ροή ειδήσεων

Γιατί η Εθνική Τράπεζα λέει ακόμη ψέματα για την ακύρωση των μετοχών της Τράπεζας Ανατολής στα διεθνή χρηματιστήρια;

Έχοντας ερευνήσει μια τόσο μεγάλη υπόθεση για πολλά χρόνια και έχοντας δει απίστευτα στοιχεία, δεν μου ήταν κατανοητό για ποιο λόγο η πλευρά της Εθνικής Τράπεζας συνεχίζει ακόμη και σήμερα να λέει ψέματα...
για την υπόθεση της Τράπεζας Ανατολής.

Ίσως το γεγονός ότι τη δεκαετία του ’30 είχε απέναντι της ανθρώπους που δεν γνώριζαν καλά καλά να διαβάζουν και έμεναν σε μεγάλες και δυσπρόσιτες για την εποχή αποστάσεις, να της επέτρεψε να εκτελέσει μια από τις πιο ατζαμίδικες κομπίνες στην Ελληνική τραπεζική ιστορία.Μια κομπίνα που δεν μπόρεσε καν να την καλύψει με ένα δημοσιευμένο ισολογισμό εκκαθάρισης, τον οποίο δεν συνέταξε ποτέ, παρά την ξεκάθαρη υποχρέωση της από τη νομοθεσία της εποχής, όπως δείξαμε σε προηγούμενα άρθρα (βλ. http://banquedorient.org/web/?p=2553 και http://banquedorient.org/web/?p=2730 ).

Ίσως τα τελευταία δύο χρόνια να ένοιωσε ασφάλεια από το γεγονός ότι επέλεξε να τοποθετήσει απέναντι της, και να ανακηρύξει συνομιλητές της, περίεργους “εμπόρους διαστημικών καυσίμων”, που δεν είχαν κάποια ξεκάθαρη θέση για την υπόθεση και το 80% αυτών που έλεγαν ήταν τραγικά λανθασμένα. Και που φυσικά δεν έκαναν ποτέ αγωγή αποζημίωσης εναντίον της, ούτε κάποια νομική κίνηση για να την απειλήσουν, αντίθετα μάλιστα τη βόλεψαν και την προστάτεψαν, απλώνοντας έναν μανδύα συνωμοσιολογίας πάνω από την υπόθεση.

Αλλά σήμερα, μετά από όσα μαθαίνει η νομική της ομάδα, προετοιμαζόμενη για τις δικαστικές αίθουσες, λαμβάνοντας στοιχεία, εξώδικα και επιστολές, αλλά και μέσα από τις επισκέψεις των στελεχών της στο banquedorient.org, μου ήταν αδιανόητο να δικαιολογήσω σοβαρούς νομικούς όπως ο κ. Ιωάννης Λιναρίτης, ο κ. Μιλτιάδης Σταθόπουλος, ο κ. Θεόδωρος Λύτρας και ο κ. Κωνσταντίνος Φραγκανδρέας. Ίσως το έργο του κ. Λουκά Κοκκίνη να ήταν ευκολότερο κατά το παρελθόν, γιατί στο ειρηνοδικείο βρήκε μπροστά του έναν ανοργάνωτο αντίδικο που δεν γνώριζε το παραμικρό για την υπόθεση και ζητούσε την προκαταβολή των 200 δραχμών.

Ωστόσο, με βάση τις μαζικές κινήσεις που βλέπουν να εξελίσσονται μπροστά τους και τα σημαντικά στοιχεία που αποκαλύπτονται επιλεκτικά, την έρευνα που έχει γίνει σε ιστορικό και νομικό επίπεδο, πως μπορούν να συνεχίζουν να υποστηρίζουν μια βέβαιη ιστορικά απάτη εκ μέρους της Εθνικής Τράπεζας;

Και η απάντηση που μου δόθηκε από έναν από τους κομιστές των μετοχών ήταν διορατική στην απλότητα και την ευστοχία της: “Η αλαζονεία αυτού που νομίζει ότι είναι ακόμη ισχυρός”. Και δεν θα μπορούσα να διαφωνήσω σε αυτό. Απλά είχα την ελπίδα ότι μετά την Express Service, ο ισχυρός θα είχε βάλει μυαλό.

ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΗΣ ΟΙ ΜΕΤΟΧΕΣ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΑΚΥΡΩΘΟΥΝ!

Πραγματικά, σύμφωνα με τη σύμβαση συγχώνευσης οι μετοχές της Τράπεζας της Ανατολής θα έπρεπε να είχαν ακυρωθεί στις 29 Δεκεμβρίου 1932 αυτόματα και θα έμενε η υποχρέωση της Εθνικής Τράπεζας για την αποπληρωμή των μετόχων μετά την ειδική εκκαθάριση.



