Ένα δικό μας οδοιπορικό έδειξε πως η παράδοση έχει γεύση και η γεύση έχει Μουχαλεμπί. Κάτι διαφορετικό που ξεχωρίζει μπαίνει δυναμικά στην αγορά της Αθήνας. Γιατί η παράδοση έχει γεύση και η γεύση Μουχαλεμπί Μια διαφορετική ιδέα παραδοσιακού γλυκού έρχεται από την Ρόδο για να κατακτήσει την αγορά της Αθήνας και αυτό είναι το Μουχαλεμπί.
Με παράδοση και γεύση, μπαίνει δυνατά στην αγορά της Αθήνας κάνοντας την διαφορά. Η αλήθεια είναι ότι τα περισσότερα από τα τοπικά και παραδοσιακά προϊόντα, που μπορούν να βρεθούν στη Ρόδο είναι επίσης ευρέως διαθέσιμα σε όλη την Ελλάδα. Πολλά προϊόντα, ωστόσο, φέρουν αποκλειστικά το σήμα της Ρόδου. Έτσι και το Μουχαλεμπί ξεκινάει από την Ρόδο και έρχεται στην Αθήνα.
Με ένα δυνατό εργαστήριο στον Πειραιά και ειδικούςσέφ που επιμελούνται και κατασκευάζουν το Μουχαλεμπί, ανοίγει την αγορά τηςπαραδοσιακής κρέμας χωρίς συντηρητικά μόνο με αγνό γάλα και μας δίνει μια ιδιαίτερη γεύση. Μέσα από όλο αυτό ξεκινάει μια δυνατή επένδυση για άνοιγμαστην αγορά, με τα προϊόντα αυτά που είναι κορυφαία σε γεύση. Άλλωστε η Ρόδος φημίζεται για αυτό.
parle
Παράπονα Ρόδου
έχω ακούσει για μουχαλεμπί πολίτικο, έχω ακούσει μουχαλεμπί λιβανέζικο.. Αλλά ότι προέρχεται από τη Ρόδο πρώτη φορά το ακούω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜουχαλεμπί, παραδοσιακό Ροδίτικο γλυκό...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι άλλο θα ακούσουεμ Θεέ μου.
Άκου, απλά άκου: ΜΟΥΧΑΛΕΜΠΙ! Σαν να λέμε γιαουρτνλου...
Τι ελληνικό έχει αυτη η λέξη?
Τι άλλο θα βαφτίσουμε ελληνικό...
http://www.rhodes.gr/el/ipolimas/touristikosodigos/shopping/
Διαγραφήφυσικα απο ονομασια καταλαβαινει κ ενα παιδι νηπιαγωγειου την προελευση !!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια κρέμα τριαντάφυλλου για τους νεκρούς (ΜΟΥΧΑΛΕΜΠΙ)
Posted on Ιουνίου 29, 2013 by Mariana Kavroulaki
Το προηγούμενο Σάββατο ήταν το Ψυχοσάββατο της Πεντηκοστής, ημέρα μαύρη για τη λαϊκή παράδοση αφού οι ψυχές γυρίζουν και πάλι στον κάτω κόσμο μετά από την 50ήμερη παραμονή τους σε τόπους οικείους και αγαπημένους.
H γιαγιά μου έζησε ως παντρεμένη δίπλα σε περιοχή η οποία είχε κατοικηθεί από Μουσουλμάνους. Όταν οι παλιοί κάτοικοι μετακινήθηκαν στην Τουρκία με την υποχρεωτική ανταλλαγή των πληθυσμών και ήρθαν στη θέση τους Μικρασιάτες, υιοθέτησε από τους τελευταίους τη συνήθεια να φέρνει, κάθε τέτοια μέρα, στην εκκλησία του νεκροταφείου μερικά φύλλα καρυδιάς. Της άρεσε η ιδέα ότι η ψυχή του βρέφους που έχασε και αργότερα οι ψυχές του άντρα και του γιου της που πέθαναν τόσο νέοι κάθονταν στα φύλλα της καρυδιάς και παρατηρούσαν τη ζωή της οικογένειας που δεν πρόλαβαν να χαρούν. Προτιμούσε να τους σκέφτεται να πετούν από φύλλο σε φύλλο παρά να αναπαύονται στα βλαστάρια του αμπελιού… ‘Ισως, γιατί αν έκοβε κάποιος τους βλαστούς οι ψυχές θα έπεφταν και θα έκλαιγαν με κλάμα γοερό.
Την θυμήθηκα λοιπόν διπλά αυτό το Ψυχοσάββατο, όταν μια κυρία Μικρασιάτικης καταγωγής έφερε στο νεκροταφείο 1 κλαδάκι καρυδιάς και ένα ταψί μαλεμπί. Το πρόσφερε μετά τη λειτουργία, για να φύγουν χορτάτες οι ψυχές των αγαπημένων της νεκρών για τον Κάτω Κόσμο αλλά και για να φάνε οι ζωντανοί για να τις συγχωρέσουν. Η γιαγιά μου είχε μια φίλη μουσουλμάνα, σύζυγο Οθωμανού, η οποία λάτρευε το χοιρινό. Γι’ αυτή τη φίλη, κάθε φορά που μαγείρευε χοιρινό, άφηνε στην άκρη την καλύτερη μερίδα και της το πήγαινε με μύριες προφυλάξεις, να το φάει κρυφά ακόμη και από τον άντρα της. Από αυτήν τη φιλενάδα των νεανικών χρόνων έμαθε να φτιάχνει ζερντέ με σαφράν, ασουρέ, μαλεμπί και τα λεπτότερα φύλλα μπακλαβά που είχα δει να ανοίγονται από ανθρώπινο χέρι.
