Σκέψεις σχετικά με τις Αδιέξοδες πολιτικές δηλώσεις

Γράφει ο Μαντικός Β..Μιχαήλ , σμήναρχος ε.α 

Την 1η Μαρτίου 2018, ουπολοχαγός ΆγγελοςΜητρετώδης και ο λοχίας ΔημήτρηςΚούκλατζης, συνελήφθησαν εντός της τουρκικής επικράτειας από τις δυνάμεις συνοριοφυλακής της γείτονος και οδηγήθηκαν στην Ανδριανόπουλη, όπου και κρατούνται έως σήμερα (16/3/2018).

Η πράξη αυτή βρήκε για άλλη μια φορά τον ελληνικό πολιτικό κόσμο απροετοίμαστο. Στην αμήχανη αντίδρασή τους, πλήθος πολιτικών προέβησαν σε δηλώσεις που περισσότερο έδειξε την ελλιπή γνώση τους στα θέματα των διεθνών σχέσεων και ακόμη χειρότερα την ανικανότητά τους να αντιμετωπίσουν τέτοιου είδους περιστατικά. Η επικίνδυνη αυτή συμπεριφορά κάποιων εδράζεται κυρίως, στις κατωτέρω δηλώσεις, και όχι μόνο:

Διαβάσαμε ότι,οι συλληφθέντες είναι όμηροι. Ποια είναι όμως η έννοια της λέξης;

Ο ορισμός της λέξης λοιπόν (σελ. 1251, Μπαμπινιώτης) είναι: 1. πρόσωπο που κρατείται εκβιαστικά ωςεγγύηση για την εκτέλεση υποσχέσεως, συμφωνίας κ.λπ2. (κατ' επέκτ.) το πρόσωπο πουκρατείται ως εγγύηση και του οποίου η απελευθέρωση εξαρτάται από τηνικανοποίηση συγκεκριμένων αιτημάτων.

Πώς συμπεραίνει ο πολιτικός αυτός ότι είναι όμηροι; Τι ισχύει; Σύμφωνα με τα όσα είναι γνωστά δεν υπάρχει κάτι που να δεσμεύει το ελληνικό κράτος. Εκτός και αν ο υπόψη πολιτικός έχει δεσμεύσει το ελληνικό κράτος εν αγνοία των πολιτών.

Διαβάσαμε ότι,δεν μπορούν να κατηγορηθούν για κατασκοπία, γιατί ήταν στρατιωτικοί σε διατεταγμένη υπηρεσία και έφεραν τον οπλισμό και τα διακριτικά τους. Συμπληρώθηκε επίσης ότι, εφόσον κάτι τέτοιο προστεθεί στο κατηγορητήριο, είναι προφανές ότι θα πρόκειται για μια ακραία, προκλητική και πολιτικοποιημένη ενέργεια.

Σύμφωνα με τον Νόμο 1786, 8-8-1998 ,ΦΕΚ Α’ 125, Κύρωση προσθέτου Πρωτοκόλλου Ι στις Συμβάσεις της Γενεύης της 12 ης Αυγούστου 1949, που αναφέρεται στην προστασία των θυμάτων ενόπλων συγκρούσεων , δίνεται ο ακόλουθος ορισμός: Κατάσκοποι είναι πρόσωπα που κρυφίως, εσκεμμένω και με ψευδείς προφάσεις (όπως χωρίς να φέρουν στολή των Ενόπλων Δυνάμεών (ΕΔ) τους, συλλέγουν ή αποπειρώνται να συλλέξουν πληροφορίες στρατιωτικής αξίας. Ακόμη και αν είναι μέλη των ΕΔ τους, δεν θεωρούνται αιχμάλωτοι πολέμου (άρθρο 46, παράγραφος 1 GPI).[ . . .] Μάχιμοι όπως μέλη αναγνωριστικών περιπόλων που φορώντας τη στολή των ΕΔ τους διεισδύουν στο έδαφος του αντιπάλου μέλους για συλλογή πληροφοριών στρατιωτικής αξίας, δεν θεωρούνται ότι ενέχονται σε πράξεις κατασκοπείας και θεωρούνται αιχμάλωτοι πολέμου (άρθρο 46 παρ. 2GPI) (Βλέπε σελ 21, Εγχειρίδιο Διεθνούς Ανθρωπιστικού Δικαίου, Αθήνα 1996, Τυπογραφείο Ελληνικού Στρατού, ΥΠΕΘΑ, Διεύθυνση Στρατιωτικής Δικαιοσύνης, ). Τα ανωτέρω αναφέρονται ρητά σε περιπτώσεις ένοπλης σύγκρουσης μεταξύ κρατών. Όπως είναι γνωστό η Ελλάδα δεν βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση με την Τουρκία. Ως εκ τούτου η κατηγορία περί κατασκοπίας στοιχειοθετείτε από τις διατάξεις του εσωτερικού δικαίου της Τουρκίας και όχι από διεθνείς κανόνες περί προστασίας των θυμάτων ενόπλων δυνάμεων.

Διαβάσαμε ότι,οι συλληφθέντες κρατούνται παράνομα.

Οι δύο στρατιωτικοί, ανεξάρτητα τους λόγους τους οποίους φέρονται να έχουν υποστηρίξει στις απολογίες τους, είχαν διεισδύσει παράνομα στην τουρκική επικράτεια. Επίσης, η προφυλάκισή τους έγινε με βάση την κατηγορία περί «παραβίασης πρώτου βαθμού απαγορευμένης στρατιωτικής περιοχής» με τη διαδικασία του αυτοφώρου. Ως εκ τούτου, πως συνάγεται αυτό που υποστηρίζουν; Ωστόσο, ζητούμενο θα πρέπει να είναι η τήρηση των δικαιοκρατικών εγγυήσεων που προβλέπει το διεθνές δίκαιο και ιδιαίτερα η απαγόρευση στέρησης της προσωπικής ελευθερίας χωρίς προηγούμενη δικαστική κρίση, την απαγγελία συγκεκριμένων κατηγοριών και τις αρχές που διέπουν την δίκαιη δίκη.

Διαβάσαμε ότι, η κυβέρνηση έπραξε αμέσως τα δέοντα.

Αρχικά πρέπει να σημειωθεί η σημαντική καθυστέρηση ουσιαστικής προσέγγισης του θέματος στις πραγματικές του διαστάσεις. Δηλαδή, η σύλληψη έγινε την Πέμπτη και ανακοίνωσε την Παρασκευή το πρωί το περιστατικό καθώς ουσιαστικά τότε άρχισε να λειτουργεί για την επίλυσή του. Πώς λειτούργησε λοιπόν το Κέντρο Ανάλυσης και Σχεδιασμού του Υπουργείου Εξωτερικών (άρθρο 12 του Ν.2594/1998) στο πλαίσιο της επεξεργασίας σχεδίων αντιμετώπισης κρίσεων ; Τί έκανε η Μικτή Μονάδα Διαχείρισης Κρίσεων, επίσης του ΥΠ.ΕΞ ; Φυσικά υπάρχουν και άλλα ερωτήματα για άλλες δομές.

Η λίστα όμως, με την πάροδο του χρόνου δυστυχώς μεγαλώνει, επιδεικνύοντας ένα σαστισμένο, παραλυμένο πολιτικό κόσμο που προκαλεί είτε λόγω πολιτικής ανικανότητας, είτε λόγω πολιτικής βλακείας. Και τα δύο είναι εξίσου σοβαρά και επικίνδυνα. Αυτό που απαιτείται είναι η εφαρμογή ενός δυναμικού στρατηγικού σχεδιασμού, ο οποίος βέβαια θα υποστηρίζεται από την προσεκτική έκφραση οποιασδήποτε δήλωσης.