Φεύγω. Αυτή τη στιγμή κάθομαι στο γραφείο μου, μπροστά από τις κορνίζες με τα πτυχία, και δεν μπορώ παρά να σκεφτώ “χαμένα χρόνια, χαμένα όνειρα, χαμένες ελπίδες”....Μέσα σε 13 μήνες ανεργίας, τόσο γράφει το κοντέρ σήμερα, Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου 2013, έχω βιώσει όλα τα δύσκολα συναισθήματα (λύπη, άγχος, απόγνωση, απελπισία, παραίτηση, και κάποια ακόμα που δεν θέλω να γράψω γιατί μάλλον δεν είμαι και πολύ περήφανος που τα αισθάνθηκα…), έχω ανακαλύψει ότι φιλία δεν υπάρχει και συνειδητοποίησα ότι αυτή η χώρα δεν με θέλει. Δεν είμαι άχρηστος, αλλά μετά από τόσα χρόνια δουλειάς και σπουδών, η χώρα μου με έκανε να αισθάνομαι άχρηστος. Η χώρα μου, για την οποία πήγα στρατιώτης στον Έβρο, στην οποία πληρώνω ανελιπώς τους φόρους μου και πάντα την τίμησα και την τιμώ, δεν με θέλει! Οι πολιτικοί μας θα προτιμούσαν αύριο να πέθαινα, έτσι θα είχαν ένα πρόβλημα λιγότερο για να τα κάνουν χάλια… Και να φανταστείτε τα έκανα όλα σωστά, by the book που λένε…
Το αποφάσισα, φεύγω! Δεν θα κοιτάξω πίσω ούτε λεπτό, κι ας μην έχω τίποτα σίγουρο και χειροπιαστό εκεί που πάω, θα ψάξω την ελπίδα εκεί, εδώ δεν υπάρχει τίποτα… Τι καλά που δεν έχω παιδιά λέω, πώς θα έφευγα αν είχα; Εγώ ήθελα όμως να κάνω παιδιά, πολλά, αλλά η χώρα μου τα φορολογεί κι εγώ είμαι άνεργος, ευτυχώς λοιπόν που βοηθώ στην υπογεννητικότητα της όμορφης χώρας μας, γιατί αλλιώς ούτε να το σκέφτομαι δεν θα ήθελα…
Ρε Ελλάδα, εδώ θέλω να μείνω, να προκόψω και να προχωρήσω τη ζωή μου, να κάνω οικογένεια και να προσφέρω στο διπλανό μου, να βοηθήσω στο μέτρο που μπορώ να ξαναγίνεις μεγάλη, φωτεινή και δυνατή, να ονειρευτώ πάλι στις παραλίες σου, να αγαντέψω το γαλάζιο σου από ένα μπαλκόνι στο Αιγαίο, να σε καμαρώσω για τα παιδιά σου που μπορούν τα πάντα, να βάλω και τη δικιά μου υπογραφή στο συμβόλαιό σου με το Θεό, που από μικρός μου έλεγαν ότι ειναι Έλληνας – γιατί με διώχνεις;
Κώστας Βαλσαμάκης , 35 χρ. , Αττική
imerologioanergou.gr
Parapona-Rodou
Ωραίο το δακρύβρεχτο παραλήρημα, αλλά δεν σε διώχνει η χώρα σου.Δεν σε διώχνει η Ελλάδα, αλλά οι σύγχρονοι Έλληνες, οι οποίοι είναι ανάξιοι να ονομάζονται Έλληνες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε διώχνουν οι αποφάσεις αυτών που διοικούν τη χώρα, οι οποίοι ψηφίστηκαν μανιωδώς από τους κατοίκους αυτής της χώρας, οι οποίοι κάθονται και υπομένουν υπνωτισμένοι το μαρτύριο της σταγόνας και μάλιστα χωρίς να είναι δεμένοι, απλά επειδή δεν θέλουν να βγάλουν το κεφάλι τους κάτω απ'τη βρύση που στάζει, μόνο και μόνο επειδή έτσι τους λένε αυτοί που ψήφισαν (και θα ξαναψηφίσουν όταν τους δοθεί η σχετική εντολή...)
Καταλάβατε, ή να κάνω και κακά;
Οταν κοιτάζει ο Ελληνας τον εαυτό του στον καθρέφτη, βλέπει πάντα τον Μεγαλέξανδρο, ποτέ τον καραγκιόζη (κάποιος το είπε) Από την επανάσταση του 21 τίποτα δεν άλλαξε, η μίζα, η διαπλοκή, η ρεμούλα, η αναξιοκρατεία, το ρουσφέτι ήταν και εξακολουθεί να είναι τρόπος ζωής. Ψηφίζουμε χωρίς σκέψη όποιον μας τάζει περισσότερα ψέματα, ξεχνάμε την ανικανότητά του και τις αρπαχτές που έκανε εις βάρος μας και τρέχουμε να του στήσουμε και ανδριάντα. Παιδί μου οι αρχαίοι έλεγαν.... "ανδρός επιφανούς, πάσα γης πατρίς"
ΑπάντησηΔιαγραφήΚλέφτες φτωχοί και άρχοντες με άμαξες και άτια, κλέφτες χωρίς μια πήχη γη και κλέφτες με παλάτια, ο ένας κλέβει όρνιθες και σκάφες για ψωμί ο άλλος το έθνος σύσσωμο για πλούτη και τιμή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘέλει ακόμα –κι αυτό είναι ωραίο– να παριστάνει τον ευρωπαίο. Στα δυο φορώντας τα πόδια που 'χει στο 'να λουστρίνι, στ' άλλο τσαρούχι. Δυστυχία σου, Ελλάς, με τα τέκνα που γεννάς! Ω Ελλάς, ηρώων χώρα τι γαϊδάρους βγάζεις τώρα;
Γ. Σουρής