Ποια ήταν τελικά η θέση του Κολοσσού;

Ο Σπύρος Κατσούρης γράφει για την διαμάχη που υπάρχει γύρω από τον Κολοσσό!..

Γράφει ο Σπύρος Κατσούρης


Η ΠΕΡΙ ΚΟΛΟΣΣΟΥ ΔΙΑΜΑΧΗ


Χρόνια τώρα παρακολουθώ μια συνεχιζόμενη διαμάχη περί της ανεγέρσεως ή μη του Κολοσσού της Ρόδου, ενός εκ των 7 θαυμάτων του αρχαίου κόσμου (293-227 π.Χ.).

Κι ο χορός καλά κρατεί, από την εποχή της «οραματίστριας» Dagmar και της πέτρινης «γροθιάς» του στο βυθό του λιμανιού (το φιάσκο δηλ. από την μπουλτόζα εκβάθυνσης και το διεθνές ρεζίλεμα της χώρας ), ως τις μέρες μας. Και όχι μόνον.

Παρακολουθούσα και την εξ ίσου ισχυρή διαμάχη για την θέση στην οποίαν ευρίσκετο , από ειδήμονες μέχρι αδαείς. Και σιωπούσα. Και θα σιωπούσα ακόμη αν αυτές οι διαμάχες δεν έκαναν κακό στη Ρόδο μας και στην Ελλάδα γενικότερα.

Και επειδή ακόμα κι η «κουτσή Μαρία» έχει γράψει την γνώμη της στις εφημερίδες και επειδή πολλοί συμπολίτες μας διερωτώνται για την δική μου γνώμη, απεφάσισα λοιπόν να πάρω κι εγώ θέσιν. Δημοκρατία δεν έχουμε; Δεν θ' αναφερθώ λοιπόν στα ιστορικά στοιχεία του Κολοσσού, διότι αυτά αφ' ενός μεν αναπτύχθησαν κατά κόρον από επιστήμονες (ιστορικούς, αρχαιολόγους, ξεναγούς κλπ) κι αφ' ετέρου θα εξοικονομήσουμε τον χώρο της εφημερίδας που μας φιλοξενεί , για να σταθώ σε δύο μόνον σημεία :


1) Στο αν πρέπει να «αναστηλωθεί» και

2) Ποια ήτο η θέσις του.

