Από την ασίγαστη επιθυμία... στη φαρέτρα της διεκδίκησης...

Γράφει ο Γλαρός Ιωάννης

Είναι γεγονός, ότι η δυσχερής οικονομική και κοινωνική κατάσταση της Πατρίδας, φαντάζουν - την όποια πρόθεση.... και το όποιο εγχείρημα της διεκδίκησης και της ενασχόλησης με τα κοινά- "παρακινδυνευμένο" πάθος και ουτοπιστικό... το κοινωνικό γίγνεσθαι.
Υπενθυμίζεται, πως σύμφωνα με τον Μέγα Διδάσκαλο Πλάτωνα, το κοινωνικό γίγνεσθαι αποτελεί μια συνισταμένη των επιμέρους ατομικών και συλλογικών υποκειμένων και των βουλήσεών τους. Οι βουλήσεις εξαρτώνται από τις “υλικές”, αντικειμενικές συνθήκες της ζωής τους, οι οποίες όμως διαμορφώνονται και από τη δράση των επιμέρους βουλήσεων σε μία αλληλεξαρτώμενη σχέση.

Κατά την προσωπική μας άποψη η ενασχόληση με τα κοινά αποτελεί προσφορά και υποχρέωση όλων των Πολιτών, στο βαθμό που μας αναλογεί...

Όμως, η έλλειψη ουσιαστικών αποφάσεων, δικαιοσύνης, αξιοκρατίας, πρακτικότητας, ιεράρχησης των αναγκών και των προτεραιοτήτων, υπηρετούν, πλειστάκις τη ματαιοδοξία και την αδυναμία των εμπλεκομένων..

Η δε διαχείριση της εξουσίας, της παροχής υπηρεσιών και της εκτέλεσης του καθήκοντος με τη μορφή προσωπικών δεσμεύσεων ή υπερβάσεων και με γεύση...από “κατόπιν ενεργειών μου”, μας παραπέμπουν σε εποχές και "μεγαλεία" του παρελθόντος...

Και φυσικά...μόνο αποδεκτές δεν μπορούν να γίνουν. Ή μήπως...μπορούν;




Παράπονα Ρόδου