Ρόδος: Ο Βενιζέλος Χωραφίτης περίμενε έναν χρόνο για να περάσει από την επιτροπή πιστοποίησης και, όταν τα κατάφερε, η ταλαιπωρία πήρε τη μορφή της αναμονής για μια θετική απάντηση...
Στις υπηρεσίες του Δημοσίου οι Ελληνες αναστενάζουν. «ΤΑ ΝΕΑ» πήγαν εκεί όπου η ταλαιπωρία βασιλεύει, στις καθημερινές οδύσσειες: εφορίες, νοσοκομεία, τα περίφημα Κέντρα Πιστοποίησης Αναπηρίας που έως τώρα έχουν εγκλωβίσει στον γραφειοκρατικό τους λαβύρινθο πάνω από 60.000 ανθρώπους. Στο πρώτο αυτό ρεπορτάζ της σειράς που εγκαινιάζουν «ΤΑ ΝΕΑ» καταγράφεται η απίστευτη ταλαιπωρία των πιο αδύναμων πολιτών, εκείνων που αντιμετωπίζουν ειδικές ανάγκες, στα ΚΕΠΑ.
«Δεν με βρίσκουν στο σύστημα!»
O Βενιζέλος Χωραφίτης από τη Ρόδο κατέθεσε τα χαρτιά του στο Κέντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕΠΑ) για να περάσει από επιτροπή και να πιστοποιηθεί η αναπηρία του (παραπληγία) στις 21 Φεβρουαρίου του 2012. Xρειάστηκε όμως να περιμένει έναν ολόκληρο χρόνο. «Τελικά πέρασα από την επιτροπή του ΚΕΠΑ στις 13 του περασμένου Φλεβάρη», λέει στα «ΝΕΑ». Ομως η ταλαιπωρία του δεν δεν έχει τελειώσει.
Εχει συμπληρωθεί πάνω από ένας μήνας από τότε που πέρασε από την επιτροπή και ακόμη δεν του έχουν δώσει απάντηση. «Τηλεφωνώ καθημερινά, εδώ στη Ρόδο, και μου απαντούν ότι δεν με βρίσκουν στο σύστημα. Παίρνω τηλέφωνο στα κεντρικά της Αθήνας. Κανείς δεν το σηκώνει. Το ίδιο μου λένε οι υπεύθυνοι του ΚΕΠΑ Ρόδου. Δεν μπορούν να βρουν κανέναν στην Αθήνα. Είμαι σε απόγνωση», λέει ο 45χρονος.
Παρόμοιες «Οδύσσειες» βιώνουν καθημερινά 60.000 άνθρωποι με αναπηρία στην Ελλάδα. Τόσοι εκτιμάται ότι είναι «όμηροι» των ΚΕΠΑ. Περιμένουν κατά μέσο όρο 10 μήνες, ακόμη και περισσότερο από έναν χρόνο, είτε για να περάσουν από την επιτροπή που θα τους πιστοποιήσει την αναπηρία τους είτε απλώς για να πάρουν το χαρτί. Το μεγαλύτερο πρόβλημα παρατηρείται στην περιφέρεια. Εκεί η αναμονή σε αρκετές περιπτώσεις ξεπερνάει το ένα έτος.
«Το σύστημα των ΚΕΠΑ απέτυχε παταγωδώς. Ετσι όπως έχει στηθεί είναι σήμερα μια δημοσιονομική κοινωνική γκιλοτίνα. Δυστυχώς το έχουν εντάξει στη λογική του Μνημονίου με στόχο τη μείωση των αναπηρικών συντάξεων. Εμείς επιθυμούμε την αντικειμενική πιστοποίηση της αναπηρίας. Ομως είναι άλλο πράγμα η πιστοποίηση της αναπηρίας και άλλο πράγμα οι παροχές.
Τώρα τα έχουν μπλέξει όλα μαζί. Εχουν μπλέξει την πιστοποίηση με τα ποσοστά και τα ασφαλιστικά», λέει στα «ΝΕΑ» ο πρόεδρος της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία (ΕΣΑμεΑ) Γιάννης Βαρδακαστάνης. Το σύστημα έχει γίνει πλέον πιο αυστηρό ως προς τα ποσοστά, αναφέρει.
