του Γιώργου Κούρου
Η καθυστέρηση πάντα ενέχει κινδύνους, με αποτέλεσμα, όπως έλεγαν οι παλαιότεροι,...
η αναβολή ενός σχεδίου να σημαίνει και την καταστροφή του...
Οπότε τυχεροί όσοι δεν έχουν σχέδιο κι αφήνουν τα πάντα στην τύχη τους. Ή απλώς περιμένουν την τελευταία κυριολεκτικά στιγμή να δράσουν, με την ελπίδα ότι θα σώσουν την «παρτίδα».
Οπως, δυστυχώς, έδειξε ότι κάνει και η κυβέρνηση τις τελευταίες ημέρες με το θέμα των μεταναστών, αλλά και των «κυρίων» που έχουν κατασκηνώσει εντός της Πρυτανείας.
Η εικόνα που εκπέμπουμε ως χώρα, κάθε άλλο παρά θετική είναι. Και σίγουρα γι’ αυτό δεν συνωμοτούν θεοί και δαίμονες, για να πλήξουν την κυβερνητική συμμαχία. Η εικόνα των λαθρομεταναστών να αποβιβάζονται κατά κύματα στα νησιά μας, η εικόνα του κέντρου της Αθήνας να κατακλύζεται από όσους θέλουν να… λιαστούν, η εικόνα της Πρυτανείας, που κάνουν τον γύρο του κόσμου, είναι πραγματικές.
Και να δεχθούμε ότι η κυβέρνηση την έπαθε όπως ο Κολόμβος, ο οποίος όταν ξεκίνησε, δεν ήξερε πού πήγαινε και όταν έφτασε, δεν ήξερε πού βρισκόταν.
Ομως, κοντεύουμε τους τρεις μήνες διακυβέρνησης, οπότε όλοι οφείλουν να γνωρίζουν πού βρίσκονται και να έχουν συνειδητοποιήσει τις ευθύνες τους, εντός και εκτός της χώρας.
Δεν είναι θέμα ιδεολογίας, πολιτικής προσέγγισης, χρώματος ή κόμματος, αλλά υπάρχουν ορισμένοι κανόνες που πρέπει να σεβόμαστε όλοι για να προχωρήσουμε.
Οπως φυσικά κανόνες έχει και η Ευρώπη, τους οποίους θα πρέπει να σεβαστούμε, εάν θέλουμε να συνεχίσουμε να είμαστε μέλη της.
Από τη στιγμή που έχουμε ανάγκη από χρήματα, αφού η οικονομία πνέει τα λοίσθια, θα πρέπει να ικανοποιήσουμε και κάποιες απαιτήσεις των εταίρων μας. Οχι όλες, αλλά κάποιες σίγουρα.
Μακάρι να ήταν διαφορετικά τα πράγματα και να μπορούσαμε να σταθούμε στα πόδια μας μόνοι μας, αλλά προς το παρόν δεν γίνεται.
Εκτός κι αν το επιδιώκουμε με άλλο, μη συμβατό σχέδιο, οπότε καλό είναι να το μάθουμε όλοι.
Βέβαια, μη συμβατή είναι η προσέγγιση σε αρκετά προβλήματα που μας απασχολούν το τελευταίο διάστημα, αφού η επίλυσή τους περιορίζεται μόνο σε θεωρίες, ουτοπίες και ασάφειες.
Λίγες πράξεις και πολλά λόγια, πολλή ανάλυση για τα πάντα, σε απελπιστικά κουραστικό βαθμό, που δυστυχώς τείνουν να επιβεβαιώσουν τον Τσόρτσιλ, ο οποίος υποστήριζε ότι η υπερβολική ανάλυση οδηγεί στην παράλυση.
Αυτή η «παράλυση» σε αρκετούς τομείς, με πρώτον της οικονομίας, έχει διαλύσει την ψυχολογία της αγοράς, όπως πιστοποιούν όλοι οι δείκτες.
Πάντως, η Ευρώπη και οι αγορές του κόσμου έχουν προετοιμαστεί, όπως είπε χθες και ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, για τα χειρότερα. Εμείς προετοιμαζόμαστε για κάτι, ή προτιμούμε την αναβολή;…
*στη Ναυτεμπορική
Παράπονα Ρόδου
Η καθυστέρηση πάντα ενέχει κινδύνους, με αποτέλεσμα, όπως έλεγαν οι παλαιότεροι,...
η αναβολή ενός σχεδίου να σημαίνει και την καταστροφή του...
