Όταν δημιουργήθηκε το Ελληνικό Κράτος, στην προσπάθειά του να μετατρέψει τους ...
επαναστατημένους ραγιάδες σε πολίτες, πήρε την έννοια του όρκου από την Εκκλησία και την έκανε τελετή ορκομωσίας και την έβαλε στα νεοσυσταθέντα τότε δικαστήρια και στον τότε συγκροτούμενο δημόσιο τομέα...
Η Εκκλησία (παρά την απαγόρευση του όρκου που αναφέρεται στο Ευαγγέλιο) συγκατένευσε, από ανάγκη…έπρεπε να βοηθήσει στη σύσταση του Ελληνικού Κράτους, που μην ξεχνάτε ότι η Εκκλησία το ελευθέρωσε, το πλήρωσε και το πληρώνει μέχρι σήμερα.
Σήμερα, νομίζω πλέον ότι ο όρκος δεν χρειάζεται. Αισθάνομαι ευθύνη και ενοχή όταν με επίσημη εκκλησιαστική τελετή, “αναγκάζω” βουλευτές, περιφερειάρχες και δημάρχους να επιορκίσουν… Επειδή, σίγουρα επιορκούν! Αυτό ομολογούν τα ειδικά δικαστήρια, όσα γίνονται κι όσα δεν γίνονται στη Χώρα.
Για μας τους χριστιανούς, η επίκληση του Ονόματος της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος είναι πολύ σοβαρή υπόθεση.
Ή στην άλλη περίπτωση, όπως διαβάζουμε στο romfea.gr,στα δικαστήρια, όταν βάζουν το χέρι τους στο ιερό Ευαγγέλιο με τόση ευκολία και ελαστική συνείδηση! Ο όρκος είναι φοβερό πράγμα, για όποιον πιστεύει. Για όποιον δεν πιστεύει είναι παρωδία.
Όμως εμένα με απασχολεί η αμαρτία την οποία φορτώνεται εκείνος που ορκίζεται.
Να καταργηθεί, λοιπόν και από τα δικαστήρια και από την ανάληψη των καθηκόντων των αιρετών ή των υπαλλήλων.
Όχι να πετάμε τα άγια και τους μαργαρίτες…δεν είναι σωστό.
Ας ορκιζόμαστε στην τιμή και στη συνείδησή μας, που ή τα έχει κανείς ή δεν τα έχει. Ή μας τα ενέπνευσε η Δημοκρατία ή δεν μας τα ενέπνευσε!
Βεβαίως είναι έτοιμος ο λαός μας σήμερα να ξεχωρίσει τα πράγματα. Ξέρει την Εκκλησία του, τη βιώνει ως χαρισματικό φορέα και από την άλλη βλέπει την αναγκαστική εμπλοκή της στα δημόσια πράγματα.
Θυμηθείτε τις ορκομωσίες στις προηγούμενες αυτοδιοικητικές εκλογές! Το πρόβλημα εμφανίστηκε στην ελλαδική κοινωνία ότι ήταν η επιμονή των Επισκόπων να ορκίσουμε τους αιρετούς. Θεός φυλάξοι!
Το πρόβλημα για όσους δεξιούς κι αριστερούς εκλεγμένους δεν ήθελαν να ορκιστούν, όπως ακόμα ορίζει το Σύνταγμα, ήταν του συνταγματικού εισαγγελέα! Εμείς οι εκκλησιαστικοί πηγαίνουμε όπου μας προσκαλούν.
Ανεπιθύμητοι δεν θέλουμε να είμαστε.
Παράπονα Ρόδου
επαναστατημένους ραγιάδες σε πολίτες, πήρε την έννοια του όρκου από την Εκκλησία και την έκανε τελετή ορκομωσίας και την έβαλε στα νεοσυσταθέντα τότε δικαστήρια και στον τότε συγκροτούμενο δημόσιο τομέα...
Η Εκκλησία (παρά την απαγόρευση του όρκου που αναφέρεται στο Ευαγγέλιο) συγκατένευσε, από ανάγκη…έπρεπε να βοηθήσει στη σύσταση του Ελληνικού Κράτους, που μην ξεχνάτε ότι η Εκκλησία το ελευθέρωσε, το πλήρωσε και το πληρώνει μέχρι σήμερα.
