Oι αθάνατες Νύφες του Καστελόριζου

Σε φωτογραφίες που διατήρησαν ζωντανό ένα παμπάλαιο έθιμο του Καστελόριζου


Ο Γεώργιος Βίκτωρ Καζαγλής και η Χριστίνα Αθανασιάδη παντρεύτηκαν το 1955 στον καθεδρικό ναό Αγίας Σοφίας Paddington στο Σίδνεϊ. Ο Γεώργιος γεννήθηκε στο Port Pirie της Νότιας Αυστραλίας όταν η οικογένειά του μετανάστευσε εκεί από το Καστελλόριζο. Η μεγαλύτερη αδερφή του, η Κατίνα, ζητήθηκε σε γάμο από τον Εμμανουήλ Πασσάρη από το Σίδνεϊ και έτσι όλη η οικογένειά του μετανάστευσε εκεί για να ολοκληρωθεί το προξενιό. Ο Γεώργιος υπηρέτησε ως πιλότος στην Βασιλική Αεροπορία της Αυστραλίας στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και επέστρεψε στο Σίδνεϊ μετά το τέλος του. Επιθυμούσε να παντρευτεί, και μια Καστελλορίζια που έκανε προξενιά, οργάνωσε μια συνάντηση. Ο Γεώργιος κανονίστηκε να επισκεφθεί μια κατοικία όπου μια νεαρή κυρία θα του πρόσφερε ένα ποτό. Αν ο Γεώργιος δεχόταν και δεύτερο κέρασμα, αυτό σήμαινε ότι ενδιαφερόταν για την νεαρή και θα προχωρούσαν οι διαδικασίες για τον γάμο. Η νεαρή εκείνη ήταν η Χριστίνα Αθανασιάδη. Ο Γεώργιος και η Χριστίνα είχαν ιδιαίτερο πάθος για το Καστελλόριζο. Και οι δυο τους διατέλεσαν πρόεδροι σε οργανώσεις των Καστελλοριζιών του Σίδνεϊ
7 Apr 2016
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΠΑΝΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ

ι νύφες του Καστελόριζου έχουν ιδιαίτερη συμβολική σημασία για τον Ελληνισμό και τη διασπορά. Αποτελούν την προσωποποίηση της ελπίδας για μια καλύτερη ζωή, αλλά και της ξενιτιάς, της μετανάστευσης και του αποχωρισμού.

Η Ένωση Καστελοριζίων Νέας Νότιας Ουαλίας ανέλαβε την πρωτοβουλία να "ξεθάψει" φωτογραφίες με νύφες στο ελληνικό ακριτικό νησί του Καστελόριζου και στα σκαλιά της Αγίας Σοφίας στο Σίδνεϊ και να τις εκθέσει σε μία από τις γνωστότερες αίθουσες τέχνης του Σίδνεϊ. Εκτέθηκαν παλιές φωτογραφίες από νύφες της εποχής που παραχωρήθηκαν από διάφορες οικογένειες με καταγωγή από το Καστελόριζο, όπως και μια σειρά κοσμημάτων και παραδοσιακών ενδυμασιών και φορεσιών που είναι μέρος του Ιστορικού Αρχείου της Ένωσης.



Ο Γεώργιος Σέχος και η Χρυσαφίνα (Νίνα) Κουτσούκου παντρεύτηκαν στις 15 Ιανουαρίου του 1950 στην Αγία Σοφία στο Paddington. Ο Γεώργιος ήταν γιος του Βαγιάνου και της Αμυγδαλιάς (του γένους Μπαρμπούτη) Σέχου. Ο Βαγιάνος μετανάστευσε στην Αυστραλία από το Καστελλόριζο στις αρχές της δεκαετίας του 1920 και τον ακολούθησε η οικογένειά του δέκα χρόνια αργότερα. Η Χρυσαφίνα γεννήθηκε στο Περθ, κόρη του Μιχαήλ και της Αικατερίνης Κουτσουκή (του γένους Καϊλή). Παππούς της Νίνας ήταν ο Κωνσταντίνος Κουτσουκής, δήμαρχος και δικαστής του Καστελλόριζου στις αρχές του 20ού αιώναΤο 1943 και σε ηλικία 12 ετών, η Χρυσαφίνα και η οικογένειά της μετανάστευσαν στο Σίδνεϊ. Εκεί ολοκλήρωσε τις σπουδές της Το 1950 παντρεύτηκε τον Γεώργιο και εγκαταστάθηκαν στο Kingsford όπου και μεγάλωσαν τα τέσσερα παιδιά τους

Οι φωτογραφίες απεικονίζουν διάφορες φάσεις ενός παραδοσιακού καστελορίζιου γάμου. Το "Σαββατόβραδο" οι οικογένειες (του γαμπρού και της νύφης) γλεντούν μια μέρα πριν το γάμο. Εκείνο το βράδυ το νυφικό περιφέρεται μέσα στο δωμάτιο της νύφης. Οι γυναίκες τραγουδούν και καίνε αρωματικά βότανα για να φέρουν τύχη στο ζευγάρι. Το άλλο γνωστό έθιμο είναι το "Κρεβάτι", που αφορά την προετοιμασία του νυφικού κρεβατιού. Οι γυναίκες τραγουδούν και πάλι παραδοσιακά τραγούδια για να αποκτήσει το ζευγάρι πολλούς απογόνους.

Στο Σίδνεϊ, οι φωτογραφήσεις γίνονταν στα σκαλιά του καθεδρικού ναού Αγίας Σοφίας Paddington, με τον ίδιο τρόπο που γίνονταν και στα σκαλιά των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης ή Σχολείο Αρρένων Καστελόριζου. Αν ο καιρός δεν το επέτρεπε, τότε ελάμβαναν χώρα σε τοπικό φωτογραφείο. Στη γαμήλια φωτογράφιση έπαιρναν μέρος όλα τα μέλη των δύο οικογενειών, οι στενοί συγγενείς, όπως ξαδέρφια, θείοι και θείες. Τα μέλη της οικογένειας τοποθετούνταν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο σε κάθε γαμήλια φωτογραφία και έτσι ήταν εύκολο στις επόμενες γενιές να ξεχωρίζουν τους γονείς, από τους παππούδες, τους θείους και τις θείες του ζευγαριού.



Οι Καστελορίζιοι του Σίδνεϊ έχουν ιδιαίτερη σχέση με τον καθεδρικό ναό Αγίας Σοφίας στο Paddington, η ανέγερση του οποίου έγινε το 1927 και έγινε ο πρώτος ορθόδοξος καθεδρικός ναός της Αυστραλίας και του Νοτίου Ημισφαιρίου.

Παράπονα Ρόδου