Νέα απειλή για τα σφουγγάρια στα ελληνικά πελάγη. Μία μυστηριώδης ασθένεια των σφουγγαριών που ανακαλύφθηκε το 1986, έπληξε τις αποικίες τους... Σύμφωνα με την ασθένεια αυτή, ένα «φονικό» βακτήριο ερχόταν σε επαφή με τον οργανισμό και σταδιακά προκαλούσε την νέκρωσή του. Το ίδιο πρόβλημα αντιμετωπίστηκε και το 2000. Επιστημονικές μελέτες, έδειξαν ότι οι μεταβολές των κλιματικών αλλαγών και οι ακραίες θερμοκρασίες που επικρατούν τα τελευταία χρόνια στην Μεσόγειο, συντέλεσαν στην οικολογική καταστροφή.
Με την ασθένεια των σπόγγων το 1986, οι παραδοσιακοί σφουγγαρότοποι ερημώθηκαν. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα ενώ στην αρχή του αιώνα τα σφουγγαράδικα αλιευτικά να είναι περίπου 500, σήμερα να υπάρχουν μόνο 15 και αυτά όλα συγκεντρωμένα στην περιοχή της Καλύμνου.
Οι χρήσεις του σφουγγαριού, είναι πάρα πολλές. Επιστήμονες δοκιμάζουν τις ιδιότητές τους και σε τεχνολογίες απορρύπανσης. Εξαιτίας του ότι είναι ιδιαίτερα ανθεκτικά, τα χρησιμοποιούν στον καθαρισμό ιχθυοτροφείων αλλά και στο φιλτράρισμα των αποχετευτικών αγωγών που καταλήγουν στην θάλασσα.
Από αρχαιοτάτων χρόνων, τα σφουγγάρια ήταν γνωστό στην Μεσόγειο και ιδιαίτερα στους Έλληνες. Ο Όμηρος αναφέρεται σ’ αυτά τόσο στην Ιλιάδα όσο και στην Οδύσσεια. Όπως αναφέρουν οι συγγραφείς, τα σφουγγάρια κατά την αρχαιότητα χρησιμοποιούνταν στην γραφή, την ζωγραφική, την φαρμακευτική αλλά και σε οικιακές εργασίες.
Γενικά χαρακτηριστικά των σφουγγαριών είναι: ότι αναπτύσσονται πάνω σε σκληρές επιφάνειες όπως είναι οι βράχοι και τα κοχύλια. Έχουν διάφορες διαστάσεις με το πιο μικρό να έχει ύψος περίπου 1mm ενώ το μεγαλύτερο μπορεί να φτάσει και το ύψος των 2μέτρων. Έχουν διάφορα χρώματα, όπως είναι το καφέ, το μαύρο, το κόκκινο, το κίτρινο και το πορφυρό. Ζουν έως και 40 χρόνια.
Για την αλιεία τους, χρειάζεται συγκεκριμένος καταδυτικός εξοπλισμός. Ένα από τα βασικά εργαλεία που προστέθηκε τα τελευταία χρόνια στον εξοπλισμό των σφουγγαράδων, είναι και ο ναργιλές. Με το εργαλείο αυτό, παρέχεται απευθείας οξυγόνο στον δύτη από το σκάφος. Τα είδη των σφουγγαριών που συλλέγονται από τους σφουγγαράδες των Δωδεκανήσων είναι: το καπάδικο, ο μανταπάς, το λαγόφυτο και η τσιμούχα.
Αξίζει να γνωρίζουμε ότι 200είδη σφουγγαριών, από τα 681εκατομμύρια που έχουν καταγραφεί σε όλη την Μεσόγειο, βρίσκονται στις Ελληνικές θάλασσες.
my-family.gr
Με την ασθένεια των σπόγγων το 1986, οι παραδοσιακοί σφουγγαρότοποι ερημώθηκαν. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα ενώ στην αρχή του αιώνα τα σφουγγαράδικα αλιευτικά να είναι περίπου 500, σήμερα να υπάρχουν μόνο 15 και αυτά όλα συγκεντρωμένα στην περιοχή της Καλύμνου.