Σήμερα, νομίζω πλέον ότι ο όρκος δεν χρειάζεται. Αισθάνομαι ευθύνη και ενοχή όταν με επίσημη εκκλησιαστική τελετή, “αναγκάζω” βουλευτές, περιφερειάρχες και δημάρχους να επιορκίσουν… Επειδή, σίγουρα επιορκούν! Αυτό ομολογούν τα ειδικά δικαστήρια, όσα γίνονται κι όσα δεν γίνονται στη Χώρα.
Για μας τους χριστιανούς, η επίκληση του Ονόματος της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος είναι πολύ σοβαρή υπόθεση.
Ή στην άλλη περίπτωση, όπως διαβάζουμε στο romfea.gr,στα δικαστήρια, όταν βάζουν το χέρι τους στο ιερό Ευαγγέλιο με τόση ευκολία και ελαστική συνείδηση! Ο όρκος είναι φοβερό πράγμα, για όποιον πιστεύει. Για όποιον δεν πιστεύει είναι παρωδία.
Όμως εμένα με απασχολεί η αμαρτία την οποία φορτώνεται εκείνος που ορκίζεται.
Να καταργηθεί, λοιπόν και από τα δικαστήρια και από την ανάληψη των καθηκόντων των αιρετών ή των υπαλλήλων.
Όχι να πετάμε τα άγια και τους μαργαρίτες…δεν είναι σωστό.
Ας ορκιζόμαστε στην τιμή και στη συνείδησή μας, που ή τα έχει κανείς ή δεν τα έχει. Ή μας τα ενέπνευσε η Δημοκρατία ή δεν μας τα ενέπνευσε!
Βεβαίως είναι έτοιμος ο λαός μας σήμερα να ξεχωρίσει τα πράγματα. Ξέρει την Εκκλησία του, τη βιώνει ως χαρισματικό φορέα και από την άλλη βλέπει την αναγκαστική εμπλοκή της στα δημόσια πράγματα.
Θυμηθείτε τις ορκομωσίες στις προηγούμενες αυτοδιοικητικές εκλογές! Το πρόβλημα εμφανίστηκε στην ελλαδική κοινωνία ότι ήταν η επιμονή των Επισκόπων να ορκίσουμε τους αιρετούς. Θεός φυλάξοι!
Το πρόβλημα για όσους δεξιούς κι αριστερούς εκλεγμένους δεν ήθελαν να ορκιστούν, όπως ακόμα ορίζει το Σύνταγμα, ήταν του συνταγματικού εισαγγελέα! Εμείς οι εκκλησιαστικοί πηγαίνουμε όπου μας προσκαλούν.
Ανεπιθύμητοι δεν θέλουμε να είμαστε.
Παράπονα Ρόδου
«Η εκκλησία ελευθέρωσε το Ελληνικό κράτος»…… Ανθιμε, ή είσαι τελείως ανιστόριτος, ή το παίζεις τρελός. Η Εκκλησία με την απύθμενη διαφθορά της ακόμα και επί Βυζαντινού κράτους είχε 40.000 μοναχούς στην επικράτεια και 4-5000 μόνο μέσα στην πόλη και το πατριαρχείο. Οποιος δεν ήθελε να πάει στρατιώτης πήγαινε σε μοναστήρια και στο τέλος η Κωσταντινούπολη είχε 5-8.000 στρατιώτες μισθοφόρους να αντιταχθεί στους Τούρκους. Ασε δε που φροντίσατε να διχάσετε τον λαό με τους Ενωτικούς και Ανθενωτικούς και οι μισοί δεν πολέμησαν καν τους Τούρκους στην άλωση. Διάβασε λοιπόν τα αίσχη που κάνατε εσείς η εκκλησία πριν αλλά και μετά την άλλωση. Σου αφιερώνω δε την ρήση του Σόλωνα «Ο αν μη ίδης, μη λέγε. Ειδώς σιγά» Όταν δεν ξέρεις μη μιλάς και όταν μάθεις σιώπα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟπως γράφει και ο Άγγλος R.Walpole στο βιβλίο