη των νησιών μας, καθώς και συνεργασία και στήριξη όλων για να
υπάρξει θετικό αποτέλεσμα. Όταν π.χ. ο αείμνηστος Τάσος Αλιφέρης έγινε δήμαρχος της Τήλου, το νησί είχε μόλις 300 κατοίκους. Σήμερα πλησιάζει τους 1000, ενώ λειτουργεί στο νησί παιδικός σταθμός, νηπιαγωγείο, δημοτικό, γυμνάσιο και λύκειο, και έχει 2.500 τουριστικές κλίνες.
Κέρδος online
Parapona-Rodou
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Οι απόψεις των διαχειριστών μπορεί να μην συμπίπτουν με τα άρθρα.
Ο καθένας έχει δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του.
Αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές.
Κακόβουλα σχόλια αφαιρούνται όπου εντοπίζονται.
Η ευθύνη των σχολίων βαρύνει νομικά τους σχολιαστές.
Η ταυτότητα των σχολιαστών είναι γνωστή μόνο στην Google.
Όποιος θίγεται μπορεί να επικοινωνεί στο email μας.
Ενδιαφέροντα σχόλια σε όλα τα μέσα μας μπορεί να γίνουν αναρτήσεις.
Περισσότερα στους όρους χρήσης.