Προς επίλυση το Κυπριακό (?)

Ο μήνας που διανύουμε είναι καθοριστικός για τις εξελίξεις στο Κυπριακό. Ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης ευελπιστεί ότι εντός του ...

έτους θα έχουμε λύση μέσα από σκληρές διαπραγματεύσεις με την Τουρκική Πλευρά. Στα κοινά σημεία που συγκλίνουν οι 2 πλευρές είναι η δημιουργία διζωνικής-δικοινοτικής ομοσπονδίας με μία ιθαγένεια, μια εκπροσώπηση στο εξωτερικό, μια σημαία και μια υπόσταση.
Πέραν των διάφορων ερμηνειών που δίνει η λέξη state στα αγγλικά και πολλά ελληνικά ειδησεογραφικά το θεωρούν ως 2 μικρά κρατίδια, κάτι τέτοιο στην διεθνή ορολογία δεν είναι ορθρό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής όπου τα κεντρικά όργανα της κυβέρνησης έχουν επαρκείς εξουσίες στις εκάστοτε πολιτείες. Από την άλλην δεν μπορεί παρά να παρατηρήσει κάποιος την μη πρόβλεψη δυνατότητας κάποιου πολίτη από το νότιο τμήμα του νησιού να κατοικήσει και εν τέλει ως δημότης να ψηφίσει στο Βόρειο Κομμάτι αν αυτό επιθυμεί.
Με λίγα λόγια τίθεται ένα σύνορο το όποίο ωφελεί μόνο την Τουρκοκυπριακή πλευρά. Από την άλλη δεν γίνεται καμία αναφορά για τους εποίκους ενώ δηλώσεις του κ.Ερογλου προέδρου του κατεχόμενου Τουρκικού τμήματος αφήνουν να εννοηθεί ότι οι έποικοι λογίζονται ως Τουρκοκύπριοι (!). Χαρακτηριστικά ανέφερε πως “Κανένας έποικος δεν θα γυρίσει στην Τουρκία“.
Αν και είναι ακόμη πρόωρο ο κατοχικός στρατός αναμένεται να αποχωρήσει από το νησί χωρίς όμως να πάψει να εγγυάται η Τουρκία για τους Τουρκο-Κυπρίους. Το ζήτημα των εγγυήσεων φαίνεται να είναι αγκάθι στις 2 πλευρές καθώς δεν νοείται να δημιουργήσουμε ένα ακόμη κράτος θνησιγενές στο οποίο θα έχει επιρροή μέσω των εγγυήσεων η Τουρκία.
Δυστηχώς απουσιάζει επίσης το ζήτημα της επιστροφής των Κύπριων προσφύγων στις κατοικίες ή της αποζημίωσης τους. Τα θύματα του Αττίλα δεν διαφένεται να δικαιώνονται.
Στις 27 Φεβρουαρίου οι 2 διαπραγματευτές των 2 πλευρών Ανδρέας Μαυρογιάννης και Κουντρετ Οζερσάι θα έχουν συναντήσεις με κυβερνητικούς αξιωματούχους σε Αθήνα και Άγκυρα για να συνομιλήσουν με τις εγγυήτριες δυνάμεις Ελλάδα και Τουρκία.
Και στο βάθος Φυσικό Αέριο…
Ένα από τα επιχειρήματα του κ.Αναστασιάδη για εξέυρεση λύσης είναι ότι το φυσικό αέριο στο κοίτασμα Λεβιάθαν θα επιτρέψει τις 2 πλευρές να αφήσουν κάτω τις διαφορές τους και να ενοποιηθούν για το κοινό καλό των κατοίκων του νησιού. Η λύση αυτή θα συνέφερε και την Τουρκία από την οποία θα μπορούσε να περνάει αγωγός φυσικού αερίου από όπου έπειτα θα διανέμεται το ΦΑ τόσο στην Τουρκική Αγορά όσο και περιφερειακά. Ασχέτως της λύσης του κυπριακού τόσο η ισραηλινή εταιρεία Delek όσο και η αμερικανική Noble Energy συζητάνε με τη γείτονο χώρα την προοπτική αυτού του αγωγού.
Μια τέτοια προοπτική βέβαια καθιστά όμηρο της Τουρκίας την Κυπριακή Δημοκρατία (!).
Για να καθυσηχάσει το κλίμα ο Κύπριος Υπουργός Ενέργειας δήλωσε: ”Οι συζητήσεις μεταξύ τουρκικών εταιρειών και της κοινοπραξίας που δραστηριοποιείται από πλευράς Ισραήλ αφορά ξεκάθαρα τις δύο χώρες, Ισραήλ και Τουρκία, και δεν επηρεάζει τους δικούς μας σχεδιασμούς για δημιουργία χερσαίου τερματικού υγροποίησης φυσικού αερίου”. Παράλληλα εξέφρασε και την εξέταση άλλων εναλλακτικών όπως πλωτό τερματικό υγροποίησης φυσικού αερίου είτε εγκατάσταση του τερματικού υγροποίησης στην Αίγυπτο (παγωμένες διπλωματικές σχέσεις με Τουρκία) και η μεταφορά του ακόμη και μέσω αγωγού.