του “Travels in Various Countries” τ. Β΄, σελ. 216. «Όταν οι αγιορείτες ρασοφόροι είχαν δει την πρόοδο των τουρκικών όπλων στην ανατολή επί Ορχάν (1326-1362) και φοβήθηκαν ενδεχόμενη πτώση της Κωνσταντινούπολης , έστειλαν αντιπροσωπεία τους στην Προύσα, που ήταν τότε η πρωτεύουσα των Τούρκων, με πεσκέσι από 14 χιλιάδες τσεκίνια ένα τεράστιο ποσό για την εποχή εκείνη στο σουλτάνο και ζήτησαν όπως οι καλόγεροι έχουν τις θρησκευτικές τους ελευθερίες και την αποκλειστική κατοχή του βουνού του Άθω, όταν τα νικηφόρα οθωμανικά στρατεύματα καταλάβουν την Κωνσταντινούπολη και καταλύσουν την εξουσία της βυζαντινής αυτοκρατορίας.» Ο τούρκος σουλτάνος δέχτηκε το πεσκέσι και τους όρους των μοναχών, που παραδίνονταν πριν από την παράδοση της Πόλης και τους έδωσε σχετικό φιρμάνι , το οποίο, υπήρχε στις Καρυές , όταν αυτός δηλ. ο άγγλος Walpole επισκέφτηκε το άγιο Όρος στις αρχές του 19ου αιώνα. Αυτούς τους όρους τήρησαν και οι μετέπειτα σουλτάνοι.
Είναι χαρακτηριστικό ότι όταν ο Παλαιολόγος πολεμάει τους Τούρκους μαζί με τον απεσταλμένο του Πάπα, Ισίδωρο του Κιέβου, και τους Γενοβέζους, ο Γεννάδιος- ο Γεώργιος Σχολάριος, πρώτος Πατριάρχης μετά την Άλωση τοιχοκολλούσε ανάθεμα εναντίον του Παλαιολόγου.
ΓΕΝΝΑΔΙΟΣ ΣΧΟΛΑΡΙΟΣ (Θαυμάστε τον και τον διδάσκουν στα σχολεία)
Η εκκλησία δεν επιτρέπει στους κοσμικούς άρχοντες να τιμωρούν φανερά. Εάν όμως οι άρχοντες παρακινούμενοι από ζήλο το κάνουν για την πίστη, τους επιδοκιμάζει και τους στεφανώνει. Η εκκλησία επαινεί πολλά από όσα πρέπει έτσι να γίνονται. ΔΕΝ ΔΙΑΤΑΖΕΙ ΟΜΩΣ ΦΑΝΕΡΑ. Εσύ λοιπόν ευσεβέστατε και γενναιότατε άρχοντα εμπιστεύσου σε μένα και αν συλλάβεις κάποιον που παρασύρει στην απάτη των δαιμόνων, ράβδισέ τον, φυλάκισέ τον, αφαίρεσέ του την γλώσσα, έπειτα κόψε το χέρι του και αν ακόμα παραμένει κακός, στείλε τον στον βυθό της θάλασσας. Σε όλους δε τους άρχοντας προλέγω, ότι αν δεν τιμωρούν τους ελληνιστές, αν ανέχονται τον ελληνισμό να υπερισχύει και δεν κάνουν εκείνα που πρέπει, θα κριθούν από τον θεό.
Επιστολή πατριάρχη Γενναδίου (1405 μ.Χ.) προς Εμμανουήλ Ραούλ Οισί. Oeuvres complets de Gennade Scholarios publ. L. Petit X.A. Siberides & M. Jugie Paris 1938 & εφημερίδα Ελευθεροτυπία 27/5/2000
ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΜΗΝ ΘΑΥΜΑΣΕΙΣ ΘΕΙΚΕΣ ΠΡΟΤΡΟΠΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΗ ΠΙΣΤΕΥΟΝΤΕΣ ΣΤΟΝ ΕΒΡΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ!!!! Και μην τσατίζεσαι για το «εβραιοχριστιανισμό» γιατί όπως είπε και ο Πάπας Φραγκίσκος (2014) και όχι μόνο «Μέσα σε κάθε χριστιανό υπάρχει και ένας Εβραίος» 2014.