Οπότε τυχεροί όσοι δεν έχουν σχέδιο κι αφήνουν τα πάντα στην τύχη τους. Ή απλώς περιμένουν την τελευταία κυριολεκτικά στιγμή να δράσουν, με την ελπίδα ότι θα σώσουν την «παρτίδα».
Οπως, δυστυχώς, έδειξε ότι κάνει και η κυβέρνηση τις τελευταίες ημέρες με το θέμα των μεταναστών, αλλά και των «κυρίων» που έχουν κατασκηνώσει εντός της Πρυτανείας.
Η εικόνα που εκπέμπουμε ως χώρα, κάθε άλλο παρά θετική είναι. Και σίγουρα γι’ αυτό δεν συνωμοτούν θεοί και δαίμονες, για να πλήξουν την κυβερνητική συμμαχία. Η εικόνα των λαθρομεταναστών να αποβιβάζονται κατά κύματα στα νησιά μας, η εικόνα του κέντρου της Αθήνας να κατακλύζεται από όσους θέλουν να… λιαστούν, η εικόνα της Πρυτανείας, που κάνουν τον γύρο του κόσμου, είναι πραγματικές.
Και να δεχθούμε ότι η κυβέρνηση την έπαθε όπως ο Κολόμβος, ο οποίος όταν ξεκίνησε, δεν ήξερε πού πήγαινε και όταν έφτασε, δεν ήξερε πού βρισκόταν.
Ομως, κοντεύουμε τους τρεις μήνες διακυβέρνησης, οπότε όλοι οφείλουν να γνωρίζουν πού βρίσκονται και να έχουν συνειδητοποιήσει τις ευθύνες τους, εντός και εκτός της χώρας.
Δεν είναι θέμα ιδεολογίας, πολιτικής προσέγγισης, χρώματος ή κόμματος, αλλά υπάρχουν ορισμένοι κανόνες που πρέπει να σεβόμαστε όλοι για να προχωρήσουμε.
Οπως φυσικά κανόνες έχει και η Ευρώπη, τους οποίους θα πρέπει να σεβαστούμε, εάν θέλουμε να συνεχίσουμε να είμαστε μέλη της.
Από τη στιγμή που έχουμε ανάγκη από χρήματα, αφού η οικονομία πνέει τα λοίσθια, θα πρέπει να ικανοποιήσουμε και κάποιες απαιτήσεις των εταίρων μας. Οχι όλες, αλλά κάποιες σίγουρα.
Μακάρι να ήταν διαφορετικά τα πράγματα και να μπορούσαμε να σταθούμε στα πόδια μας μόνοι μας, αλλά προς το παρόν δεν γίνεται.
Εκτός κι αν το επιδιώκουμε με άλλο, μη συμβατό σχέδιο, οπότε καλό είναι να το μάθουμε όλοι.
Βέβαια, μη συμβατή είναι η προσέγγιση σε αρκετά προβλήματα που μας απασχολούν το τελευταίο διάστημα, αφού η επίλυσή τους περιορίζεται μόνο σε θεωρίες, ουτοπίες και ασάφειες.
Λίγες πράξεις και πολλά λόγια, πολλή ανάλυση για τα πάντα, σε απελπιστικά κουραστικό βαθμό, που δυστυχώς τείνουν να επιβεβαιώσουν τον Τσόρτσιλ, ο οποίος υποστήριζε ότι η υπερβολική ανάλυση οδηγεί στην παράλυση.
Αυτή η «παράλυση» σε αρκετούς τομείς, με πρώτον της οικονομίας, έχει διαλύσει την ψυχολογία της αγοράς, όπως πιστοποιούν όλοι οι δείκτες.
Πάντως, η Ευρώπη και οι αγορές του κόσμου έχουν προετοιμαστεί, όπως είπε χθες και ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, για τα χειρότερα. Εμείς προετοιμαζόμαστε για κάτι, ή προτιμούμε την αναβολή;…
*στη Ναυτεμπορική
Παράπονα Ρόδου
Καλά και πότε δεν ήταν παράλυτη την χώρα?????
ΑπάντησηΔιαγραφήΕντάξει, κάνανε κάποιοι καταλήψεις στο Πανεπιστήμιο ........... όταν το καίγανε επί ΠΑΣΟΚ & ΝΔ με τα εργαστήρια και την βιβλιοθήκη δεν ήταν παράλυτη η χώρα???? ή όταν το κάθε Γυμνάσιο έκανε κατάλυψη με ανεπανάλυπτες καταστροφές δεν ήταν παράλυτη η χώρα? Οταν καιγόταν η Αθήνα δεν ήταν παράλυτη η χώρα? Τώρα παρέλυσε?
ΑπάντησηΔιαγραφή