Από τη μία ο τεράστιος όγκος της ακατανόητης ύλης που πρέπει να «παπαγαλίζεις».... και οι καθηγητές που σε πιέζουν, πιέζουν, πιέζουν κι από την άλλη οι προσδοκίες... των γονιών οι οποίοι πληρώνουν, πληρώνουν, πληρώνουν, έχεις γίνει «σάντουιτς» ενόψει της πιο σκληρής δοκιμασίας που έχεις περάσει μέχρι τώρα στη ζωή σου και ονομάζεται «Πανελλήνιες».
Όσο η ημερομηνία πλησιάζει κι ο χρόνος στενεύει, οι καφέδες που πίνεις για να σε κρατούν ξύπνιο βλέπεις να μην επιδρούν, οι πορτοκαλάδες που σου στίβει η μαμά σου για να δυναμώσεις ούτε κι αυτές και σκέφτεσαι να περάσεις σε πιο… δραστικές λύσεις. Στα χάπια.
Για τους μαθητές το να παραδεχτούν ότι κάνουν χρήση χαπιών αποτελεί ταμπού, π.χ. είτε γιατί θέλουν να δείχνουν κουλ στους συμμαθητές τους είτε γιατί θεωρούν ότι η επιτυχία τους ήρθε χωρίς βοηθήματα. Μετά από πολλά χρόνια, συμμαθητής μου στο Λύκειο παραδέχτηκε ότι έπαιρνε χάπια που υποτίθεται ότι τον βοηθούσαν στη μνήμη, τα οποία συνέχιζε να παίρνει και στις εξεταστικές του αργότερα στο Πανεπιστήμιο.
Σε forum στο διαδίκτυο πετυχαίνεις συχνά, μαθητές να μιλούν για τη χρήση χαπιών και τις πανελλαδικές. Μερικά screenshots, εδώ:
Τι χάπια παίρνουν οι μαθητές;
Εκτός από τις βιταμίνες και τα φυτικά σκευάσματα που θα σου προτείνει μέχρι και η μαμά σου μπας και καταφέρεις να απομνημονεύσεις επιτέλους την ιστορία κατεύθυνσης, υπάρχουν κάποια χάπια ευφυΐας, τα γνωστά ως «smart drugs», που υπόσχονται να ενισχύσουν τη μνήμη, τη συγκέντρωση και την εγρήγορσή σου. Τα πιο γνωστά είναι η αμφεταμίνη και η μοδαφινίλη.
Πού βρίσκουν χάπια οι μαθητές;
Όταν πρόκειται για βιταμίνες ή φυτικά σκευάσματα, ακόμα και οι ίδιοι οι γονείς προμηθεύουν τα παιδιά τους με «τονωτικά» από τα φαρμακεία. Οι μαθητές, όμως που κάνουν χρήση διεγερτικών ή αγχολυτικών χαπιών χωρίς ιατρική συνταγή συνήθως είτε τα βρίσκουν παράνομα είτε στο διαδίκτυο.
«Αμφιταμίνες δεν υπάρχουν στο εμπόριο και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να παίρνονται. Αγχολυτικά υπάρχουν αλλά δε δίνονται χωρίς ιατρική συνταγή. Αυτά τα φυτικής προέλευσης προϊόντα που υπάρχουν στα φαρμακεία και θεωρούνται ότι βοηθούν στην μνήμη τους μαθητές έχουν έγκριση του ΕΟΦ, χορηγούνται χωρίς συνταγή, μπορεί να τα παίρνει κανείς, αλλά βεβαίως χωρίς να γίνεται υπερκατανάλωση. Τα υπόλοιπα χάπια χορηγούνται μόνο με ιατρική συνταγή και χωρίς αυτήν δεν δίνονται. Συνήθως ο κόσμος τα βρίσκει μέσω διαδικτύου, φαινόμενο που εμείς σαν σύλλογος το έχουμε καταγγείλει», σχολιάζει ο Κωνσταντίνος Λουράντος, Πρόεδρος του Πανελληνίου Φαρμακευτικού Συλλόγου.
