"ΤΟ ΑΛΗΤΑΚΙ" ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΡΟΔΟΥ

Σε μέρες που τα λόγια έχουν χάσει τη σημασία τους, που οι λέξεις κυκλοφορούν ρακένδυτες στα χείλη των πολιτικών, που οι άνθρωποι βιώνουν έναν άμουσο βίο εμείς τολμήσαμε. «Στο παραμύθι το δικό μας η αγάπη τόλμησε»...

Ποιος πίστευε πως θα τα καταφέρναμε; 13 παιδιά, 8 ερασιτέχνες ηθοποιοί και τρεις μουσικοί παίξαμε σ’ ένα πρωτότυπο πείραμα που μας συνεπήρε. Ρισκάραμε οι ενήλικες να μη μιλήσουμε μα να πράξουμε με το σώμα και την ψυχή μας. Δώσαμε το λόγο στα παιδιά επειδή τους το χρωστάμε μιας και τα έχουμε ζαλίσει στο παραμύθι για το πώς είναι ο κόσμος. Δώσαμε στη μουσική εξέχουσα θέση και θαρρώ πως αγγίξαμε τις ψυχές όσων αφιέρωσαν λίγο από το χρόνο τους για να παρακολουθήσουν την παράστασή μας «Το αλητάκι».

Ο ξένος και ο άστεγος είναι τα πρόσωπα της κοινωνίας που αποστρεφόμαστε γιατί φοβόμαστε να τα αντικρύσουμε. Εμείς στη θεατρική ομάδα του Πολιτιστικού και Λαογραφικού Συλλόγου Σορωνής Ρόδου «Το Αμπερνάλλι», ξεπεράσαμε τις αναστολές που δημιουργούν τα παραμορφωτικά γυαλιά του καταναλωτισμού και τα ανεβάσαμε στη σκηνή για να τα γνωρίσουμε. Έστω κάποιες όψεις τους. Τα βρήκαμε πολύ ανθρώπινα και το κυριότερο καταλάβαμε ότι μας μοιάζουν. Ένα κλικ της ζωής και ίσως θα ήμασταν εμείς .

Η ιστορία του έργου είναι ένα πάζλ αληθινών ιστοριών. «Ένα παραμύθι που μπορεί να είναι αλήθεια». Τόσο απίστευτο όσο και αληθινό όπως και η ζωή στις μέρες μας που έχει κάνει το απίστευτο αληθινό. Άνθρωποι σε διάφορα μέρη της γης θεωρούνται «άχθος αρούρης». Ο ρατσισμός αναζωπυρώνεται σε μια Ευρώπη που αιματοκυλίστηκε για χάρη του τον προηγούμενο αιώνα. Η καθαρότητα των εθνών αποδεικνύεται μια βρώμικη επιχείρηση σκούπα.

Αυτά τα τόσο δύσκολα τα κάναμε κατανοητά σε μιαν ώρα. Έτσι έδειξε το χειροκρότημα μερικών εκατοντάδων παιδιών από την περιοχή μας. Έτσι έδειξε η προσοχή τους, ο τρόπος που βίωσαν την παράσταση αυτοί οι δύσκολοι θεατές. Εμείς πίσω στα παρασκήνια ανατριχιάζαμε από συγκίνηση ακούγοντας τους μικρούληδες να συλλαβίζουν τους υπέρτιτλους και να περιγράφουν με λέξεις εκείνα που κρύβαμε στις πράξεις μας .

Η ησυχία και η ζωντανή μουσική από το πιάνο, το βιολοντσέλο και το κανονάκι δημιούργησαν μια ατμόσφαιρα μαγική, σχεδόν υποβλητική. Σε μέρες σκληρές νοιώσαμε μιαν ανθρωπιά στο δάκρυ όλων εκείνων που μας χειροκρότησαν. Λέω πως αυτό είναι δημιουργία «σε μια χώρα μικρή \που άλλο δεν έχει παρεξ έναν τεράστιο ήλιο \που οι άνθρωποι σ’ όλο τον κόσμο το λεν δικαιοσύνη \και μια τεράστια θάλασσα για να ζωγραφίζουν ταξίδια…»

Αυτές ήταν οι «εισπράξεις» μας σε μέρες φτωχές και σε τόπους ξεχασμένους από την κεντρική εξουσία. Η παράσταση θα επαναληφθεί στις 5 Απριλίου στο Δημοτικό Θέατρο Ρόδου στις 11:30 πμ για κάποια σχολεία και στις 19:30 για το κοινό.

(Κείμενο της Θεοδοσίας Δασκαλάκη, Φιλολόγου και υπεύθυνης της Θεατρικής Ομάδας του Πολιτιστικού και Λαογραφικού Συλλόγου Σορωνής Ρόδου «Το Αμπερνάλλι»)

Πολιτιστικός και Λαογραφικός Σύλλογος Σορωνής Ρόδου «Το Αμπερνάλλι»

www.ampernalli.gr
www.youtube.com/ampernalli
www.facebook.com/ampernalli
ampernalli@gmail.com

fax: 22410-41170