«Πράσινο φως» για την πλήρη απελευθέρωση των λεγόμενων «κλειστών επαγγελμάτων» έδωσε και τυπικά το Συμβούλιο της Επικρατείας...
με τη δημοσιοποίηση αποφάσεων που είχαν ληφθεί στις αρχές του περασμένου Ιουνίου.
Το ανώτατο δικαστήριο είχε κρίνει, τότε, πως οι περιορισμοί που τίθενται για την προστασία των οικονομικών συμφερόντων ενός κλάδου, με την αποτροπή εισόδου νέων επαγγελματιών, παραβιάζουν τις συνταγματικά κατοχυρωμένες αρχές της οικονομικής και επαγγελματικής ελευθερίας.
Το ΣτΕ, ανατρέποντας αντίθετες αποφάσεις του Διοικητικού Εφετείου, έκρινε ότι δεν μπορεί να αποτελούν λόγο δημοσίου συμφέροντος, που δικαιολογεί περιορισμούς, το γεγονός ότι μπορεί να υπάρξει αθρόα είσοδος νέων επαγγελματιών σε έναν κλάδο, ο κίνδυνος μείωσης του κύκλου εργασιών, η ανάγκη προστασίας στενών επαγγελματικών και μάλιστα οικονομικών συμφερόντων, αλλά ούτε η ανάγκη διασφάλισης της εργασιακής ειρήνης.
Η απόφαση του ΣτΕ ανοίγει τον δρόμο για την πλήρη εφαρμογή του νόμου για το άνοιγμα των επαγγελμάτων που θεωρητικά βρίσκεται σε ισχύ από τις 2 Ιουλίου.
newsbeast
Το πρώτο πράγμα που θα έπρεπε να είχε γίνει, είναι ένα ινστιτούτο ή δεν ξέρω πως αλλιώς θα μπορούσε να ονομασθεί, με τη μορφή ΜΚΟ ή οποιαδήποτε άλλη μη κερδοσκοπική και υπό την αιγίδα των εμπορικών επιμελητηρίων, να κάνει έρευνα αγοράς για κάθε αίτηση ανοίγματος επιχείρησης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχουν βέβαια ιδιωτικές εταιρείες που κάνουν αυτή τη δουλειά (δεν είμαι σίγουρος για την Ελλάδα), αλλά ποιος νέος άνεργος που έστυψε κυριολεκτικά το κουμπαρά της φαμίλιας του θα μπορούσε να διαθέσει χρήματα γι αυτό το σκοπό?
Αντίθετα, το πρώτο πράγμα που έγινε στο τόπο μας ήταν να μειωθούν οι μισθοί του ιδιωτικού τομέα σε μισθούς εξαθλίωσης.
Κι αυτό πρέπει να προβληματίσει τους ένθερμους οπαδούς της απελευθέρωσης των επαγγελμάτων.
Η αγοραστική δύναμη του έλληνα καταναλωτή έχει πέσει σε τέτοιο βαθμό, ώστε να κλείνουν επιχειρήσεις με πολυετή πείρα και μεγάλη πελατεία.
Μια νέα επιχείρηση, είναι εν δυνάμει μια επιχείρηση που θα πτωχεύσει σε μικρό χρονικό διάστημα.
Και ποιος θα είναι ο κερδισμένος και ποιος ο χαμένος?
Το κράτος πάντως και με το άνοιγμα και με το κλείσιμο εισπράττει, αντίθετα ο επίδοξος επιχειρηματίας και με τα δυο πληρώνει.
Δεν είμαι εγώ ενάντια στο άνοιγμα των επαγγελμάτων.
Η Οικονομία αυτής της χώρας έχει χωθεί τόσο βαθιά στο βούρκο, που δεν αντέχει αυτό το άνοιγμα ΣΗΜΕΡΑ. Πριν από μερικά χρόνια θα το άντεχε, ίσως και μετά από μερικά χρόνια να το αντέξει.
Ο φαρμακοποιός, με τις σημερινές συνθήκες παίζει πολλές φορές και το ρόλο του γιατρού.
Στον φαρμακοποιό ΜΟΥ που του έχω εμπιστοσύνη θα ζητήσω τις πρώτες οδηγίες για μια αδιαθεσία. Θα ζητήσω ακόμα και το πανάκριβο φάρμακο για τη χοληστερίνη ή το κυκλοφορικό που δεν μπόρεσα να γράψω για διάφορους λόγους, θα μου το δώσει με πίστωση κι όταν ο γιατρός επιστέψει από την άδεια του ή λήξει η απεργία του θα μου το γράψει και θα του πάω τη συνταγή. Δεν έχουμε το σύστημα υγείας εκείνο που θα μπορούσα ανά πάσα στιγμή να τρέξω στο γιατρό ΜΟΥ.
Σε μια μεγάλη εταιρεία που εκτός των άλλων θα προσφέρει και φάρμακα και ιατρικές οδηγίες, θα πρέπει να πληρώσεις. Δεν τα δίνει τζάμπα λόγω οικειότητας. Δεν μπορείς να αποκτήσεις οικειότητα με τις εταιρείες.
Και στα ταξί, για τα οποία τόσος ντόρος έχει γίνει, εγώ δεν ξέρω τι γίνεται σε άλλες χώρες, αλλά στην Αυστραλία, όπου έχει ο καθένας τη δυνατότητα να βγάλει δικό του, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων τα έχουν εταιρείες και τα οδηγούν Ινδοί. Πιστέψτε με στο Brisbane τουλάχιστον όλοι οι κάτοικοι τους αποκαλούν απατεώνες.
Σε εκείνο που θα συμφωνήσω, είναι γιατί, εφόσον η οικονομία μας δεν αντέχει τα ανοιχτά επαγγέλματα, δεν προστατεύεται ο έμπορας, ο ηλεκτρολόγος ή ο υδραυλικός, ο ταβερνιάρης κλπ;
Άνοιγμα επαγγελμάτων, ναι αλλά με προϋποθέσεις και προστασία.