Οι συνδέσεις μεταξύ των κεντρικών τραπεζιτών, των τραπεζιτών, και της κυβέρνησης δεν είναι επιφανειακές. Αποτελούν μια επίλεκτη ομάδα που συνεργάζεται στενά για να δημιουργεί χρήμα απο το πουθενά.Ένα νομισματοκοπείο παράγει τεράστιους πειρασμούς: έχοντας τη δυνατότητα να αγοράσει ψήφους ή να εκπληρώσει πολιτικά όνειρα, για παράδειγμα. Χρησιμοποιώντας το νομισματοκοπείο, η αναδιανομή ευνοεί την κυβέρνηση και όσους παραλαμβάνουν πρώτοι το νέο χρήμα εις βάρος των υπολοίπων.
Του Philipp Bagus
Απόσπασμα από το βιβλίο: Η τραγωδία του ευρώ
Το μονοπώλιο χρήματος της ΕΚΤ
Ας αναλογιστούμε για μια στιγμή την τεράστια δύναμη που ασκεί η ΕΚΤ στη ζωή των ανθρώπων της Οικονομικής Νομισματικής Ένωσης (ΟΝΕ). Είναι μια δύναμη που δε θα είχε συσσωρεύσει ποτέ κάποιος οργανισμός σε μια ελεύθερη κοινωνία. Αν και η τεράστια συγκέντρωση εξουσίας της σοβιετικής περιόδου είναι κάτι που ανήκει στο παρελθόν, η ΕΚΤ εξακολουθεί να ασκεί πλήρη έλεγχο στη νομισματική σφαίρα – έχει τη δύναμη να δημιουργεί χρήμα και κατά συνέπεια να επηρεάζει αρνητικά τη μέλλον της κοινωνίας.
Φανταστείτε να είχατε τη δύναμη που έχει η ΕΚΤ. Θα ήσασταν ο μοναδικός άνθρωπος που θα μπορούσε να παράγει χρήμα – ας πούμε ότι μπορείτε απλά να τυπώσετε το χρήμα στον υπολογιστή σας – ή πιο απλά ότι μπορείτε να διαχειριστείτε τον τραπεζικό σας λογαριασμό διαδικτυακά και να προσθέσετε όποιο ποσό θέλετε σε αυτόν. Όλοι θα αναγκάζονταν να δέχονται τα χρήματα που δημιουργείτε. Θα είχατε μια δύναμη συγκρίσιμη με αυτή του δαχτυλιδιού του Tolkien. Θα τη χρησιμοποιούσατε αυτήν τη δύναμη; Ο πειρασμός είναι σχεδόν ακατανίκητος. Μπορεί πραγματικά να προσπαθήσετε να τη χρησιμοποιήσετε για το καλό. Το αποτέλεσμα όμως θα ήταν μια μόνιμη ροή αγαθών και υπηρεσιών προς εσάς, την οικογένειά σας, τους φίλους σας, ως αντάλλαγμα για τα χρήματα που μόλις δημιουργήσατε. Αυτό θα οδηγούσε σε μια τάση για αύξηση των τιμών.
Αν θέλατε να αγοράσετε μία BMW, θα δημιουργούσατε καινούρια χρήματα. Μετά θα έπρεπε να κάνετε καλύτερη προσφορά από αυτόν που θα αγόραζε το αυτοκίνητο αν δεν είχατε παράγει πρόσθετο χρήμα. Οι τιμές ανεβαίνουν. Τώρα εσείς αγοράζετε την BMW και ο άλλος όχι. Ο έμπορος μπορεί τώρα να χρησιμοποιήσει τα πρόσθετα χρήματα για να αγοράσει ένα παλτό στη γυναίκα του, ανεβάζοντας τις τιμές των παλτών. Το εισόδημα του παραγωγού παλτών είναι υψηλότερο και ξεκινά να ξοδεύει.
Σταδιακά, τα νέα χρήματα επεκτείνονται μέσα στην οικονομία, ανεβάζοντας τις τιμές και αλλάζοντας τη ροή των αγαθών και υπηρεσιών προς τους πρώτους λήπτες του νέου χρήματος. Παρόλο που ο πειρασμός της χρήσης αυτής της δύναμης του νομισματοκοπείου είναι θεωρητικά ακατανίκητος, πρέπει να προσέχετε μην το παρακάνετε — για διάφορους λόγους. Οι άνθρωποι μπορεί να αρχίσουν να αντιστέκονται και να προσπαθήσουν να καταστρέψουν τη δύναμή σας. Όταν δουν πως εσείς απλώς τυπώνετε χρήμα και γινόσαστε πλουσιότερος καθώς αυτοί γίνονται φτωχότεροι, μπορεί να εξεγερθούν.
