Γράμμα από ένα φαντάρο: Η καρδιά του ρατσισμού χτυπάει στο Καστελόριζο

Η επιστολή του φαντάρου που υπηρετεί στο Καστελόριζο είναι συγκλονιστική και σοκαριστική...
Ουσιαστικά φέρνει στο προσκήνιο την "άγνωστη" συμμετοχή του Στρατού στον πόλεμο κατά των μεταναστών, που φυσικά δεν έχει καμιά σχέση με την καθεστωτική προπαγάνδα του "ανθρωπιστικού έργου" των Ενόπλων Δυνάμεων, καθώς παρουσιάζονται μαζί με το Λιμενικό να σώζουν μετανάστες... Αποκρύπτοντας βεβαίως τις δολοφονίες μεταναστών στις παράνομες επαναπροωθήσεις, όπως έκαναν στο Φαρμακονήσι...
Πρόκειται για μια αισχρή ιστορία που άρχισε τη δεκαετία του 90' στα ελληνοαλβανικά σύνορα με βασανιστήρια, ληστείες, τραυματισμούς μεταναστών κοκ, συνεχίστηκε έκτοτε στα ναρκοπέδια του Έβρου και στα παγωμένα νερά του Αιγαίου.
Όμως όσα αποκαλύπτονται δεν αφορούν το έργο κάποιων φασιστών στον Στρατό, αλλά την επίσημη πολιτική της στρατιωτικής και πολιτικής ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων και των κυβερνήσεων, που φυσικά δεν αποτυπώνονται σε γραπτές διαταγές!

Φυσικά δεν τίθεται θέμα εκδημοκρατισμού των Ενόπλων Δυνάμεων, αφού αυτός είναι ο πραγματικός τους ρόλος, όπως καταγράφεται στα σύγχρονα δόγματα άμυνας/ασφάλειας που αντιμετωπίζουν τους μετανάστες ως εν δυνάμει τρομοκράτες και ασύμμετρες απειλές! Μάλιστα, ο πόλεμος κατά των μεταναστών πρόκειται να κλιμακωθεί, λαμβάνοντας σύμφωνα και με τις πρόσφατες αποφάσεις της Ε.Ε. ακόμη πιο στρατιωτικά χαρακτηριστικά καθώς προβλέπεται ακόμη και επέμβαση των ευρωπαϊκών στρατιωτικών δυνάμεων στην Λιβύη και προυπολογίζονται ήδη απώλειες μεταναστών-προσφύγων ως "παράπλευρες απώλειες"!
Εμείς καλούμε σε κλιμάκωση του κινήματος μέσα και έξω από τον Στρατό ενάντια στις ολέθριες για τους λαούς, αυτές αποφάσεις, των κυβερνήσεων και της Ε.Ε.-ΝΑΤΟ.

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑΣ
Στο Κα­στε­λό­ρι­ζο, όπου υπη­ρε­τώ τη στρα­τιω­τι­κή μου θη­τεία, δεν φα­ντα­ζό­μουν οτι θα πρω­τα­γω­νι­στή­σω σε ένα απάν­θρω­πο κυ­νή­γι βα­σα­νι­σμέ­νων ψυχών, αν­θρώ­πων που βλέ­πουν τη χώρα μας σαν το σταυ­ρο­δρό­μι που θα τους οδη­γή­σει σε ενα κα­λύ­τε­ρο αύριο.

Ακο­λου­θώ­ντας τις εντο­λές των «πάνω» για την πά­τα­ξη του φα­ντα­στι­κού μας εχθρού, δη­λα­δή των ...με­τα­να­στών, οι συ­νά­δελ­φοι μου και εγώ, ένα βράδυ που εί­χα­με σκο­πιά, στα­μα­τή­σα­με υπό την απει­λή του όπλου μια μικρή ομάδα Σύ­ριων, που στην πλειο­νό­τη­τα τους ήταν γυ­ναι­κό­παι­δα. Τους πρό­δω­σαν οι ανοι­χτοί φακοί που κρα­τού­σαν. Εκεί­νο το βράδυ κα­ταρ­ρί­φθη­κε ο δια­δε­δο­μέ­νος στα Σώ­μα­τα Ασφα­λεί­ας ακρο­δε­ξιός μύθος οτι οι με­τα­νά­στες θε­λουν να ...συλ­λη­φθούν ωστε να ταϊ­στούν και να φρο­ντι­στούν απο το ελ­λη­νι­κό κρά­τος (!). Τους άκου­γα να μας πα­ρα­κα­λά­νε με τρε­μά­με­νη, σπα­ρα­κτι­κή φωνή και στα­μά­τη­σαν ορι­στι­κά, αφού άκου­σαν αρ­κε­τές φορές τα όπλα μας να οπλί­ζουν, απει­λώ­ντας τους οτι αν συ­νε­χί­σουν θα τους πυ­ρο­βο­λή­σου­με...

Λίγες μέρες μετά μας πήγαν αργά τη νύχτα στο βουνό με όπλα και πυ­ρο­μα­χι­κά, δήθεν για εκ­παί­δευ­ση. Δε χρειά­στη­κε βέ­βαια να πε­ρά­σει πολλή ώρα για να απο­κα­λυ­φθεί ο αλη­θι­νός σκο­πός αυτής της «εκ­παι­δευ­τι­κής βόλ­τας». Όπως προ­χω­ρού­σα­με ξαφ­νι­κά εί­δα­με μέσα στο σκο­τά­δι μια φωτιά που έκαι­γε και γύρω της ζε­σταί­νο­νταν Σύ­ριοι πρό­σφυ­γες, εμ­φα­νώς εξα­θλιω­μέ­νοι. Τους κυ­κλώ­σα­με και υπό την απει­λή των όπλων τους πα­ρα­δώ­σα­με στις αρχές.

