Άλλος ένας αναχρονιστικός ΚΟΚ που λειτουργεί με πρόστιμα και τιμωρίες. Επιτέλους πρέπει να δούμε ΚΟΚ που να σώζει, όχι να τιμωρεί

Ο νέος Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας που κατατέθηκε πρόσφατα επιχειρεί μια αποφασιστική στροφή, εισάγοντας έννοιες όπως η υποτροπή και προβλέποντας ποινες


Του Αλέξανδρου Γιατζίδη, M.D., Ph.D., Γενικού Γραμματέα του Ινστιτούτου Ενημέρωσης και Επικοινωνίας για την Υγεία (ΙΕΚΕΤΥ), medlabnews.gr iatrikanea

Η Ελλάδα εξακολουθεί να μετρά απώλειες στους δρόμους της. Το 2024, 665 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στην άσφαλτο – αριθμός που μαρτυρά ότι η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί ως έχει. Ο νέος Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας που κατατέθηκε πρόσφατα επιχειρεί μια αποφασιστική στροφή, εισάγοντας έννοιες όπως η υποτροπή και προβλέποντας βαρύτερες ποινές για τις πιο επικίνδυνες παραβάσεις. Είναι όμως αυτό αρκετό;


Ο νέος ΚΟΚ έχει σωστή κατεύθυνση, αλλά χρειάζεται κάτι παραπάνω από αυστηρότητα. Αν δεν επενδύσουμε στην πρόληψη, στην αγωγή, στην καλλιέργεια κουλτούρας ασφάλειας, τότε ακόμη και οι πιο βαριές ποινές θα εξαντληθούν στη φθορά του χρόνου.

Για να έχει ουσία, ο ΚΟΚ του μέλλοντος οφείλει να συνδυάζει τη δικαιοσύνη με την παιδεία και την πειθαρχία με την ενσυναίσθηση. Και για να συμβεί αυτό, προτείνονται επτά άμεσες παρεμβάσεις:

🔹 1. Κυκλοφοριακή αγωγή από τα σχολικά χρόνια

Η εκπαίδευση είναι το πρώτο φανάρι που πρέπει να ανάψει. Από το Δημοτικό μέχρι το Λύκειο, τα παιδιά πρέπει να διδάσκονται πώς να σέβονται τον δρόμο – ως πεζοί, ποδηλάτες και μελλοντικοί οδηγοί.

🔹 2. Θετικά κίνητρα για συνετούς οδηγούς

Πέρα από τα πρόστιμα, χρειάζονται και επιβραβεύσεις. Ένα «σύστημα πόντων υπευθυνότητας» θα μπορούσε να προσφέρει εκπτώσεις σε ασφάλιστρα ή προτεραιότητα σε διευκολύνσεις σε όσους οδηγούν με συνέπεια για χρόνια.

🔹 3. Πρόστιμα με κοινωνική δικαιοσύνη

Η οικονομική ποινή πρέπει να είναι αναλογική με το εισόδημα του παραβάτη, όπως ήδη εφαρμόζεται σε χώρες όπως η Φινλανδία. Γιατί αλλιώς, τιμωρούμε τον φτωχό και αδιαφορούμε για τον εύπορο.

🔹 4. Κοινωνική εργασία αντί προστίμου για τους νέους


Ένας 19χρονος που σταθμεύει σε ράμπα ΑμεΑ, ίσως μάθει περισσότερα αν υποχρεωθεί να βοηθήσει σε μονάδα αποκατάστασης παρά αν απλώς πληρώσει 1.000 ευρώ.

🔹 5. Ψυχοτεχνική επανεκπαίδευση σε σοβαρές παραβάσεις

Ο μεθυσμένος οδηγός ή εκείνος που τρέχει με 200 χλμ/ώρα χρειάζεται επανεκπαίδευση, όχι μόνο ποινή. Το κράτος πρέπει να τον καλέσει να περάσει από ψυχοτεχνική αξιολόγηση και σύγχρονα σεμινάρια υπευθυνότητας.

🔹 6. Επένδυση στην τεχνολογία πρόληψης

Έξυπνες κάμερες, διασύνδεση με εφαρμογές, ειδοποιήσεις στους οδηγούς, ραντάρ ταχύτητας με σήμανση – η τεχνολογία μπορεί να σώσει ζωές προτού φτάσουμε στην παράβαση.

🔹 7. Διαφάνεια και δικαίωμα ένστασης

Κάθε οδηγός πρέπει να έχει πρόσβαση στο ψηφιακό του προφίλ και να μπορεί να κάνει ένσταση με δικαιολογητικά, αν θεωρεί ότι μια ποινή επιβλήθηκε άδικα.

Ο ΚΟΚ του αύριο πρέπει να μας εκπαιδεύει, όχι μόνο να μας φοβίζει. Να τιμά τον σεβασμό, όχι να επιβάλλει τον τρόμο. Η ζωή στους δρόμους είναι συλλογική ευθύνη. Και η πολιτεία πρέπει να δείξει ότι αναγνωρίζει το αυτονόητο: η ανθρώπινη ζωή δεν τιμολογείται, αλλά προστατεύεται.

Πηγή: medlabnews.gr