Α) Πριν 20 χρόνια ήμουν κι εγώ της άποψης να μην ξαναγίνει ! Να μην αναστηλωθεί , καθώς απεφάνθη τότε κι η Πυθία («μη κίνει τα κείμενα») και την άκουσαν οι αρχαίοι Ρόδιοι. Κι ο λόγος της αρνητικής θέσεώς μου ήτο, αφ' ενός μεν η απειρία του ιστορικού γίγνεσθαι με τας παραμέτρους αναπτύξεως του τοπικού κοινωνικού ιστού , και αφ' ετέρου το γενικό κλίμα που επικρατούσε με τους τάχα ειδήμονες πνευματικούς και «κουλτουριάρηδες» του τόπου, που μόνον αμπελοφιλοσοφούσαν και ουδέν έπραττον, τροχοπεδούντες ου μόνον την ανάπτυξιν του τόπου αλλά και την παγκόσμιαν αίγλην αυτού. Ως αντιλαμβάνεσθε λοιπόν, τώρα (ως σοφότερος καταστάς λόγω ηλικίας, γνώσεων, μελετών και περιηγήσεων ανά τον κόσμον) είμαι της άποψης τούτο το έργο ΝΑ ΓΙΝΕΙ ! ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ! ΝΑ ΑΝΑΣΤΗΛΩΘΕΙ ! Είναι αδήριτος ανάγκη ! Επιτακτική! Εθνική! Και άμεση! Για να μην πω ότι έππεπε να είχε γίνει από της Απελευθερώσεως της Δωδεκανήσου... Γιατί; Διότι : 1) Ο Κολοσσός ήτο ένα ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΜΝΗΜΕΙΟ ! Και άπειρα ιστορικά μνημεία ανά την υφήλιο αναστηλούνται! 2) Ο Κολοσσός ήτο ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑ. Ο Χάρης ο Λίνδιος ήτο Έλλην ! Και η Ελληνικότητα του μνημείου πρέπει να αναδειχθεί και πάλιν και να επισκιάσει όλα τα λοιπά μνημεία των κατακτητών που πέρασαν από την Ελληνικότατη Ρόδο μας κι άφησαν ανεξίτηλα τα βέβηλα μνημεία τους (που προκαλούν σε κάθε εχέφρονα Έλληνα πατριώτη ρίγη ανατριχίλλας και αποτροπιασμού! Βλέπε Ισλαμικά τεμένη, Οθωμ.μιναρέδες, Ενετικά φρούρια, Ιπποτικά κάστρα , χαμάμ κλπ για τα οποία μάλιστα δαπανώνται δημόσια και δημοτικά χρήματα για συντηρήσεις και αναστηλώσεις των). 3) Ο Κολοσσός της Ρόδου είναι ένα ΣΥΜΒΟΛΟ ! Ένα σύμβολο Ελευθερίας, Δόξης, Δυνάμεως, Αίγλης, Πλούτου, Πυγμής, Σοφίας, Τέχνης, Καλλιτεχνίας, Ροδιακής Υπεροχής. Ακόμα και Σύμβολο Ομάδων, Συλλόγων, προϊόντων κλπ. Γνήσιο προπατορικό Σύμβολο του τόπου. Σύμβολο της Ρόδου μας μοναδικό και ανεπανάληπτο. Σύμβολο γνωστό ανά τα πέρατα της Οικουμένης. Γιατί λοιπόν να μην πάρει «σάρκα και οστά» ξανά; 4) Ο Κολοσσός της Ρόδου ήτο ένα μοναδικό ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΟ ΚΟΜΨΟΤΕΧΝΗΜΑ ! Κι ένα ανάλογο κομψοτέχνημα ας γίνει και τώρα. Όχι ας γίνει. Πρέπει να γίνει. (Ας γίνει τέλος πάντων κι ένα δημοψήφισμα του Ροδιακού λαού να δούμε τι λέει η δημοκρατική πλειοψηφία). Γι' αυτό λοιπόν αντιπαρέρχομαι όλα τα στείρα, τα παλιά, τα αναχρονιστικά και τα (ηθελημένα ή αθέλητα) ανθελληνικά μυαλά που έβαζαν και βάζουν ως τώρα φρένο στην δημιουργία του και φωνάζω: Εμπρός ! Βάλτε γρήγορα τις μηχανές μπροστά, μήπως και προφθάσουμε να δούμε ολοκληρωμένο το όνειρο μιάς ζωής. Αλλά προσοχή !! Μην κάνουμε .. «Ελληνικές δουλειές»! Να φάμε δηλαδή τα κεφάλαια και να μείνει στη μέση το έργο. Τώρα, αν θα γίνει ο Κολοσσός όπως τον σχεδίασαν πρόσφατα Έλληνες και ξένοι αρχιτέκτονες ,( όπως στο video που ανάρτησαν διαδικτυακά) ή όχι, αυτό είναι δουλειά των ειδημόνων και των Αρχών που θα αποδεχθούν την μελέτη. Πάντως, εγώ προσωπικά, αυτά τα παιδιά, αυτούς τους νέους οραματιστές και αρχιτέκτονες που συνέλαβαν την ιδέα της ανακατασκευής του Κολοσσού τους συγχαίρω και τους σφίγγω το χέρι (εν αντιθέσει με τους μεμψιμοιρούντες και χλευάζοντες αυτούς για την «κιτσαροκατασκευή» τους). Και μόνο που αφιέρωσαν χρόνο, κόπο, φαιά ουσία για το ιστορικό μας Σύμβολο, αρκεί. Στις προγραμματικές δεσμεύσεις του πρ.Δημάρχου Ροδίων κ. Χατζηευθυμίου ήτο κι ο Κολοσσός. Κι αν ο λαός της Ρόδου εξέλεγε και τον υπογράφοντα ως δημοτικό σύμβουλο, θα ανακινούσε το θέμα και θα το έθετε εις άμεσον προτεραιότητά του Και να είσθε βέβαιοι ότι θα το έφερνε εις πέρας (όπως έφερε εις πέρας μόνος του το Πολιτισμικό Μέλαθρο Ρόδου-Βραβείο Unesco 2015). Μεμψιμοιρούντες, αντιδραστικοί και ομφαλοσκόποι υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν ανά τους αιώνες. Είναι όλοι αυτοί που τιτιβίζουν σαν τα σπουργίτια ή σαν τα τζιτζίκια ή σαν τα ζώα που φορούν παρωπίδες και δεν μπορούν ή δεν θέλουν να δουν μακρύτερα. Άεργοι και αερολογούντες , ενώ η ζωή θέλει ενέργεια, πράξεις, τολμήματα. Η ζωή είναι ταύρος που πρέπει να τον δράξεις από τα κέρατα! Κι Τύχη ευνοεί τους τολμηρούς. Δηλαδή, λέτε να μην υπήρξαν αντιδράσεις και στη εποχή του Χάρη όταν κατασκεύαζε τον Κολοσσό; Εκεί να δείτε σχόλια και χλευασμούς! Εκεί να δείτε πόσα «εξ αμάξης» άκουγε (νεκρός ή ζωντανός) όταν κατέπεσε ο Κολοσσός από τον σεισμό (227πΧ). Τι απατεώνα, τι κλέφτη, τι ελεεινέ και τρισάθλιε του είπαν. Και πόσα θ' άκουσαν οι τότε δημογέροντες ε; Τι λέτε; Και πόσα ακούμε κι εμείς για τα «κιτς» έργα μας..