Σύστημα προπαγάνδας και παραπληροφόρησης
Πριν φτάσετε σε αυτό το σημείο μπορεί να θελήσετε να περιορίσετε την παραγωγή χρήματος. Αλλά υπάρχουν και άλλα μέσα για να αραιώσετε αυτήν την πηγή αναταραχής και αντίστασης. Θα μπορούσατε να αναπτύξετε μια στρατηγική που κρύβει τη δημιουργία χρήματος και δημιουργεί αντιπερισπασμό. Μπορείτε να μεταφέρετε τα καινούρια κεφάλαια με διάφορους τρόπους μέσα σε ένα πολύπλοκο σύστημα του οποίου οι μηχανισμοί είναι δύσκολο να γίνουν κατανοητοί. (Θα δούμε σε λίγο πως το κάνει αυτό η ΕΚΤ.) Μπορείτε επίσης να προσπαθήσετε να πείσετε τους ανθρώπους ότι αυτή η δομή είναι στην πραγματικότητα καλή για αυτούς. Μπορείτε να ισχυριστείτε ότι αυτό που κάνετε θα σταθεροποιήσει τις τιμές, ή ότι ανιδιοτελώς προσπαθείτε να τονώσετε την απασχόληση (Αυτοί είναι, παρεμπίπτοντος, οι επίσημοι στόχοι της ΕΚΤ.)
Οι άνθρωποι μπορεί πραγματικά να αρχίσουν να σας συμπαθούν και να υποστηρίζουν ότι χωρίς εσάς, το οικονομικό σύστημα θα καταρρεύσει. Συγκεντρωθείτε στην επιχειρηματολογία σας σε κάποια σημαντική συνέπεια της δημιουργίας χρήματος, και όχι στη δημιουργία χρήματος καθεαυτού: πείτε πως ελέγχετε τα επιτόκια για το όφελος της κοινωνίας. Με άλλα λόγια, δώστε έμφαση στην επίδραση των πολιτικών σας (αλλαγές των επιτοκίων, για παράδειγμα) και όχι στο τι κάνετε για να καθορίσετε τα επιτόκια (παραγωγή χρήματος). Υποστηρίξτε ότι μειώνετε τα επιτόκια για να γίνουν εφικτές οι περισσότερες επενδύσεις και η αύξηση της απασχόλησης. Χρησιμοποιείστε αλληγορία: η παραγωγή χρήματος είναι το απαραίτητο λιπαντικό για την ομαλή λειτουργία της οικονομίας.
Αναπτύξτε θεωρίες που να υποστηρίζουν το σύστημά σας. Προσλάβετε οικονομολόγους για να σας υποστηρίξουν και να αναπτύξουν τις αντίστοιχες οικονομικές θεωρίες, ακόμα και αν οι υπερβολές τους (πτήσεις, αυτοκίνητα και πάρτι) σας κοστίσουν λίγα ακόμη (καινούρια) δολάρια (ή ευρώ). Ένα από τα πράγματα που μπορείτε να ισχυρισθείτε είναι ότι αυτό που κάνετε είναι απαραίτητο για να αποτραπεί η καταστροφή της πτώσης των τιμών. Ακόμη ένα είναι ότι το τραπεζικό σύστημα χρειάζεται νέα χρήματα αλλιώς θα καταρρεύσει με αποκαλυπτικές συνέπειες. Θα έχετε επιτύχει το σκοπό σας όταν τα θύματα και οι χαμένοι του συστήματος θα αρχίσουν πραγματικά να σκέφτονται πως κάνετε κάτι καλό για αυτούς δημιουργώντας χρήμα.
Τα όρια της απάτης του πολιτικού χρήματος
Τώρα θα πρέπει να είσαστε προσεκτικοί έτσι ώστε να μην διαταράξετε επικίνδυνα την οικονομία με την παραγωγή χρήματος. Δε θέλετε υπερβολικό χάος. Θα θέλετε ακόμη να μπορείτε να αγοράσετε μια BMW και να απολαύσετε κάποια τεχνολογική πρόοδο. Αν οι άνθρωποι σταματήσουν να αποταμιεύουν και να επενδύουν λόγω του πληθωρισμού, η παραγωγή αυτοκινήτων δε θα συνεχιστεί.
Αν η αβεβαιότητα αυξηθεί πολύ, θα πρέπει να παραιτηθείτε πολλών πλεονεκτημάτων. Αν τα καινούρια χρήματα προκαλέσουν πάρα πολλές διαταραχές και στρεβλώσεις με τη μορφή των επιχειρηματικών κύκλων, η παραγωγικότητα θα εμποδιστεί, και αυτό μπορεί να μην είναι στο συμφέρον σας. Σίγουρα δε θέλετε ούτε υπερπληθωρισμό αλλά ούτε μια κατάρρευση του οικονομικού συστήματος. Πλέον κανείς δε θα θέλει τα φρεσκοτυπωμένα χρήματά σας. Η δύναμή σας θα έχει χαθεί.