Ομως το πιο οδυνηρό για τους πολίτες, σημειώνει, είναι πως διακόπτονται τα επιδόματα και οι συντάξεις τους μέχρι να βγει η απόφαση της επιτροπής. Μάλιστα, ακόμη κι όταν πιστοποιείται η αναπηρία τους και ξαναπαίρνουν το επίδομά τους, δεν λαμβάνουν αναδρομικά. «Μα είναι δυνατόν; Εχει διάλειμμα η αναπηρία;» διαμαρτύρεται ο κ. Βαρδακαστάνης.
Ο πρόεδρος του Πανελλαδικού Συνδέσμου Παραπληγικών και Κινητικά Αναπήρων (ΠΑΣΥΠΚΑ) Γρηγόρης Μούσιος τονίζει από την πλευρά του πως «τα ΚΕΠΑ έγιναν χωρίς προγραμματισμό. Ως μέτρο είναι σωστό. Ομως αγνόησαν τους συλλόγους και τους πολίτες με αναπηρία. Οταν υπάρχει ακρωτηριασμός - ή άλλες μη αναστρέψιμες αναπηρίες - γιατί να χρειάζεται να ξαναπεράσει ένας άνθρωπος από επιτροπή; Θα του ξαναφυτρώσει το πόδι; Δυστυχώς έτσι δημιουργούνται ο συνωστισμός και η μεγάλη αναμονή».
Ειδικά στις νησιωτικές περιοχές η ταλαιπωρία των πολιτών που βρίσκονται στις λίστες των ΚΕΠΑ είναι μεγάλη. Ο πρόεδρος του συλλόγου ΑμεΑ Ρόδου Μανώλης Ζηδιανάκης περιγράφει την κατάσταση ως δραματική. «Ολοι οι κάτοικοι των Δωδεκανήσων είναι αναγκασμένοι να έρχονται στο ΚΕΠΑ Ρόδου. Και όχι μόνο μια φορά…» τονίζει. «Ερχονται μια φορά για να καταθέσουν τα χαρτιά. Ξαναέρχονται για να περάσουν από την επιτροπή. Και μετά ξανά για να πάρουν το πιστοποιητικό. Οσο για την αναμονή μέχρι να περάσουν από επιτροπή, συνήθως φτάνει τους 12 μήνες».
ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΙΚΑ. «Μόνο ταλαιπωρία». Αυτές οι δύο λέξεις ακούγονται αυτομάτως, σχεδόν ενστικτωδώς από τον Γιώργο Τσακίρη, κάτοικο Ρόδου, για την περιπέτειά του με το ΚΕΠΑ.
Εχει καταθέσει τα απαραίτητα δικαιολογητικά για τον γιο του που έχει τετραπληγία από τις 19 Δεκεμβρίου του 2011. «Είμαι ο πιο παλιός. Τελικά, ύστερα από αρκετό καιρό και τηλεφωνήματα μας είπαν να περάσουμε από την επιτροπή στις 24 Απριλίου. Συνολικά δηλαδή θα περιμένουμε 16 μήνες. Στο μεταξύ το παιδί μπήκε 3 φορές στην Εντατική», λέει με παράπονο.
Τα προβλήματα όμως για εκείνον και την οικογένειά του δεν σταματούν εκεί. Η χορήγηση του επιδόματος αναπηρίας που έπαιρνε ο γιος του Νίκος - 630 ευρώ μηνιαίως - έχει ανασταλεί. «Κι αυτά δεν φτάνουν, αλλά τουλάχιστον ήταν μια βοήθεια. Μόνο τα φάρμακά του κοστίζουν 460 ευρώ. Εχουμε επίσης έξοδα για πάνες. Αλλά και για το οξυγόνο του. Ακούτε το μηχάνημα του οξυγόνου; Το νοικιάζουμε 90 ευρώ τον μήνα…». Μάλιστα για τον Νίκο αυτή είναι η τέταρτη φορά που ταλαιπωρείται με τέτοιο τρόπο για να πιστοποιηθεί η αναπηρία του. «Εχει περάσει άλλες 3 φορές από τις παλιές επιτροπές. Και τα χαρτιά λένε αναπηρία 80%. Δυστυχώς εκεί έχουμε φτάσει. Να ξεφτιλίζουν τα παιδιά», λέει ο κ. Τσακίρης.
Στην αναμονή βρίσκεται εδώ και 9 μήνες και η Μαρία Τσιβγούλη από τη Ρόδο. «Εκανα τα χαρτιά μου για να περάσω από το ΚΕΠΑ στις 22 Ιουνίου 2012». Αυτό το διάστημα, λέει, έχει διακοπεί το επίδομα αναπηρίας που έπαιρνε. «Είναι σημαντικό διότι καλύπτει βασικές ανάγκες της πάθησης».
