«Οι φιλόσοφοι κυβερνούν» ή «οι Κυβερνήτες φιλοσοφούν»;

Αναρωτιέται ο Γλαρός Ιωάννης...
Μέσα από την «πολιτική φιλοσοφία» και την ηθική ανακύπτουν «ιδεώδη», τα οποία καλούμαστε να πραγματώσουμε. Σε αντίθεση με την «πολιτική επιστήμη», περιγράφει απλώς το «ποιες είναι οι υπάρχουσες μορφές πολιτικής οργάνωσης των ανθρώπινων κοινωνιών», αλλά και υποδεικνύει το «ποιες θα έπρεπε να είναι αυτές οι μορφές πολιτικής οργάνωσης».

Όμως μερικές φορές τα συγκεκριμένα πρότυπα υπερνικούν κατά κράτος τις ανθρώπινες δυνατότητες και η όποια προσέγγισή τους τείνει να γίνει ανέφικτη.

Έτσι, αναγκαζόμαστε να κάνουμε αναφορά σε…«Ουτοπίες», για ιδανικά δηλαδή μοντέλα…

Η λέξη “Ουτοπία” χρησιμοποιείται από τον διακεκριμένο Διδάσκαλο, ανθρωπιστή, συγγραφέα Thomas More, ως "ου–τόπος", με διπλή σημασία:

Πρώτα, ως άρνηση μεταποίησης του ανθρώπου σε αιώνιο θύμα μιας παράλογης πολιτικής εξουσίας. Η τελευταία τούτη, όσο πιο παράλογη είναι, τόσο εννοεί να αντιμετωπίζει τα ανθρώπινα όντα ως δέντρα, ως άβουλα όντα, ως υπηκόους, και να τιμωρεί την παραμικρή τους σκεπτική αντί-δραση με ακαριαίο θάνατο.

Δεύτερον, ως έναν "κοινωνικοπολιτικό τόπο", που καλείται να αυτο-οργανώνεται με βάση τη Λογική, έτσι όπως η τελευταία εναρμονίζεται με τη φύση.

Η ανωτέρω έννοια υφίσταται από την εποχή του Μ.Δ.Πλάτωνα, η "Πολιτεία" του οποίου περιγράφει με λεπτομέρειες ένα μεγαλειώδες όραμα αρμονικής και δίκαιης συνύπαρξης των πολιτών μέσα σε μια κοινωνία όπου...«οι φιλόσοφοι κυβερνούν» ή «οι κυβερνήτες φιλοσοφούν»;


Βιβλιογραφία :
1. Thomas More, Ουτοπία. Francis Bacon, Νέα Ατλαντίς. Henry Neville, Η νήσος των Πάιν, Εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ, 2007
2. Τhomas More, Η Ουτοπία , Εκδόσεις ΚΑΛΒΟΣ, 1970

Παράπονα Ρόδου