Ουσιαστικά, η μετοχή θα έχανε τη χρηματιστηριακή της αξία και χρησιμότητα. Ο τίτλος της μετοχής όμως δεν ακυρωνόταν, αυτός θα έμενε στα χέρια των μετόχων με βάση τη σύμβαση συγχώνευσης και το καταστατικό της Τράπεζας της Ανατολής και σε αυτόν ενσωματωνόταν το δικαίωμα είσπραξης του τιμήματος αγοράς της τράπεζας από την Εθνική Τράπεζα. Αυτό άλλωστε περιέγραφε και η ίδια η σύμβαση συγχώνευσης (κεφάλαιο VIII).

Μετά από 15 ημέρες από την δημοσίευση της σύμβασης σε ΦΕΚ, η Εθνική Τράπεζα θα έπρεπε να ξεκινήσει να καταβάλει προκαταβολή 150 δραχμών για κάθε μετοχή, συν 50 δραχμές για τη φήμη της τράπεζας, σύνολο 200 δραχμές ανά μετοχή. Οι πρώτες 150 δραχμές θα χρεώνονταν στην εκκαθάριση, δηλαδή θα αφαιρούνταν από την αξία της περιουσίας της Τράπεζας της Ανατολής που θα είχαν να λαμβάνουν οι μέτοχοι της. Τις 50 δραχμές θα τις κατέβαλε η Εθνική Τράπεζα από δικά της κεφάλαια.

Κάθε τίτλος που εισέπραττε τις 200 δραχμές θα σφραγιζόταν με ειδική σφραγίδα που θα περιέγραφε τα παραπάνω και η Εθνική Τράπεζα θα είχε το δικαίωμα κατά την κρίση της, εκτός από τη σφραγίδα, να αφαιρέσει και μία μερισματαπόδειξη, για να “μαρκάρει” τη μετοχή για την οποία πληρώθηκε η προκαταβολή.

Ωστόσο, προβλεπόταν ότι ο τίτλος της μετοχής της Τράπεζας Ανατολής κάποτε θα ακυρωνόταν. Και αυτό θα γινόταν όταν θα τελείωνε η ειδική εκκαθάριση, που μόνο σκοπό είχε την πληρωμή των μετόχων για την αξία της τράπεζας τους, οπότε και οι μέτοχοι ήταν αναγκασμένοι να παραδώσουν τις μετοχές τους, ώστε να ακυρωθούν. Κάτι που δεν έγινε ποτέ.

Μεγαλομέτοχος της Τράπεζας της Ανατολής ήταν η Εθνική Τράπεζα με ποσοστό που ιστορικά δεν έπεσε ποτέ κάτω από 30% και που συνήθως πλησίαζε το 40%. Επομένως την προκαταβολή από την εκκαθάριση, θα την εισέπραττε φυσικά και η Εθνική Τράπεζα για τις μετοχές της, δηλαδή θα έπαιρνε ένα μεγάλο ποσό, το οποίο θα κατέληγε απευθείας στα ταμεία της ΕΤΕ ως προκαταβολή.

Την ακύρωση των μετοχών επιβεβαιώνει και η ίδια η Εθνική Τράπεζα με πολλαπλές ανακοινώσεις της για το θέμα. Ξεκαθαρίζει προς όλους επανειλημμένως, μέχρι και πριν λίγες ημέρες, ότι “οι μετοχές της Τράπεζας της Ανατολής ακυρούνται και απομένει μόνο δικαίωμα των μετόχων της για την πληρωμή τους από τη Εθνική Τράπεζα ορισμένου τιμήματος εξαγοράς που αντιστοιχεί σε καθεμία μετοχή τους”.


Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ


Μετά τη δημοσίευση σε ΦΕΚ της σύμβασης συγχώνευσης, η Εθνική Τράπεζα κοινοποίησε σε όλους, αλλά και στο Χρηματιστήριο Αθηνών, την εφαρμογή της σύμβασης συγχώνευσης και ειδικά των παραπάνω που αναφέραμε βήμα προς βήμα. Μόνο που η δημοσίευση της ανακοίνωσης έλεγε διαφορετικά πράγματα από αυτά που είχαν συμφωνηθεί και για τα οποία είχαν υπογράψει και οι δύο πλευρές!

Στις 19 Φεβρουαρίου 1933 δημοσιεύεται στις εφημερίδες της εποχής η Χρηματιστηριακή Γνωστοποίηση ότι η Τράπεζα Ανατολής συγχωνεύτηκε δια εξαγοράς με την Εθνική Τράπεζα και καθορίστηκε ως κατώτατο τίμημα εξαγοράς των μετοχών της Τραπέζης Ανατολής το ποσό των 150 δραχμών, ως προκαταβολή έναντι του προϊόντος της ειδικής εκκαθάρισης, αυξημένο κατά 50 δραχμές για την αξία της μεταβιβαζόμενης πελατείας (goodwill).