Αγ. Κωνσταντίνου 8: η καρδιά της γραφειοκρατίας
Η εξυπηρέτηση είναι άγνωστη λέξη για όσους πολίτες συναλλάσσονται με τις υπηρεσίες των ΚΕΠΑ. Η ταλαιπωρία των πολιτών με αναπηρία ξεκινάει απ' το... τηλέφωνο. Οταν οι πολίτες ρωτούν με αγωνία στα περιφερειακά ΚΕΠΑ πόσο πρέπει να περιμένουν ακόμη για να περάσουν από επιτροπή ή γιατί έχει χαθεί ο φάκελός τους, η απάντηση που παίρνουν απ' τους υπευθύνους είναι να απευθυνθούν στα κεντρικά στην Αθήνα. Στην οδό Αγ. Κωνσταντίνου 8. Οι πολίτες τηλεφωνούν αλλά μάταια. Από τις 15 τηλεφωνικές γραμμές καμιά δεν απαντά.
Τις ίδιες τηλεφωνικές γραμμές κάλεσαν και «ΤΑ ΝΕΑ». Στόχος ήταν το ρεπορτάζ να καταγράψει την άποψη της διευθύντριας στη Γενική Διεύθυνση Υπηρεσιών Υγείας - Διεύθυνση Αναπηρίας και Ιατρικής της Εργασίας, τη διευθύντρια όλων των ΚΕΠΑ δηλαδή, για την ταλαιπωρία των πολιτών και τις αιτίες της.
Η προσπάθεια να επικοινωνήσω με την διευθύντρια για τις ανάγκες του ρεπορτάζ δεν είχε αποτέλεσμα, παρά τις εκατό και πλέον κλήσεις στα τηλέφωνα της υπηρεσίας. Η επόμενη προσπάθεια επικοινωνίας έγινε με επίσκεψη στα γραφεία της. Η γυάλινη πόρτα του 7ώροφου κτιρίου του ΙΚΑ είναι κλειστή - η ώρα ήταν 11.15 το πρωί. Απέξω υπάρχει ένας υπάλληλος... πορτιέρης. Ανοιγοκλείνει την πόρτα κατά το δοκούν. Σ' ένα θυροκολλημένο χαρτί γράφει ότι η είσοδος για το κοινό επιτρέπεται 12.00-15.00.
Οσο η ώρα πλησίαζε μεσημέρι, σχηματιζόταν ουρά στη στοά. Γύρω στα 15 άτομα περίμεναν όρθια έξω απ' την είσοδο. Ζητούν επίσης να δουν τη διευθύντρια. Ο θυρωρός ανένδοτος. Το ωράριο του Δημοσίου αμείλικτο. «Μετά τις 12. Αλλιώς στην Αγ. Κωνσταντίνου 16». Ο κόσμος διαμαρτύρεται.
Τη μέρα που βρέθηκαν εκεί «ΤΑ ΝΕΑ», ένα ζευγάρι είχε έρθει από νωρίς το πρωί από ένα χωριό της Βοιωτίας. Κρατούσαν τη γνωμάτευση της επιτροπής για τον 85χρονο πατέρα τους. «Εχει ακρωτηριασμένο πόδι από τον Νοέμβριο του 2011. Υστερα από καρδιά. Θρόμβωση. Πέρασε από επιτροπή η οποία αποφάσισε ότι έχει αναπηρία 67%. Κάναμε ένσταση. Ξαναπέρασε και η γνωμάτευση στις 10 Ιανουαρίου του 2013 έδειξε ότι τελικά έχει αναπηρία 80%. Ομως το ίδιο χαρτί ανέφερε πως δεν χρειάζεται βοηθό ούτε επίδομα και ότι είναι ικανός για εργασία. Πώς γίνεται αυτό; Εχουν κάνει λάθος. Είναι η 2η φορά που ερχόμαστε. Θέλουμε 60 ευρώ για να έρθουμε στην Αθήνα… Γιατί μας ταλαιπωρούν έτσι;» μας λέει ένας συγγενής του 85χρονου.
Στις 12 η πόρτα ανοίγει. Ανεβαίνω στον 6ο όροφο. Η ταλαιπωρία των πολιτών συνεχίζεται εκεί. Εμφανίζεται μια κυρία. «Ποιος θέλει να με δει;». Ολοι. Αλλά θα πρέπει να περιμένουν.
