Ροτβάιλερ, ντόπερμαν, πίτμπουλ, είναι τόσο επικίνδυνα όσο οι περισσότεροι νομίζουν;

Ήδη πέρασε μία εβδομάδα από τη στιγμή που το θλιβερό περιστατικό της Κοζάνης, δημιούργησε αρκετά ερωτήματα σχετικά με το τι ακριβώς συνέβη. Στον απόηχο του συμβάντος συναντήσαμε τρεις ειδικούς. Εκτός από τα γενικά χαρακτηριστικά των σκύλων, ζητήσαμε να μάθουμε από τον καθένα τα ειδικά χαρακτηριστικά και κατά πόσο μπορεί να είναι επικίνδυνες οι τρεις από τις πιο γνωστές ράτσες μεγαλόσωμων σκυλιών: Πίτμπουλ, ροτβάιλερ και ντόπερμαν.

Γράφει ο Γιώργος Λαμπίρης

Φωτογραφίες: Γιάννης Κέμμος

Ο Θοδωρής Τριάντης είναι εκπαιδευτής σκύλων για περισσότερα από 30 χρόνια και αντιπρόεδρος του συλλόγου εκπαιδευτών σκύλων. Όπως τονίζει, όταν τον ρωτάμε για τα πίτμπουλ, αυτό που προέχει είναι η κοινωνικοποίηση.


Πίτμπουλ

- Τι είναι αυτό που μπορεί να προκαλέσει την επιθετική συμπεριφορά ενός πίτμπουλ;

«Εάν θέλουμε να ορίσουμε το ταπεραμέντο της φυλής, θα λέγαμε ότι πρόκειται για δυναμικά σκυλιά, πολύ δυνατά και σκληροτράχηλα, τα οποία διαθέτουν πολύ καλό μυϊκό σύστημα. Όσο και αν φαίνεται περίεργο είναι αρκετά αγαπησιάρικα, ιδανικά για κάποιον που ζει στην πόλη καθότι το μέγεθος και το γεγονός ότι δεν χάνουν πολλή τρίχα είναι από τα στοιχεία που ευνοούν την απόκτησή τους.

Ένα χαρακτηριστικό των πίτμπουλ όπως συμβαίνει και με τα περισσότερα σκυλιά, είναι ότι τους αρέσει να κυνηγούν. Εάν δεν ευνοήσουμε την κοινωνικοποίηση του σκύλου, δημιουργούμε ένα ζώο το οποίο στο μέλλον θα κυνηγάει τα λάθος πράγματα. Η συγκεκριμένη ράτσα λόγω μορφολογίας θυμίζει παλαιστή βαρέων βαρών. Γι' αυτό και κάποια από αυτά βρέθηκαν στα χέρια υπανθρώπων, οι οποίοι τα χρησιμοποιούν σε κυνομαχίες.

Εν κατακλείδι όλα τα σκυλιά μπορούν να γίνουν επιθετικά εάν τους καλλιεργήσουμε το συγκεκριμένο ένστικτο. Ο σκύλος άλλωστε γεννήθηκε από τα προϊστορικά χρόνια, προορισμένος για κυνήγι και φύλαξη. Σε κάθε περίπτωση τα σκυλιά όπως τα πίτμπουλ, οι γερμανικοί ποιμενικοί, τα μαλινουά, τα ντόπερμαν που διαθέτουν επαυξημένο τα ένστικτο της φύλαξης, χρειάζονται λίγη περισσότερη προσπάθεια κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης.

Επίσης, δεν είναι όλα τα σκυλιά για όλους τους ανθρώπους. Ο καθένας πρέπει να αναζητά το τετράποδο που ταιριάζει καλύτερα στο χαρακτήρα του».

- Εάν εγώ είμαι επιθετικός ή νευρικός ως χαρακτήρας με ποια κριτήρια θα πρέπει να επιλέξω ράτσα σκύλου;

«Εάν είσαι βίαιος και δεν έχεις υπομονή, θα είσαι βίαιος και στη ζωή σου. Επομένως δεν μπορείς να έχεις σκύλο, όπως δεν πρέπει να έχεις και παιδί.