Οι χρήσεις του σφουγγαριού, είναι πάρα πολλές. Επιστήμονες δοκιμάζουν τις ιδιότητές τους και σε τεχνολογίες απορρύπανσης. Εξαιτίας του ότι είναι ιδιαίτερα ανθεκτικά, τα χρησιμοποιούν στον καθαρισμό ιχθυοτροφείων αλλά και στο φιλτράρισμα των αποχετευτικών αγωγών που καταλήγουν στην θάλασσα.
Από αρχαιοτάτων χρόνων, τα σφουγγάρια ήταν γνωστό στην Μεσόγειο και ιδιαίτερα στους Έλληνες. Ο Όμηρος αναφέρεται σ’ αυτά τόσο στην Ιλιάδα όσο και στην Οδύσσεια. Όπως αναφέρουν οι συγγραφείς, τα σφουγγάρια κατά την αρχαιότητα χρησιμοποιούνταν στην γραφή, την ζωγραφική, την φαρμακευτική αλλά και σε οικιακές εργασίες.
Γενικά χαρακτηριστικά των σφουγγαριών είναι: ότι αναπτύσσονται πάνω σε σκληρές επιφάνειες όπως είναι οι βράχοι και τα κοχύλια. Έχουν διάφορες διαστάσεις με το πιο μικρό να έχει ύψος περίπου 1mm ενώ το μεγαλύτερο μπορεί να φτάσει και το ύψος των 2μέτρων. Έχουν διάφορα χρώματα, όπως είναι το καφέ, το μαύρο, το κόκκινο, το κίτρινο και το πορφυρό. Ζουν έως και 40 χρόνια.
Για την αλιεία τους, χρειάζεται συγκεκριμένος καταδυτικός εξοπλισμός. Ένα από τα βασικά εργαλεία που προστέθηκε τα τελευταία χρόνια στον εξοπλισμό των σφουγγαράδων, είναι και ο ναργιλές. Με το εργαλείο αυτό, παρέχεται απευθείας οξυγόνο στον δύτη από το σκάφος. Τα είδη των σφουγγαριών που συλλέγονται από τους σφουγγαράδες των Δωδεκανήσων είναι: το καπάδικο, ο μανταπάς, το λαγόφυτο και η τσιμούχα.
Αξίζει να γνωρίζουμε ότι 200είδη σφουγγαριών, από τα 681εκατομμύρια που έχουν καταγραφεί σε όλη την Μεσόγειο, βρίσκονται στις Ελληνικές θάλασσες.
my-family.gr
Ειναι ποτε δυνατον να μην εξαφανιστουν? Αυτοι οι Καλυμνιοι εχουν καταστρεψει την θαλασσα!! Ειναι οι μοναδικοι που ακομη ριχνουν δυναμιτες παντου βλεπεις τα διχτυα τους...ψαρευουν με αερα πανω απο το καικι..τον λεγομενο "αργιλε" δεν εχουν αφησει τιποτα ορθιο!! Αν κανει μια βολτα το λιμεναρχειο προς Μονολιθο,Γλυφαδα μεχρι και Μαυρο Καβο θα συλλαβει μπολικους για παρανομη αλιεια!! Συνηθως ειναι με Καικια!
ΑπάντησηΔιαγραφή08:30 ΣΩΣΤΟΣ! ΑΦΗΣΤΕ ΤΙΣ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΕΣ ΠΕΡΙ ΒΑΚΤΗΡΙΩΝ..ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΒΑΚΤΗΡΙΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΑΛΥΜΝΙΟΥΣ!! ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΤΟΥΣ ΚΑΛΥΜΝΙΟΥΣ ΚΑΙ ΘΑ ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ ΓΕΜΑΤΗ ΣΦΟΥΓΓΑΡΙΑ!
ΑπάντησηΔιαγραφή