Στο μεταξύ, στον στενό διάδρομο έχει φτάσει ένα ζευγάρι με ένα μωράκι ενάμισι έτους. Είναι τυφλό. Ο πατέρας φωνάζει αγανακτισμένος. «Ερχόμαστε από το ΚΕΠΑ Περιστερίου. Είναι η 3η φορά που η επιτροπή αναβάλλεται. Πότε θα βγει ένα επίδομα γι' αυτό το παιδί; Πότε θα περάσουμε επιτέλους από επιτροπή;»
Ενημερώνω τη διευθύντρια ότι «ΤΑ ΝΕΑ» κάνουν ρεπορτάζ για τα ΚΕΠΑ και της ζητάω να απαντήσει σε μια-δυο ερωτήσεις. Αρνείται. «Για να σας μιλήσω, πρέπει να πάρω έγκριση από τη διοίκηση». Την ενημερώνω ότι έχω κάνει 100 τηλεφωνήματα, προσθέτοντας ότι το ίδιο έχουν κάνει εκατοντάδες άλλοι πολίτες που αγωνιούν. «Πώς να απαντήσουμε στα 100 τηλεφωνήματα όταν είμαστε 5 υπάλληλοι;» απαντάει.
Δέκα μήνες στη λίστα αναμονής της επιτροπής
«Από τον περασμένο Μάιο περιμένουμε να περάσουμε την εξέταση στην υγειονομική επιτροπή στο ΚΕΠΑ χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Το βοήθημα των 624 ευρώ το δίμηνο έχει σταματήσει από τότε και μόνο εμείς ξέρουμε πώς τα καταφέρνουμε» είναι τα λόγια της Αλεξίας Γεωργιακάκη. Μητέρα τριών παιδιών, ένα εκ των οποίων, η 21χρονη Μιχαλία, αντιμετωπίζει πρόβλημα νοητικής στέρησης.
Χωρισμένη μητέρα, η κ. Γεωργιακάκη εργάζεται σε δύο δουλειές, πρωί και απόγευμα, προκειμένου να καταφέρει να προσφέρει ό,τι καλύτερο μπορεί στα παιδιά της.
«Η κόρη μου θα κλείσει φέτος τα 21 της. Παρουσιάζει μέτρια νοητική στέρηση. Επαιρνε ένα επίδομα για αναπηρία 67%, ένα ποσό δηλαδή 624 ευρώ κάθε δύο μήνες. Με αυτά τα χρήματα φρόντιζα και πλήρωνα κάποια πράγματα που δεν μπορούσα διαφορετικά. Πλήρωνα 300 ευρώ σε ψυχολόγους για ειδικές συνεδρίες προκειμένου να τη βοηθήσουν στην καθημερινότητά της, για να αντιμετωπίσει το ότι έχει γίνει γυναίκα αλλά με ένα μυαλό που δεν μπορεί να κατανοήσει τι σημαίνει αυτό, κάτι που, όπως καταλαβαίνετε, έχει πολλές άσχημες συνέπειες. Τώρα που δεν μπορώ να της προσφέρω τον ψυχολόγο τον τελευταίο χρόνο, αναγκάστηκα να την πηγαίνω στον ψυχίατρο, να κάνει χρήση φαρμάκων για να μην παρουσιάζει εκρήξεις, τάσεις φυγής και ακόμα χειρότερα πράγματα», εξηγεί η μητέρα.
Το ότι η υγειονομική επιτροπή εδώ και έναν χρόνο την έχει ακόμα στη λίστα αναμονής έχει προκαλέσει τεράστια προβλήματα στην οικογένεια. «Είμαστε σε ένα αδιέξοδο. Η βεβαίωση αναπηρίας διαρκούσε 5 χρόνια. Εληξε πέρυσι στις 10 Μαΐου, είχα καταθέσει στο ΚΕΠΑ τα δικαιολογητικά και ακόμα δεν με έχουν καλέσει για να περάσω επιτροπή», λέει η κ. Γεωργιακάκη.