Συγκεκριμένα ένας σκύλος μπορεί να φτάσει σε παραβατικές συμπεριφορές για τρεις λόγους:
Λόγω κληρονομικότητας, δεδομένου ότι ορισμένα σκυλιά είναι πιο επιθετικά από τα υπόλοιπα, κάτι που έχει σχέση με τη φυλή αλλά και τους γονείς του.
Σημαντικός παράγοντας είναι η εκπαίδευση. Πού θα κάνει την ανάγκη του, με ποιο τρόπο το μαλώνουμε, πώς τρώει, εάν του επιτρέπουμε να μας δαγκώνει ή να δαγκώνει άλλα σκυλιά.
Οι εμπειρίες του ζώου έχουν το δικό τους μερίδιο στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του. Εάν το κακοποιούμε θα το εισπράξουμε, όπως και εάν το αφήσουμε ανεξέλεγκτο. Χρειάζεται ισορροπία στη συμπεριφορά. Είναι σαν να μεγαλώνουμε ένα παιδί. Είναι διαφορετικό να μεγαλώνουμε το παιδί μας σε γκέτο η σε ένα περιβάλλον που δέχεται κακοποίηση ή σε ένα σπίτι στο οποίο υπάρχει πλήρης ασυδοσία, και διαφορετικό να το μεγαλώνουμε σε υγιές περιβάλλον».



- Εάν έχω κήπο και φιλοξενώ 10 σκυλιά είναι φυσιολογικό;

«Το κτήμα ή ο κήπος είναι πολλές φορές το άλλοθι των ιδιοκτητών για να παρατάνε τα ζώα τους κι εκείνα να κάνουν ό,τι θέλουν ανεξέλεγκτα. Μοναδική εξαίρεση για να έχει κάποιος τόσα πολλά σκυλιά είναι όταν αποφασίσει να φροντίσει κάποια αδέσποτα για να τα σώσει, αν και σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να το συζητήσουμε ξανά. Τα 10 σκυλιά συνήθως μετατρέπονται σε ανεξέλεγκτη αγέλη, ενώ για να μπορέσει κάποιος να τα τιθασεύσει θα πρέπει να ασχολείται διαρκώς μαζί τους».

- Να εμπιστευθώ το πεντάχρονο παιδί μου να μείνει μόνο του δίπλα σε ένα πίτμπουλ;

«Υπάρχουν περιπτώσεις σκύλων που μπορούμε να τα εμπιστευθούμε. Κάτι ανάλογο έχω κάνει κι εγώ με ένα μεγάλο τσοπανόσκυλο που είχα παλαιότερα και το άφηνα μόνο του με το παιδί μου. Ωστόσο υπάρχουν και περιπτώσεις που δεν θα εμπιστευόμουν να αφήσω το κατοικίδιο μόνο του με ένα παιδί. Εάν κάποιος βρίσκεται σε κατάσταση που φοβάται μην τυχόν επιτεθεί ο σκύλος στο παιδί, σημαίνει πως είτε δεν έχει διδάξει στο παιδί ή είτε στο σκύλο πώς να συμπεριφέρονται.

Εάν προτιμήσουμε πάντως να αφήσουμε μόνο του το σκύλο θα πρέπει να το κάνουμε όταν το παιδί βρίσκεται σε μεγαλύτερη ηλικία, για μικρό χρονικό διάστημα και πάντα υπό επιτήρηση.

Θα αντιστρέψω όμως το ερώτημά σου: Ποιος αφήνει ένα πεντάχρονο παιδί μόνο του στο σπίτι; Γιατί λοιπόν να το αφήσουμε μόνο του με το σκύλο;»
Ακίτα



- Βλέποντας ένα Ακίτα να βρίσκεται στο χώρο θα ήθελα να μου μιλήσετε λίγο και γι’ αυτή τη ράτσα, η οποία φημίζεται για την επιθετικότητά της.

«Πρόκειται για σκυλιά, τα οποία έχουν εμφανίσει επιθετικές συμπεριφορές κατά καιρούς, ενώ έχουν καταγραφεί αρκετές επιθέσεις στα αφεντικά τους…

Τις περισσότερες φορές που έχουν καταγραφεί επιθέσεις στα αφεντικά οφείλονται στην κακή εκτροφή, καθώς κάποιοι τα ζευγαρώνουν αποκλειστικά για να ζευγαρώσουν ή για να βγάλουν χρήματα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να γεννιούνται ορισμένοι προβληματικοί χαρακτήρες.

