Πότε η σιωπή σημαίνει διάλυση;

Δεν είναι λίγες οι φορές κατά τις οποίες οι πολίτες θέτουν ερωτήματα προς κάθε υπεύθυνο φορέα, μέσω του τύπου. Οι αιτίες είναι ποικίλες, όπως και οι αφορμές. Αυτές συνήθως,... προέρχονται, από συμβάντα που τους απασχόλησαν ή τους απασχολούν, τη δεδομένη χρονική στιγμή υποβολής του ερωτήματος ή των ερωτημάτων.

Το γεγονός αυτό δυστυχώς δεν οδηγεί στο επιθυμητό αποτέλεσμα, ως επί το πλείστον. Δηλαδή, ναι μεν θέτουν οι πολίτες ερωτήματα ή αιτούνται στοιχεία, πλην όμως, ο υπεύθυνος φορέας ή υπεύθυνοι φορείς, επιλέγουν, συνήθως, τη σιωπή. Όμως, γεννάται ένα νέο ερώτημα, όταν επιλέγεται η σιωπή και συγκεκριμένα: σε τι παραπέμπει η σιωπή;

Μήπως επιλέγεται, έχοντας υπόψη τη ρήση «η σιωπή μου προς απάντησή σου»; Βέβαια, όπου και εάν βρίσκει έρεισμα η επιλογή αυτή, της σιωπής, δεν παύει να εκμηδενίζει τις πιθανότητες να γίνει γνωστή η αλήθεια Η απάντηση και όχι η σιωπή μπορεί να καταρρίψει τους τυχόν ψευδώνυμους συλλογισμούς, ή να αποδείξει την ορθότητά τους.

Είναι προφανές ότι, για να σχηματισθεί με σαφήνεια η όποια άποψη, απαιτείται, η πλήρης γνώση των γεγονότων ή των πράξεων ή των παραλήψεων ή των στοιχείων με τη μορφή συγκρίσιμων ποσοτικών δεδομένων. Αλλά για να δώσεις στοιχεία, πρέπει αρχικά να τα συγκεντρώνεις και στη συνέχεια να τα επεξεργάζεσαι, προκειμένου να είσαι σε θέση να λαμβάνεις αποφάσεις, αλλά και να παρέχεις πληροφορίες. Η ενέργεια αυτή προϋποθέτει οργάνωση.

Πρέπει να σημειώσουμε ότι : «ότι δεν μετριέται δε διοικείται»

Εφόσον έχουμε ένα σύστημα οργανωμένο, τότε και μόνον τότε, μπορούμε να μιλάμε για δυνατότητα παροχής στοιχείων. Όταν εκλείπει η οργάνωση, τότε μιλάμε για ένα διαλυμένο ή υπό διάλυση σύστημα. Σαφώς, όταν το διαλυμένο σύστημα είναι ένα θεωρητικό μοντέλο για μελέτη, δεν αποτελεί απειλεί. Όταν όμως, μιλάμε για φορείς όπως: Περιφέρεια, Δήμο ή Νοσοκομείο; Τότε, η κατάσταση γίνεται ιδιαίτερα ανησυχητική. Μάλιστα, δεν είναι λίγες οι φορές όπου η κατάσταση γίνεται ακόμα χειρότερη, όταν π.χ δύο διαφορετικά όργανα του ίδιου φορέα, στο όνομα της «πολυφωνίας», επιλέγουν, ο πρώτος τη σιωπή και ο δεύτερος τη γνωστοποίηση επικίνδυνων στοιχείων. Έτσι, επιτυγχάνουν να δείξουν την παραφωνία τους, αλλά κυρίως εξαλείφουν κάθε ίχνος παρουσίας οργάνωσης του φορέα τον οποίο υπηρετούν. Βέβαια, θα πρέπει στην περίπτωση αυτή να λάβουμε υπόψη τη σύγκρουση συμφερόντων και να αξιολογήσουμε τις συνθήκες και τις πράξεις με κριτική σκέψη.

Οι συγκεκριμένες επομένως, απαντήσεις στα ερωτήματα που έχουν απευθυνθεί από τους πολίτες και όχι η σιωπή, παραπέμπει σε ένα οργανωμένο σύστημα , ενισχύοντας το αίσθημα εμπιστοσύνης, καθώς επίσης και την αξιοπιστία του. Το αντίθετο σημαίνει διάλυση.

Επομένως, κανένα σχόλιο ή ερώτημα ή αίτηση για παροχή στοιχείων, δεν πρέπει να μένει αναπάντητο, γιατί η πράξη αυτή ταυτίζεται με ένα οργανωμένο σύστημα. Το αντίθετο, καταδικάζει σε απαξίωση και δηλώνει ευθέως την υστέρηση ηγεσίας.

Εμείς, εξακολουθούμε να περιμένουμε αξιολογήσιμες και μετρήσιμες απαντήσεις από την Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, το Δήμο Ρόδου και το Γενικό Νοσοκομείο Ρόδου .


Ευχαριστώ για τη Φιλοξενία

Με τιμή

Μιχαήλ Β. Μαντικός (Σμήναρχος ε.α)

Παράπονα Ρόδου