Προσπαθώντας να αγοράσω χάπια στο διαδίκτυο:
Ανοίγω τον υπολογιστή και προσπαθώ να ψάξω πόσο εύκολο είναι π.χ. για ένα μαθητή της Γ’ Λυκείου να βρει διεγερτικά κι αγχολυτικά χάπια στο διαδίκτυο. Με ένα απλό googlάρισμα με παραπέμπει σε διάφορα σκευάσματα που έχω τη δυνατότητα να αγοράσω χωρίς κανένας να μου ζητήσει συνταγή γιατρού. Πριν πανηγυρίσεις που ξαφνικά μπορείς να γίνεις η διάνοια της τάξης, προσγειώνεσαι, αφού το κόστος είναι αρκετά υψηλό και η χρήση πιστωτικής κάρτας υποχρεωτική, πράγμα που φαντάζομαι ότι θα δυσκολεύει έναν μαθητή να τα παραγγείλει αφού δεν έχει πιστωτική ούτε θα ήθελε να τον πάρουν πρέφα οι δικοί του.
Για τους μαθητές που παίζουν στα δάχτυλά τους το διαδίκτυο, και δεν αναλώνονται οι γνώσεις τους στο facebook, twitter και youtube, όπως οι δικές μου, στο tor και συγκεκριμένα στο dark net, όπου μπορείς να βρεις από όπλα μέχρι ναρκωτικά, μπορείς να βρεις και αμφεταμίνες κι άλλα smart drugs.
Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω ιδέα από αυτά, οπότε έπρεπε να κάνω πααρα πολλά google search, να διαβάσω το άρθρο του VICE για τη μαύρη αγορά του διαδικτύου, να πάρω τηλέφωνο και να βρεθώ με έναν γνωστό μου που είναι έξπερτ στους υπολογιστές. Αν ήμουν μαθήτρια θα το είχα εγκαταλείψει και θα άνοιγα κάνα βιβλίο, αφού τελικά το SilkRoad, ένα από τα πιο γνωστά κι αξιόπιστα site στο dark net, από όπου θα μπορούσα να αγοράσω με ασφάλεια smart drugs, δεν λειτουργεί πια.
Τι επιπτώσεις έχουν τα χαπια;
Όπως είχε πει στο VICE η Ilina Singh, Διευθύντρια Ερευνών στο Τμήμα Κοινωνικών Επιστημών, Υγείας και Ιατρικής του Kings College, στο Λονδίνο σε σχέση με τις παρενέργεις αυτών των χαπιών: «Υπάρχουν στοιχεία που δείχνουν ότι μπορεί να βλάψουν τον χρήστη, δεν γνωρίζουμε όμως τις μακροχρόνιες επιπτώσεις τους και φυσικά στον καθένα μας μπορεί να επιδράσουν διαφορετικά. Όλα τα φάρμακα έτσι κι αλλιώς έχουν κάποιο τοξικολογικό ιστορικό. Οι παρενέργειές τους όμως, μπορεί να μην είναι πάντα ψυχιατρικές, ούτε και να συνδέονται απαραίτητα με τον μηχανισμό της νόησης».
«Μελέτη σε 4.580 σπουδαστές αμερικανικών κολλεγίων έδειξε ότι το 8.3% των σπουδαστών έκαναν παράνομη χρήση συνταγογραφούμενων διεγερτικών ουσιών μια φορά τουλάχιστον στη ζωή τους, ενώ το 5,9% εξ αυτών έκανε χρήση κατά το προηγούμενο έτος. Από το 5,9% των σπουδαστών, το 75,8% έκανε χρήση αμφεταμίνης ενώ το 24,5% χρήση μεθυλφαινιδάτης. Η έρευνα αναφέρει ότι τα συχνότερα κίνητρα για τη χρήση διεγερτικών ουσιών είναι η αύξηση της συγκέντρωσης, η βοήθεια κατά την μελέτη και η αύξηση της προσοχής. Τα αποτελέσματα αυτά επιβεβαιώθηκαν από παρόμοιες μελέτες υποδεικνύοντας το πρόβλημα της συχνής χρήσης, ιδίως της αμφεταμίνης, σε σπουδαστές. Η μοδαφινίλη, αποτελεί επίσης μία διεγερτική ουσία που ενδείκνυται για τη θεραπεία της υπερβολικής υπνηλίας σε ασθενείς με ναρκοληψία. Ωστόσο, μελέτες και σε υγιή άτομα έδειξαν ότι η μοδαφινίλη βελτιώνει τη μνήμη, καθώς και τα επίπεδα αγρυπνίας και εγρήγορσης σε ιατρούς και αεροπόρους, καθιστώντας τη μοδαφινίλη μια ουσία ικανή για τη βελτίωση των γνωσιακών λειτουργιών του ανθρώπου», αναφέρεται μεταξύ άλλων σε έκθεση που δημοσίευσε η Εθνική Επιτροπή Βιοηθικής.