Επίσης μπορεί κάποιος να επιλέξει το λάθος σκύλο. Εάν εσύ ως δημοσιογράφος δουλεύεις 16 ώρες την ημέρα, δεν μπορείς να έχεις σκύλο. Καλό είναι πριν αγοράσουμε ένα κατοικίδιο να ζυγίσουμε τις υποχρεώσεις μας.

Ένας ακόμα παράγοντας που επηρεάζει, είναι το φύλο του ζώου. Τα αρσενικά επιθυμούν να είναι κυρίαρχοι της αγέλης και εκφράζουν έντονα την επιθυμία τους να ζευγαρώσουν. Σε γενικές γραμμές πάντως τα θηλυκά είναι πιο ευπροσάρμοστα από τα αρσενικά, αλλά και πιο συνεργάσιμα. Μην ξεχνάμε ότι το αρσενικό όταν βγαίνει στο δρόμο σημαδεύει τα σημεία από τα οποία περνάει, κάτι που αποτελεί δείγμα κυριαρχίας».



- Η στείρωση περιορίζει τα κυριαρχικά ένστικτα και την επιθετικότητα;

«Εάν κοινωνικοποιήσουμε το σκύλο, κάτι που ισχύει γενικά κι όχι μόνο στα Ακίτα, μπορούμε να εξαλείψουμε τα επιθετικά του ένστικτα.

Ωστόσο η στείρωση λειτουργεί ευεργετικά, ειδικά όταν εφαρμόζεται σε μικρή ηλικία. Εάν όμως στειρώσουμε το ζώο σε μεγαλύτερη ηλικία, όταν έχει ήδη αφομοιώσει συγκεκριμένες συμπεριφορές, το πιθανότερο είναι ότι δεν θα πετύχουμε πολλά πράγματα».



- Μπορεί ένα κανίς να είναι το ίδιο επιθετικό με ένα μεγαλόσωμο σκύλο;

«Βεβαίως. Τα μικρά σκυλιά συνηθίζουμε να τα κακομαθαίνουμε. Είναι γεγονός ότι το μεγαλύτερο ποσοστό επιθετικών σκύλων που έχουμε αντιμετωπίσει, ανήκε σε μικρόσωμες ράτσες. Πολλές φορές βγάζουν ζήλια και δεν αφήνουν να πλησιάσει κάποιος ούτε το αφεντικό τους.

Σε κάθε περίπτωση ένα μικρόσωμο ζώο δεν μπορεί να προξενήσει το ίδιο κακό με ένα μεγαλύτερο. Παρόλ' αυτά όμως έρχονται συχνά ιδιοκτήτες, οι οποίοι δεν μπορούν να πάνε τα ζώα στον κτηνίατρο ή πολλές φορές δέχονται επιθέσεις από μικρά σκυλιά και οι ίδιοι».



- Πόσο σημαντικό είναι να έχω κήπο και να μην έχω κλεισμένο το σκυλί σε διαμέρισμα;

«Ο σκύλος χρειάζεται περισσότερο χρόνο και λιγότερο χώρο. Εάν για παράδειγμα κάποιος δουλεύει πολλές ώρες και τον έχει κλεισμένο σε μία αυλή, ενώ κάποιος άλλος δουλεύει 8 ώρες και επιστρέφει στο σπίτι, ζει μαζί με το σκύλο του και τον έχει εντάξει στην οικογένειά του, βλέπουν μαζί τηλεόραση, πηγαίνουν για καφέ, είναι σαφώς προτιμότερο το διαμέρισμα των 80 τετραγωνικών παρά η αυλή ή το κτήμα. Είναι γεγονός ότι συνειδητοποιούμε καλύτερα τις ανάγκες του κατοικίδιου όταν ζούμε μαζί του σε ένα μικρότερο σπίτι».



- Το παραμελημένο σκυλί είναι εχθρός;

«Είναι εχθρός στη συνείδηση και την ηθική του ανθρώπου. Μπορεί να βγάλει επιθετικότητα και φοβίες, δεν παύει όμως να είναι μία ψυχή. Δεν είναι ούτε ψάρι, ούτε φυτό. Έχει μάλιστα αποδειχθεί ότι ο υψηλότερος βαθμός αντίληψης ενός σκύλου μπορεί να συμβαδίσει με αυτόν ενός τρίχρονου παιδιού. Ο σκύλος λυπάται, χαίρεται, θυμώνει, έχει τα ίδια ένστικτα με τον άνθρωπο για την επιβίωσή και την αναπαραγωγή. Εάν τον χειριστούμε λάθος θα υποστούμε τις συνέπειες. Είναι όμως πολύ απλή η διαχείρισή του».

- Ένα άρρωστο σκυλί μπορεί να γίνει επιθετικό;

«Όταν σε πονάει το δόντι σου και έρθει κάποιος να σε ακουμπήσει στο μάγουλο, δεν θα τον σπρώξεις μακριά; Δεν θα αντιδράσεις;

Έτσι είναι και ο σκύλος. Η ασθένεια κάνει το σκύλο ανήσυχο. Εάν τον ακουμπήσουμε εκεί που πονάει, ανάλογα με το χαρακτήρα, άλλος μπορεί να γυρίσει να μας δαγκώσει και άλλος όχι».



- Η ένταση μέσα στο σπίτι μπορεί να επηρεάσει το κατοικίδιο;

«Θα σου δώσω ένα παράδειγμα. Εάν βγάλεις το σκυλί στο δρόμο για την ανάγκη του και δεν καθαρίσεις το πεζοδρόμιο, μπορεί να γυρίσει ο γείτονας, να σου κάνει παρατήρηση και να τσακωθείς μαζί του. Μόλις το σκυλί δει ότι βρίσκεσαι σε ένταση αρχίζει κι εκείνο να "φορτώνει". Τα πάντα είναι θέμα παιδείας, χρειάζεται όμως και να ξέρουμε τι παίρνουμε. Δεν γίνεται να έχουμε μολοσσό και να μένουμε στην Κυψέλη, όπου ο σκύλος δεν χωράει να μπει ούτε στο ασανσέρ».


Ροτβάιλερ

Ο Ηλίας Κανέλλος, είναι και αυτός εκπαιδευτής και πρόεδρος του ομίλου Ροτβάιλερ. Όπως χαρακτηριστικά λέει όταν τον ρωτάω εάν τα ροτβάιλερ είναι τόσο επικίνδυνα όσο δείχνουν, απαντάει ότι κανένας σκύλος δεν γεννιέται επικίνδυνος, όπως άλλωστε και κανένας άνθρωπος. Υποστηρίζει ότι τις τελευταίες ημέρες δεν στοχοποιήθηκε η συγκεκριμένη ράτσα. Αντιθέτως, βρέθηκαν στο στόχαστρο τα σκυλιά όλων των φυλών. Είτε ήταν ευγενικής καταγωγής -καθαρόαιμα- είτε αδέσποτα.


- Κύριε Κανέλλο είναι τα ροτβάιλερ τόσο επικίνδυνα όσο φαίνονται;

«Εν κατακλείδι αυτό που κοιτάμε είναι ο σκύλος και όχι η ράτσα. Όλα τα σκυλιά προέρχονται από ένα κοινό DNA όπως περίπου και οι άνθρωποι. Κανένας σκύλος δεν γεννιέται επικίνδυνος, όπως και κανένας άνθρωπος δεν γεννιέται επικίνδυνος».

- Τι μπορεί να κάνει τα ροτβάιλερ επιθετικά;

«Δεν είναι μόνο τα ροτβάιλερ που μπορεί να γίνουν επιθετικά, αλλά όλοι οι σκύλοι. Αυτό που συμβαίνει στις περισσότερες περιπτώσεις είναι κακή διαχείριση από τον άνθρωπο. Στην Ελλάδα δεν διαθέτουμε κυνολογική παιδεία. Γι’ αυτό και υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που πιστεύουν ότι ο σκύλος είναι όπλο. Δεν είναι έτσι όμως. Ο σκύλος είναι σύντροφος. Είναι συναγερμός κι όχι φύλακας. Μπορεί πολύ εύκολα να μας προειδοποιήσει κι εκεί δεν παίζει ρόλο το μέγεθος».



