Ο Ludvik Dolezal, είναι ένας 58χρονος Τσέχος. Πριν από χρόνια είχε μια φυσιολογική ζωή... σαν όλους τους άλλους ανθρώπους. Δούλευε ως επόπτης τροφίμων και είχε έναν ικανοποιητικό μισθό.
Σύμφωνα με το InvitroMagazine, ο συγκεκριμένος άνθρωπος εντελώς ξαφνικά (λένε οι παλιοί του φίλοι) ένα βράδυ έκαψε τα πράγματα του, παράτησε το σπιτικό του και εξαφανίστηκε.
Σαν να άνοιξε η γη και να τον κατάπιε, χάθηκε από όλους. Φίλους, γνωστούς, συγγενείς. Μέχρι που εντελώς ξαφνικά μετά από πάρα πολύ καιρό, σχεδόν ενάμιση χρόνο, τον είδε ένας ξάδερφος του, να τριγυρνά ρακένδυτος σε μια κακόφημη συνοικία της Οστράβας. Έτρεξε αμέσως και του μίλησε. Ο Dolezal, αρχικά αιφνιδιάστηκε μέχρι που κάθισε και είπε ολόκληρη την ιστορία του και γιατί τα παράτησε.
Σύμφωνα με το InvitroMagazine, ο συγκεκριμένος άνθρωπος εντελώς ξαφνικά (λένε οι παλιοί του φίλοι) ένα βράδυ έκαψε τα πράγματα του, παράτησε το σπιτικό του και εξαφανίστηκε.
Σαν να άνοιξε η γη και να τον κατάπιε, χάθηκε από όλους. Φίλους, γνωστούς, συγγενείς. Μέχρι που εντελώς ξαφνικά μετά από πάρα πολύ καιρό, σχεδόν ενάμιση χρόνο, τον είδε ένας ξάδερφος του, να τριγυρνά ρακένδυτος σε μια κακόφημη συνοικία της Οστράβας. Έτρεξε αμέσως και του μίλησε. Ο Dolezal, αρχικά αιφνιδιάστηκε μέχρι που κάθισε και είπε ολόκληρη την ιστορία του και γιατί τα παράτησε.
Ο Dolezal, είναι πυρομανής. Ό, τι βρει το καίει. Ακόμη και εκεί που κοιμάται, έχει κάψει τα πάντα και ξαπλώνει πάνω στις στάχτες: «Δεν μπορώ να αντισταθώ στο να καίω πράγματα. Μου αρέσει η θράκα, μου αρέσει να κοιμάμαι στις στάχτες. Με κρατάνε ζεστό τις κρύες νύχτες.»
Ο ξάδερφος του ενημέρωσε τις αρχές και ύστερα από λίγες εβδομάδες ο Dolezal, εξετάστηκε από την Πρόνοια και ειδικούς ψυχολόγους. Μάταια προσπάθησαν να τον μεταπείσουν να κάνει μπάνιο. Ο Dolezal, «είναι μια κινητή εστία μικροβίων» θα πει στην daily mail, ένας γιατρός που θέλησε να κρατήσει την ανωνυμία του. Τελικά η Πρόνοια του έβγαλε ένα κονδύλι 100 ευρώ το μήνα προκειμένου να έχει κάτι να τρώει. Τους πρώτους μήνες τα λεφτά έγιναν προσάναμα για τη φωτιά και τα κατάπιαν οι στάχτες.
Ο ξάδερφος του ενημέρωσε τις αρχές και ύστερα από λίγες εβδομάδες ο Dolezal, εξετάστηκε από την Πρόνοια και ειδικούς ψυχολόγους. Μάταια προσπάθησαν να τον μεταπείσουν να κάνει μπάνιο. Ο Dolezal, «είναι μια κινητή εστία μικροβίων» θα πει στην daily mail, ένας γιατρός που θέλησε να κρατήσει την ανωνυμία του. Τελικά η Πρόνοια του έβγαλε ένα κονδύλι 100 ευρώ το μήνα προκειμένου να έχει κάτι να τρώει. Τους πρώτους μήνες τα λεφτά έγιναν προσάναμα για τη φωτιά και τα κατάπιαν οι στάχτες.
Μέχρι που η κοινωνική λειτουργός αποφάσισε τα χρήματα να δίδονται σε ένα τοπικό εστιατόριο κοντά στη γέφυρα που μένει, έτσι ώστε ο Dolezal, να έχει ένα πιάτο φαγητό και να μην υπάρχει ο φόβος να κάψει τα λεφτά του.
Παράπονα Ρόδου
Παράπονα Ρόδου
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Οι απόψεις των διαχειριστών μπορεί να μην συμπίπτουν με τα άρθρα.
Ο καθένας έχει δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του.
Αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές.
Κακόβουλα σχόλια αφαιρούνται όπου εντοπίζονται.
Η ευθύνη των σχολίων βαρύνει νομικά τους σχολιαστές.
Η ταυτότητα των σχολιαστών είναι γνωστή μόνο στην Google.
Όποιος θίγεται μπορεί να επικοινωνεί στο email μας.
Ενδιαφέροντα σχόλια σε όλα τα μέσα μας μπορεί να γίνουν αναρτήσεις.
Περισσότερα στους όρους χρήσης.