Ο Φίνλαιη επίσης στο οδοιπορικό του αναφέρει «Χαρακτηριστικά τα λόγια του Μωάμεθ Β” του Πορθητή προς τον Γεννάδιο Σχολάριο, τον πρώτο Πατριάρχη μετά την Άλωση: « Πατριάρχευε… έχων πάντα τα σα προνόμια, ως και οι προ σου πατριάρχαι είχον ».
Συνεχίζεται
Ορφανίδης Δ
Συνέχεια
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Πατριαρχης έχει το ρόλο του « εθνάρχη » των χριστιανών και είναι υπόλογος στον Σουλτάνο για τις πράξεις τους. Ευθύς αμέσως ξεκινούν τα αλληλομαχαιρώματα και οι ραδιουργίες των κληρικών για την κατάκτηση του προνομιακού αξιώματος του Οθωμανικού κράτους. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι από το 1623 έως το 1700 εγιναν 50 αλαξοπατριαρχίες. Κάθε τόσο στελνόταν κάποιος πατριάρχης στη φυλακή για χρέη, που εξαιτίας των σκανδάλων, είχαν γίνει σύμφωνα με τον Πατριάρχη Σαμουήλ « των της Αιγύπτου πυραμίδων υπερογκωδέστερα ».
Τα ποσά της εξαγοράς από 1000 φλωριά του 1467 έγιναν 2500 το 1481, 12000 το 1583, 100.000 το 1622. Ο Φίνλαιη αναφέρει επίσης: « σε τέτοιο βαθμό είχε προχωρήσει η διαφθορά, που στο διάστημα 1670 και 1678 ο πατριάρχης άλλαξε εξι φορές. Το τίμημα εξαγοράς του νέου υποψήφιου ανέβηκε στο ποσό των 25000 ταλήρων, ο ετήσιος φόρος είχε φθάσει στα 6000 δουκάτα και τα χρέη του Πατριάρχη σε 350.000 τάληρα ». Φυσικά όλοι αυτοί οι πόροι των υποψηφίων βρίσκονταν μετά από δανεισμό. Αποτέλεσμα ήταν να δημιουργηθεί μια διαδικασία αρπαγής που ξεκινούσε από τον Πατριάρχη, μεταβιβαζόταν στους μητροπολίτες, από εκεί στους κατώτερους κληρικούς και κατέληγε τελικά στο ποίμνιο, το οποίο έπρεπε να πληρώνει συγκεκριμένα ποσά προς την εκκλησία με την απειλή του αφορισμού και της κατάσχεσης της περιουσίας του.
Ο πατριάρχης Κων/λεως εκμεταλλεύεται την έσχατη αμάθεια των Ελλήνων και αποθησαυρίζει χρυσάφι ώστε να δωροδοκεί τους Τούρκους και τη διεφθαρμένη εκκλησία και να εξασφαλίζει την υποστήριξη τους (Contarini, Βίβλος της Βενετίας από το 1636 έως το 1641)
Όποιος πληρώνει στον Τούρκο περισσότερα φλουριά αυτός γίνεται πατριάρχης. Χρειάζεται βέβαια η ανάδειξη από την Σύνοδο. Αλλά αυτή η ψήφος είναι εικονική. Τα πάντα εκπορεύονται από τον Μεγάλο Βεζύρη. Σε αυτόν θα παρουσιασθεί ο νέος πατριάρχης για να παραλάβει από τα χέρια του το τιμητικό καφτάνι. (Cornelio Magni, χρονικογράφος, 1679).