Αθέμιτος ανταγωνισμός σε ένα ανταγωνιστικό σύστημα παιδείας
Ένας λόγος που οι μαθητές καταφεύγουν στη χρήση χαπιών είναι ότι το σύστημα εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι τόσο δύσκολο κι ανταγωνιστικό που τους ωθεί σε τέτοιες επιλογές.
«Έχουμε αντιληφθεί το ζήτημα και θα κάνουμε σχετική έρευνα σε συνεργασία με τους αρμόδιους φορείς του υπουργείου Παιδείας. Πρέπει όμως το ίδιο το εκπαιδευτικό σύστημα να γίνει επιτέλους λιγότερο ανταγωνιστικό. Υποτάσσουμε τα πάντα στο βραχυπρόθεσμο στόχο και τα παιδιά διαμορφώνουν μία προσωπικότητα ανάλογη με αυτό το κλίμα, με αποτέλεσμα να μην βιώνουν τη μάθηση, την ουσιαστική γνώση και τη συνεργασία, αλλά να επιδίδονται σε αυτού του είδους τη βαθμοθηρία, του κυνηγητού των επιδόσεων και του ανταγωνισμού, με αποτέλεσμα να διαταράσσονται και οι μεταξύ τους σχέσεις», σχολιάζει ο Παύλος Χαραμής, καθηγητής και Πρόεδρος του Κέντρου Μελετών και Τεκμηρίωσης της ΟΛΜΕ.
Η πολιτεία πρέπει να αποφορτίσει το σύστημα των εξετάσεων ώστε οι μαθητές να μην αντιμετωπίζουν τόσο στρες και να καταφεύγουν ακόμα και σε φάρμακα.
Επικοινωνώ με τον Τάκη Βιδάλη, επιστημονικό συνεργάτη της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής για να τον ρωτήσω αν υπάρχει αντίστοιχη έκθεση για το φαινόμενο και για την Ελλάδα, όμως όπως μου λέει ακόμα δεν έχει εικόνα για την έκταση που παίρνει στη χώρα μας η χρήση smart drugs σε μαθητές:
«Το φαινόμενο αυτό από τη μία μεριά λειτουργεί άδικα και νοθεύει τον ανταγωνισμό που υπάρχει στις εξετάσεις, όπως αντίστοιχα και το ντόπινγκ στα σπορ, κι από την άλλη έχει συνέπειες στον τρόπο της κοινωνικοποίησης ενός νέου παιδιού, το οποίο τελικά δεν δοκιμάζει έναν δρόμο που είναι πιο ουσιαστικός για την εκπαίδευση. Αντί να καταβάλει μεγαλύτερη προσπάθεια για την κατανόηση και τη συγκέντρωση στο αντικείμενό του, συγκεντρώνεται περισσότερο στην επιτυχία στις εξετάσεις. Αυτό δεν είναι μόνο θέμα των παιδιών και των γονιών τους, είναι και θέμα ενός εκπαιδευτικού συστήματος που ευνοεί τον ανταγωνισμό και τον αποκλεισμό στην πρόοδο μέσω διαρκών εξετάσεων», σχολιάζει ο κ. Βιδάλης και προσθέτει πως:
«Για να αντιμετωπιστεί αυτό το θέμα υπάρχουν πολλά επίπεδα που πρέπει να παρέμβει κανείς. Η πολιτεία πρέπει να αποφορτίσει το σύστημα των εξετάσεων ώστε οι μαθητές να μην αντιμετωπίζουν τόσο στρες και να καταφεύγουν ακόμα και σε φάρμακα. Και στο επίπεδο της οικογένειας να υπάρξει μία τέτοια αντιμετώπιση ώστε να ξανασυναντήσει και το παιδί και ο περίγυρός του το πραγματικό νόημα της εκπαίδευσης που δεν είναι οι εξετάσεις».