Όπως αναφέρθηκε πριν, είναι επίσης στο συμφέρον σας να καλύπτετε τα ίχνη σας. Αυτό μπορεί να γίνει με την τοποθέτηση ενός πολύπλοκου οικονομικού συστήματος που είναι δύσκολο να γίνει κατανοητό. Μπορεί να δώσετε προνόμια σε μερικούς με αντάλλαγμα την αιώνια φιλία τους και τη βοήθειά τους. Το προνόμιο συνίσταται στο να τους επιτραπεί να συμμετάσχουν στο μονοπώλιο σας, δίνοντάς τους κάποιο περιθώριο να επιχειρήσουν. Αυτά τα άτομα, μπορούμε να τα αποκαλέσουμε τραπεζίτες κλασματικών αποθεμάτων, δε μπορούν να τυπώσουν χρήματα οι ίδιοι, άλλα αν κρατούν χρηματικά αποθέματα μαζί σας, θα τους επιτρέπετε να παράγουν υποκατάστατα — καταθέσεις όψεως, για παράδειγμα πάνω σε αυτά τα αποθέματα.
Και εγένετο χρήμα
Ας δούμε ένα απλό παράδειγμα για να δείξουμε πως λειτουργεί αυτό το σύστημα των «υποκατάστατων».
Ας υποθέσουν πως εσείς (η κεντρική τράπεζα) εκτυπώνετε 100.000 ευρώ για να αγοράσετε μια BMW. Μετά την αγορά, ο έμπορος αυτοκινήτων καταθέτει τα χρήματα στην τράπεζα Χ. Ο ισολογισμός της τράπεζας Χ έχει ως εξής:
Η τράπεζα κρατεί το 100% της κατάθεσης του εμπόρου BMW που κατέθεσε τα χρήματα με την πρόθεση να είναι πλήρως διαθέσιμα. Σύμφωνα με τις γενικές αρχές του δικαίου, είναι πλέον υποχρέωση της τράπεζας να φυλάσσει τα χρήματα, έχοντάς τα διαθέσιμα οποιαδήποτε στιγμή. Το χρηματικό απόθεμα του παραδείγματός μας είναι τώρα τα χρήματα που δημιουργήθηκαν από την κεντρική τράπεζα στην οποία ο έμπορος έχει την κατάθεσή του, ένα νομισματικό υποκατάστατο: 100.000 ευρώ. Φανταστείτε πως τώρα δίνουμε στο φίλο μας, την τράπεζα Χ, το προνόμιο να διατηρεί μόνο το δέκα τοις εκατό των αποθεμάτων αντί να φυλάσσει τα χρήματα. Αυτό σημαίνει ότι η τράπεζα μπορεί να αγοράσει περιουσιακά στοιχεία (δάνεια ή σπίτια, κλπ) και να πληρώσει με τις καινούριες καταθέσεις. Με άλλα λόγια, η τράπεζα μπορεί να δώσει δάνεια σε κάποιον, και να βάλει καινούρια χρήματα στον τραπεζικό λογαριασμό αυτού.
Με έναν θαυματουργό τρόπο, η τράπεζα επίσης δημιούργησε νέο χρήμα με τη μορφή ενός τραπεζικού λογαριασμού. Τώρα, το χρηματικό απόθεμα είναι 1.000.000 ευρώ. Ο έμπορος BMW έχει 100.000 ευρώ στον τραπεζικό λογαριασμό του, και το πρόσωπο Y, 900.000 ευρώ. Η τράπεζα διαθέτει ένα απόθεμα μετρητών του δέκα τοις εκατό (100.000 ευρώ).
Δείτε σχετικά: Σύστημα κλασματικών αποθεματικών – σχεδιασμός οικονομικού χάους
Η πολύ κερδοφόρα επιχείρηση της δημιουργίας χρήματος έχει γίνει δυνατή αποκλειστικά λόγω του προνομίου που δόθηκε από την κυβέρνηση, που σε αυτό το πείραμα είστε εσείς. Κατά κάποιον τρόπο, η κυβέρνηση είναι το αφεντικό του τραπεζικού συστήματος και το πρόσωπο Υ μπορεί να είναι η ίδια η κυβέρνηση. Δώσατε στις τράπεζες το προνόμιο της δημιουργίας χρήματος και για αντάλλαγμα, οι τράπεζες σας χρηματοδοτούν δίνοντάς σας δάνεια ή αγοράζοντας τα ομόλογα που εκδίδετε.
Κεντρικές Τράπεζες, Εμπορικές Τράπεζες, Κυβέρνηση
Στην πραγματικότητα, όταν βάζουμε στην άκρη όλους τους ελιγμούς και τις περιπλοκές που αποσπούν την προσοχή μας, γίνεται πιο εύκολο να δούμε τον ιδιοκτήτη του νομισματοκοπείου, εσάς (την κυβέρνηση) και το τραπεζικό σύστημα ως την ίδια οργάνωση. Η μέθοδος franchise του τραπεζικού συστήματος κλασματικών αποθεμάτων ενισχύει τη δύναμη της δημιουργίας χρήματος. Από φρεσκοτυπωμένα χαρτονομίσματα των 100.000 ευρώ, το σύστημα έφτιαξε 1.000.000 ευρώ. Με την αγορά των ομολόγων σας, οι τιμές τους ανεβαίνουν και οι αποδόσεις πέφτουν. Απολαμβάνετε χαμηλότερα επιτόκια. Οι συνδέσεις μεταξύ των κεντρικών τραπεζιτών, των τραπεζιτών, και της κυβέρνησης δεν είναι επιφανειακές. Αποτελούν μια επίλεκτη ομάδα που συνεργάζεται στενά. Οι τραπεζίτες και οι πολιτικοί σπανίως κρίνουν ο ένας τον άλλον. Συχνά δειπνούν και συζητάνε μαζί.
