Η ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΗ ΟΡΑΣΗ ΕΝΟΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ

Γράφει ο Μιχάλης Λουλούς

Σε αντίθεση με όσα επιλεκτικά βλέπετε, επιθυμείτε να βλέπετε ή σας συμβουλεύουν να βλέπετε, η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική κύριε Τσίπρα. Επιλέξατε να διοργανώσετε ένα αναπτυξιακό συνέδριο στον τόπο μας, την ίδια ώρα που μας έχετε στερήσει κάθε δικαίωμα που μας καθιστούσε τουλάχιστον ισότιμους με την υπόλοιπη Ελλάδα. Η νησιωτικότητα για εσάς προφανώς ταυτίζεται με την καλοκαιρινή περίοδο που χιλιάδες κόσμο επισκέπτονται τα νησιά μας για αναψυχή. Δεν είναι τυχαίο ότι στο διαδίκτυο το συνέδριό σας χαρακτηρίζεται ως “πενταήμερη στη Ρόδο”.

Αυτό που δεν βλέπετε, δεν επιθυμείτε να βλέπετε ή σας συμβουλεύουν να μην βλέπετε είναι η πλήρης αποδιοργάνωση του κοινωνικού ιστού, η φτωχοποίηση της μεσαίας τάξης, η ανεργία στους νέους που είτε επιλέγουν το δρόμο της φυγής ή το συμβιβασμό στους μισθούς της πείνας, η πλήρης απαξία των νησιών μας που εσείς επιλέξατε να καταδικάσετε με τα μέτρα και τη φορολογία σας.

Θα μπορούσα να σας απαριθμήσω μια πλειάδα παραδειγμάτων για όσα έχετε καταφέρει στην περίοδο της διακυβέρνησής σας και σίγουρα δεν είναι παραδείγματα για να είστε υπερήφανος. Ως υπεύθυνος πολίτης όμως επιμένω να σας επισημάνω ότι έστω και τούτη την ώρα μπορείτε να κάνετε κάτι για να βάλετε ένα φρένο σε αυτή την ανεξέλεγκτη κατρακύλα της χώρας και την εξαθλίωση της κοινωνίας.

Δεν είναι δυνατόν να έχουμε φθάσει στο σημείο επαναπροσδιορισμού των ορίων της φτώχειας, της επανεξέτασης θεμάτων που είχαν τακτοποιηθεί, όπως η κοινωνική πρόνοια, η υγεία, η εκπαίδευση και η άρση των κοινωνικών αποκλεισμών. Οφείλετε, αν σας έχει μείνει έστω και ελάχιστη κοινωνική ευαισθησία, να καταβάλετε συντονισμένες προσπάθειες για την άρση των κοινωνικών αποκλεισμών και την άμβλυνση των ανισοτήτων.

Το ποτάμι της λαϊκής αγανάκτισης φουσκώνει επικίνδυνα και λάβετε υπόψη ότι έχει γίνει ιδιαίτερα ορμητικό, που αν δεν το λάβετε υπόψη οι συνέπειες θα είναι απρόβλεπτες. Τα κύματα της κοινωνικής δυσαρέσκειας θα είναι τόσο μεγάλα που κανένας κυματοθραύστης δεν θα μπορεί να τα σταματήσει.

Έχετε μια τελευταία ευκαιρία, αρχής γενομένης από τα νησιά μας, να καταβάλετε μια ύστατη προσπάθεια για να επαναδομήσετε μια κοινωνία συνοχής και αλληλεγγύης. Εκτός αν επιμείνετε στην επιζήμια τακτική, τόσο για τη χώρα όσο και για την κυβέρνησή σας, να εθελοτυφλείτε και να βλέπετε μόνο όσα θέλετε ή όσα σας υποδεικνύουν…