Όποιος πληρώνει περισσότερα στον Σουλτάνο γίνεται πατριάρχης. Άλλο που δεν θέλει ο Σουλτάνος για να γεμίζει τον μπεζαχτά του. Το αποτέλεσμα είναι να αλληλοεξοντώνονται οι αρχηγοί της Εκκλησίας. Μέσα σε πέντε χρόνια άλλαξαν πέντε πατριάρχες!! Κατά την ανάδειξη του πατριάρχη καλούνται οι αρχιεπίσκοποι για τη συγκέντρωση του αναγκαίου ποσού. Όσοι δυστροπήσουν εκδιώκονται. Οι αρχιεπίσκοποι κατανέμουν αναλογικά τη δαπάνη στους επισκόπους και οι επίσκοποι στους παπάδες των ενοριών. Έτσι τα πάντα γίνονται δια της σιμωνίας. (Ο περιηγητής Spon για τον πατριάρχη Παρθένιο, 1679). Είναι τόσο φιλόδοξος ο ελληνικός κλήρος που οι μητροπολίτες αγοράζουν τον πατριαρχικό θρόνο πίσω από τις πλάτες των ανταγωνιστών τους από τον Μεγάλο Βεζύρη. Και εκείνος χαίρεται να τους βλέπει να συναγωνίζονται ποιος θα φέρει μεγαλύτερα πεσκέσια. Για την εξαγορά του αξιώματος καταβάλλουν τεράστια ποσά. Και για να εισπράξουν καταπιέζουν τους φτωχούς χριστιανούς. (George Wheler, 1682)
Συνεχίζεται
Ορφανίδης Δ.
Συνέχεια,
ΑπάντησηΔιαγραφήΟσο δε για το πόσο σώσατε την Ελλάδα και τους ΕΛΛΗΝΕΣ διάβασε αυτό
Mέγας Βασίλειος, Αρχιεπίσκοπος Καισαρείας (Ο Άγιος Βασίλης)
«Είναι εχθροί οι Έλληνες, διότι διασκεδάζουν καταβροχθίζοντας με ορθάνοιχτο στόμα το Ισραήλ. Στόμα δε λέγει εδώ ο προφήτης (βλ. Ησαΐας Θ΄11) την σοφιστική του λόγου δύναμη η οποία τα πάντα χρησιμοποίησε για να παραπλανήσει τους εν απλότητι πιστευσάντων.» – Βασίλειος Καισαρείας, εις Προφήτην Ησαϊα 9.230.8
«Αν στα ενδότερα (των ελληνικών σκέψεων) κοιτάξεις θα δεις, τέφρα και σκόνη και υγιές ουδέν, αλλά τάφος ανεωγμένος ο λάρυγξ αυτών, (των Ελλήνων φιλοσόφων!) τα πάντα δε γεμάτα ακαθαρσίες και ιχώρ, (έμπυο!) και πάντα τα δόγματα τους βρίθουν σκωλήκων… Αυτά γέννησαν και αύξησαν οι Έλληνες, από των φιλοσόφων λαβόντες… Ημείς δε ου παραιτούμεθα της κατ’ αυτών μάχης.» – Ι. Χρυσόστομος (344-407 μ.Χ.), εις Άγιον Ιωάννην τον Ευαγγελιστήν, Ομιλία ξς΄ 59.369.12 – 370.11
«Όσο πιο βάρβαρο ένα έθνος φαίνεται και της ελληνικής απέχει παιδείας, τόσο λαμπρότερα φαίνονται τα ημέτερα… Ούτος ο (πιστός) βάρβαρος, την οικουμένη ολάκερη κατέλαβε… και ενώ πάντα τα των Ελλήνων σβήνουν και αφανίζονται, τούτου (του πιστού βάρβαρου) καθ’ έκαστη λαμπρότερα γίνονται.» – Ι. Χρυσόστομος εις Ιωάννην 59.31.33
«Τί λοιπόν, άγιος έσται ο ναός του Σεράπιδος (Αλεξανδρινή βιβλιοθήκη) δια τα βιβλία; Μη γένοιτο!… αλλά δαίμονες οικούσι τον τόπον… μάλλον δε και αυτών (των Ελλήνων) όντων δαιμόνων… και παρ’ αυτών βωμός στέκει απάτης αόρατος εις τον οποίον ψυχάς ανθρώπων θυσιάζουσι… κατάλαβε λοιπόν και φανέρωσε (διέδωσε!) ότι δαίμονες κατοικούν εκεί.» (Δαίμονες ηταν λοιπόν, κατά τον “σοφό” ιεράρχη, τα βιβλία της Αλεξανδρινής Βιβλιοθήκης και δαιμονικά ψυχοθυσιαστήρια οι βιβλιοθήκες των Ελλήνων!) – Ι. Χρυσόστομος, Λόγοι Κατά Ιουδαίων 48.851.38 έως 852.35
«Κανείς δεν πρέπει στα παιδιά του, των (Ελλήνων) προγονών να καλεί τα ονόματα, του πατέρα, της μητέρας, του παππού και του προπάππου, αλλά αυτά των δικαίων, (της Παλαιάς Διαθήκης).» – Ι. Χρυσόστομος, Περί Κενοδοξίας και πώς δει τους Γονείς Ανατρέφειν τα Τέκνα (690) 641.65
Πατριάρχης Ιεροσολύμων Άνθιμος 1789 «Ο θεός μέσα στην συγκατάβασή του για να μας βοηθήσει να σωθούμε, μας έκανε σκλάβους των Τούρκων» ΑΠΟΘΕΩΣΗ!!!!!!! ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΠΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ ΤΩΡΑ!!!!