Πηγή: vice.com
Παράπονα Ρόδου
Όσο η ημερομηνία πλησιάζει κι ο χρόνος στενεύει, οι καφέδες που πίνεις για να σε κρατούν ξύπνιο βλέπεις να μην επιδρούν, οι πορτοκαλάδες που σου στίβει η μαμά σου για να δυναμώσεις ούτε κι αυτές και σκέφτεσαι να περάσεις σε πιο… δραστικές λύσεις. Στα χάπια.
Για τους μαθητές το να παραδεχτούν ότι κάνουν χρήση χαπιών αποτελεί ταμπού, π.χ. είτε γιατί θέλουν να δείχνουν κουλ στους συμμαθητές τους είτε γιατί θεωρούν ότι η επιτυχία τους ήρθε χωρίς βοηθήματα. Μετά από πολλά χρόνια, συμμαθητής μου στο Λύκειο παραδέχτηκε ότι έπαιρνε χάπια που υποτίθεται ότι τον βοηθούσαν στη μνήμη, τα οποία συνέχιζε να παίρνει και στις εξεταστικές του αργότερα στο Πανεπιστήμιο.
Σε forum στο διαδίκτυο πετυχαίνεις συχνά, μαθητές να μιλούν για τη χρήση χαπιών και τις πανελλαδικές. Μερικά screenshots, εδώ:
Τι χάπια παίρνουν οι μαθητές;
Εκτός από τις βιταμίνες και τα φυτικά σκευάσματα που θα σου προτείνει μέχρι και η μαμά σου μπας και καταφέρεις να απομνημονεύσεις επιτέλους την ιστορία κατεύθυνσης, υπάρχουν κάποια χάπια ευφυΐας, τα γνωστά ως «smart drugs», που υπόσχονται να ενισχύσουν τη μνήμη, τη συγκέντρωση και την εγρήγορσή σου. Τα πιο γνωστά είναι η αμφεταμίνη και η μοδαφινίλη.
Πού βρίσκουν χάπια οι μαθητές;
Όταν πρόκειται για βιταμίνες ή φυτικά σκευάσματα, ακόμα και οι ίδιοι οι γονείς προμηθεύουν τα παιδιά τους με «τονωτικά» από τα φαρμακεία. Οι μαθητές, όμως που κάνουν χρήση διεγερτικών ή αγχολυτικών χαπιών χωρίς ιατρική συνταγή συνήθως είτε τα βρίσκουν παράνομα είτε στο διαδίκτυο.
«Αμφιταμίνες δεν υπάρχουν στο εμπόριο και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να παίρνονται. Αγχολυτικά υπάρχουν αλλά δε δίνονται χωρίς ιατρική συνταγή. Αυτά τα φυτικής προέλευσης προϊόντα που υπάρχουν στα φαρμακεία και θεωρούνται ότι βοηθούν στην μνήμη τους μαθητές έχουν έγκριση του ΕΟΦ, χορηγούνται χωρίς συνταγή, μπορεί να τα παίρνει κανείς, αλλά βεβαίως χωρίς να γίνεται υπερκατανάλωση. Τα υπόλοιπα χάπια χορηγούνται μόνο με ιατρική συνταγή και χωρίς αυτήν δεν δίνονται. Συνήθως ο κόσμος τα βρίσκει μέσω διαδικτύου, φαινόμενο που εμείς σαν σύλλογος το έχουμε καταγγείλει», σχολιάζει ο Κωνσταντίνος Λουράντος, Πρόεδρος του Πανελληνίου Φαρμακευτικού Συλλόγου.
Προσπαθώντας να αγοράσω χάπια στο διαδίκτυο:
Ανοίγω τον υπολογιστή και προσπαθώ να ψάξω πόσο εύκολο είναι π.χ. για ένα μαθητή της Γ’ Λυκείου να βρει διεγερτικά κι αγχολυτικά χάπια στο διαδίκτυο. Με ένα απλό googlάρισμα με παραπέμπει σε διάφορα σκευάσματα που έχω τη δυνατότητα να αγοράσω χωρίς κανένας να μου ζητήσει συνταγή γιατρού. Πριν πανηγυρίσεις που ξαφνικά μπορείς να γίνεις η διάνοια της τάξης, προσγειώνεσαι, αφού το κόστος είναι αρκετά υψηλό και η χρήση πιστωτικής κάρτας υποχρεωτική, πράγμα που φαντάζομαι ότι θα δυσκολεύει έναν μαθητή να τα παραγγείλει αφού δεν έχει πιστωτική ούτε θα ήθελε να τον πάρουν πρέφα οι δικοί του.