Β) Η ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΚΟΛΟΣΣΟΥ


Δευτέρα μεγάλη διαμάχη γίνεται με την θέση του Κολοσσού. Κι ακούει κανείς ειδήμονες (ιστορικούς, αρχαιολόγους )να δηλώνουν άγνοια για την θέση του. Μερικοί δε ευφάνταστοι ξεναγοί και συγγραφείς οριοθετούν την θέση του στο σημερινό Castello , ακόμα και στον λόφο της Ακροπόλεως (κοινώς «Μόντε Σμιθ»)! διαπράττοντες μέγα σφάλμα και «έγκλημα» (προφορικό και έγγραφο) προς τους χιλιάδες επισκέπτες του νησιού και ξεναγούμενους ντόπιους ή ξένους τουρίστες. Διότι, κυρίες και κύριοι, η θέση του δεν ήτο ούτε στην Ακρόπολη, ούτε στο Παλάτι των Ιπποτών! Πού ήτο; Μα πού αλλού; ΦΩΣ ΦΑΝΑΡΙ! Και το φως και το Φανάρι είναι ο ΦΑΡΟΣ ! Ο Φάρος στην είσοδο του μικρού και μεγάλου λιμανιού της Ρόδου. Ο Φάρος του Αγίου Νικολάου, όπως λέγεται σήμερα. Ακούω ήδη τσιρίσματα και αντιδράσεις. –«Ποιός το λέει αυτό;». –«Βλακείες λέει»! Όχι κύριοι ! Δεν το λέει ο υπο γράφων. Το λένε άλλοι πιο έγκριτοι συγγραφείς από μένα : α) Το λέει ο μακαρίτης αρχαιολόγος και Έφορος κ.Ηλίας Κόλλιας , σε κατ' ιδίαν συζητήσεις αλλά και στο video που προβάλλεται στον Φάρο του Αγίου Νικολάου για τους ντόπιους και ξένους τουρίστες. Το λέει εμμέσως πλην σαφώς , ότι δηλαδή «κατά πάσαν πιθανότητα εδώ ευρίσκετο ο Κολοσσός», στηριζόμενος στα ευρήματα της βάσεως και των θεμελίων του Φάρου. Κι αυτά τα ευρήματα δεν ήτο ούτε της Οθωμανικής, ούτε της Ιπποτικής, ούτε της Ρωμαϊκής περιόδου. Εντάξει; Κι ούτε έφθανε το λιμάνι ως τις αυλές του Καστέλλου. Διότι ούτε όρος , ούτε βουνό είναι ο λοφίσκος της Ακροπόλεως , για να κατεβάσει τόνους χώματα από καταρ ρακτώδεις ή πλημμυρώδεις βροχές, ώστε να σκεπάσουν το «λιμάνι» που υπήρχε ως τα όρια του Καστέλλου, χωρίς να σκεπάσει πρώτα μερικές από τις 300.000 οικίες που είχε η αρχαία Ρόδος. Η θάλασσα είναι η ίδια θάλασσα εδώ και 2000 χρόνια. Κι ούτε ο βράχος του Φάρου δημιουργήθηκε αργότερα. Προϋπήρχε κι αυτός. Εξέχων της θαλάσσης.