Δείτε σχετικά: Ποια είναι η σωστή ποσότητα χρήματος για την οικονομία;
Η κυβέρνηση δημιουργεί το δικό της νομισματοκοπείο (κεντρική τράπεζα). Η κεντρική τράπεζα αγοράζει, σε μεγάλο βαθμό, κυβερνητικά ομόλογα, χρηματοδοτώντας την κυβέρνηση. Η κυβέρνηση πληρώνει τόκους πάνω σε αυτά τα ομόλογα, οι οποίοι αυξάνουν τα κέρδη της κεντρικής τράπεζας. Αυτά τα κέρδη της κεντρικής τράπεζας μετά μεταφέρονται στην κυβέρνηση. Όταν τα ομόλογα λήγουν, η κυβέρνηση δε χρειάζεται να πληρώσει ούτε το αρχικό ποσό, επειδή η κεντρική τράπεζα αγοράζει ένα νέο ομόλογο που εξυπηρετεί την πληρωμή του παλιού – το χρέος κάνει κύκλο. Σε χαμηλότερο επίπεδο, είναι το σύστημα franchise σε δράση. Οι τράπεζες έχουν το προνόμιο να δημιουργούν χρήματα. Οι τράπεζες επίσης αγοράζουν κυβερνητικά ομόλογα, ή τα χρησιμοποιούν ως εγγύηση για να λάβουν δάνεια από την κεντρική τράπεζα.
Οι εμπορικές τράπεζες δεν χρηματοδοτούν μόνο την κυβέρνηση με τα νέα χρήματα – ένα πολύ σημαντικό μέρος των δραστηριοτήτων τους είναι να δίνουν δάνεια σε καταναλωτές και επιχειρηματίες. Παρόλα αυτά, το εμπορικό τραπεζικό σύστημα ποτέ δεν προδίδει την κυβέρνηση και χρηματοδοτεί τα χρέη της. Επιβραβεύεται από την κεντρική τράπεζα που αγοράζει τα κυβερνητικά ομόλογα απευθείας από το εμπορικό τραπεζικό σύστημα, ή τα δέχεται ως εγγύηση για νέα δάνεια στο εμπορικό τραπεζικό σύστημα. Στο τέλος της ημέρας, το σύστημα είναι απλό. Ένα νομισματοκοπείο παράγει τεράστιους πειρασμούς: έχοντας τη δυνατότητα να αγοράσει ψήφους ή να εκπληρώσει πολιτικά όνειρα, για παράδειγμα. Χρησιμοποιώντας το νομισματοκοπείο, η αναδιανομή ευνοεί την κυβέρνηση και τους πρώτους λήπτες του νέου χρήματος εις βάρος των υπολοίπων.
Το καθεστώς αυτό είναι προνοητικά κρυμμένο από την κυβέρνηση, διαχωρίζοντας θεσμικά τη ροή του χρήματος. Η κεντρική τράπεζα ιδρύεται «ανεξάρτητη» αλλά αγοράζει κυβερνητικά ομόλογα και μεταφέρει τα κέρδη πίσω στην κυβέρνηση. Οι εμπορικές τράπεζες, σε ένα σύστημα franchise, συμμετέχουν στα πλεονεκτήματα της παραγωγής χρήματος και με τη σειρά τους βοηθούν στη χρηματοδότηση της κυβέρνησης. Καθώς οι συνδέσεις είναι πολύπλοκες, το σύστημα καταλήγει σε τίποτε περισσότερο από ένα ολιγαρχικό οργανισμό που έχει νομισματοκοπείο και το χρησιμοποιεί προς όφελός του.
***
Ο Philip Bagus, γνήσιος οικονομολόγος της αυστριακής σχολής οικονομικής σκέψης και καθηγητής οικονομικών στο Universidad Rey Juan Carlos στη Μαδρίτη, είναι ένας νέος μελετητής με μεγάλη επιρροή, έχοντας προβλέψει όλα τα προβλήματα σχετικά με το ευρώ και έχοντας πείσει πολλούς οικονομολόγους στην ηπειρωτική Ευρώπη ότι αυτό το νόμισμα δεν είναι καλύτερο από οποιοδήποτε fiat πολιτικό νόμισμα. Κατά κάποιους τρόπους, είναι πολύ χειρότερο, επειδή έχει θέσει σε λειτουργία ένα καρτέλ διαχείρισης μεταξύ των ευρωπαϊκών νομισματικών καθεστώτων και δημιούργησε έτσι έναν τρομερό ηθικό κίνδυνο.