Parapona-Rodou
Στις υπηρεσίες του Δημοσίου οι Ελληνες αναστενάζουν. «ΤΑ ΝΕΑ» πήγαν εκεί όπου η ταλαιπωρία βασιλεύει, στις καθημερινές οδύσσειες: εφορίες, νοσοκομεία, τα περίφημα Κέντρα Πιστοποίησης Αναπηρίας που έως τώρα έχουν εγκλωβίσει στον γραφειοκρατικό τους λαβύρινθο πάνω από 60.000 ανθρώπους. Στο πρώτο αυτό ρεπορτάζ της σειράς που εγκαινιάζουν «ΤΑ ΝΕΑ» καταγράφεται η απίστευτη ταλαιπωρία των πιο αδύναμων πολιτών, εκείνων που αντιμετωπίζουν ειδικές ανάγκες, στα ΚΕΠΑ.
«Δεν με βρίσκουν στο σύστημα!»
O Βενιζέλος Χωραφίτης από τη Ρόδο κατέθεσε τα χαρτιά του στο Κέντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕΠΑ) για να περάσει από επιτροπή και να πιστοποιηθεί η αναπηρία του (παραπληγία) στις 21 Φεβρουαρίου του 2012. Xρειάστηκε όμως να περιμένει έναν ολόκληρο χρόνο. «Τελικά πέρασα από την επιτροπή του ΚΕΠΑ στις 13 του περασμένου Φλεβάρη», λέει στα «ΝΕΑ». Ομως η ταλαιπωρία του δεν δεν έχει τελειώσει.
Εχει συμπληρωθεί πάνω από ένας μήνας από τότε που πέρασε από την επιτροπή και ακόμη δεν του έχουν δώσει απάντηση. «Τηλεφωνώ καθημερινά, εδώ στη Ρόδο, και μου απαντούν ότι δεν με βρίσκουν στο σύστημα. Παίρνω τηλέφωνο στα κεντρικά της Αθήνας. Κανείς δεν το σηκώνει. Το ίδιο μου λένε οι υπεύθυνοι του ΚΕΠΑ Ρόδου. Δεν μπορούν να βρουν κανέναν στην Αθήνα. Είμαι σε απόγνωση», λέει ο 45χρονος.
Παρόμοιες «Οδύσσειες» βιώνουν καθημερινά 60.000 άνθρωποι με αναπηρία στην Ελλάδα. Τόσοι εκτιμάται ότι είναι «όμηροι» των ΚΕΠΑ. Περιμένουν κατά μέσο όρο 10 μήνες, ακόμη και περισσότερο από έναν χρόνο, είτε για να περάσουν από την επιτροπή που θα τους πιστοποιήσει την αναπηρία τους είτε απλώς για να πάρουν το χαρτί. Το μεγαλύτερο πρόβλημα παρατηρείται στην περιφέρεια. Εκεί η αναμονή σε αρκετές περιπτώσεις ξεπερνάει το ένα έτος.
«Το σύστημα των ΚΕΠΑ απέτυχε παταγωδώς. Ετσι όπως έχει στηθεί είναι σήμερα μια δημοσιονομική κοινωνική γκιλοτίνα. Δυστυχώς το έχουν εντάξει στη λογική του Μνημονίου με στόχο τη μείωση των αναπηρικών συντάξεων. Εμείς επιθυμούμε την αντικειμενική πιστοποίηση της αναπηρίας. Ομως είναι άλλο πράγμα η πιστοποίηση της αναπηρίας και άλλο πράγμα οι παροχές.
Τώρα τα έχουν μπλέξει όλα μαζί. Εχουν μπλέξει την πιστοποίηση με τα ποσοστά και τα ασφαλιστικά», λέει στα «ΝΕΑ» ο πρόεδρος της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία (ΕΣΑμεΑ) Γιάννης Βαρδακαστάνης. Το σύστημα έχει γίνει πλέον πιο αυστηρό ως προς τα ποσοστά, αναφέρει.
Ομως το πιο οδυνηρό για τους πολίτες, σημειώνει, είναι πως διακόπτονται τα επιδόματα και οι συντάξεις τους μέχρι να βγει η απόφαση της επιτροπής. Μάλιστα, ακόμη κι όταν πιστοποιείται η αναπηρία τους και ξαναπαίρνουν το επίδομά τους, δεν λαμβάνουν αναδρομικά. «Μα είναι δυνατόν; Εχει διάλειμμα η αναπηρία;» διαμαρτύρεται ο κ. Βαρδακαστάνης.