Επι­στρέ­φο­ντας απο μια μέρα σαν αυτή, δεν ηταν λίγοι εκεί­νοι που μας εγκω­μί­α­ζαν γι αυτές τις κυ­νι­κές μας πρά­ξεις. Κά­ποιοι απο εμάς μά­λι­στα ζη­τού­σαν τι­μη­τι­κές άδειες, επει­δή θε­ώ­ρη­σαν οτι εκ­πλή­ρω­σαν κά­ποιο σπου­δαίο πα­τριω­τι­κό κα­θή­κον.

Πε­ρι­στα­τι­κά όπως τα πιο πάνω ζούνε οι φα­ντά­ροι στο νησί σε συ­στη­μα­τι­κή βάση, και συ­νε­χί­ζο­νται με τους ίδιους ρυθ­μούς, παρά τη συ­γκρό­τη­ση κυ­βέρ­νη­σης με κορμό το ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ. Όσους μήνες με­τράω εδώ πά­ντως, δεν άκου­σα ποτέ να συ­νέ­λα­βαν κά­ποιον επι­τή­δειο που θη­σαυ­ρί­ζει στις πλά­τες απε­γνω­σμέ­νων προ­σφύ­γων, απο­μυ­ζώ­ντας τον μόχθο μιας ολό­κλη­ρης ζωής όσων θέ­λουν να φύ­γουν από τη χώρα τους λόγω του πο­λέ­μου.

Μα­θή­μα­τα μί­σους

Ενί­ο­τε στον ελεύ­θε­ρό μας χρόνο μας μα­ζεύ­ουν για «μά­θη­μα»: μας οπλί­ζουν με τα επι­χει­ρή­μα­τα της άρ­χου­σας τάξης για μια σειρά ζη­τη­μά­των όπως οι ΑΟΖ και τα γε­γο­νό­τα στον Αρα­βι­κό κόσμο.

Όταν ένας συ­νά­δελ­φος ρώ­τη­σε τους ανώ­τε­ρους για το με ποιον τρόπο όλη αυτή η ιστο­ρία με τις ΑΟΖ (καλώς εχό­ντων των πραγ­μά­των για τον ελ­λη­νι­κό επε­κτα­τι­σμό) θα με­τα­φρα­στεί στην κα­θη­με­ρι­νό­τη­τα μας, κι αν θα γε­μί­σει με χρή­μα­τα και η τσέπη του απλού ερ­γα­ζό­με­νου πέρα από τις τσέ­πες μιας κά­στας επι­χει­ρη­μα­τιών, άρ­χι­σε να χλευά­ζε­ται από την πλειο­ψη­φία των στε­λε­χών και απο μια με­ρί­δα συ­να­δέλ­φων. Η ει­σή­γη­ση έκλει­σε με εθνι­κι­στι­κές κο­ρώ­νες και κυ­ρήγ­μα­τα μί­σους και απαν­θρω­πιάς, όπως "αν έχετε έναν Τούρ­κο άοπλο πε­σμέ­νο στο έδα­φος και σας πα­ρα­κα­λά­ει να μην τον σκο­τώ­σε­τε γιατί έχει γυ­ναί­κα και παι­διά, τι πρέ­πει να κά­νε­τε...; Να τον σκο­τώ­σε­τε τον π...στη"!

Όσον αφορά την προ­πα­γάν­δα για τις αρα­βι­κές χώρες, προ­σπα­θούν να μας πεί­σουν οτι οι εκεί λαοί είναι κα­θυ­στε­ρη­μέ­νοι και οτι σωστά στα κράτη τους δεν έχουν δη­μο­κρα­τία επει­δή δεν τους αξί­ζει. Τί­πο­τα πιο κυ­νι­κό και πιο σκο­τα­δι­στι­κό βέ­βαια από αυτό που μας είπε υψη­λό­βαθ­μο στέ­λε­χος...."Αν πιά­σε­τε εναν εν­νιά­χρο­νο Σύριο με­τα­νά­στη, θα πρέ­πει να τον λυ­πη­θεί­τε; Αν­θρω­πι­στι­κά αν το δείτε πρέ­πει...όμως αν σκε­φτεί­τε ότι όταν με­γα­λώ­σει θα γίνει τζι­χα­ντι­στής, τότε κα­τα­λα­βαί­νε­τε οτι σί­γου­ρα δεν πρέ­πει".

Επί­λο­γος
Η θη­τεία στο Κα­στε­λό­ρι­ζο δεν ειναι μια συ­νη­θι­σμέ­νη θη­τεία. Εδώ ο ρα­τσι­σμός και ο εθνι­κι­σμός έχουν μα­κριά πλο­κά­μια, που τυ­λί­γουν και δη­λη­τη­ριά­ζουν το πιο ζω­ντα­νό κομ­μά­τι της κοι­νω­νί­ας, τη νε­ο­λαία. Ο εκ­δη­μο­κρα­τι­σμός του στρα­τού που υπό­σχε­ται ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ νο­μί­ζω πως πρέ­πει επει­γό­ντως να ξε­κι­νή­σει από εδώ. Σε μια μο­νά­δα μά­λι­στα που αντί για "ηθι­κόν ακ­μαιό­τα­τον", απα­ντά­με κραυ­γά­ζο­ντας "ΑΙΜΑ" !!!
diktiospartakos.blogspot.gr

Παράπονα Ρόδου