Για τους μαθητές που παίζουν στα δάχτυλά τους το διαδίκτυο, και δεν αναλώνονται οι γνώσεις τους στο facebook, twitter και youtube, όπως οι δικές μου, στο tor και συγκεκριμένα στο dark net, όπου μπορείς να βρεις από όπλα μέχρι ναρκωτικά, μπορείς να βρεις και αμφεταμίνες κι άλλα smart drugs.
Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω ιδέα από αυτά, οπότε έπρεπε να κάνω πααρα πολλά google search, να διαβάσω το άρθρο του VICE για τη μαύρη αγορά του διαδικτύου, να πάρω τηλέφωνο και να βρεθώ με έναν γνωστό μου που είναι έξπερτ στους υπολογιστές. Αν ήμουν μαθήτρια θα το είχα εγκαταλείψει και θα άνοιγα κάνα βιβλίο, αφού τελικά το SilkRoad, ένα από τα πιο γνωστά κι αξιόπιστα site στο dark net, από όπου θα μπορούσα να αγοράσω με ασφάλεια smart drugs, δεν λειτουργεί πια.
Τι επιπτώσεις έχουν τα χαπια;
Όπως είχε πει στο VICE η Ilina Singh, Διευθύντρια Ερευνών στο Τμήμα Κοινωνικών Επιστημών, Υγείας και Ιατρικής του Kings College, στο Λονδίνο σε σχέση με τις παρενέργεις αυτών των χαπιών: «Υπάρχουν στοιχεία που δείχνουν ότι μπορεί να βλάψουν τον χρήστη, δεν γνωρίζουμε όμως τις μακροχρόνιες επιπτώσεις τους και φυσικά στον καθένα μας μπορεί να επιδράσουν διαφορετικά. Όλα τα φάρμακα έτσι κι αλλιώς έχουν κάποιο τοξικολογικό ιστορικό. Οι παρενέργειές τους όμως, μπορεί να μην είναι πάντα ψυχιατρικές, ούτε και να συνδέονται απαραίτητα με τον μηχανισμό της νόησης».
«Μελέτη σε 4.580 σπουδαστές αμερικανικών κολλεγίων έδειξε ότι το 8.3% των σπουδαστών έκαναν παράνομη χρήση συνταγογραφούμενων διεγερτικών ουσιών μια φορά τουλάχιστον στη ζωή τους, ενώ το 5,9% εξ αυτών έκανε χρήση κατά το προηγούμενο έτος. Από το 5,9% των σπουδαστών, το 75,8% έκανε χρήση αμφεταμίνης ενώ το 24,5% χρήση μεθυλφαινιδάτης. Η έρευνα αναφέρει ότι τα συχνότερα κίνητρα για τη χρήση διεγερτικών ουσιών είναι η αύξηση της συγκέντρωσης, η βοήθεια κατά την μελέτη και η αύξηση της προσοχής. Τα αποτελέσματα αυτά επιβεβαιώθηκαν από παρόμοιες μελέτες υποδεικνύοντας το πρόβλημα της συχνής χρήσης, ιδίως της αμφεταμίνης, σε σπουδαστές. Η μοδαφινίλη, αποτελεί επίσης μία διεγερτική ουσία που ενδείκνυται για τη θεραπεία της υπερβολικής υπνηλίας σε ασθενείς με ναρκοληψία. Ωστόσο, μελέτες και σε υγιή άτομα έδειξαν ότι η μοδαφινίλη βελτιώνει τη μνήμη, καθώς και τα επίπεδα αγρυπνίας και εγρήγορσης σε ιατρούς και αεροπόρους, καθιστώντας τη μοδαφινίλη μια ουσία ικανή για τη βελτίωση των γνωσιακών λειτουργιών του ανθρώπου», αναφέρεται μεταξύ άλλων σε έκθεση που δημοσίευσε η Εθνική Επιτροπή Βιοηθικής.
Αθέμιτος ανταγωνισμός σε ένα ανταγωνιστικό σύστημα παιδείας
Ένας λόγος που οι μαθητές καταφεύγουν στη χρήση χαπιών είναι ότι το σύστημα εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι τόσο δύσκολο κι ανταγωνιστικό που τους ωθεί σε τέτοιες επιλογές.