Ο πρόεδρος του Πανελλαδικού Συνδέσμου Παραπληγικών και Κινητικά Αναπήρων (ΠΑΣΥΠΚΑ) Γρηγόρης Μούσιος τονίζει από την πλευρά του πως «τα ΚΕΠΑ έγιναν χωρίς προγραμματισμό. Ως μέτρο είναι σωστό. Ομως αγνόησαν τους συλλόγους και τους πολίτες με αναπηρία. Οταν υπάρχει ακρωτηριασμός - ή άλλες μη αναστρέψιμες αναπηρίες - γιατί να χρειάζεται να ξαναπεράσει ένας άνθρωπος από επιτροπή; Θα του ξαναφυτρώσει το πόδι; Δυστυχώς έτσι δημιουργούνται ο συνωστισμός και η μεγάλη αναμονή».
Ειδικά στις νησιωτικές περιοχές η ταλαιπωρία των πολιτών που βρίσκονται στις λίστες των ΚΕΠΑ είναι μεγάλη. Ο πρόεδρος του συλλόγου ΑμεΑ Ρόδου Μανώλης Ζηδιανάκης περιγράφει την κατάσταση ως δραματική. «Ολοι οι κάτοικοι των Δωδεκανήσων είναι αναγκασμένοι να έρχονται στο ΚΕΠΑ Ρόδου. Και όχι μόνο μια φορά…» τονίζει. «Ερχονται μια φορά για να καταθέσουν τα χαρτιά. Ξαναέρχονται για να περάσουν από την επιτροπή. Και μετά ξανά για να πάρουν το πιστοποιητικό. Οσο για την αναμονή μέχρι να περάσουν από επιτροπή, συνήθως φτάνει τους 12 μήνες».
ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΙΚΑ. «Μόνο ταλαιπωρία». Αυτές οι δύο λέξεις ακούγονται αυτομάτως, σχεδόν ενστικτωδώς από τον Γιώργο Τσακίρη, κάτοικο Ρόδου, για την περιπέτειά του με το ΚΕΠΑ.
Εχει καταθέσει τα απαραίτητα δικαιολογητικά για τον γιο του που έχει τετραπληγία από τις 19 Δεκεμβρίου του 2011. «Είμαι ο πιο παλιός. Τελικά, ύστερα από αρκετό καιρό και τηλεφωνήματα μας είπαν να περάσουμε από την επιτροπή στις 24 Απριλίου. Συνολικά δηλαδή θα περιμένουμε 16 μήνες. Στο μεταξύ το παιδί μπήκε 3 φορές στην Εντατική», λέει με παράπονο.
Τα προβλήματα όμως για εκείνον και την οικογένειά του δεν σταματούν εκεί. Η χορήγηση του επιδόματος αναπηρίας που έπαιρνε ο γιος του Νίκος - 630 ευρώ μηνιαίως - έχει ανασταλεί. «Κι αυτά δεν φτάνουν, αλλά τουλάχιστον ήταν μια βοήθεια. Μόνο τα φάρμακά του κοστίζουν 460 ευρώ. Εχουμε επίσης έξοδα για πάνες. Αλλά και για το οξυγόνο του. Ακούτε το μηχάνημα του οξυγόνου; Το νοικιάζουμε 90 ευρώ τον μήνα…». Μάλιστα για τον Νίκο αυτή είναι η τέταρτη φορά που ταλαιπωρείται με τέτοιο τρόπο για να πιστοποιηθεί η αναπηρία του. «Εχει περάσει άλλες 3 φορές από τις παλιές επιτροπές. Και τα χαρτιά λένε αναπηρία 80%. Δυστυχώς εκεί έχουμε φτάσει. Να ξεφτιλίζουν τα παιδιά», λέει ο κ. Τσακίρης.
Στην αναμονή βρίσκεται εδώ και 9 μήνες και η Μαρία Τσιβγούλη από τη Ρόδο. «Εκανα τα χαρτιά μου για να περάσω από το ΚΕΠΑ στις 22 Ιουνίου 2012». Αυτό το διάστημα, λέει, έχει διακοπεί το επίδομα αναπηρίας που έπαιρνε. «Είναι σημαντικό διότι καλύπτει βασικές ανάγκες της πάθησης».
Αγ. Κωνσταντίνου 8: η καρδιά της γραφειοκρατίας
Η εξυπηρέτηση είναι άγνωστη λέξη για όσους πολίτες συναλλάσσονται με τις υπηρεσίες των ΚΕΠΑ. Η ταλαιπωρία των πολιτών με αναπηρία ξεκινάει απ' το... τηλέφωνο. Οταν οι πολίτες ρωτούν με αγωνία στα περιφερειακά ΚΕΠΑ πόσο πρέπει να περιμένουν ακόμη για να περάσουν από επιτροπή ή γιατί έχει χαθεί ο φάκελός τους, η απάντηση που παίρνουν απ' τους υπευθύνους είναι να απευθυνθούν στα κεντρικά στην Αθήνα. Στην οδό Αγ. Κωνσταντίνου 8. Οι πολίτες τηλεφωνούν αλλά μάταια. Από τις 15 τηλεφωνικές γραμμές καμιά δεν απαντά.
Τις ίδιες τηλεφωνικές γραμμές κάλεσαν και «ΤΑ ΝΕΑ». Στόχος ήταν το ρεπορτάζ να καταγράψει την άποψη της διευθύντριας στη Γενική Διεύθυνση Υπηρεσιών Υγείας - Διεύθυνση Αναπηρίας και Ιατρικής της Εργασίας, τη διευθύντρια όλων των ΚΕΠΑ δηλαδή, για την ταλαιπωρία των πολιτών και τις αιτίες της.
Η προσπάθεια να επικοινωνήσω με την διευθύντρια για τις ανάγκες του ρεπορτάζ δεν είχε αποτέλεσμα, παρά τις εκατό και πλέον κλήσεις στα τηλέφωνα της υπηρεσίας. Η επόμενη προσπάθεια επικοινωνίας έγινε με επίσκεψη στα γραφεία της. Η γυάλινη πόρτα του 7ώροφου κτιρίου του ΙΚΑ είναι κλειστή - η ώρα ήταν 11.15 το πρωί. Απέξω υπάρχει ένας υπάλληλος... πορτιέρης. Ανοιγοκλείνει την πόρτα κατά το δοκούν. Σ' ένα θυροκολλημένο χαρτί γράφει ότι η είσοδος για το κοινό επιτρέπεται 12.00-15.00.
Οσο η ώρα πλησίαζε μεσημέρι, σχηματιζόταν ουρά στη στοά. Γύρω στα 15 άτομα περίμεναν όρθια έξω απ' την είσοδο. Ζητούν επίσης να δουν τη διευθύντρια. Ο θυρωρός ανένδοτος. Το ωράριο του Δημοσίου αμείλικτο. «Μετά τις 12. Αλλιώς στην Αγ. Κωνσταντίνου 16». Ο κόσμος διαμαρτύρεται.
Τη μέρα που βρέθηκαν εκεί «ΤΑ ΝΕΑ», ένα ζευγάρι είχε έρθει από νωρίς το πρωί από ένα χωριό της Βοιωτίας. Κρατούσαν τη γνωμάτευση της επιτροπής για τον 85χρονο πατέρα τους. «Εχει ακρωτηριασμένο πόδι από τον Νοέμβριο του 2011. Υστερα από καρδιά. Θρόμβωση. Πέρασε από επιτροπή η οποία αποφάσισε ότι έχει αναπηρία 67%. Κάναμε ένσταση. Ξαναπέρασε και η γνωμάτευση στις 10 Ιανουαρίου του 2013 έδειξε ότι τελικά έχει αναπηρία 80%. Ομως το ίδιο χαρτί ανέφερε πως δεν χρειάζεται βοηθό ούτε επίδομα και ότι είναι ικανός για εργασία. Πώς γίνεται αυτό; Εχουν κάνει λάθος. Είναι η 2η φορά που ερχόμαστε. Θέλουμε 60 ευρώ για να έρθουμε στην Αθήνα… Γιατί μας ταλαιπωρούν έτσι;» μας λέει ένας συγγενής του 85χρονου.
Στις 12 η πόρτα ανοίγει. Ανεβαίνω στον 6ο όροφο. Η ταλαιπωρία των πολιτών συνεχίζεται εκεί. Εμφανίζεται μια κυρία. «Ποιος θέλει να με δει;». Ολοι. Αλλά θα πρέπει να περιμένουν.
Στο μεταξύ, στον στενό διάδρομο έχει φτάσει ένα ζευγάρι με ένα μωράκι ενάμισι έτους. Είναι τυφλό. Ο πατέρας φωνάζει αγανακτισμένος. «Ερχόμαστε από το ΚΕΠΑ Περιστερίου. Είναι η 3η φορά που η επιτροπή αναβάλλεται. Πότε θα βγει ένα επίδομα γι' αυτό το παιδί; Πότε θα περάσουμε επιτέλους από επιτροπή;»
Ενημερώνω τη διευθύντρια ότι «ΤΑ ΝΕΑ» κάνουν ρεπορτάζ για τα ΚΕΠΑ και της ζητάω να απαντήσει σε μια-δυο ερωτήσεις. Αρνείται. «Για να σας μιλήσω, πρέπει να πάρω έγκριση από τη διοίκηση». Την ενημερώνω ότι έχω κάνει 100 τηλεφωνήματα, προσθέτοντας ότι το ίδιο έχουν κάνει εκατοντάδες άλλοι πολίτες που αγωνιούν. «Πώς να απαντήσουμε στα 100 τηλεφωνήματα όταν είμαστε 5 υπάλληλοι;» απαντάει.
Δέκα μήνες στη λίστα αναμονής της επιτροπής
«Από τον περασμένο Μάιο περιμένουμε να περάσουμε την εξέταση στην υγειονομική επιτροπή στο ΚΕΠΑ χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Το βοήθημα των 624 ευρώ το δίμηνο έχει σταματήσει από τότε και μόνο εμείς ξέρουμε πώς τα καταφέρνουμε» είναι τα λόγια της Αλεξίας Γεωργιακάκη. Μητέρα τριών παιδιών, ένα εκ των οποίων, η 21χρονη Μιχαλία, αντιμετωπίζει πρόβλημα νοητικής στέρησης.
Χωρισμένη μητέρα, η κ. Γεωργιακάκη εργάζεται σε δύο δουλειές, πρωί και απόγευμα, προκειμένου να καταφέρει να προσφέρει ό,τι καλύτερο μπορεί στα παιδιά της.
«Η κόρη μου θα κλείσει φέτος τα 21 της. Παρουσιάζει μέτρια νοητική στέρηση. Επαιρνε ένα επίδομα για αναπηρία 67%, ένα ποσό δηλαδή 624 ευρώ κάθε δύο μήνες. Με αυτά τα χρήματα φρόντιζα και πλήρωνα κάποια πράγματα που δεν μπορούσα διαφορετικά. Πλήρωνα 300 ευρώ σε ψυχολόγους για ειδικές συνεδρίες προκειμένου να τη βοηθήσουν στην καθημερινότητά της, για να αντιμετωπίσει το ότι έχει γίνει γυναίκα αλλά με ένα μυαλό που δεν μπορεί να κατανοήσει τι σημαίνει αυτό, κάτι που, όπως καταλαβαίνετε, έχει πολλές άσχημες συνέπειες. Τώρα που δεν μπορώ να της προσφέρω τον ψυχολόγο τον τελευταίο χρόνο, αναγκάστηκα να την πηγαίνω στον ψυχίατρο, να κάνει χρήση φαρμάκων για να μην παρουσιάζει εκρήξεις, τάσεις φυγής και ακόμα χειρότερα πράγματα», εξηγεί η μητέρα.
Το ότι η υγειονομική επιτροπή εδώ και έναν χρόνο την έχει ακόμα στη λίστα αναμονής έχει προκαλέσει τεράστια προβλήματα στην οικογένεια. «Είμαστε σε ένα αδιέξοδο. Η βεβαίωση αναπηρίας διαρκούσε 5 χρόνια. Εληξε πέρυσι στις 10 Μαΐου, είχα καταθέσει στο ΚΕΠΑ τα δικαιολογητικά και ακόμα δεν με έχουν καλέσει για να περάσω επιτροπή», λέει η κ. Γεωργιακάκη.
Parapona-Rodou
δεν μπορω να καταλαβω γιατι τοση καθηστεριση στην περιπτωση του γιου μου κατεθεσα τα χαρτια το τριτο δεκαημερο του νοεμβριου στο κεπα με ειδοποιησαν οτι περναει επιτροπη το δευτερο δεκαημερο του δεκεμβριου και σε ενα μηνα περιπου βγηκε η αποφαση για 80 της εκατο αναπηριας το οτι ζητανε παρα πολλα χαρτια το δεχομαι σε καποιες περιπτωσεις θα μπορουσε με ενα χαρτι να να εβλεπαν καποια στοιχεια που χρειαζοντε αλλα την γραφειοκρατια δεν μπορεις να την αποφυγεις
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίσαι τυχερός εγώ κατέθεσα τα χαρτιά 20/2/2012 και μέχρι σήμερα τίποτα. Να ψοφήσουν όλοι όσοι ευθύνονται.
ΑπάντησηΔιαγραφή