Του Σταύρου Αλχατζίδη
Η 56χρονη Μαρία Σμυλιάνη ξεκίνησε να οδηγά ταξί πριν από 3 χρόνια... Νωρίτερα ήταν ιδιωτική υπάλληλος, όμως η οικονομική κρίση, την έφερε στην ανεργία. Έτσι άρχισε να δουλεύει στην οικογενειακή επιχείρηση βοηθώντας για μερικές ώρες τον άνδρα της.
« Οδηγούσα από μικρό παιδί οπότε ως προς αυτό το ζήτημα δεν είχα πρόβλημα προσαρμογής. Εξάλλου βοηθάω για μερικές ώρες- μέχρι τις 21.00- της ημέρας τον άνδρα μου», λέει.
Προ κρίσης είχαν υπάλληλο, ωστόσο όταν «έσφιξαν οι καταστάσεις» αναγκάστηκαν να τον απολύσουν.« Πλέον στο ταξί δεν υπάρχει η δυνατότητα να απασχολείς και άλλα άτομα. Για αυτό και βρήκαμε αυτή τη λύση, που αν και ξεκίνησε ως προσωρινή, μάλλον έγινε μόνιμη», προσθέτει.
Φυσικά ακόμη και αν οι ώρες που εργάζεται δεν θεωρούνται «δύσκολες», πάντα υπάρχει ο φόβος. «Ναι μου έχουν δρομολόγια που δεν ήθελα να πάω. Οι επιβάτες που είχα το κατάλαβαν και έτσι κατέβηκαν χωρίς προβλήματα από το ταξί. Ωστόσο αυτό δεν σημαίνει και τίποτα, αφού το κακό όταν είναι να συμβεί, θα συμβεί», καταθέτει με βάση την εμπειρία της, αλλά και τα όσα ακούει από τους συναδέλφους της.
Παράπονα Ρόδου
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Οι απόψεις των διαχειριστών μπορεί να μην συμπίπτουν με τα άρθρα.
Ο καθένας έχει δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του.
Αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές.
Κακόβουλα σχόλια αφαιρούνται όπου εντοπίζονται.
Η ευθύνη των σχολίων βαρύνει νομικά τους σχολιαστές.
Η ταυτότητα των σχολιαστών είναι γνωστή μόνο στην Google.
Όποιος θίγεται μπορεί να επικοινωνεί στο email μας.
Ενδιαφέροντα σχόλια σε όλα τα μέσα μας μπορεί να γίνουν αναρτήσεις.
Περισσότερα στους όρους χρήσης.