«Ο δε μέγας Ιωάννης (ο Χρυσόστομος) ασκητάς πυρπολούμενους από ζήλον θεού (φανατισμένους καλόγερους) συνέλεξε, με βασιλικούς δε νόμους αυτούς οπλίσας, κατά των ειδωλικών (ελληνικών) έπεμψε τεμενών, τα δε χρήματα για τους κατεδαφιστές και τους βοηθούς, δεν έλαβε απ’ τα βασιλικά ταμεία, αλλά από πλούσιες γυναίκες που φιλοτίμως να παρέχουν κατέπειθε, ώστε με την λαμπρή τους πίστη να κερδίσουν την ευλογία. Έτσι με τον τρόπο αυτόν τους υπολειπόμενους Σηκούς (ελληνικούς ναούς) με τούτον τον τρόπον εκ βάθρων ανέσπασεν.» – Θεοδώρητου, Εκκλησιαστική Ιστορία (Τομ. 5ος σελίδες 328 – 330)
«Στην Αλεξάνδρεια πάντα τα οικοδομήματα του Σεράπειου όπως στους ποιητικούς μύθους των Γιγάντων έγιναν… Θεοδοσίου δε βασιλεύοντος και (πατριάρχου) Θεοφίλου (της επιθέσεως) πρωτοστατούντος… του Σεράπειου τα αναθήματα κατελυμένοντο. Τους δε αν-δριάντες και τα αναθήματα τόσο “γενναία” εμάχοντο ώστε όχι μόνο “νικούσαν”, αλλά και έκλεπτον… του δε Σεράπειου μόνο το έδαφος δεν απέσπασαν κι’ αυτό δια το βάρος των λίθων, αυτοί δε (οι θεμέλιοι λίθοι) ήσαν αμετακίνητοι. Οι πολεμικότατοι δε αυτοί φιλοχρήματοι “γενναίοι”… την ασέβεια αυτή εις έπαινον αυτών των ιδίων καταλόγιζαν. Έπειτα εισέβαλαν οι καλούμενοι μοναχοί, άνθρωποι (μόνο) κατά το είδος, ο δε βίος αυτών συώδης (γουρουνώδης!) και πάσχοντες εμφανώς, μύρια εποίουν κακά και ανείπωτα, αλλά αυτά ευσέβειαν ενόμιζαν… τότε πας άνθρωπος μέλαιναν (μελανή) φορών εσθήτα (ράσα) τυραννικήν είχεν εξουσίαν και δημοσίως να ασχημονεί ημπορούσε. Σε τόση “αρετή” άλλαξε (η νέα θρησκεία) τον άνθρωπο.» – Ευνάπιος (346-414 μ.Χ.) Βίοι Φιλόσοφων και Σοφιστών 6.11
«Τον πτωχόν και πένητα λαόν σήκωσες από… της κοπριάς των Ελληνικών μυσαγμάτων (βδελυγμάτων) και κάθισες αυτόν μετά των αρχόντων του Ισραήλ, τον όντος λαόν αυτού.» –
Συνεχίζεται
Ορφανίδης Δ
Ευσέβιος, Επίσκοπος Καισαρείας Παλαιστίνης (265-340 ΜΑΧΧ)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυσέβιος ευαγγ. προπαρ. / εις τους ψαλμούς / αλληλούϊα. ριβ΄ 23.1352.34
-Πράξη σωφροσύνης είναι η εγκατάλειψη της ελληνικής πλάνης.
