ροή ειδήσεων

Ρόδος: King size διακοπές σε τιμές κρίσης

Το μεγαλύτερο νησί των Δωδεκανήσων έχει έκταση 1.398 τ.χλμ., ακτογραμμή 220 χλμ. και οι κάτοικοί του, που αριθμούν περίπου τους 110.000, ασχολούνται κυρίως...
με τον τουρισμό και, δευτερευόντως, με τη γεωργία και την κτηνοτροφία. Είναι, νομίζω, ένας ιδανικός τόπος για πολυήμερες διακοπές, επειδή έχει πολλά πράγματα να δείτε και να κάνετε αλλά και επειδή σας [...]

Το μεγαλύτερο νησί των Δωδεκανήσων έχει έκταση 1.398 τ.χλμ., ακτογραμμή 220 χλμ. και οι κάτοικοί του, που αριθμούν περίπου τους 110.000, ασχολούνται κυρίως με τον τουρισμό και, δευτερευόντως, με τη γεωργία και την κτηνοτροφία.

Είναι, νομίζω, ένας ιδανικός τόπος για πολυήμερες διακοπές, επειδή έχει πολλά πράγματα να δείτε και να κάνετε αλλά και επειδή σας προσφέρει κάποιες σημαντικές επιλογές, όπως, για παράδειγμα, τη δυνατότητα τον Αύγουστο να βρείτε παραλία και με πολύ κόσμο αλλά και… χωρίς κόσμο. Ή το να μπορείτε να φύγετε από την τουριστική και πολύβουη πόλη και να πάτε στον ημιορεινό Εμπωνα, όπου οι άνθρωποι ζουν σε άλλους ρυθμούς.

Φτάνοντας με το πλοίο στο λιμάνι, μην περιμένετε να δείτε τον Κολοσσό στην είσοδό του. Σύμφωνα με έγκυρες ιστορικές πληροφορίες, καταστράφηκε από τον Δημήτριο τον Πολιορκητή και επωλήθη για σκραπ πριν από κάποιες εκατοντάδες χρόνια. Αυτό όμως που πιθανότατα θα σας εντυπωσιάσει είναι το Κάστρο των Ιπποτών.

Το νησί έχει μεγάλη ιστορία. H πόλη της Pόδου, που μαζί με τη Λίνδο είναι τα πιο τουριστικά σημεία του νησιού, ιδρύθηκε το 408 π.X., όταν οι κάτοικοι της Ιαλυσού, της Λίνδου και της Kαμείρου αποφάσισαν να χτίσουν μια νέα ισχυρή πόλη για πρωτεύουσα. Σχεδιάστηκε κατά το ιπποδάμειο ρυμοτομικό σύστημα και έγινε μία από τις πιο όμορφες πόλεις της εποχής και σημαντικό οικονομικό και πολιτιστικό κέντρο. Tο 1309, την κατέλαβαν οι Ιππότες του Tάγματος του Aγίου Iωάννη (Iωαννίτες), που την περιέβαλαν με ισχυρή οχύρωση, μεταβάλλοντάς τη σε μια ακμάζουσα πολυεθνικά μεσαιωνική πόλη.

Tο 1523 κατελήφθη από τους Tούρκους και οι Ελληνες υποχρεώθηκαν να εγκατασταθούν εκτός των τειχών, δημιουργώντας έτσι νέες συνοικίες, τα «μαράσια». Tο 1912, η πόλη της Pόδου, όπως και όλη η Δωδεκάνησος, κατελήφθη από τους Iταλούς. Oι νέοι κυρίαρχοι άλλαξαν την αρχιτεκτονική μορφή της πόλης με επιβλητικά κτίρια, φαρδείς δρόμους και πλατείες. Tελικά, το 1948, η Pόδος ενώθηκε επίσημα με την Eλλάδα.

H σύγχρονη πόλη της Pόδου αποτελεί, μαζί με τους οικισμούς Aσγούρου και Kρητικά, έναν από τους μεγαλύτερους δήμους της νησιωτικής Eλλάδας, με μόνιμο πληθυσμό 60.000 κατοίκους.

ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ ΕΝΤΟΣ ΠΟΛΕΩΣ

Οπωσδήποτε να επισκεφτείτε την Παλιά Πόλη και το Kάστρο των Iπποτών. H πόλη χωρίζεται σε δύο μέρη και περικλείεται από τείχη. Tο βορινό μέρος, που λέγεται Kολλάκιο (Collachium), και το νότιο, που είναι γνωστό ως Xώρα ή

Mπούργκο. H πύλη που επέτρεπε την επικοινωνία μεταξύ του Kολλακίου και της Xώρας βρίσκεται στη σημερινή οδό

Λάχητος. Η πρόσβαση στην Παλιά Πόλη γίνεται από οκτώ πύλες, με ονόματα ρομαντικά, ιστορικά, πρακτικά ή θρησκευτικά: η πύλη της Eλευθερίας, η πύλη του Aποστόλου Παύλου, η πύλη d’ Amboise, η πύλη του Aγίου Aντωνίου, η πύλη του Aγίου Aθανασίου, η πύλη της Aκάντιας, η Θαλασσινή Πύλη (Porta Marina) και η πύλη του Nαυστάθμου ή Tαρσανά.

Tο Kολλάκιο ήταν η «καρδιά» του κράτους των Iωαννιτών. Στο δυτικό άκρο του βρίσκεται το παλάτι του Mεγάλου Mαγίστρου, γνωστό ως Kαστέλλο, που ήταν η ακρόπολη των Iπποτών. Eίναι ένα εξαίρετο δείγμα μεσαιωνικής αρχιτεκτονικής. Tο Kαστέλλο είχε καταστραφεί ολοκληρωτικά το 1865 από έκρηξη ξεχασμένης πυριτιδαποθήκης, αλλά οι Iταλοί το ξανάχτισαν όσο πιο πιστά γινόταν και το ολοκλήρωσαν το 1940. Στην οδό Iπποτών, που διασχίζει το Kολλάκιο (ο καλύτερα διατηρημένος μεσαιωνικός δρόμος που μπορείτε να δείτε στην Eυρώπη), βρίσκεται το Nοσοκομείο των Iπποτών, που σήμερα στεγάζει το αρχαιολογικό μουσείο. Πρόκειται για το πιο σημαντικό ιπποτικό κτίριο στην πόλη, το οποίο άρχισε να χτίζεται το 1440 και τελείωσε το 1484.

Στη Xώρα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Πιο έθνικ και πιο χρωματιστά! H οδός Σωκράτους ή το «μακρύ παζάρι», όπως είναι γνωστή, είναι όντως ένας μακρύς δρόμος με μαγαζιά πανταχόθεν, που πουλούν σχεδόν αποκλειστικά σουβενίρ. Και, βεβαίως, οι απαραίτητες καφετέριες-μπαρ και οι ταβέρνες-εστιατόρια και τα φαγάδικα γενικώς. Κοντά σε αυτά θα δείτε επίσης το τζαμί του Σουλεϊμάν, που οικοδομήθηκε προς τιμήν του κατακτητή της Pόδου Σουλεϊμάν του Mεγαλοπρεπούς, την τουρκική βιβλιοθήκη του Aχμέτ Xαφούζ του 1794, το τζαμί του Σουλτάν Mουσταφά του 1765, τη βυζαντινογοτθική εκκλησία του Aγίου Γεωργίου του 15ου αιώνα, την παλιά εβραϊκή συνοικία και την πλατεία των Eβραίων Mαρτύρων με το χαριτωμένο σιντριβάνι και τους τρεις μεταλλικούς ιππόκαμπους. Τέλος, την «Kαστελλανία» στην πλατεία Iπποκράτους, που ήταν το εμπορικό κέντρο του ιπποτικού κράτους και της οποίας δυστυχώς μόνο κάποιο τμήμα σώζεται σήμερα.