Το σύνολο των 200 δραχμών για κάθε μετοχή ξεκίνησε να καταβάλλεται από την Εθνική Τράπεζα στις 16 Ιανουαρίου 1933 και οι μετοχές που προσκομίστηκαν σφραγίστηκαν σχετικά, ενώ κόπηκε η μερισματαπόδειξη υπ. αριθ. 55 (β εξαμηνιαίας χρήσεως 1933).

Εκεί όμως που τα πράγματα γίνονται πραγματικά περίεργα είναι όταν η ανακοίνωση συνεχίζει και διευκρινίζει ότι από τις 15 Φεβρουαρίου 1933, οι μετοχές της Τράπεζας της Ανατολής θα διαπραγματεύονταν στο Χρηματιστήριο Αθηνών χωρίς τη συγκεκριμένη μερισματαπόδειξη 55 και με τη σφραγίδα για την καταβολή των 200 δραχμών.

Και η ανακοίνωση κλείνει λέγοντας φυσικά ότι μετά το τέλος της εκκαθάρισης η Εθνική Τράπεζα θα καταβάλει το υπόλοιπο ποσό από την ειδική εκκαθάριση που αναλογεί σε κάθε μετοχή.

Κατά συνέπεια, ενώ η σύμβαση συγχώνευσης ξεκαθάριζε ότι οι μετοχές θα ακυρώνονταν, η ανακοίνωση της Εθνικής Τράπεζας και αυτό που έγινε στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών ήταν εντελώς διαφορετικά.

Η μετοχή που η Εθνική Τράπεζα σήμερα επιμένει μέχρι σήμερα ότι ήταν μια ακυρωμένη μετοχή, συνέχισε να διαπραγματεύεται στο Χρηματιστήριο Αθηνών μετά από την έναρξη της ειδικής εκκαθάρισης, με τιμή μειωμένη κατά 200 δραχμές! Ακυρωμένη μετοχή να διαπραγματεύεται σε ένα Χρηματιστήριο έστω και στο Ελληνικό!

Η ΜΕΤΟΧΗ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ ΣΤΟ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ ΑΞΙΩΝ ΑΘΗΝΩΝ ΕΝΩ ΗΤΑΝ “ΑΚΥΡΩΜΕΝΗ”

Ερευνώντας τον τύπο της εποχής και τα στοιχεία του χρηματιστηρίου, βρέθηκε ότι πραγματικά σύμφωνα με την ανακοίνωση που μοιράστηκε στις εφημερίδες από την Εθνική Τράπεζα, η “ακυρωμένη” μετοχή της Τράπεζας της Ανατολής συνέχισε να διαπραγματεύεται στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών, με πρώτη τιμή τις 20 δραχμές, μια και από την τιμή της που ήταν 220 δραχμές, αφαιρέθηκαν οι 200 δραχμές.

Η τιμή αυτή των 220 δραχμών, είχε προκύψει την πρώτη ημέρα που άνοιξε το Χρηματιστήριο μετά από 15 μήνες που είχε παραμείνει κλειστό λόγω της κρίσης και ενώ είχε ήδη υπογραφεί η συμφωνία συγχώνευσης. Ήταν δηλαδή γνωστό το ύψος της προκαταβολής. Συγκριτικά στις 3 Ιανουαρίου 1931 η τιμή της μετοχής της Τράπεζας Ανατολής ήταν 760 δραχμές, ενώ πριν κλείσιμο του χρηματιστηρίου και σε καθεστώς βαθιάς κρίσης στις 19 Σεπτεμβρίου 1931 ήταν 513 δραχμές.

Αυτή η “ακυρωμένη” λοιπόν μετοχή συνεχίστηκε να διαπραγματεύεται στο χρηματιστήριο στο μεγαλύτερο μέρος του 1933! Και το απίστευτο ήταν ότι ακόμη υπήρχαν μετοχές που δεν είχαν εισπράξει την προκαταβολή, οπότε κάποιες από αυτές είχαν “διπλή” τιμή, άλλη τιμή στο χρηματιστήριο και άλλη πραγματική αξία.

Παράδειγμα τιμών του Χρηματιστηρίου Αξιών Αθηνών βλέπουμε στην εφημερίδα “Οικονομικός Ταχυδρόμος”, της 19ης Νοεμβρίου 1933.


Στο παραπάνω απόσπασμα, δέκα μήνες αφού ξεκίνησε η αποπληρωμή της προκαταβολής στους μετόχους, φαίνεται ότι η τιμή της μετοχής της Τράπεζας της Ανατολής όχι μόνο συνέχισε να υπάρχει στο χρηματιστήριο, αλλά αυξήθηκε από τις 20 στις 70 δραχμές. Μια πολύ καλή τιμή για μία “ακυρωμένη” μετοχή.

Η ΜΕΤΟΧΗ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΚΑΪΡΟΥ ΕΝΩ ΗΤΑΝ “ΑΚΥΡΩΜΕΝΗ”

Και ενώ κάποιος μπορεί να πει ότι έγινε ένα μικρό λάθος από την τότε ηγεσία της Εθνικής Τράπεζας και η μετοχή της Τράπεζας της Ανατολής συνέχισε να κινείται στο Χρηματιστήριο της Αθήνας για δέκα μήνες, πως μπορεί το ίδιο λάθος να έγινε και σε άλλο διεθνές χρηματιστήριο και ένα από τα ισχυρά της εποχής;

Γιατί όπως θα δούμε παρακάτω, η μετοχή της Τράπεζας της Ανατολής στις 24 Απριλίου 1933 διαπραγματευόταν και στο Χρηματιστήριο του Καΐρου και η τιμή της ήταν 7.5 φράγκα.



Και φυσικά το λάθος συνεχίστηκε και ενώ είχε δημοσιευτεί η σύμβαση συγχώνευσης της Τράπεζας Ανατολής από την Εθνική Τράπεζα, είχε ξεκινήσει η εκκαθάριση για να πληρωθούν οι μέτοχοι και όλες οι μετοχές ήταν χρηματιστηριακά “ακυρωμένες”, στις 12 Μαΐου 1933, η μετοχή της Τράπεζας Ανατολής παρέμεινε στα 7.5 φράγκα.



ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΨΕΜΜΑΤΑ ΔΕΝ ΚΕΡΔΙΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΔΙΚΕΣ

Είναι ξεκάθαρο λοιπόν ότι η μετοχή δεν ακυρώθηκε όπως επιμένει η Εθνική Τράπεζα σήμερα, αλλά και όπως θα έπρεπε να είχε γίνει μια και ήταν ξεκάθαρο στη σύμβαση συγχώνευσης. Γιατί μπορεί η Εθνική Τράπεζα να συμφωνεί σήμερα με τη νόμιμη διαδικασία, αλλά οι αποδείξεις λένε ότι μόνο αυτή δεν ακολούθησε.

Το περίεργο λοιπόν για όσους γνωρίζουν καλά την υπόθεση, αλλά και για τους δικηγόρους της Εθνικής Τράπεζας που σίγουρα έχουν πρόσβαση στο Ιστορικό της Αρχείο και στα στοιχεία που βρίσκονται εκεί, είναι ότι προσπαθούν να μας πείσουν πως οι προκάτοχοι τους τα έκαναν όλα νόμιμα, τη στιγμή που αποδεικνύεται ότι δεν έκαναν νόμιμα ούτε τα βασικά.

Βέβαια, ίσως τελικά να επιβεβαιωθούν όσοι επιμένουν να λένε ότι η Εθνική Τράπεζα, αφού ξεκίνησε η καταβολή των προκαταβολών και εισέπραξε το ποσό που της αναλογούσε ως μεγαλομέτοχος της Τράπεζας Ανατολής και γνωρίζοντας ότι δεν θα πλήρωνε κανέναν, μια και δεν θα τελείωνε ποτέ στην πραγματικότητα την εκκαθάριση, έσπρωξε πολλές από τις μετοχές της στα Χρηματιστήρια της Αθήνας και του Καΐρου. Βέβαια, παραβίασε τη σύμβαση συγχώνευσης, αλλά είχε σίγουρα κέρδη καλλιεργώντας “ψευδαισθήσεις” στο επενδυτικό κοινό ότι κάποια στιγμή στο μέλλον, θα τους πληρώσει…

Μία από τις πρώτες”φούσκες” της Ελληνικής χρηματιστηριακής ιστορίας που σίγουρα έχει αρκετά κοινά στοιχεία με την υπόθεση Κοσκωτά και την Τράπεζα Κρήτης. Λέτε να έχει κοινά στοιχεία και στις ποινές όσων επιμένουν να διασπείρουν ψεύδη για να προστατέψουν το ίδρυμα που εκπροσωπούν;

Παράπονα Ρόδου

Σχόλια

όλα τα νέα στο email σας

Get new posts by email:
παράπονα Ρόδου

επικοινωνήστε

δώσε δύναμη στη φωνή σου,
κάνε τα παράπονα στον δήμαρχο,
κατήγγειλε ότι βλάπτει την κοινωνία,
διέδωσε τις πιο σημαντικές ειδήσεις,
μοιράσου χρήσιμες συμβουλές,
στείλε μας το δικό σου άρθρο
και δημοσίευσε ότι θέλεις
στο paraponarodou@gmail.com
ή συμπλήρωσε την φόρμα

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *