Η φοροδιαφυγή μπορεί να παταχθεί σε ώρες.

Ανανώστης: Πολύς λόγος τελευταία γίνεται για τη φοροδιαφυγή. Όπου γυρίσεις να κοιτάξεις θα δεις ή τις απειλές της κυβέρνησης ή τις αντιδράσεις της κοινωνίας, η οποία έχει χωριστεί βασικά στα δύο από την εποχή του τάχα και υπουργού Οικονομίας Παπακωσταντίνου. Από τη μια υπάλληλοι και συνταξιούχοι οι οποίοι νομίζουν θα γλυτώσουν καμμιά περικοπή και από την άλλη οι, ας πούμε, επιχειρηματίες οι οποίοι ελπίζουν ότι θα μειωθούν οι φόροι αν μειωθεί το κράτος, με αποτέλεσμα να οδηγούμαστε σε μορφές βίας, επιχειρήσεις να αρνούνται τον φορολογικό έλεγχο κινδυνεύοντας από τις συνέπειες, εργαζόμενοι να διεκδικούν δικαιώματα αδιαφορώντας για οτιδήποτε αφορά τους άλλους. Όμως σχεδόν όλοι, ανεξαρτήτως τάξης, θα σου αναβοσβήσουν τα φώτα για να σε προειδοποιήσουν ότι παρακάτω παραμονεύει η τροχαία, το ΣΔΟΕ, ο έλεγχος, όλοι αντιλαμβάνονται το κράτος σαν εχθρό. Και πως να μην είναι.
Η σύντροφος του πρωθυπουργού από δασκάλα σε δημοτικό σχολείο αποσπάται καθηγήτρια στο Πολυτεχνείο, οι μετακλητοί αυξάνονται, το πελατειακό κράτος καλά κρατεί το ίδιο και ο νόμος περί μη ευθύνης υπουργών, η προστασία των υπεράκτιων εταιρειών, ο μισθός - άντε να ζήσεις οικογένεια - στα 540€, η ανεργία σε πρωτοφανή επίπεδα, η φορολογία στο 110% κι από που να πληρώσεις, στον χαμηλοσυνταξιούχο να περισσεύει για φαγητό 1,5€ την ημέρα, σίγουρα καλύτερο από την ταπείνωση στην ουρά των συσσιτίων, ο ξενιτεμός των νέων, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, η χαμένη, μαζί με κάθε λιγοστή μας ελπίδα, κυριαρχία της πατρίδας, ο Φίλης κομματικό παιδί του σωλήνα, δίχως τουλάχιστον πτυχίο πανεπιστημίου, μόνο με απολυτήριο λυκείου, υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων να δηλώνει άθεος σε τάχα και αριστερή κυβέρνηση, η Αναγνωστοπούλου, αναπληρώτρια υπουργός Παιδείας να τάσσεται υπέρ των καταλήψεων στα πανεπιστήμια...Ο κατάλογος μακρύς και τώρα και πριν, μόνο που τούτοι μας απέδειξαν ότι όλα τα κόμματα είναι το ίδιο.
Αν πληρώνουμε φόρους για την κάλυψη των αναγκών του κράτους για το δημόσιο, κοινό συμφέρον τότε το απλοϊκό ερώτημα. Ποια η διαφορά ανάμεσα στη φοροδιαφυγή και στην καταλήστευση των ασφαλιστικών ταμείων, στην διαπλοκή του κράτους με τους εργολάβους δημοσίων έργων, στο υπερτιμημένο ιατροφαρμακευτικό υλικό στο χώρο της υγείας, στις παράνομες επιδοτήσεις, κι ακόμη χειρότερα στην καταλήστευση χρήματος από την άμυνα της χώρας, στον υπερδανεισμό της για να συντηρηθεί το πελατειακό κράτος, στην παραβίαση κάθε τόσο του Συντάγματος, στην κατάληψη κοινόχρηστων χώρων, στην καταστροφή δημόσιας ή ιδιωτικής περιουσίας, στους κομματικούς διορισμούς, στο ρουσφέτι, στην παραγραφή χρεών ποδοσφαιρικών ομάδων, κομμάτων, φίλα προσκείμενων εταιρειών, στη σύνταξη του ταμία της ΔΕΗ διπλάσια αυτής του καθηγητή
πανεπιστημίου..., για να φτάσουμε σε όλα τα παρά- , παρα-παιδεία, παρα-υγεία, παρα-οικονομία παρα-κράτος...και να αναρωτηθούμε. Νομιμοποιεί η ψήφος μας τέτοια εγκλήματα; Αμνηστεύει τα προηγούμενα; Ποια λαϊκή ετυμηγορία εγκρίνει τον προσηλυτισμό των παιδιών μας στην ιδεολογία του Φίλη ή του κάθε πολιτικά ηλίθιου υπουργού ή τις ανοησίες της αναπληρώτριας υπουργού παιδείας; Ποια λαϊκή ετυμηγορία ενέκρινε τη χρεοκοπία της χώρας.
Η φοροδιαφυγή με άλλες συνθήκες θα ήταν έγκλημα, πάντοτε μικρότερο από τον εξευτελιστικό διασυρμό της πατρίδας μας. Γι αυτό η αναθεώρηση ακόμα και των αυτονόητων είναι ανάγκη επιτακτική. Τα περί φοροδιαφυγής και άλλα τέτοια είναι το κουτόχορτο. Το "εμείς τα κάνουμε καλύτερα από τους άλλους", το υπνόχορτο. Ζητάμε περισσότερα. Κράτος από την αρχή με άλλες δομές και λειτουργίες δημοσίου συμφέροντος. Ζητάμε πίσω την χαμένη αξιοπρέπεια των Ελλήνων. Η φοροδιαφυγή μπορεί να παταχθεί σε ώρες.


Παράπονα Ρόδου