https://www.eleytheriagora.gr
Απόσπασμα από το βιβλίο: Η τραγωδία του ευρώ
Το μονοπώλιο χρήματος της ΕΚΤ
Ας αναλογιστούμε για μια στιγμή την τεράστια δύναμη που ασκεί η ΕΚΤ στη ζωή των ανθρώπων της Οικονομικής Νομισματικής Ένωσης (ΟΝΕ). Είναι μια δύναμη που δε θα είχε συσσωρεύσει ποτέ κάποιος οργανισμός σε μια ελεύθερη κοινωνία. Αν και η τεράστια συγκέντρωση εξουσίας της σοβιετικής περιόδου είναι κάτι που ανήκει στο παρελθόν, η ΕΚΤ εξακολουθεί να ασκεί πλήρη έλεγχο στη νομισματική σφαίρα – έχει τη δύναμη να δημιουργεί χρήμα και κατά συνέπεια να επηρεάζει αρνητικά τη μέλλον της κοινωνίας.
Φανταστείτε να είχατε τη δύναμη που έχει η ΕΚΤ. Θα ήσασταν ο μοναδικός άνθρωπος που θα μπορούσε να παράγει χρήμα – ας πούμε ότι μπορείτε απλά να τυπώσετε το χρήμα στον υπολογιστή σας – ή πιο απλά ότι μπορείτε να διαχειριστείτε τον τραπεζικό σας λογαριασμό διαδικτυακά και να προσθέσετε όποιο ποσό θέλετε σε αυτόν. Όλοι θα αναγκάζονταν να δέχονται τα χρήματα που δημιουργείτε. Θα είχατε μια δύναμη συγκρίσιμη με αυτή του δαχτυλιδιού του Tolkien. Θα τη χρησιμοποιούσατε αυτήν τη δύναμη; Ο πειρασμός είναι σχεδόν ακατανίκητος. Μπορεί πραγματικά να προσπαθήσετε να τη χρησιμοποιήσετε για το καλό. Το αποτέλεσμα όμως θα ήταν μια μόνιμη ροή αγαθών και υπηρεσιών προς εσάς, την οικογένειά σας, τους φίλους σας, ως αντάλλαγμα για τα χρήματα που μόλις δημιουργήσατε. Αυτό θα οδηγούσε σε μια τάση για αύξηση των τιμών.
Αν θέλατε να αγοράσετε μία BMW, θα δημιουργούσατε καινούρια χρήματα. Μετά θα έπρεπε να κάνετε καλύτερη προσφορά από αυτόν που θα αγόραζε το αυτοκίνητο αν δεν είχατε παράγει πρόσθετο χρήμα. Οι τιμές ανεβαίνουν. Τώρα εσείς αγοράζετε την BMW και ο άλλος όχι. Ο έμπορος μπορεί τώρα να χρησιμοποιήσει τα πρόσθετα χρήματα για να αγοράσει ένα παλτό στη γυναίκα του, ανεβάζοντας τις τιμές των παλτών. Το εισόδημα του παραγωγού παλτών είναι υψηλότερο και ξεκινά να ξοδεύει.
Σταδιακά, τα νέα χρήματα επεκτείνονται μέσα στην οικονομία, ανεβάζοντας τις τιμές και αλλάζοντας τη ροή των αγαθών και υπηρεσιών προς τους πρώτους λήπτες του νέου χρήματος. Παρόλο που ο πειρασμός της χρήσης αυτής της δύναμης του νομισματοκοπείου είναι θεωρητικά ακατανίκητος, πρέπει να προσέχετε μην το παρακάνετε — για διάφορους λόγους. Οι άνθρωποι μπορεί να αρχίσουν να αντιστέκονται και να προσπαθήσουν να καταστρέψουν τη δύναμή σας. Όταν δουν πως εσείς απλώς τυπώνετε χρήμα και γινόσαστε πλουσιότερος καθώς αυτοί γίνονται φτωχότεροι, μπορεί να εξεγερθούν.
Σύστημα προπαγάνδας και παραπληροφόρησης
Πριν φτάσετε σε αυτό το σημείο μπορεί να θελήσετε να περιορίσετε την παραγωγή χρήματος. Αλλά υπάρχουν και άλλα μέσα για να αραιώσετε αυτήν την πηγή αναταραχής και αντίστασης. Θα μπορούσατε να αναπτύξετε μια στρατηγική που κρύβει τη δημιουργία χρήματος και δημιουργεί αντιπερισπασμό. Μπορείτε να μεταφέρετε τα καινούρια κεφάλαια με διάφορους τρόπους μέσα σε ένα πολύπλοκο σύστημα του οποίου οι μηχανισμοί είναι δύσκολο να γίνουν κατανοητοί. (Θα δούμε σε λίγο πως το κάνει αυτό η ΕΚΤ.) Μπορείτε επίσης να προσπαθήσετε να πείσετε τους ανθρώπους ότι αυτή η δομή είναι στην πραγματικότητα καλή για αυτούς. Μπορείτε να ισχυριστείτε ότι αυτό που κάνετε θα σταθεροποιήσει τις τιμές, ή ότι ανιδιοτελώς προσπαθείτε να τονώσετε την απασχόληση (Αυτοί είναι, παρεμπίπτοντος, οι επίσημοι στόχοι της ΕΚΤ.)