- Ποια είναι τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της ράτσας;

«Είναι ιδιαίτερα ανθρωποκεντρικά. Δένονται πολύ με τον ιδιοκτήτη τους. Στο μυαλό του σκύλου δεν υπάρχει η έννοια της ιδιοκτησίας, αλλά η έννοια της αγέλης. Έτσι ο καθένας από αυτούς βλέπει την οικογένειά του ως αγέλη.

Τα λάθη που συνήθως κάνουν οι ιδιοκτήτες είναι αρκετά και σημαντικά. Ο σκύλος δεν μπορεί να κατανοήσει πως όταν είναι κουτάβι, ασχολούμαστε όλοι μαζί του και ξαφνικά όταν ενηλικιωθεί ενδέχεται να βρεθεί απομονωμένο στο μπαλκόνι. Αυτό συμβαίνει και με τα ροτβάιλερ. Το ζώο δεν μπορεί να αντιληφθεί ότι κάποτε όλα ήταν ιδανικά και ξαφνικά τίποτα δεν είναι έτσι. Δεν διαθέτει τη λογική να διαχειριστεί την απότομη αλλαγή της κατάστασης».

- Στοχοποιήθηκαν τα ροτβάιλερ τις τελευταίες ημέρες;

«Στην πραγματικότητα στοχοποιήθηκαν όλοι οι σκύλοι. Το ροτβάιλερ ίσως να πουλάει και λίγο περισσότερο, επειδή είναι γνωστή ράτσα».



- Είναι από τη φύση τους περισσότερο επιθετικά ή τελικά φταίει μόνο το αίσθημα της κυριαρχίας;

«Είναι πολύ σημαντικό το τι δίνουμε στο σκύλο μας να πιστέψει για εμάς. Εκεί υπεισέρχεται η λέξη "ειδικός".

Στην Ελλάδα δυστυχώς όλοι οι ιδιοκτήτες έχουν λάβει το χρίσμα του εκπαιδευτή σκύλων. Αλίμονο όμως εάν πονέσει το δόντι μου και ασχοληθώ μόνος μου με αυτό. Η λογική αυτή δυστυχώς ισχύει για τα ζώα.

Κατά την ίδια έννοια γιατί στέλνουμε τα παιδιά μας στο σχολείο από τη στιγμή που οι περισσότεροι γνωρίζουμε γράμματα; Θα μπορούσαμε άνετα να ασχοληθούμε μαζί τους και να τα κάνουμε φωστήρες! Αυτό όμως δεν ισχύει. Κάποια στιγμή θα γίνει βίωμα και στον Έλληνα ότι και με το σκύλο του πρέπει κάποιος να ασχοληθεί».



- Γιατί συνέβη ό,τι συνέβη στην Κοζάνη;

«Η εκτίμηση μου είναι ότι πρόκειται για ανθρώπινο λάθος. Δεν πιστεύω πως ό,τι έγινε, συνέβη εσκεμμένα».

- Μπορεί η… τρέλα ενός ανθρώπου που τα αγαπάει υπερβολικά και θέλει να χωρέσει 10 σκυλιά στον κήπο του να έχει καταστροφικά αποτελέσματα;

«Όταν έχουμε μία αγέλη σκύλων είναι πολύ δύσκολο να τη διαχειριστούμε, καθότι στην αγέλη δημιουργείται ανταγωνισμός.

Σε κάθε περίπτωση είναι δύσκολο ένας άνθρωπος 72 ετών να διαχειριστεί 8 ροτβάιλερ ταυτόχρονα. Θα πρέπει αυτός που διαθέτει τόσο μεγάλο αριθμό ζώων να γνωρίζει πάρα πολλά διαφορετικά πράγματα. Ωστόσο το πρόβλημα προκλήθηκε λόγω ελλιπέστατης κοινωνικοποίησής τους. Είχαν ζήσει σε ένα συγκεκριμένο εσωτερικό χώρο και δεν διέθεταν εξωτερικές εμπειρίες, ενώ ήταν ασυλοποιημένα.

Θα σου δώσω ένα παράδειγμα: Εάν αφήσουμε ελεύθερα τρία σκυλιά στον κήπο, θα δεις ότι θα έρθουν να καθίσουν κοντά μας. Τα ενδιαφέρει αποκλειστικά η επαφή τους μαζί μας. Απλώς εμείς οι άνθρωποι πολλές φορές το αγνοούμε».



- Είναι σωστό ή λάθος να έχουμε ένα σκυλί και να αγοράσουμε άλλο ένα για να του κάνει παρέα, επειδή εμείς λείπουμε συχνά από το σπίτι;

«Πρόκειται για παντελώς λανθασμένη αντίληψη. Έχουμε ένα πρόβλημα και αμέσως το διπλασιάζουμε, δημιουργώντας αγέλη.

Με τον ίδιο τρόπο επικρατεί και η άποψη ότι δεν αγοράζουμε σκύλο επειδή δεν έχουμε χώρο. Σε πληροφορώ ότι η καλύτερή μου σχέση με σκύλο ήταν στα φοιτητικά μου χρόνια, όταν έμενα σε γκαρσονιέρα. Είχα όμως πολύ χρόνο για να ασχοληθώ μαζί του».

- Θα άφηνες το παιδί σου μόνο του με ένα ροτβάιλερ;

«Το δικό μου το παιδί μεγάλωσε μαζί τους. Όχι μόνο με ένα, αλλά με περισσότερα. Ποτέ δεν είχαμε πρόβλημα. Όπως σου ξαναείπα ο άνθρωπος προκαλεί το πρόβλημα».



- Μπορεί ένα μικρό παιδί να προκαλέσει ένα σκύλο;

«Για τον σκύλο πρόκληση είναι η κάθε μας κίνηση. Συχνά δεν γνωρίζουμε τι αισθάνεται ως απειλή γιατί μπορεί να μην γνωρίζουμε τα βιώματά του».



- Ο δικός μας ο φόβος μπορεί να του βγάλει επιθετικότητα;

«Έχει τη δυνατότητα να διαβάζει καλύτερα τη στάση του σώματός και τα συναισθήματά μας. Καταλαβαίνει την άμυνα, όταν σφίγγουμε το κορμί μας από φόβο. Όπως εσύ αυτή τη στιγμή προσπαθείς να κρύψεις ή να προφυλάξεις κάτι σταυρώνοντας τα χέρια. Αυτή την αντίδρασή σου ο σκύλος την αντιλαμβάνεται αμέσως.

Ωστόσο δεν ξέρουμε τι κινήσεις έκανε το παιδάκι και δεν μπορούμε να τις αξιολογήσουμε από τη στιγμή που δεν υπάρχει βίντεο που να μας δείχνει τι ακριβώς συνέβη».

- Πόσο σημαντικό είναι να εκπαιδεύουμε το σκύλο μαζί με το παιδί μας;

«Δεν γίνεται να υπάρχει παιδί στο σπίτι και να μην συμμετέχει στην εκπαίδευση του σκύλου. Επί της ουσίας μάλιστα η λέξη εκπαίδευση είναι παρωχημένη και πιστεύω ότι σε μερικά χρόνια θα αντικατασταθεί από τη λέξη επικοινωνία».



- Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο; Εάν επιχειρήσουμε να χτυπήσουμε το ζώο όταν κάνει μία αταξία, λύσαμε το πρόβλημά μας;

«Το ξύλο βγήκε από την κόλαση. Το μόνο που θα πετύχουμε είναι να πανικοβάλουμε το κατοικίδιό μας. Ακόμα και το χτύπημα με μία εφημερίδα μπορεί να το τρομοκρατήσει λόγω του κρότου που ακούγεται. Κι έτσι παύει αυτομάτως να επικοινωνεί. Μπλοκάρει.

Μεγάλο λάθος επίσης είναι το γεγονός ότι οι περισσότεροι σκύλοι δεν γνωρίζουν το όνομά τους. Εάν καταφέρουμε να γυρίσει ο σκύλος να μας κοιτάξει όταν τον φωνάζουμε, έχουμε λύσει το 50% οποιουδήποτε προβλήματος. Από εκεί ξεκινάει η επικοινωνία.

Αντιθέτως οι περισσότεροι συνδυάζουμε το "μη" με το όνομα, λες και απευθυνόμαστε σε παιδί. Έτσι το όνομα που θα έπρεπε να είναι μία χαρούμενη εντολή, αντί να το ακούει ο σκύλος και να χαίρεται, το… παντρεύουμε με άρνηση και τη λέξη "μη". Έτσι, το ζώο αντιλαμβάνεται ότι κάτι κακό έπεται».

- Είναι λάθος να αγοράζουμε ζώα από petshop;

«Είτε απευθυνθούμε σε pet shop, είτε σε εκτροφέα, θα πρέπει αυτός που ασχολείται με τα κατοικίδια να κάνει αυτή τη δουλειά συνειδητά. Αυτό που μας λείπει από την Ελλάδα δεν είναι η πηγή, αλλά ο κανόνας. Από τη στιγμή που δεν υπάρχουν κανόνες δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε κανέναν. Με την ίδια λογική κάποιοι εκτροφείς χαρακτηρίζουν κάποιους άλλους "κακούς". Σαφέστατα είναι προτιμότερο να γνωρίζει κάποιος τους γονείς του ζώου που αγοράζει, καθώς και αυτόν που τα εκτρέφει».


Ντόπερμαν

Για τα ντόπερμαν τις απαντήσεις δίνει η Γωγώ Αλαχούζου, εκτροφέας της ράτσας, και αντιπρόεδρος ομίλου ντόπερμαν Ελλάδος. Όπως τονίζει, ακόμα και ένα μικρόσωμο σκυλί μπορεί να είναι το ίδιο επιθετικό και φέρνει το παράδειγμα ενός τσιουάουα με ανεξέλεγκτα εχθρικές διαθέσεις, το οποίο επιτέθηκε πριν από μερικά χρόνια σε ένα μικρό κορίτσι.



- Κυρία Αλαχούζου τα ντόπερμαν είναι μία από τις μεγαλόσωμες ράτσες. Πόσο μεγάλη ζημιά μπορούν να προκαλέσουν σε αντίθεση με ένα μικρόσωμο;

«Σίγουρα ένα μεγαλόσωμο σκυλί μπορεί να προκαλέσει μεγαλύτερη ζημιά, όπως μπορεί να προκαλέσει και ένας μεγαλόσωμος άνθρωπος.

Το ζήτημα είναι να μην κάνει τη ζημιά.

Είναι χαρακτηριστικό ότι το Νοέμβριο του 2013 ένα κοριτσάκι 3,5 χρονών με την αδερφούλα του έπαιζαν σε ένα πάρκο στο Σαν Ντιέγκο των ΗΠΑ. Ένα τσιουάουα που κυκλοφορούσε ελεύθερο επιτέθηκε στο κορίτσι και του προκάλεσε μια μεγάλη ουλή στο πρόσωπο. Δεν το σκότωσε, είναι βέβαιο όμως ότι του δημιούργησε ένα πρόβλημα που θα το ακολουθεί σε ολόκληρη τη ζωή του».



- Ποια είναι τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά ενός ντόπερμαν;

«Δημιουργήθηκε από τον άνθρωπο και προήλθε από το συνδυασμό διαφόρων φυλών που είχαν τα χαρακτηριστικά που ήθελε ο δημιουργός της ράτσας. Φτιάχτηκε για να γίνει σκυλί-σωματοφύλακας.

Επίσης είναι ένα ζώο που πολέμησε πολύ τόσο στον Α' όσο και στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ενώ ακόμα και σήμερα υπηρετεί ως αστυνομικός σκύλος σε κάποιες χώρες.

Καθοριστικό είναι το γεγονός ότι η Γερμανία, χώρα προέλευσης των ντόπερμαν, επέβαλε κάποια στιγμή το τεστ χαρακτήρα και αξιολόγησε την αναπαραγωγική αξία του ζώου. Αυτό δεν ορίζεται μόνο από τα μορφολογικά του χαρακτηριστικά, αλλά κυρίως από τις παραμέτρους του χαρακτήρα του. Στην πραγματικότητα ένα ντόπερμαν με βάση το τεστ αυτό πρέπει να είναι απόλυτα ενταγμένο στο περιβάλλον του».



