Η Σύμη είναι γνωστή από τα πανάρχαια χρόνια. Στο νησί, σύμφωνα με την παράδοση γεννήθηκαν...
οι τρεις Χάριτες Ευφροσύνη, Αγλαΐα και Θάλεια.!!!
Στους μυθικούς χρόνους η ζωή παρουσιάζεται στη Σύμη με τη βασιλεία του
Σιμέτου, γι’ αυτό ονομάστηκε Σίμεια.
Πάνω στην εκδοχή αυτή προσθέτει ο Μπουοντελμόντι ότι ο Προμηθέας, όταν κάποτε βρέθηκε στη Σύμη , έπλασε από πηλό άνθρωπο, και έμαθε στους Συμιακούς τη τέχνη της μακροβιότητας.
Όταν το έμαθε όμως αυτό ο Δίας τον μεταμόρφωσε σε μαϊμού, σίμεια όπως την έλεγαν οι αρχαίοι , και από το γεγονός αυτό το νησί πήρε και την πρώτη ονομασία του.
Κατά το Διόδωρο το Σικελιώτη , πρώτος που κατοίκησε τη Σύμη ήταν ο Χθόνιος , γιος του Ποσειδώνα και της Σύμης , όταν εξόριστος από το Δώτιο της Θεσσαλίας εγκαταστάθηκε στο νησί , που του έδωσε το όνομα της μητέρας του.
Ο Ευστάθιος ο Θεσσαλονικής αποδίδει το όνομα στη κόρη του Ιαλυσού και της Δωτίδας τη Σύμη, την οποίαν έκλεψε ο Γλαύκος και την έφερε στο νησί.
Το νησί ήταν γνωστό και με άλλα ονόματα: Καρική, Μεταποντίς, Αίγλη και Έλκουσα
Ο Γλαύκος ο οποίος θεωρείται ο πρώτος κάτοικος της Σύμης, ήταν δεινός κολυμβητής και ναυπηγός και τις ικανότητες του αυτές τις δίδαξε στους κατοίκους του νησιού. Θεωρείται ο κατασκευαστής του πλοίου της Αργοναυτικής εκστρατείας «Αργώ», το πλοίο στο οποίο επιβιβάστηκαν οι Αργοναύτες για την εκστρατεία τους στην Κολχίδα.
Πάλι σύμφωνα με τον Μύθο, ο Γλαύκος, εκτός από τις φοβερές του ικανότητες, ήταν και αθάνατος, που οφείλονταν στο ότι κατανάλωνε ένα βοτάνι, την «άργωστη», που φύτεψε ο Κρόνος στο νησί των Μακάρων.
Ο μύθος αυτός, παραπέμπει επίσης στην φήμη που κατέχουν οι Συμιακοί ως μακρόβιοι.
Στην Ομηρική εποχή , λίγο πριν από τον Τρωικό πόλεμο η Σύμη παρουσιάζεται με βασιλιά το γενναίο και πανέμορφο Νιρέα , γιο του Χαρόπου και της Αγλαΐας.
Χάρη στην ευφυΐα και τη παλικαριά του εξάπλωσε το κράτος του και στην απέναντι Καρική παραλία.
Οταν κηρύχτηκε ο Τρωικός πόλεμος , ο Νιρέας πήρε τρία από τα καλύτερα πλοία του , όπως γράφει και ο Όμηρος και μαζί με τους άλλους βασιλιάδες, τους Τληπόλεμο απο την Ρόδο, και τους Άντιφο και Φείδιππο των Καλύδνων νήσων, έτρεξαν για να βοηθήσουν το Μενέλαο, τον άνδρα της Ωραίας Ελένης.
Στον πόλεμο μεταξύ Αχιλλέως και Τηλέφου στη Μυσία ο Νιρέας σκότωσε τη σύζυγο του Τηλέφου Ιέρα,η οποία μαχόταν δίπλα στον άνδρα της.
Με τη σειρά του, ο Νιρέας σκοτώθηκε από τον Ευρύπυλο γιο του Τηλέφου και ανεψιό του Πριάμου.
Υποτίθεται ότι ο τάφος του Νιρέα βρίσκετε στην Τρωάδα.
Η ομορφιά του Νιρέα ήταν τέτοια ώστε οι αρχαίοι τον είχαν για συγκριτικό μέτρο.
«Νιρέως καλλίων» έλεγαν , δηλαδή ομορφότερος και από το Νιρέα.
Η πρώτη ιστορική αναφορά για τη Σύμη γίνεται από τον μεγάλο Έλληνα ιστορικό Ηρόδοτο, ο οποίος γεννήθηκε στην Αλικαρνασσό της Καρίας που έζησε τον 5ο αιώνα π.ΧΧ. (484-425 π.ΧΧ.).
6ος αιώνας π.ΧΧ.
Ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι το νησί ήταν μέλος της εξάπολης, (6ος αιώνας π.Χ.), μια θρησκευτική και πολιτική ομοσπονδία έξι πόλεων Κνίδο ,Ρόδου (Ιαλυσός, η Κάμειρος και Λίνδος) επίσης της νήσου Κω. Το κέντρο αυτής της ομοσπονδίας ήταν ο ναός του Ποσειδώνα στο ακρωτήριο Τριόπιον (μετά Τρίοπας, ο θρυλικός ιδρυτής της Κνίδου).
499 π.ΧΧ.
Η αμφυκτιωνία αυτή διακόπηκε από τους Περσικούς Πολέμους, στη διάρκεια της οποίας τα νησιά είχαν κατακτηθεί από τους Πέρσες για ένα σύντομο χρονικό διάστημα.
Μετά την ήττα των Περσών από τους Αθηναίους
480 π.ΧΧ.στη ναυμαχία της Σαλαμίνας η Σύμη ήταν υπό τον έλεγχο της Αθηναϊκής Συμμαχίας,χρειάζεται επίσης να σημειωθεί ότι η Σύμη χρησιμοποιήθηκε ως ναυτική βάση ,παραλλήλα ως αποθετήριο του οπλοστασίου.
478 π.ΧΧ.Η Σύμη εντάχθηκε στην Αθηναϊκή Δηλιακή Συμμαχία.
431 π.ΧΧ Ο Πελοποννησιακός Πόλεμος ξέσπασε? Οι Συμιακοί παρέμειναν σε μεγάλο βαθμό ουδέτεροι, αν και ήταν ακόμη ενταγμένοι στην ΑθηναϊνοΔηλιακή Συμμαχία.
411 π.ΧΧ. Κόντά στην Σύμη πραγματοποιήθηκε ναυμαχία μεταξύ Αθήναιων και Σπαρτιατών. Οι Σπαρτιάτες τότε, έκαναν συμμαχία με τους Πέρσες. Η συμμαχία έγινε από τον Θηραμένη, ο οποίος παρέδωσε τον σπαρτιατικό στόλο στον Αστύοχο την στιγμή που οι διαπραγματεύσεις είχαν ολοκληρωθεί.
Ο Θηραμένης αργότερα πνίγηκε στη θάλασσα. Ο Αστύοχος έλαβε εντολή να πλεύσει στην Κνίδο για να συναντηθεί με είκοσι επτά πλοία από την Καύνο, που ήταν εξοπλισμένα για αυτούς από τους Πέρσες. Εν τω μεταξύ, ο Αθηναϊκός στόλος ήταν σταθμεύουν στη Σάμο υπό την αρχηγία του Χάρμηνου.Οι Σπαρτιάτες γνώριζαν πως ο Χάρμηνος έρχονταν , αφού ενημερώθηκαν άμεσα από τους Μηλίους , παράλληλα προετοιμάστηκαν για να τον αντιμετωπίσουν στη ναυμαχία της Σύμης.
Οι στόλοι συναντήθηκαν κατά τη διάρκεια μιας καταιγίδας, με κακή ορατότητα, πολλά Σπαρτιάτικα πλοία διαχωρίστηκαν από τον κύριο στόλο εξαπατοντας τους Αθηναίους. Με περίπου είκοσι πλοίαο Χάρμηνος χτύπησε τους Σπαρτιάτες απο την αριστερή πλευρά, και βύθισε τρία πλοία. Ωστόσο, το υπόλοιπο του Σπαρτιατικού στόλου επέστρεψε και περιτριγύρισε τους Αθηναίους κατατροπώνοντας τους.
Ο Χάρμηνος υποχώρησε στην Αλικαρνασσό, αφού έχει χάσει έξι πλοία.
Το υπόλοιπο του αθηναϊκού στόλου βγήκε από τη Σάμο και έπλευσε στην Κνίδο.
Σημειώνεται επίσης ότι ο Δωριέας ο υιός του Διαγόρα ως ηγέτης των Ροδίων και Συμιακών συμμάχησε με τους Σπαρτιάτες και υποστήριξε τον στόλο τους ενάντια των Αθηναίων σε αυτήν την ναυμαχία.
Αναφέρεται ότι μετά την ήττα του Αθηναϊκού στόλου από τους Σπαρτιάτες, ένα μνημείο νίκης στήθηκε στην Σύμη, η θέση του οποίου παραμένει άγνωστη προς το παρών. Έχει προταθεί ότι μια κυκλική βάση που βρέθηκε στην κορυφή της γραμμής των ανεμόμυλων, αντιπροσωπεύει αυτό!! Ωστόσο, εξακολουθεί να αμφισβητείται. Ενώ η Ρόδος και η Κως βρίσκονται στο πλευρό των Σπαρτιατών , η Σύμη παρείχε άσυλο στα Αθηναϊκά πλοία του Χαρμίνου.
404 π.Χ.
Ο Πελοποννησιακός Πόλεμος τελείωσε,και άρχισε μια περίοδο σχετικής ηρεμίας και ευημερίας.