«Έχουμε αντιληφθεί το ζήτημα και θα κάνουμε σχετική έρευνα σε συνεργασία με τους αρμόδιους φορείς του υπουργείου Παιδείας. Πρέπει όμως το ίδιο το εκπαιδευτικό σύστημα να γίνει επιτέλους λιγότερο ανταγωνιστικό. Υποτάσσουμε τα πάντα στο βραχυπρόθεσμο στόχο και τα παιδιά διαμορφώνουν μία προσωπικότητα ανάλογη με αυτό το κλίμα, με αποτέλεσμα να μην βιώνουν τη μάθηση, την ουσιαστική γνώση και τη συνεργασία, αλλά να επιδίδονται σε αυτού του είδους τη βαθμοθηρία, του κυνηγητού των επιδόσεων και του ανταγωνισμού, με αποτέλεσμα να διαταράσσονται και οι μεταξύ τους σχέσεις», σχολιάζει ο Παύλος Χαραμής, καθηγητής και Πρόεδρος του Κέντρου Μελετών και Τεκμηρίωσης της ΟΛΜΕ.
Η πολιτεία πρέπει να αποφορτίσει το σύστημα των εξετάσεων ώστε οι μαθητές να μην αντιμετωπίζουν τόσο στρες και να καταφεύγουν ακόμα και σε φάρμακα.
Επικοινωνώ με τον Τάκη Βιδάλη, επιστημονικό συνεργάτη της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής για να τον ρωτήσω αν υπάρχει αντίστοιχη έκθεση για το φαινόμενο και για την Ελλάδα, όμως όπως μου λέει ακόμα δεν έχει εικόνα για την έκταση που παίρνει στη χώρα μας η χρήση smart drugs σε μαθητές:
«Το φαινόμενο αυτό από τη μία μεριά λειτουργεί άδικα και νοθεύει τον ανταγωνισμό που υπάρχει στις εξετάσεις, όπως αντίστοιχα και το ντόπινγκ στα σπορ, κι από την άλλη έχει συνέπειες στον τρόπο της κοινωνικοποίησης ενός νέου παιδιού, το οποίο τελικά δεν δοκιμάζει έναν δρόμο που είναι πιο ουσιαστικός για την εκπαίδευση. Αντί να καταβάλει μεγαλύτερη προσπάθεια για την κατανόηση και τη συγκέντρωση στο αντικείμενό του, συγκεντρώνεται περισσότερο στην επιτυχία στις εξετάσεις. Αυτό δεν είναι μόνο θέμα των παιδιών και των γονιών τους, είναι και θέμα ενός εκπαιδευτικού συστήματος που ευνοεί τον ανταγωνισμό και τον αποκλεισμό στην πρόοδο μέσω διαρκών εξετάσεων», σχολιάζει ο κ. Βιδάλης και προσθέτει πως:
«Για να αντιμετωπιστεί αυτό το θέμα υπάρχουν πολλά επίπεδα που πρέπει να παρέμβει κανείς. Η πολιτεία πρέπει να αποφορτίσει το σύστημα των εξετάσεων ώστε οι μαθητές να μην αντιμετωπίζουν τόσο στρες και να καταφεύγουν ακόμα και σε φάρμακα. Και στο επίπεδο της οικογένειας να υπάρξει μία τέτοια αντιμετώπιση ώστε να ξανασυναντήσει και το παιδί και ο περίγυρός του το πραγματικό νόημα της εκπαίδευσης που δεν είναι οι εξετάσεις».
Πηγή: vice.com
Παράπονα Ρόδου
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Οι απόψεις των διαχειριστών μπορεί να μην συμπίπτουν με τα άρθρα.
Ο καθένας έχει δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του.
Αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές.
Κακόβουλα σχόλια αφαιρούνται όπου εντοπίζονται.
Η ευθύνη των σχολίων βαρύνει νομικά τους σχολιαστές.
Η ταυτότητα των σχολιαστών είναι γνωστή μόνο στην Google.
Όποιος θίγεται μπορεί να επικοινωνεί στο email μας.
Ενδιαφέροντα σχόλια σε όλα τα μέσα μας μπορεί να γίνουν αναρτήσεις.
Περισσότερα στους όρους χρήσης.