«Οσο θα υποχωρούν οι δημόσιες και εγγυημένες από το κράτος και τα Ταμεία συντάξεις, τόσο θα κερδίζει έδαφος η... ιδιωτικοποίηση των συντάξεων, ιδιαίτερα για τους νέους». Την πρόβλεψη αυτή κάνουν τα στελέχη της κοινωνικής ασφάλισης σε συνέχεια των αλλεπάλληλων μεταρρυθμίσεων του Ασφαλιστικού, των περικοπών στις συντάξεις....
και με αφορμή τη «σύσταση» που απηύθυνε ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γ. Προβόπουλος, να επανασχεδιαστεί το θεσμικό πλαίσιο και να δοθούν κίνητρα για την ανάπτυξη της επαγγελματικής (σε επίπεδο κλάδου) και της ιδιωτικής (σε επίπεδο ατόμου) ασφάλισης. Η «σύσταση» έγινε με βάση τη διαπίστωση ότι η μειωμένη, μετά τη μεταρρύθμιση του Ασφαλιστικού, «γενναιοδωρία» του πρώτου πυλώνα -δηλ. των εγγυημένων από το κράτος συντάξεων- «δημιουργεί προϋποθέσεις για την ενίσχυση της μέχρι σήμερα περιορισμένης ζήτησης ιδιωτικών συνταξιοδοτικών προγραμμάτων». Και αυτό για δύο λόγους:
1. Το νέο καθεστώς για τις «κρατικές» συντάξεις, όπως προβλέφθηκε και ισχύει μετά την ασφαλιστική μεταρρύθμιση του 2010 για όσους θα συνταξιοδοτούνται από το 2015 περιορίζει σημαντικά τη «γενναιοδωρία» του πρώτου πυλώνα, με το συνολικό ποσοστό αναπλήρωσης του μισθού να φτάνει, για την περίοδο 2020 - 2060, κατά μέσο όρο στο 48,5% έναντι 95,7% που ήταν πριν από τη μεταρρύθμιση». Η εγγυημένη από το κράτος πλήρης σύνταξη θα είναι 360 ευρώ (ποσό το οποίο θα αναθεωρείται, ανάλογα με το ΑΕΠ) και θα προστίθεται ένα δεύτερο «κομμάτι», ανταποδοτικό με βάση τα έτη ασφάλισης και χαμηλούς συντελεστές αναπλήρωσης.
και με αφορμή τη «σύσταση» που απηύθυνε ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γ. Προβόπουλος, να επανασχεδιαστεί το θεσμικό πλαίσιο και να δοθούν κίνητρα για την ανάπτυξη της επαγγελματικής (σε επίπεδο κλάδου) και της ιδιωτικής (σε επίπεδο ατόμου) ασφάλισης. Η «σύσταση» έγινε με βάση τη διαπίστωση ότι η μειωμένη, μετά τη μεταρρύθμιση του Ασφαλιστικού, «γενναιοδωρία» του πρώτου πυλώνα -δηλ. των εγγυημένων από το κράτος συντάξεων- «δημιουργεί προϋποθέσεις για την ενίσχυση της μέχρι σήμερα περιορισμένης ζήτησης ιδιωτικών συνταξιοδοτικών προγραμμάτων». Και αυτό για δύο λόγους:
1. Το νέο καθεστώς για τις «κρατικές» συντάξεις, όπως προβλέφθηκε και ισχύει μετά την ασφαλιστική μεταρρύθμιση του 2010 για όσους θα συνταξιοδοτούνται από το 2015 περιορίζει σημαντικά τη «γενναιοδωρία» του πρώτου πυλώνα, με το συνολικό ποσοστό αναπλήρωσης του μισθού να φτάνει, για την περίοδο 2020 - 2060, κατά μέσο όρο στο 48,5% έναντι 95,7% που ήταν πριν από τη μεταρρύθμιση». Η εγγυημένη από το κράτος πλήρης σύνταξη θα είναι 360 ευρώ (ποσό το οποίο θα αναθεωρείται, ανάλογα με το ΑΕΠ) και θα προστίθεται ένα δεύτερο «κομμάτι», ανταποδοτικό με βάση τα έτη ασφάλισης και χαμηλούς συντελεστές αναπλήρωσης.
2. «Ελλείψει άλλων πηγών εισοδήματος, το μειωμένο ποσοστό αναπλήρωσης του πρώτου πυλώνα θα οδηγεί κάτω από το όριο της σχετικής φτώχειας όσους κατά τη διάρκεια του εργασιακού τους βίου ελάμβαναν μέχρι και 1,2 φορές το διάμεσο εισόδημα». Κατά συνέπεια, όσοι δεν διαθέτουν άλλες πηγές εισοδήματος θα τα «βγάζουν» δύσκολα, αν δεν έχουν κάποια άλλη συμπληρωματική σύνταξη, από το επάγγελμα ή τις ιδιωτικές εταιρείες...
Τα εμπόδια
Τόσο η Τράπεζα της Ελλάδος όσο και οι Ρ. Σπυρόπουλος και Μ. Νεκτάριος που είχαν «πρωταγωνιστήσει», ο πρώτος ως υφυπουργός Εργασίας και ο δεύτερος ως διοικητής του ΙΚΑ το 2003, στη θεσμοθέτηση των επαγγελματικών ταμείων υπογραμμίζουν τα «εμπόδια» του εγχειρήματος. Το «ασταθές και άνευ κινήτρων» φορολογικό καθεστώς, οι υψηλές εισφορές για τις κρατικές συντάξεις, ο μεγάλος αριθμός ανέργων και υποαπασχολούμενων και οι μειωμένοι μισθοί δεν αφήνουν περιθώρια για τη μηνιαία καταβολή «έξτρα» κρατήσεων. Και βάζουν... φρένο στα σχέδια ακόμη και όσων πιστεύουν στον θεσμό των επαγγελματικών και των ιδιωτικών συντάξεων.
