Ζωή σαν ανέκδοτο ή ζωή - ανέκδοτο;

Την ίδια στιγμή που οι εφοπλιστές (π.χ.) απολαμβάνουν οικονομική ασυλία και οι τράπεζες χρηματοδοτούνται ως οικονομικά και κοινωνικά παράσιτα, σαν απομυζητικά επίφυτα... στον κορμό της κοινωνίας μας, το προεκλογικό μπόνους της παρωδίας που ονομάζεται ελληνική κυβέρνηση, προς τους πάσχοντες χρησίμευσε και αυτό για το τάισμα της αδηφάγου ελίτ. Το "κοινωνικό μέρισμα" του "πρωτογενούς πλεονάσματος - πεονάσματος" αφαιρέθηκε από τους δικαιούχους αμέσως μόλις κατατέθηκε στους λογαριασμούς τους.

Έτσι:
1. Οι δικαιούχοι έλαβαν μέρισμα
2, Με το μέρισμα ξεχρέωσαν μέρος των οφειλών τους
3. Το δημόσιο ενέγραψε έσοδα εκ νέου
4. Χρηματοδοτήθηκαν οι τράπεζες (αφού έγραψαν νέες καταθέσεις νεκρών λογαριασμών)
5. Τα λεφτά ξαναγύρισαν στους "δανειστές"

Το ανέκδοτο με το κατοστάρικο, τον τουρίστα, τον ξενοδόχο, την π⓪υτάνα κλπ το ξέρετε;

Σ' ένα χωριό που ζει από τον τουρισμό λόγω της κρίσης τα πάντα έχουν νεκρωθεί. Για να επιβιώσουν οι κάτοικοι, ο ένας δανείζεται από τον άλλο. Ο καιρός περνά μέσα σ' αυτή τη θλιβερή ατμόσφαιρα ώσπου...

μια μέρα έρχεται ένας τουρίστας και ζητάει ένα δωμάτιο στο ξενοδοχείο του χωριού.


Ο ξενοδόχος του λέει την τιμή και εκείνος προπληρώνει με ένα χαρτονόμισμα των 100 Ευρώ. Πριν ακόμα ανέβει στο δωμάτιο του, ο ξενοδόχος πηγαίνει το χαρτονόμισμα στο χασάπη στον οποίο χρωστάει ακριβώς 100 Ευρώ.
Ο χασάπης παίρνει το χαρτονόμισμα και τρέχει να το δώσει στον κτηνοτρόφο που τον εφοδιάζει με κρέας.


Ο κτηνοτρόφος παίρνει το χαρτονόμισμα και πηγαίνει να το δώσει στην π⓪υτάνα του χωριού που της χρωστάει κάποιες τρυφερές ώρες που πέρασαν μαζί.


Εκείνη με τη σειρά της τρέχει και το δίνει στον ξενοδόχο που του χρωστάει μερικές βραδιές που χρησιμοποίησε τα δωμάτια του με τους πελάτες της.


Όπως άφηνε το χαρτονόμισμα στη ρεσεψιόν, ο τουρίστας που μόλις κατέβηκε από το δωμάτιο του λέγοντας στον ξενοδόχο ότι δεν του αρέσει και άλλαξε γνώμη, αρπάζει το χαρτονόμισμα και φεύγει.

Από jungle-report

Παράπονα Ρόδου