Οι άνθρωποι μπορεί πραγματικά να αρχίσουν να σας συμπαθούν και να υποστηρίζουν ότι χωρίς εσάς, το οικονομικό σύστημα θα καταρρεύσει. Συγκεντρωθείτε στην επιχειρηματολογία σας σε κάποια σημαντική συνέπεια της δημιουργίας χρήματος, και όχι στη δημιουργία χρήματος καθεαυτού: πείτε πως ελέγχετε τα επιτόκια για το όφελος της κοινωνίας. Με άλλα λόγια, δώστε έμφαση στην επίδραση των πολιτικών σας (αλλαγές των επιτοκίων, για παράδειγμα) και όχι στο τι κάνετε για να καθορίσετε τα επιτόκια (παραγωγή χρήματος). Υποστηρίξτε ότι μειώνετε τα επιτόκια για να γίνουν εφικτές οι περισσότερες επενδύσεις και η αύξηση της απασχόλησης. Χρησιμοποιείστε αλληγορία: η παραγωγή χρήματος είναι το απαραίτητο λιπαντικό για την ομαλή λειτουργία της οικονομίας.
Αναπτύξτε θεωρίες που να υποστηρίζουν το σύστημά σας. Προσλάβετε οικονομολόγους για να σας υποστηρίξουν και να αναπτύξουν τις αντίστοιχες οικονομικές θεωρίες, ακόμα και αν οι υπερβολές τους (πτήσεις, αυτοκίνητα και πάρτι) σας κοστίσουν λίγα ακόμη (καινούρια) δολάρια (ή ευρώ). Ένα από τα πράγματα που μπορείτε να ισχυρισθείτε είναι ότι αυτό που κάνετε είναι απαραίτητο για να αποτραπεί η καταστροφή της πτώσης των τιμών. Ακόμη ένα είναι ότι το τραπεζικό σύστημα χρειάζεται νέα χρήματα αλλιώς θα καταρρεύσει με αποκαλυπτικές συνέπειες. Θα έχετε επιτύχει το σκοπό σας όταν τα θύματα και οι χαμένοι του συστήματος θα αρχίσουν πραγματικά να σκέφτονται πως κάνετε κάτι καλό για αυτούς δημιουργώντας χρήμα.
Τα όρια της απάτης του πολιτικού χρήματος
Τώρα θα πρέπει να είσαστε προσεκτικοί έτσι ώστε να μην διαταράξετε επικίνδυνα την οικονομία με την παραγωγή χρήματος. Δε θέλετε υπερβολικό χάος. Θα θέλετε ακόμη να μπορείτε να αγοράσετε μια BMW και να απολαύσετε κάποια τεχνολογική πρόοδο. Αν οι άνθρωποι σταματήσουν να αποταμιεύουν και να επενδύουν λόγω του πληθωρισμού, η παραγωγή αυτοκινήτων δε θα συνεχιστεί.
Αν η αβεβαιότητα αυξηθεί πολύ, θα πρέπει να παραιτηθείτε πολλών πλεονεκτημάτων. Αν τα καινούρια χρήματα προκαλέσουν πάρα πολλές διαταραχές και στρεβλώσεις με τη μορφή των επιχειρηματικών κύκλων, η παραγωγικότητα θα εμποδιστεί, και αυτό μπορεί να μην είναι στο συμφέρον σας. Σίγουρα δε θέλετε ούτε υπερπληθωρισμό αλλά ούτε μια κατάρρευση του οικονομικού συστήματος. Πλέον κανείς δε θα θέλει τα φρεσκοτυπωμένα χρήματά σας. Η δύναμή σας θα έχει χαθεί.
Όπως αναφέρθηκε πριν, είναι επίσης στο συμφέρον σας να καλύπτετε τα ίχνη σας. Αυτό μπορεί να γίνει με την τοποθέτηση ενός πολύπλοκου οικονομικού συστήματος που είναι δύσκολο να γίνει κατανοητό. Μπορεί να δώσετε προνόμια σε μερικούς με αντάλλαγμα την αιώνια φιλία τους και τη βοήθειά τους. Το προνόμιο συνίσταται στο να τους επιτραπεί να συμμετάσχουν στο μονοπώλιο σας, δίνοντάς τους κάποιο περιθώριο να επιχειρήσουν. Αυτά τα άτομα, μπορούμε να τα αποκαλέσουμε τραπεζίτες κλασματικών αποθεμάτων, δε μπορούν να τυπώσουν χρήματα οι ίδιοι, άλλα αν κρατούν χρηματικά αποθέματα μαζί σας, θα τους επιτρέπετε να παράγουν υποκατάστατα — καταθέσεις όψεως, για παράδειγμα πάνω σε αυτά τα αποθέματα.
Και εγένετο χρήμα
Ας δούμε ένα απλό παράδειγμα για να δείξουμε πως λειτουργεί αυτό το σύστημα των «υποκατάστατων».
Ας υποθέσουν πως εσείς (η κεντρική τράπεζα) εκτυπώνετε 100.000 ευρώ για να αγοράσετε μια BMW. Μετά την αγορά, ο έμπορος αυτοκινήτων καταθέτει τα χρήματα στην τράπεζα Χ. Ο ισολογισμός της τράπεζας Χ έχει ως εξής:
Η τράπεζα κρατεί το 100% της κατάθεσης του εμπόρου BMW που κατέθεσε τα χρήματα με την πρόθεση να είναι πλήρως διαθέσιμα. Σύμφωνα με τις γενικές αρχές του δικαίου, είναι πλέον υποχρέωση της τράπεζας να φυλάσσει τα χρήματα, έχοντάς τα διαθέσιμα οποιαδήποτε στιγμή. Το χρηματικό απόθεμα του παραδείγματός μας είναι τώρα τα χρήματα που δημιουργήθηκαν από την κεντρική τράπεζα στην οποία ο έμπορος έχει την κατάθεσή του, ένα νομισματικό υποκατάστατο: 100.000 ευρώ. Φανταστείτε πως τώρα δίνουμε στο φίλο μας, την τράπεζα Χ, το προνόμιο να διατηρεί μόνο το δέκα τοις εκατό των αποθεμάτων αντί να φυλάσσει τα χρήματα. Αυτό σημαίνει ότι η τράπεζα μπορεί να αγοράσει περιουσιακά στοιχεία (δάνεια ή σπίτια, κλπ) και να πληρώσει με τις καινούριες καταθέσεις. Με άλλα λόγια, η τράπεζα μπορεί να δώσει δάνεια σε κάποιον, και να βάλει καινούρια χρήματα στον τραπεζικό λογαριασμό αυτού.
Με έναν θαυματουργό τρόπο, η τράπεζα επίσης δημιούργησε νέο χρήμα με τη μορφή ενός τραπεζικού λογαριασμού. Τώρα, το χρηματικό απόθεμα είναι 1.000.000 ευρώ. Ο έμπορος BMW έχει 100.000 ευρώ στον τραπεζικό λογαριασμό του, και το πρόσωπο Y, 900.000 ευρώ. Η τράπεζα διαθέτει ένα απόθεμα μετρητών του δέκα τοις εκατό (100.000 ευρώ).
Δείτε σχετικά: Σύστημα κλασματικών αποθεματικών – σχεδιασμός οικονομικού χάους
Η πολύ κερδοφόρα επιχείρηση της δημιουργίας χρήματος έχει γίνει δυνατή αποκλειστικά λόγω του προνομίου που δόθηκε από την κυβέρνηση, που σε αυτό το πείραμα είστε εσείς. Κατά κάποιον τρόπο, η κυβέρνηση είναι το αφεντικό του τραπεζικού συστήματος και το πρόσωπο Υ μπορεί να είναι η ίδια η κυβέρνηση. Δώσατε στις τράπεζες το προνόμιο της δημιουργίας χρήματος και για αντάλλαγμα, οι τράπεζες σας χρηματοδοτούν δίνοντάς σας δάνεια ή αγοράζοντας τα ομόλογα που εκδίδετε.
Κεντρικές Τράπεζες, Εμπορικές Τράπεζες, Κυβέρνηση
Στην πραγματικότητα, όταν βάζουμε στην άκρη όλους τους ελιγμούς και τις περιπλοκές που αποσπούν την προσοχή μας, γίνεται πιο εύκολο να δούμε τον ιδιοκτήτη του νομισματοκοπείου, εσάς (την κυβέρνηση) και το τραπεζικό σύστημα ως την ίδια οργάνωση. Η μέθοδος franchise του τραπεζικού συστήματος κλασματικών αποθεμάτων ενισχύει τη δύναμη της δημιουργίας χρήματος. Από φρεσκοτυπωμένα χαρτονομίσματα των 100.000 ευρώ, το σύστημα έφτιαξε 1.000.000 ευρώ. Με την αγορά των ομολόγων σας, οι τιμές τους ανεβαίνουν και οι αποδόσεις πέφτουν. Απολαμβάνετε χαμηλότερα επιτόκια. Οι συνδέσεις μεταξύ των κεντρικών τραπεζιτών, των τραπεζιτών, και της κυβέρνησης δεν είναι επιφανειακές. Αποτελούν μια επίλεκτη ομάδα που συνεργάζεται στενά. Οι τραπεζίτες και οι πολιτικοί σπανίως κρίνουν ο ένας τον άλλον. Συχνά δειπνούν και συζητάνε μαζί.
