Εθνική καταστροφή οι μακροχρόνια άνεργοι στην Ελλάδα

Με βάση τα δεδομένα των τωρινών υψηλών επιπέδων της μακροπρόθεσμης ανεργίας, η ιστοσελίδα Mother Jones, παρουσιάζει σε άρθρο του Kevin Drum τους 10 λόγους για τους οποίους η ανεργία για μεγάλο χρονικό διάστημα είναι εθνική καταστροφή...

Είναι πολύ υψηλότερη από ότι ήταν στο παρελθόν. Οταν ο βασικός ρυθμός ανεργίας άγγιζε την κορυφή το 2010, στην πραγματικότητα ήταν λίγο μικρότερος από την κορύφωση της το 1980 και μόλις 1% υψηλότερη από την ύφεση του 1973. Οσο άσχημο και να ήταν, ήταν κάτι που το είχαμε αντιμετωπίσει και στο παρελθόν. Αλλά ο ρυθμός της μακροπρόθεσμης ανεργίας είναι μια τελείως διαφορετική ιστορία. Κορυφώθηκε σε έναν ρυθμό σχεδόν διπλάσιο από τον χειρότερο που είχαμε δει στο παρελθόν και κατεβαίνει πολύ σιγά από τότε.
Εχει εξαπλωθεί παντού. Υπάρχει μια κοινή θεωρία ότι η μακροπρόθεσμη ανεργία επηρεάζει κυρίως τους μεγαλύτερους σε ηλικία εργάτες και μόνο σε ορισμένες βιομηχανίες. Γεγονός είναι, πως με εξαίρεση την κατασκευαστική βιομηχανία η οποία χτυπήθηκε πολύ κατά την περίοδο της ύφεσης του 2007- 08, ''η μακροπρόθεσμα άνεργοι είναι ισότιμα δι9ασκορπισμένοι στο φάσμα της ηλικίας και της βιομηχανίας''.
Είναι βάναυση. Προφανώς, η μακροχρόνια ανεργία παράγει μια απότομη απώλεια εισοδήματος, με όλη την πίεση που συνεπάγεται. Αλλά κάνει ακόμη περισσότερα. Παράγει βαθιά αγωνία, χειρότερη ψυχική και σωματική υγεία, υψηλότερα ποσοστά θνησιμότητας, εμποδίζει την εκπαιδευτική πρόοδο των παιδιών, και μειώνει τα μελλοντικά κέρδη τους. Η Megan McArdle συνοψίζει τα ευρήματα της έρευνας με αυτόν τον τρόπο: ''Είναι ένα είδος θανάτου ή μια εξουθενωτική ασθένεια, η μακροχρόνια ανεργία είναι το χειρότερο πράγμα που μπορεί να συμβεί στο σύγχρονο κόσμο είναι ένα οικονομικά χάλια φαινόμενο, μια κοινωνικά τρομερή κατάσταση, και εα τρομακτικό πλήγμα για την αυτοπεποίθησή σας και την ευτυχία. Σας αποκόπτει από τη μάζα των επικριτών σας και χτυπά στην οικογένειά σας, και είναι πιθανόν ότι και άλλα φοβερά πράγματα, όπως το διαζύγιο ή η αυτοκτονία, θα συμβούν στο σύντομο μέλλον σας''.
Είναι μακράς διαρκείας. Ο Cristobal Young, αναφέρει ότι ''η απώλεια θέσεων εργασίας έχει συνέπειες που διαρκούν ακόμη και αφού οι άνθρωποι επιστρέφουν στην εργασία. Η ανάκτηση της εργασίας κατά μέσο όρο, επιστρέφει μόνο τα δύο τρίτα περίπου όσων έχασαν αρχικά την δουλειά τους. Τα στοιχεία από τη Γερμανία βρίσκουν υποκειμενικέ ''πληγές'' παρόμοιου μεγέθους που διαρκούν για τουλάχιστον 3 έως 5 έτη."
Μειώνει δραματική την προοπτική εύρεσης μιας άλλης εργασίας. Πάντα υπήρχαν αρκετές αποδείξεις ότι οι εργοδότες δεν προτιμούσαν τους υποψηφίους που είχαν μεγάλα διαστήματα ανεργίας, αλλά οι πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι αυτή η συμπεριφορά έχει γίνει ακόμη χειρότερη στην τωρινή αδύναμη οικονομία.
Μετατρέπει την κυκλική ανεργία σε διαρθρωτική ανεργία. Αυτό που επικρατούσε κυρίως κατά την Μεγάλη Υφεση και την επακόλουθη ανάκαμψη, ήταν η κυκλική ανεργία. Αυτή είναι η ανεργία που προκαλείται από την έλλειψη της ζήτησης και φεύγει μόλις πάρει τα πάνω της η οικονομία. Αλλά η διαρθρωτική ανεργία είναι χειρότερη: Προκαλείται από την αναντιστοιχία των προσόντων που θέλουν οι εργοδότες και αυτών που διαθέτουν οι εργαζόμενοι. Είναι πολύ πιο ολέθριο φαινόμενο και πολύ πιο δύσκολο να καταπολεμηθεί, και είναι αυτό που συμβαίνει όταν η κυκλική ανεργία επιτρέπεται να κάνει μετάσταση.
Πληγώνει την οικονομία. Μια πρόσφατη μελέτη, την οποία ο Paul Krugman ονομάζει το "blockbuster χαρτί" του συνεδρίου έρευνας του ΔΝΤ τον περασμένο μήνα, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι '' Η ανοχή στην υψηλή ανεργία προκάλεσε τεράστιες ζημιές στις μακροχρόνιες προοπτικές μας''.
Η περικοπή στα επιδόματα ανεργίας κάνει τα πράγματα ακόμα χειρότερα. Κόβοντας οφέλη προφανώς πληγώνεται το πορτοφόλι των ανέργων. Αλλά υπάρχει κάτι περισσότερο σε αυτό από αυτό. Δεδομένου ότι θα πρέπει να συνεχίσουν να ψάχνουν για δουλειά για να δικαιούνται τις παροχές, πολλοί αποθαρρύνονται να αναζητούν εργασία και έχουν λιγότερα κίνητρα για να συνεχίσουν να ψάχνουν για δουλειά, όταν τα οφέλη τους έχουν εξαντληθεί. Αυτό σημαίνει ότι εγκαταλείπουν τους επίσημους αριθμούς και δεν υπολογίζονται πλέον ως επίσημα άνεργοι. Με άλλα λόγια, επειδή έχουμε τη δυνατότητα να λήξουν τα επιδόματα ανεργίας για πολλούς ανθρώπους, το πραγματικό ποσοστό της μακροχρόνιας ανεργίας είναι πιθανώς ακόμη χειρότερο από όσο λένε ότι είναι τα επίσημα στοιχεία.
Ακόμα δεν υπάρχουν αρκετές θέσεις εργασίας για να γυρίσει η κατάσταση. Σε μια κανονική οικονομία, θα μπορούσε να υπάρχει καλός λόγος για να κρατήσει το κράτος χαμηλά τα επιδόματα ανεργίας, καθώς παρακινεί τους ανθρώπους να βγουν έξω και να αναζητήσουν εργασία. Αλλά αυτό δεν είναι το πρόβλημα αυτή τη στιγμή. Ο αριθμός των ατόμων που αναζητούν εργασία για κάθε ανοιχτή θέση έχει μειωθεί από το 2009, αλλά εξακολουθούν να υπάρχουν τρία άτομα που αναζητούν εργασία για κάθε μια διαθέσιμη θέση, πράγμα που σημαίνει ότι αυτό δεν είναι απλά ένα θέμα κινήτρων. Είναι ένα θέμα είναι ότι θα υπάρχουν θέσεις εργασίας για όλους.
Σχεδόν οι πάντες, φιλελεύθεροι και συντηρητικοί από κοινού, συμφωνούν ότι αυτό είναι καταστροφή. Ακόμη ωστόσο συνεχίζουμε να μην κάνουμε τίποτα για αυτό.



Παράπονα Ρόδου