«Υπερπόντιος β)Δεν σας έπεισα ούτε 'γω , ούτε ο μακαρίτης; Ε, τότε σας παραπέμπω σε δεύτερη έγκριτη Αρχαία Πηγή. Στην Παλατινή Ανθολογία και στο ΕΠΙΓΡΑΜΜΑ που ήτο χαραγμένο στη Βάση του Κολοσσού και έλεγε: «Αυτώ σοι προς Όλυμπον εμακύναντο Κολοσσόν τόνδε Ρόδου ναιέται Δωρίδος, Αέλιε, χαλκέον ανίκα κύμα κατευνάσαντες Ενυούς έστεψαν πάτραν δυσμενέων ενάροις. Ου γαρ υπέρ πελάγευς μόνον άνθεσαν, αλλά και εν γά , αβρόν αδουλώτου φέγγος ελευθερίας. Τοις γαρ αφ' Ηρακλήος αεξηθείσι γενέθλας, πάτριος εν πόντω κην χθονί κοιρανία». Δηλαδή: «Για χάρη σου ως τον Όλυμπο ψήλωσαν αυτόν εδώ τον Κολοσσό, οι κάτοικοι της Δωρικής Ρόδου, ω Ήλιε, όλον από χαλκό, τότε , που αφού κατεύνασαν (κατετρόπωσαν) το πικρό κύμα του πολέμου, εστόλισαν την πατρίδα με των εχθρών τα λάφυρα. Αλήθεια, δεν τον έστησαν να κρέμεται μόνο πάνω από το πέλαγος, αλλά και στέρεα πάνω σε γή. Φως ολόλαμπρο της αδούλωτης Ελευθερίας. Διότι σ' αυτούς που ετράφησαν από την γενεά του Ηρακλή, είναι πατρογονικό (κληρονομικό δικαί ωμα) να διαφεντεύουν σε θάλασσα και σε ξηρά». Τι δεν καταλαβαίνουν λοιπόν μερικοί; Ή «τι κάνει νιάου-νιάου στα κεραμίδια»; Η στέρεα γή είναι ο βράχος του Φάρου του Αγίου Νικολάου, που έχει γύρω -γύρω του την θάλασσα. Να γιατί κρέμεται πάνω από το πέλαγος. Η πρόσβαση σ' αυτόν τον βράχο δεν ήτο εύκολη ως η σημερινή (με ασφαλτοστρωμένο μάλιστα δρόμο), όπως αναφέρεται σε αρχαία κείμενα και στο video του κ.Κόλλια. Που είναι ή ήτο η θάλασσα γύρω –γύρω αν η θέση του βρισκόταν στο σημερινό Καστέλλο; Που η αιώρησή του πάνω από την θάλασσα; Κι όσον αφορά τα «σπίτια» που καταπλάκωσε η πτώσις του, ποιος μας λέει ότι δεν θα μπορούσαν να βρίσκονται εκεί γύρω του μερικοί οικίσκοι ή ακόμα και νεώρια; Όσον αφορά τώρα την μορφήν την οποίαν είχε, όλες οι αναφορές και μετέπειτα κλασσικές γκραβούρες (λίγο ή πολύ) καταλήγουν στα ίδια βασικά κοινά χαρακτηριστικά αυτού, με επικρατέστερη αυτήν που τον εικονίζει μ' ανοικτά σκέλη, φαρέτρα και πυρσό ή δάδα στο ένα χέρι πάνω από την ακτινωτή κεφαλή του (ως θεός Απόλλων) ή με ανυψωμένο και τεντωμένο χέρι, όπως το Άγαλμα της Ελευθερίας στη Ν. Υόρκη.[ Και μιας που αναφέρω τούτο, για όσους έχουν πάει εκεί, θα είδαν ότι το τουριστικό βιβλίο που πωλείται στη βάση του, αναφέρει ρητά ότι είναι αντίγραφο του Κολοσσού της Ρόδου, με κάποιες τροποποιήσεις του αρχιτέκτονα για στατικότητα, αισθητική και έκφραση ,αφού ο μεν Κολοσσός ήτο αφιερωμένος στον θεό Απόλλωνα (για την διάσωση των Ροδίων από τον Δημήτριο τον Πολιορκητή-305πΧ-) το δε Άγαλμα της Ν.Υ. είναι αφιερωμένο στην Ελευθερία και ανεξαρτησία των ΗΠΑ από τους Ευρωπαίους.