«Η διασφάλιση της επάρκειας των μελλοντικών συντάξεων προϋποθέτει αυξημένο ρόλο για το δεύτερο και τρίτο πυλώνα και προαπαιτεί υψηλή συμμετοχή, υψηλές εισφορές και επαρκείς αποδόσεις», αναφέρει χαρακτηριστικά η Εκθεση της ΤτΕ. Η ΤτΕ ασκεί κριτική για την κατάργηση κάθε κινήτρου για την ιδιωτική ασφάλιση: «η πρόσφατη κατάργηση των φοροαπαλλαγών που αφορούν την ιδιωτική ασφάλιση εντάσσεται στο πλαίσιο μιας γενικής κατάργησης των φοροαπαλλαγών με βραχυπρόθεσμα δημοσιονομικά κριτήρια που θέτει εν αμφιβόλω τη σκοπιμότητα σε μεσομακροπρόθεσμο ορίζοντα».
Τέλος επισημαίνει τον κίνδυνο μείωσης της ιδιωτικής αποταμίευσης στις τράπεζες αν δεν υπάρξουν συνδυαστικά κίνητρα (π.χ. φοροαπαλλαγές και επιδοτήσεις των εισφορών από ένα ύψος μισθού και κάτω) όπως και την ανάγκη θεσμικής «διασφάλισης» των εισφορών που θα αποδίδονται στα επαγγελματικά και ιδιωτικά ταμεία (δεν είναι λίγα τα Ταμεία που «έπεσαν έξω» αφήνοντας «ακάλυπτους» τους ασφαλισμένους και στο εξωτερικό).
Τα μοντέλα
Κίνητρα για την ιδιωτική και την επαγγελματική ασφάλιση προβλέπουν τα περισσότερα «μοντέλα» που ακολουθούνται διεθνώς. Ενδεικτικά είναι τα παραδείγματα της Τσεχίας, του Μεξικό, της Ν. Ζηλανδίας, όπου γίνονται στοχευμένες επιδοτήσεις της ιδιωτικής ασφάλισης καθώς και τη Γερμανία (συνδυασμός φοροελαφρύνσεων και επιδότησης ανάλογα με το ύψος των εισφορών).\
πηγή: Ημερησία
Parapona-Rodou
Τόσο η Τράπεζα της Ελλάδος όσο και οι Ρ. Σπυρόπουλος και Μ. Νεκτάριος που είχαν «πρωταγωνιστήσει», ο πρώτος ως υφυπουργός Εργασίας και ο δεύτερος ως διοικητής του ΙΚΑ το 2003, στη θεσμοθέτηση των επαγγελματικών ταμείων υπογραμμίζουν τα «εμπόδια» του εγχειρήματος. Το «ασταθές και άνευ κινήτρων» φορολογικό καθεστώς, οι υψηλές εισφορές για τις κρατικές συντάξεις, ο μεγάλος αριθμός ανέργων και υποαπασχολούμενων και οι μειωμένοι μισθοί δεν αφήνουν περιθώρια για τη μηνιαία καταβολή «έξτρα» κρατήσεων. Και βάζουν... φρένο στα σχέδια ακόμη και όσων πιστεύουν στον θεσμό των επαγγελματικών και των ιδιωτικών συντάξεων.
«Η διασφάλιση της επάρκειας των μελλοντικών συντάξεων προϋποθέτει αυξημένο ρόλο για το δεύτερο και τρίτο πυλώνα και προαπαιτεί υψηλή συμμετοχή, υψηλές εισφορές και επαρκείς αποδόσεις», αναφέρει χαρακτηριστικά η Εκθεση της ΤτΕ. Η ΤτΕ ασκεί κριτική για την κατάργηση κάθε κινήτρου για την ιδιωτική ασφάλιση: «η πρόσφατη κατάργηση των φοροαπαλλαγών που αφορούν την ιδιωτική ασφάλιση εντάσσεται στο πλαίσιο μιας γενικής κατάργησης των φοροαπαλλαγών με βραχυπρόθεσμα δημοσιονομικά κριτήρια που θέτει εν αμφιβόλω τη σκοπιμότητα σε μεσομακροπρόθεσμο ορίζοντα».
Τέλος επισημαίνει τον κίνδυνο μείωσης της ιδιωτικής αποταμίευσης στις τράπεζες αν δεν υπάρξουν συνδυαστικά κίνητρα (π.χ. φοροαπαλλαγές και επιδοτήσεις των εισφορών από ένα ύψος μισθού και κάτω) όπως και την ανάγκη θεσμικής «διασφάλισης» των εισφορών που θα αποδίδονται στα επαγγελματικά και ιδιωτικά ταμεία (δεν είναι λίγα τα Ταμεία που «έπεσαν έξω» αφήνοντας «ακάλυπτους» τους ασφαλισμένους και στο εξωτερικό).
Τα μοντέλα
Κίνητρα για την ιδιωτική και την επαγγελματική ασφάλιση προβλέπουν τα περισσότερα «μοντέλα» που ακολουθούνται διεθνώς. Ενδεικτικά είναι τα παραδείγματα της Τσεχίας, του Μεξικό, της Ν. Ζηλανδίας, όπου γίνονται στοχευμένες επιδοτήσεις της ιδιωτικής ασφάλισης καθώς και τη Γερμανία (συνδυασμός φοροελαφρύνσεων και επιδότησης ανάλογα με το ύψος των εισφορών).\
πηγή: Ημερησία
Parapona-Rodou
ιδιωτικοποίησεισ θελατε ???? φατε τωρα
ΑπάντησηΔιαγραφή