Δείτε σχετικά: Ποια είναι η σωστή ποσότητα χρήματος για την οικονομία;
Η κυβέρνηση δημιουργεί το δικό της νομισματοκοπείο (κεντρική τράπεζα). Η κεντρική τράπεζα αγοράζει, σε μεγάλο βαθμό, κυβερνητικά ομόλογα, χρηματοδοτώντας την κυβέρνηση. Η κυβέρνηση πληρώνει τόκους πάνω σε αυτά τα ομόλογα, οι οποίοι αυξάνουν τα κέρδη της κεντρικής τράπεζας. Αυτά τα κέρδη της κεντρικής τράπεζας μετά μεταφέρονται στην κυβέρνηση. Όταν τα ομόλογα λήγουν, η κυβέρνηση δε χρειάζεται να πληρώσει ούτε το αρχικό ποσό, επειδή η κεντρική τράπεζα αγοράζει ένα νέο ομόλογο που εξυπηρετεί την πληρωμή του παλιού – το χρέος κάνει κύκλο. Σε χαμηλότερο επίπεδο, είναι το σύστημα franchise σε δράση. Οι τράπεζες έχουν το προνόμιο να δημιουργούν χρήματα. Οι τράπεζες επίσης αγοράζουν κυβερνητικά ομόλογα, ή τα χρησιμοποιούν ως εγγύηση για να λάβουν δάνεια από την κεντρική τράπεζα.
Οι εμπορικές τράπεζες δεν χρηματοδοτούν μόνο την κυβέρνηση με τα νέα χρήματα – ένα πολύ σημαντικό μέρος των δραστηριοτήτων τους είναι να δίνουν δάνεια σε καταναλωτές και επιχειρηματίες. Παρόλα αυτά, το εμπορικό τραπεζικό σύστημα ποτέ δεν προδίδει την κυβέρνηση και χρηματοδοτεί τα χρέη της. Επιβραβεύεται από την κεντρική τράπεζα που αγοράζει τα κυβερνητικά ομόλογα απευθείας από το εμπορικό τραπεζικό σύστημα, ή τα δέχεται ως εγγύηση για νέα δάνεια στο εμπορικό τραπεζικό σύστημα. Στο τέλος της ημέρας, το σύστημα είναι απλό. Ένα νομισματοκοπείο παράγει τεράστιους πειρασμούς: έχοντας τη δυνατότητα να αγοράσει ψήφους ή να εκπληρώσει πολιτικά όνειρα, για παράδειγμα. Χρησιμοποιώντας το νομισματοκοπείο, η αναδιανομή ευνοεί την κυβέρνηση και τους πρώτους λήπτες του νέου χρήματος εις βάρος των υπολοίπων.
Το καθεστώς αυτό είναι προνοητικά κρυμμένο από την κυβέρνηση, διαχωρίζοντας θεσμικά τη ροή του χρήματος. Η κεντρική τράπεζα ιδρύεται «ανεξάρτητη» αλλά αγοράζει κυβερνητικά ομόλογα και μεταφέρει τα κέρδη πίσω στην κυβέρνηση. Οι εμπορικές τράπεζες, σε ένα σύστημα franchise, συμμετέχουν στα πλεονεκτήματα της παραγωγής χρήματος και με τη σειρά τους βοηθούν στη χρηματοδότηση της κυβέρνησης. Καθώς οι συνδέσεις είναι πολύπλοκες, το σύστημα καταλήγει σε τίποτε περισσότερο από ένα ολιγαρχικό οργανισμό που έχει νομισματοκοπείο και το χρησιμοποιεί προς όφελός του.
***
Ο Philip Bagus, γνήσιος οικονομολόγος της αυστριακής σχολής οικονομικής σκέψης και καθηγητής οικονομικών στο Universidad Rey Juan Carlos στη Μαδρίτη, είναι ένας νέος μελετητής με μεγάλη επιρροή, έχοντας προβλέψει όλα τα προβλήματα σχετικά με το ευρώ και έχοντας πείσει πολλούς οικονομολόγους στην ηπειρωτική Ευρώπη ότι αυτό το νόμισμα δεν είναι καλύτερο από οποιοδήποτε fiat πολιτικό νόμισμα. Κατά κάποιους τρόπους, είναι πολύ χειρότερο, επειδή έχει θέσει σε λειτουργία ένα καρτέλ διαχείρισης μεταξύ των ευρωπαϊκών νομισματικών καθεστώτων και δημιούργησε έτσι έναν τρομερό ηθικό κίνδυνο.
https://www.eleytheriagora.gr
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Οι απόψεις των διαχειριστών μπορεί να μην συμπίπτουν με τα άρθρα.
Ο καθένας έχει δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του.
Αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές.
Κακόβουλα σχόλια αφαιρούνται όπου εντοπίζονται.
Η ευθύνη των σχολίων βαρύνει νομικά τους σχολιαστές.
Η ταυτότητα των σχολιαστών είναι γνωστή μόνο στην Google.
Όποιος θίγεται μπορεί να επικοινωνεί στο email μας.
Ενδιαφέροντα σχόλια σε όλα τα μέσα μας μπορεί να γίνουν αναρτήσεις.
Περισσότερα στους όρους χρήσης.