Εκεί βλέπει κανείς και τα διάφορα σχέδια αλλά και τις παραλλαγές του Κολοσσού. Ανάλογες παραλλαγές βλέπει ο επισκέπτης και στο δικό μας εδώ Μουσείο, του Καστέλλου]. Και για να τελειώνουμε: Ο Κολοσσός ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ! Οι αντιφρονούντες της αρχαιότητος έγιναν σκόνη και περιήλθον εις αφάνειαν!

Ο Κολοσσός όμως έγινε ΑΘΑΝΑΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΛΟ ΡΟΔΙΑΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΥΠΕΡΑΙΩΝΙΟΝ. Το ίδιο θα πάθουν και οι σημερινοί μεμψίμοιροι και φαυλατίζοντες ακαμάτηδες ή κουλτουριάρηδες της πλάκας ή ακόμα , ακόμα και ανθέλληνες !

Ο ΚΟΛΟΣΣΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ κι ας επισκιάσει τα Οθωμανικά τζαμιά, τους Τούρκικους μιναρέδες και τα Ιταλικά κτίρια.

Όσον αφορά τέλος, την οικονομική κρίση που επικαλούνται και την πείνα του κόσμου (όπου-λέει-πρέπει να ρίξουμε το βάρος του ενδιαφέροντος της Πολιτείας και του Δήμου) λέω ότι: φτωχοί και επαίτες υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν ανά τους αιώνες. Και δεν θα εκλείψουν όσα χρήματα κι αν δαπανήσει το Κράτος. Αλλά και για την δύσκολη ανέγερσή του υπάρχουν λύσεις.

Ο ιστορικός Κολοσσός έγινε με χρηματοδότηση όχι μόνον από την πώληση τόνων χάλκινων όπλων και πολιορκητικών μηχανών που άφησε ο Δημήτριος φεύγοντας (αξίας 300 ταλάντων), όχι μόνον από εισφορές πλουσίων , αλλά και με δωρεές ξένων φίλων Κρατών, ως η Αίγυπτος επί Πτολεμαίου, 3.000 τάλαντα κλπ.

Στη σημερινή εποχή που ζούμε όπου το νέο μεταδίδεται αστραπιαία μέσω Internet σ' όλες τις γωνιές του πλανήτη, λέτε να μην βρούμε χρηματοδότες ;;; Θέληση χρειάζεται και φαντασία! Μεράκι, όραμα και δουλειά!! Όχι καναπέ και καφενεία! Ανασκουμπωθείτε,λοιπόν, Διοικούντες μας και πάρτε απόφαση τώρα, που ξαναζεσταίνεται σοβαρά το θέμα από πολλούς επιστήμονες. Μην βλέπετε μόνον αρνητικά στοιχεία του όλου εγχειρήματος και βάλτε κερί στ' αυτιά σας, να μην ακούτε τις αντιδραστικές σειρήνες , σαν τους συντρόφους του Οδυσσέα... Αχ, βρε παιδιά, και νάμουν Δήμαρχος ! Αχ.......


Ρόδος 07-Νοεμβρίου-2015

ΣΠΥΡΟΣ ΚΑΤΣΟΥΡΗΣ

http://topika-nea.gr

Παράπονα Ρόδου