140 σκληρές εικόνες μιλούν για τη ζωή

Οκτώ φωτογράφοι, οκτώ διαφορετικές σκέψεις, έννοιες, αλήθειες και πραγματικότητες.
Οκτώ διαφορετικές ματιές που προσφέρουν τη δύναμη της σύνθεσης και της δημιουργίας ενός Ταξιδιού με μοναδικό προορισμό τη Ζωή. Μέσα από τις εικόνες τους, δημιουργούν μια συνεχή συνομιλία με το κοινό, γεννώντας σκέψεις, αφυπνίζοντας συναισθήματα και ανακαλώντας μνήμες.


Φωτογραφίες των Ορέστη Σεφέρογλου, Αλκη Κωνσταντινίδη και Αγγελου Τζωρτζίνη από την έκθεση «Το ταξίδι. Μετακινούμενοι πληθυσμοί»


Στην έκθεση «Το ταξίδι. Μετακινούμενοι πληθυσμοί» που εγκαινιάστηκε, χθες, στο Μουσείο Μπενάκη της οδού Πειραιώς (σε συνεργασία με το αλληλεγγύη-SolidarityNow), οι 140 φωτογραφίες των Γιάννη Μπεχράκη, Αλκη Κωνσταντινίδη, Γιώργου Μουτάφη, Αγγελου Τζωρτζίνη, Enri Canaj, Μυρτώς Παπαδοπούλου, Ορέστη Σεφέρογλου και Χλόης Κριθαρά- Devienne «συνομιλούν». Και πλημμυρίζουν το ατομικό μας υποσυνείδητο και τη συλλογική μνήμη μας, συνδεδεμένες απευθείας με γεγονότα και εικόνες προσφυγιάς και της δικής μας ιστορίας. Η μετακίνηση πληθυσμών είναι μια διαχρονική αναγκαστική ανάγκη χωρίς σύνορα και έθνη. Και θα συνεχίσει να είναι.

Η έκθεση προ(σ)καλεί το κοινό να ταξιδέψει μέσα από τις φωτογραφίες- μαρτυρίες των φωτογράφων. Παράλληλα, επιχειρεί να οικοδομήσει έναν διάλογο μεταξύ αναγνωρισμένων φωτογράφων και κοινού. Ο διάλογος αυτός θα συγκεντρώσει μια σειρά από διαφορετικές αντιλήψεις για το πώς οι άνθρωποι που εμπλέκονται με τον έναν ή άλλο τρόπο στην προσφυγική κρίση, φέρουν τη δική τους αλήθεια και πραγματικότητα, με στόχο να ευαισθητοποιήσουν, να αφυπνίσουν συνειδήσεις ή ακόμη και να σοκάρουν.

Τρεις είναι οι ενότητες της έκθεσης, που δημιουργούν το σενάριο και αφηγούνται χρονολογικά το ταξίδι, με αρχή, μέση και τέλος: Είσοδος: Λέσβος, Κως, Σάμος, Χίος, Οινούσσες. Παραμονή: κέντρα κράτησης, κέντρα προσωρινής φιλοξενίας, καταυλισμοί, πλατεία Βικτωρίας. Εξοδος: Ειδομένη. Οι θεματικές ενότητες αναπτύσσονται σε μια συνεχή ροή, θέλοντας να αποδώσουν μία νοηματική συνέχεια. Θέλοντας να μεταφερθεί η πραγματική εικόνα της διαμονής των προσφύγων, μία πραγματική σκηνή της Υπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, σκηνή που φιλοξένησε εκατοντάδες οικογένειες τον τελευταίο χρόνο στη Χίο, έχει εγκατασταθεί στον εκθεσιακό χώρο και στεγάζει το δεύτερο μέρος της έκθεσης, που αφορά στην Παραμονή.


«Οι εικόνες της έκθεσης είναι ρεαλιστικές, σκληρές. Είναι εικόνες που σε γεμίζουν κυρίως με θλίψη, αλλά ταυτόχρονα γεννάνε την ελπίδα, τη χαρά του να ζεις, του να φτάνεις σώος στον προορισμό σου. Ενα παζλ εννοιών και σκέψεων που ανασυνθέτουν τη μεγαλύτερη ανθρωπιστική κρίση μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και αποκαλύπτουν για μια ακόμα φορά τη δύναμη της εικόνας και πώς αυτή μπορεί να μεταμορφώσει τις κοινωνικές συνειδήσεις του κόσμου μας» επισημαίνει η επιμελήτρια της έκθεσης, Ντόρα Κομνηνού. Και συνεχίζει: «Σε αυτό το αφήγημα καλούμαστε να αναλογιστούμε τη θέση μας και να επιλέξουμε τον τρόπο που θα διαφυλάξουμε το μοναδικό ανυπέρβλητο δικαίωμα όλων των ανθρώπων, το δικαίωμα στη ζωή».


Παράλληλα, προβάλλεται το ντοκιμαντέρ «Refugee Highway» του σκηνοθέτη Χρόνη Πεχλιβανίδη, που καλεί τον θεατή να ταξιδέψει μαζί με τους πρόσφυγες από τη Συρία, στη Ρόδο, την Κω, την Τήλο, τη Σάμο και τη Λέσβο, ξετυλίγοντας τις δυσκολίες αυτού του ταξιδιού. Ενα ντοκιμαντέρ όπου η αγωνία και η ελπίδα για ζωή εναλλάσσονται σε κάθε πλάνο. Επίσης, σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο, μεταδίδονται πραγματικά ηχητικά ντοκουμέντα, από στιγμές διάσωσης.
«Ενα παζλ εννοιών και σκέψεων που ανασυνθέτουν τη μεγαλύτερη ανθρωπιστική κρίση μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο» -Ντ. Κομνηνού

ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΚΑΡΑΛΗ
akarali@pegasus.gr





Παράπονα Ρόδου