Το Ψυχοσάββατο της Πεντηκοστής η γιαγιά μου πήγαινε στο νεκροταφείο κόλλυβα, αλλά στα γειτονικά της σπίτια μοίραζε πάντα ασουρέ και εκείνο το κατάλευκο μαλεμπί που μοσχοβολούσε τριαντάφυλλο και πλημμύριζε με το άρωμά του τα παιδικά μου χρόνια.
1 λίτρο γάλα
100 γρ. νισεστέ
100 γρ. ζάχαρη
άχνη ζάχαρη
ελάχιστο αλάτι
1 κ. γλ. βούτυρο
ροδόνερο
ροδοζάχαρη (προαιρετικά)
Zεσταίνετε ελαφρά το γάλα. Βάζετε τον νισεστέ σε μια άλλη κατσαρόλα και προσθέτετε λίγο λίγο το γάλα, ανακατεύοντας συνεχώς. Μεταφέρετε την κατσαρόλα σε χαμηλή φωτιά και συνεχίζετε το ανακάτεμα. Όταν το μείγμα σας αρχίζει να πήζει προσθέτετε το αλάτι, το βούτυρο και τη ζάχαρη. Ανακατεύετε και αποσύρετε από τη φωτιά.
Αδειάζετε το μαλεμπί σε μπόλ, ραντίζετε με ροδόνερο και πασπαλίζετε με λίγη άχνη ζάχαρη. Εναλλακτικά μπορείτε να γαρνίρετε με ροδοζάχαρη.
Σερβίρεται δροσερό.
ΕΛΕΟΣ ΤΣΑΜΠΙΚΟΙ............
http://www.greekbreakfast.gr/el/%CF%80%CF%81%CF%8C%CF%84%CF%85%CF%80%CE%B1-%CF%80%CF%81%CF%89%CE%B9%CE%BD%CE%AC/%CF%80%CF%81%CF%89%CE%B9%CE%BD%CE%AC-%CE%B1%CE%BD%CE%AC-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BF%CF%87%CE%AE/item/137-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%80%CF%81%CF%89%CE%B9%CE%BD%CF%8C-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%81%CF%8C%CE%B4%CE%BF%CF%85
ΔιαγραφήΕπιπόλαια απαντήσατε κα καβρουλακη το ξέρουμε οτι έχετε προβλημα με τους Ροδίτες κάνατε ένα χαζό copy paste και ακομα δεν καταλάβατε οτι αναφέρεστε στο μαλεμπί και στο ασουρε οπου στον Απόλλωνα Ρόδου το λέμε κολυβοζουμο επίσης αν θέλετε να δείτε και να κανετε και copy paste και αλλά copy paste στο site σας εκτος των άλλων που έχετε δείτε εδω ποιος χαρακτηρίζει το μουχαλεπι παράδοση στην Ρόδο http://www.rhodes.gr/el/ipolimas/touristikosodigos/shopping/
ΑπάντησηΔιαγραφήΛυπάμαι κύριε, αλλά στο συγκεκριμένο προιόν δεν αναφέρεται η λέξη "παραδοσιακό" στο site που αναδείξατε...
ΔιαγραφήΓια την ακρίβεια αναφέρει "Επιπρόσθετα, υπάρχουν προϊόντα και γεύσεις μοναδικές που μπορεί να γευθεί ο επισκέπτης μας στη Ρόδο:"
Κ κεμπαπ μπορεί κανείς να βρει στη Ρόδο, τι σημαίνει οτι ειναι Ροδίτικο?
Άσχετο με το ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ λοιπόν! Μην συνχέουμε καταστάσεις και πράγματα!
Υ.Σ. επειδή είπαμε την γνώμη μας για το συγκεκριμένο θέμα, παρακαλώ μην με κατηγορήσετε περί αντι-ροδίτικες πεποιθήσεις όπως παραπάνω.
και δεν έχω καμία σχέση με την παράπανω κυρία...
Παραδοσιακά νοούνται λοιπόν όσα εχουν μπει στην καθημερινότητα μετα απο πάροδο πολλών ετών και οχι απαραίτητα οι συνήθειες των αρχαίων ημων προγόνων όσο για την ρίζα των λέξεων θυμηθητε λιγο το κεφιρ των Σερρών το μπουρεκι η μπουρεκ της Χαλκίδας
ΔιαγραφήΟ χαλβάς των Φαρσάλων ειναι ναι η οχι παραδοσιακός ;
ΔιαγραφήΓια το ΕΛΕΟΣ ΤΣΑΜΠΙΚΟΙ που εγραψες παιζει να ζητήσεις συγνώμη η θα αρχίσουν τα παράξενα
ΔιαγραφήΠρέπει να ζήσετε Ροδο για να μάθετε τα παραδοσιακά προϊόντα της που σερβίρονται πλέον σε αυτους που τα εκτιμούν και οχι σε υδροκεφαλους που μας χαρακτηρίζουν ΤΣΑΜΠΙΚΟΥΣ ΑΝΟΗΤΟΥΣ μπερδεψες τα μπουτια σου
Διαγραφήοπότε ξεροκέφαλοι θα δεχόσασταν σαν παραδοσιακό φαγητό και την φέτα yorkshire που έτσι ονομαζότανε πριν γίνει ελληνικό π.ο.π.
Διαγραφήέλα τώρα που θα μας πεις και του μουχαλέμπι παραδοσιακό Ροδίτικο προιόν.
έλα ξύπνα λίγο κ άσε τα μπούτια στην θέση τους!
Εισαι άσχετη με την Ρόδο βλαχαδερό για καμμιά φέτα λαδορίγανη καλη εισαι
ΔιαγραφήΔεν υπάρχει συζήτηση που να μην καταλήγει σε ( πουτάνα όλα )
ΑπάντησηΔιαγραφή