357 π.Χ.
Ωστόσο, ο Πελοποννησιακός Πόλεμος είχε αποδυναμώσει την στρατιωτική δύναμη ολόκληρου του ελληνικού κόσμου, καθιστώντας τον ανοικτό για εισβολή απο τους Πέρσες. Τα νησιά κατακτήθηκαν από τον βασιλιά Μαυσώλου.
340 π.Χ.
Τα Δωδεκάνησα κατακτήθηκαν από τους Πέρσες .
332 π.Χ.
Ο Μέγας Αλέξανδρος σάρωσε και νίκησε τους Πέρσες ελευθερώνοντας τα νησιά, , η ανακούφιση των κατοίκων των νησιών ήταν μεγάλη.
Η Σύμη περνά αμαχητί στα χέρια των Ρωμαίων, Ρωμαϊκά ερείπια στον Εμπορειό μαρτυρούν τη φυσική ιστορική διαδοχή που ίσχυσε και στη Σύμη.
Στα βυζαντινά χρόνια οι άξιοι στη ναυτοσύνη Συμιακοί χρησιμοποιούνται από τους Βυζαντινούς για την κατασκευή και την επάνδρωση των ταχύτατων δρομώνων.
Μετά το 1204 ο Λέων Γαβαλάς, περιέλαβε στο δικό του ανεξάρτητο κράτος και τη Σύμη,
Ημερομηνίες-Σταθμοί
»1309 »κατοχή Ιππποτων
» 1522: Ξεκινά η Τουρκοκρατία
» 1821: Συμμετοχή στην Επανάσταση»
» 1900: Η ευρεση του μηχανισμού των Αντικυθήρων
1912: Ξεκινά η Ιταλική Κατοχή
» 1944: Οι Άγγλοι καταλαμβάνουν για τρίτη φορά το νησί
» 8 Μαΐου 1945: Υπεγράφη στη Σύμη η παράδοση των Δωδεκανήσων
Σύντομο Χρονικό της 8ης Μαΐου του 1945 (του Ι.Μ. Βολονάκη)
» 7 Μαρτίου 1948: Υπεγράφη στη
Σύμη το Πρωτόκολλο Ενσωμάτωσης των Δωδεκανήσων με τη μητέρα Ελλάδα
Στους Ιππότες: Η Σύμη βρέθηκε το 1309 στην κατοχή του Τάγματος των Ιπποτών του Αγίου Ιωάννου της Ιερουσαλήμ.
Τουρκοκρατία: Το 1522 ο Σουλεημάν ο Μεγαλοπρεπής κατέκτησε το νησί και η Σύμη έζησε αυτόνομη κάτω από τους Τούρκους.
Την αυτονομία της Σύμης την κατοχύρωσε ο σουλτάνος Σουλεημάν με φιρμάνι το οποίο ανανεωνόταν από τους διαδόχους του.
Χάρη στην αυτονομία αυτή ο δραστήριος πληθυσμός της Σύμης βρήκε την ευκαιρία να αναπτυχθεί και να φτάσει σε αξιόλογη ευημερία.
Ήταν διοικητικά ελεύθερη με μόνη οικονομική επιβάρυνση 500 «άσπρα» που κατέβαλλε κάθε χρόνο στο Μεγάλο Μάγιστρο του Τάγματος. Οι Ιωαννίτες Ιππότες εκτός από την επιδιόρθωση των τειχών του φρουρίου που έκαμαν το 1507, όταν δηλαδή άρχισαν να απειλούνται από τους Τούρκους, δεν έκαμαν τίποτε άλλο στο νησί που να θυμίζει το πέρασμά τους.
Σε όλο το διάστημα της Ελληνικής Επανάστασης , η Σύμη ήταν ελεύθερη Ελληνική Επαρχία. Το 1822 μαζί με τη Νίσυρο και την Τήλο και με Έπαρχο το Ζαννή Κουντουμά, το 1823 μαζί με την Κάρπαθο, Τήλο, Νίσυρο και με Έπαρχο το Μάρκο Μαλλιαράκη και το 1827 με Έπαρχο το Μιχ. Ζαχαριαδάκη.
1821:
Παρά τα προνόμια που είχε η Σύμη τον καιρό της Τουρκοκρατίας...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Οι απόψεις των διαχειριστών μπορεί να μην συμπίπτουν με τα άρθρα.
Ο καθένας έχει δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του.
Αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές.
Κακόβουλα σχόλια αφαιρούνται όπου εντοπίζονται.
Η ευθύνη των σχολίων βαρύνει νομικά τους σχολιαστές.
Η ταυτότητα των σχολιαστών είναι γνωστή μόνο στην Google.
Όποιος θίγεται μπορεί να επικοινωνεί στο email μας.
Ενδιαφέροντα σχόλια σε όλα τα μέσα μας μπορεί να γίνουν αναρτήσεις.
Περισσότερα στους όρους χρήσης.