Πρόσθεσε:” O στρατηγικός μας στόχος παραμένει το χερσαίο τερματικό υγροποίησης φυσικού αερίου. Όπως έχω πει και στο παρελθόν, χρειαζόμαστε για αυτό περισσότερο φυσικό αέριο. Εμείς οφείλουμε ως Υπουργείο Ενέργειας να είμαστε προετοιμασμένοι για όλα τα ενδεχόμενα, έτσι εξετάζουμε την επιλογή της πλωτής μονάδα και την επιλογή αγωγού προς την Αίγυπτο. Αυτές είναι οι επιλογές μας, όμως, παραμένουμε στη στρατηγική του τερματικού και δεν υπάρχει κανένας λόγος να βιαστούμε και να προτρέχουμε σε κάποιες αποφάσεις”.
Η ελληνική κυβέρνηση παρακολουθεί σιωπηλά τις εξελίξεις για την ώρα. Δεν έχει συγκληθεί ακόμη το Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών παρόλες τις εκλήσεις των κομμάτων σε μια προσπάθεια αποφυγής της έντασης.
Κάποιος θα σκεφτεί το εξής απλό. Αφού η Κυπριακή Δημοκρατία μετατρέπεται σε μια ενεργειακή δύναμη γιατί να προβεί άμεσα σε διαπραγματεύσεις με την Τουρκία και όχι όταν έχουν ήδη προχωρήσει στην εξόρυξη και φαίνονται τα πρώτα σημάδια ευημερίας ?
Ο λόγος είναι ότι οι διεθνείς εταιρείες που θα αναλάβουν το έργο πιέζουν για μια λύση τώρα ώστε να αποφευχθούν μελλοντικές πολιτικές “ανωμαλίες” ή διεκδικήσεις που θα έθεταν σε κίνδυνο την πολλών δις $ επένδυσή τους. Καθαρά ψυχρά θα σκεφτεί κάποιος οι πετρελαικές εταιρείες πως μπορεί να έχουν και δίκαιο. Το ερώτημα όμως παραμένει μια οποιαδήποτε λύση?
Αυτή που πρέπει να εκλιπαρεί για λύση δεν είναι άλλη από την απομονωμένη Τουρκία. Αυτή που θα πρέπει να δίνει ανταλλάγματα είναι και πάλι η Τουρκία. Δεν νοείται για τα μεγάλα κοιτάσματα Φυσικού Αερίου, η Τουρκική πλευρά να έχει λόγο ή βλέψεις. Δεν έχει ούτε το στρατιωτικό δυναμικό ούτε διπλωματικά ερείσματα.
Οποιαδήποτε υποχώρηση από τις αποφάσεις του ΟΗΕ και το δίκαιο του Κυπριακού λαού αποτελεί ήττα και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να ακολουθηθεί. Ανοίγει επίσης το δρόμο για επιπλέον επεκτατικές ορέξεις στην Άγκυρα. Τονίζουμε ότι μετά την Κύπρο σειρά έχει η Ελλάδα…
Αν απειλούν κάποιοι με διχοτόμηση σε περίπτωση μη λύσης να τους υπενθυμίσουμε ότι de facto υπάρχει διχοτόμηση εδώ και 40 χρονια στο νησί.
Υπέυθυνος για αυτό είναι ο κατοχικός Τουρκικός Στρατός και κανένας άλλος.
Το θετικό της όλης υπόθεσης είναι ότι η όποια λύση θα πρέπει να περάσει από Δημοψήφισμα και από τις 2 πλευρές (Ε/Κ,Τ/Κ). Αρνητικό αποτέλεσμα θα οδηγήσει προφανώς και τη χώρα σε εκλογές και θα τερματίσει την πολιτική καριέρα του κ.Αναστασιάδη.
Το μέλλον της Κύπρου βρίσκεται στα χέρια του Κυπριακού Λαού. Το Κυπριακό οδεύει προς επίλυση για χάριν της πολιτικής σταθερότητας στην περιοχή πριν γίνει η όποια εξόρυξη. Είναι προφανές πως η ελληνική πλευρά οφείλει να απαιτήσει κάποια μίνιμουμ που εξασφαλίζουν την αυτονομία της επικείμενης ομοσπονδίας. Σε διαφορετική περίπτωση θα μιλάμε για δημιουργία τουρκικού προτεκτοράτου.
Ο φόβος ή η ελπίδα θα επικρατήσει λοιπόν ?

eleusisdiagoridon.blogspot.gr

Παράπονα Ρόδου