- Είναι το ντόπερμαν ένα σκυλί που μπορούμε να το πάρουμε αγκαλιά και να καθίσουμε μαζί του στον καναπέ;

«Το πρόβλημα με τη ράτσα είναι πως εάν ανέβει μία φορά στον καναπέ, θα καθίσει εκεί για πάντα. Είναι συνέχεια κολλημένο πάνω στον ιδιοκτήτη του. Μερικές φορές σε ενοχλητικό βαθμό. Φτιάχτηκε άλλωστε για να δίνει πολύ μεγάλη σημασία στον άνθρωπο».

- Μου κάνει εντύπωση όταν ακούω να μου λέτε για ένα έμβιο ον ότι «φτιάχτηκε».

«Κι όμως έτσι είναι. Ο εμπνευστής της ράτσας δημιούργησε. Πήρε διαφορετικά δείγματα σκυλιών από την περιοχή του, αναμειγνύοντάς τα».

- Πόσο πιθανό είναι να προκύψει ένα τέρας από μία γέννα;

«Σήμερα είναι σχεδόν απίθανο, εκτός και αν προκύψει από μία παντελώς ανεξέλεγκτη εκτροφή. Δεν πιστεύω όμως ότι κάποιος νοήμων θα έκανε κάτι τέτοιο».



- Ισχύει αυτό στερεότυπο που έχει επικρατήσει ότι μερικά ντόπερμαν με τον καιρό τρελαίνονται;

«Είναι κάτι που ακούω αρκετά χρόνια τώρα. Δεν είναι κάτι που έχουμε δει να συμβαίνει έως και σήμερα».

- Για να επιλέξουμε σωστά ένα ντόπερμαν τι θα πρέπει να προσέχουμε;

«Εάν έχουμε την ευκαιρία και τη δυνατότητα να αποκτήσουμε ένα σκύλο πραγματικά καθαρόαιμο, ο οποίος προέρχεται είτε από την Ελλάδα, είτε από το εξωτερικό, θα είναι καλό να γνωρίζουμε κάποια πράγματα για τους προγόνους του. Το γενετικό κομμάτι είναι έχει βαρύτητα καθότι ένα σημαντικό τμήμα του χαρακτήρα είναι προϊόν κληρονομικότητας και το υπόλοιπο διαπλάθεται σταδιακά.

Ωστόσο όσοι δίνουν χρήματα για να αγοράσουν κατοικίδια από αγγελίες, χωρίς να είναι βέβαιο ότι πρόκειται για καθαρόαιμα, κακώς δεν απευθύνονται σε κάποια φιλοζωική ή ίδρυμα φιλοξενίας κατοικίδιων για να υιοθετήσουν κάποιο αδέσποτο που μπορεί να είναι εξίσου καλός σύντροφος».



- Είναι νόμιμο ή παράνομο να κόβουμε την ουρά και τα αυτιά σε ένα ντόπερμαν;

«Αυτό ορίζεται ρητά από το νόμο. Είναι παράνομο εδώ και αρκετό καιρό να κόβουμε τα αυτιά και την ουρά. Δεν είναι παρά ένα στερεότυπο στο μυαλό των περισσότερων ανθρώπων.

Μιλώντας για τα αρνητικά όταν δεν κόβουμε τα αυτιά, παρουσιάζονται περισσότερες ωτίτιδες. Στα θετικά εντάσσεται ότι όταν κάποιος βλέπει ένα ντόπερμαν χωρίς κομμένα αυτιά, το πλησιάζει πιο εύκολα και το χαϊδεύει. Στη συνέχεια μάλιστα ρωτάνε πολλοί: "Τι ράτσα ή τι… μάρκα είναι;" Όταν τους λέμε ντόπερμαν απαντούν: "Νομίζαμε ότι είναι πολύ άγρια". Είναι γεγονός λοιπόν ότι η προηγούμενη εμφάνιση -με τα κομμένα αυτιά - ήταν πιο αποτρεπτική για να το πλησιάσει κάποιος».



Παράπονα Ρόδου