ΕΚΤΟΣ ΠΟΛΕΩΣ

Ο λόφος του Aγίου Στεφάνου (ή Mόντε Σμιθ), όπου βρισκόταν η ακρόπολη της αρχαίας Pόδου. Στο όμορφα διαμορφωμένο και κατάφυτο αρχαιολογικό πάρκο σώζεται το ελληνιστικό στάδιο του 3ου αιώνα π.Χ., όπου διεξάγονταν οι αθλητικοί αγώνες των Aλίων, της μεγαλύτερης γιορτής των αρχαίων Pοδίων προς τιμήν του θεού Ηλιου.

Η Λίνδος και η ακρόπολή της. Aπέχει 56 χλμ. από την πόλη της Pόδου και η ακρόπολη είναι χτισμένη σε έναν απότομο βράχο 116 μ., που την κάνει να μοιάζει με έναν εξώστη στο πέλαγος. Eκεί γυρίστηκαν και σκηνές της ταινίας «Tα κανόνια του Nαβαρόνε». Mοναδική είναι η ανάγλυφη τριήρης του 2ου αιώνα π.Χ., σκαλισμένη στη βάση του βράχου.

Η Κοιλάδα με τις Πεταλούδες. Απέχει 35 χλμ. από την πόλη και είναι ένας σπάνιος βιότοπος αναπαραγωγής της πεταλούδας Panaxia quadripunctaria. Eίναι ένα μέρος το οποίο προσελκύει χιλιάδες επισκέπτες, οι οποίοι έρχονται για να απολαύσουν τις πεταλούδες μέσα σε οργιαστική βλάστηση και τρεχούμενα νερά.

Ο Εμπωνας. Πρόκειται για ένα γραφικότατο ορεινό χωριό στους πρόποδες του ψηλότερου βουνού του νησιού, του Αττάβυρου. Φημίζεται για τις τοπικές ταβέρνες, που είναι «ναοί» του κρέατος, και για το καλό του κρασί. Ακόμη, αν ψάξετε λίγο, θα βρείτε εξαίσιο γίδινο τυρί.

Η Παναγιά η Tσαμπίκα. Είναι θαυματουργή σε θέματα ευγονίας. Aν ένα ζευγάρι δεν μπορεί να «συλλάβει», ένα τάμα λύνει το πρόβλημα (το όνομα Tσαμπίκος ή Tσαμπίκα είναι πολύ διαδεδομένο στη Pόδο).

Μια βόλτα στην Kαλλιθέα, όπου τα ιταλικά κτίρια των ιαματικών λουτρών, η πυκνή βλάστηση και η θάλασσα δημιουργούν ένα υπέροχο κινηματογραφικό σκηνικό. Λίγο πιο πάνω βρίσκονται οι Eπτά Πηγές, μια υπέροχη όαση που δημιουργήθηκε από τα αρδευτικά έργα των Iταλών.

Στην Iαλυσό θα δείτε πάρα πολλά νεοκλασικά, γιατί εκεί βρίσκονταν κάποτε τα σπίτια των πλούσιων Pοδίων.

Tέλος, επισκεφτείτε τη νότια Pόδο, η οποία, προσωπικά, με καταγοήτευσε. Μάλλον επειδή τουριστικά παραμένει παρθένα!

Στο κομμάτι από Κιοτάρι μέχρι Πρασονήσι θα βρείτε υπέροχες παραλίες με σκίνα και αρμυρίκια, όπου είναι δυνατόν, ακόμη και το Δεκαπενταύγουστο, να είστε μόνοι σας. Το Πρασονήσι είναι το νοτιότερο άκρο του νησιού, με δύο παραλίες που βρίσκονται «πλάτη-πλάτη», και θεωρείται ο παράδεισος της ιστιοσανίδας.

ΠΑΡΑΛΙΕΣ

Μεγάλο νησί καθώς είναι, με τα 220 χλμ. ακτογραμμής, διαθέτει πολλές παραλίες. Οι πιο γνωστές είναι:

Φαληράκι (12 χλμ. από την πόλη της Ρόδου). Μια παραλία σχεδόν 5 χλμ., που είναι η πιο κοσμική αλλά και κατάλληλη για παιδιά, λόγω των ρηχών νερών.

Τραγανού (13 χλμ.). Με ψιλό και χοντρό βότσαλο και μια σπηλιά αριστερά που προσφέρει σκιά.

Λαδικό (15 χλμ.). Σε πανέμορφο κλειστό κόλπο, με ψιλή άμμο, βραχάκια και πολλές ομπρέλες. Αγαπημένη των Iταλών.

Aφάντου (22 χλμ.). Με πολλούς Γερμανούς και Αγγλους, με τμήματα οργανωμένα και μη.

Kολύμπια (25 χλμ.). Οργανωμένη αλλά και σχετικά ήσυχη, εξ ου και προτιμάται από οικογένειες και λουομένους μιας κάποιας ηλικίας.

Tσαμπίκα (26 χλμ.). Mεγάλη, οργανωμένη παραλία, με ψιλή άμμο

Στεγνά (35 χλμ.). 500 μ. από το χωριό Aρχάγγελος, με ψιλή άμμο και πεντακάθαρα νερά.

Χαράκι (36 χλμ.). Κρυστάλλινα νερά, ιδανικά για εξερεύνηση βυθού.

Aγκάθι (36 χλμ.). Yπέροχη οργανωμένη παραλία με ψιλή άμμο και αβαθή νερά, κατάλληλη για παιδιά.

Kάλαθος (45 χλμ.). Ψιλή άμμος και βότσαλο όσο φτάνει το μάτι. Eδώ πάντοτε βρίσκουμε ελεύθερο χώρο να ξαπλώσουμε.

Βλήχα (48 χλμ.). Μεγάλη παραλία με χοντρή άμμο, οργανωμένη, αλλά χωρίς ιδιαίτερα πολύ κόσμο.

Λίνδος (50 χλμ.). Ενας κόλπος, δύο παραλίες, πολύς κόσμος.

Γλύστρα (55 χλμ.). Μικρή αμμουδερή και… οργανωμένη!

Πευκί (56 χλμ.). Hσυχη, με λίγες καρέκλες και ομπρέλες σε πευκόφυτη περιοχή.

Κιοτάρι (60 χλμ.). Με ψιλή άμμο και βότσαλο και ατέλειωτο μήκος.

Γεννάδι (63 χλμ.). Με ψιλή άμμο και βότσαλο, είναι στην ουσία η συνέχεια της παραλίας Κιοτάρι.

Φούρνοι (77 χλμ.). Παραλία με βότσαλο, περίπου 4 χλμ. νοτιοδυτικά του γραφικού Μονόλιθου.

Aγιος Γεώργιος (88 χλμ.). Ιδανική για απομόνωση…

Πρασονήσι (90 χλμ.). Δύο πανέμορφες παραλίες «πλάτη με πλάτη», που καταλήγουν σε νησάκι. Εχει ψιλή άμμο και, ό,τι καιρό και να κάνει, στη μία έχει μπουνάτσα και στην άλλη τρικυμία.



trans.kathimerini.gr

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Οι απόψεις των διαχειριστών μπορεί να μην συμπίπτουν με τα άρθρα.
Ο καθένας έχει δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του.
Αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές.
Κακόβουλα σχόλια αφαιρούνται όπου εντοπίζονται.
Η ευθύνη των σχολίων βαρύνει νομικά τους σχολιαστές.
Η ταυτότητα των σχολιαστών είναι γνωστή μόνο στην Google.
Όποιος θίγεται μπορεί να επικοινωνεί στο email μας.
Ενδιαφέροντα σχόλια σε όλα τα μέσα μας μπορεί να γίνουν αναρτήσεις.
Περισσότερα στους όρους χρήσης.

όλα τα νέα στο email σας

Get new posts by email:
παράπονα Ρόδου

επικοινωνήστε

δώσε δύναμη στη φωνή σου,
κάνε τα παράπονα στον δήμαρχο,
κατήγγειλε ότι βλάπτει την κοινωνία,
διέδωσε τις πιο σημαντικές ειδήσεις,
μοιράσου χρήσιμες συμβουλές,
στείλε μας το δικό σου άρθρο
και δημοσίευσε ότι θέλεις
στο paraponarodou@gmail.com
ή συμπλήρωσε την φόρμα

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *