Οι Ευαισθησίες του Νεοέλληνα

Αναγνώστης: Μια βόλτα στην Λίνδο επάνω στην ακρόπολη σου θυμίζει
πόσο είμαστε τόσο εμείς όσο και οι αρμόδιες «ευαίσθητες» κατά τα άλλα αρχαιολογικές υπηρεσίες στην ανάδειξη και προστασία των αρχαίων μας μνημείων. Ένα παζάρι στις πέτρες τις ακρόπολης με υφαντά απλωμένα σου θυμίζουν άλλες τριτοκοσμικές χώρες (όχι ότι δεν ανήκομεν εις αυτές δηλαδή!!)

Μια άλλη βόλτα στην παλιά πόλη, τα ίδια και χειρότερα, καλντερίμια έχουν γεμίσει με προθήκες, κάδρα, τσιγκέλια και ότι άλλο μπορείς να φανταστείς για να διαλαλήσουν την πραμάτεια τους. Ιδιοποιούνται ακόμα και τοιχία απέναντι από την ιδιοκτησία του και γιατί όχι, αφού οι αρχές δεν κάνουν τίποτα για αυτό;; Κανένας σεβασμός στα μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς που τα βιάζουμε καθημερινά βάναυσα και ανερυθρίαστα!!! Εχουμε και το θράσος να ζητάμε πίσω και τα μάρμαρα του Παρθενώνα όταν το σκουπίδι και τα γκράφιτι πάνε σύννεφο σε όλους τους αρχαιολογικούς χώρους!!

Πενήντα μόλις μέτρα από το παλάτι του μεγάλου Μάγιστρου, η εικόνα με τα αγριόχορτα αλλά και τα σκουπίδια σου υπενθυμίζει την «ευταξία» του δημάρχου για το μνημείο αυτό της παγκόσμιας κληρονομιάς!!

Στην πλατεία με το σιντριβάνι εκεί να δεις τι γίνεται με τους κράχτες!!! Το κάθε κολομάγαζο έχει αραδιάσει καμιά δεκαριά κράχτες που με χειρονομίες και άναρθρες κραυγές ψαρεύουν τους έκπληκτους τουρίστες!!! Φυσικά οι αρχές είτε κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου, είτε τα παίρνουν για να κάνουν τα στραβά μάτια, δεν εξηγείται διαφορετικά η τόση ανευθυνότητα και απάθεια!!!

Εστιατόρια διαλαλούν τα σπεσιαλιτέ τους με μια μπόχα και τσίκνα από τις καμινάδες τους που σου έρχεται αναγούλα από το χιλιοτηγανισμένο λάδι και θυμάμαι ότι κάποτε ήταν υποχρεωτικά τα φίλτρα σε όλα τα εστιατόρια!!!

Στην Σωκράτους, ένας καταστηματάρχης κατέλαβε μέρος του δρόμου με βαλίτσες και διερωτάται κανείς, σε αυτή τη χώρα μπάχαλο όπου ο καθένας εφαρμόζει και ερμηνεύει τους νόμους όπως του κατέβη, τελικά είμαστε μια «χαμένη υπόθεση» από πρώτο χέρι;;

Παράπονα Ρόδου