-Εγκαταλείψτε όσα οι Έλληνες φυσικοί φιλόσοφοι περί αρχών εισηγήθηκαν.
-Μαγγανείες μετέρχονται (οι Έλληνες!) και μ’ αυτήν εξαναγκάζουν την ανθρώπινη γνώμη.
-Τα αγάλματα τους μαγικά κατασκευάζουν (οι Έλληνες) και στην μαγεία προτρέπουν.
-Περί των αρχαιότερων Εβραίων και γιατί τας γραφάς αυτών, από των Ελληνικών λόγων προτιμήσαμε.
-Τα πάντα παρά βαρβάρων οι Έλληνες ωφελήθηκαν.
-Περί του κλέφτες (ιδεών!) είναι οι Έλληνες.
-Γιατί μετά από λογική κρίση και σώφρονα λογισμό την ιστορία των Εβραίων παραδεχθήκαμε.
«Εγώ δε την παρ’ Ελλήνων παιδείαν φληναφίαν (μωρολογία) κακού δαίμονος και χαλεπωτάτη (θλιβερότατη) υπόθεσιν είναι λέγω» – Γ. Μοναχός ο Χρονογράφος Κ΄ Περί Θάρρα
«Προσταγή: Μη δειλιάζετε από των Ελληνικών πιθανολογημάτων… τα οποία είναι σκέτα ξύλα, μάλλον δε δάδες που απώλεσαν και του δαυλού την ζωντάνια και του ξύλου την ισχύ, μη έχοντας δε ούτε και του πυρός την φωτεινότητα, αλλά σαν δάδες καπνίζουσες καταμελανώνουν και σπιλώνουν όσους τα πιάνουν και φέρνουν δάκρυα στα μάτια όσων τα πλησιάζουν. Έτσι και (των Ελλήνων) η ψευδώνυμος γνώση σε όσους την χρησιμοποιούν.» – Βασίλειος ο Μέγας, (330-379 μ.Χ.) εις τον Προφήτην Ησαΐαν Προοίμιον 7.196.3
Ιωάννης Χρυσόστομος, Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως
Ο Φιλοβαρβαρικός Ανθελληνισμός του Ι. Χρυσοστόμου
Ο Χρυσόστομος με Εμπριστικές Δηλώσεις του Υπονόμευσε Αφανιστικά την Μεγάλη Αλεξανδρινή Βιβλιοθήκη. Ο Χρυσόστομος Απαγόρευσε τα Ελληνικά Ονόματα
Ο Χρυσόστομος Επιστράτευσε Μισθοφόρους για την Συστηματική Κατεδάφιση των Ελληνικών Μεγαλουργημάτων
Ο Πατριάρχης Αλεξάνδρειας Θεόφιλος, Κατεδάφισε Τελικά το 391 ΜΑΧΧ την Βιβλιοθήκη Αλεξάνδρειας
Ευσέβιος, Επίσκοπος Καισαρείας Παλαιστίνης (265-340 ΜΑΧΧ)
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΟΙ ΥΠΟΤΙΤΛΟΙ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΕΥΣΕΒΙΟΥ:
(Ευσέβιος “Κλείς Πατρολογίας.”)
Γεώργιος, Μοναχός Χρονογράφος
Συνεχίζεται…
Ορφανίδης Δ.
Συνέχεια
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν θες πάμε και πιο πίσω ακόμα για να δεις ποιά τελικά είναι η πιο αιμοσταγής θρησκεία στην Ιστορία της ανθρωπότητας και τι κάνατε στους ΕΛΛΗΝΕΣ
Σκυθόπολις η σημερινή Μπετσηάν του Ισραήλ γύρω στο 341 επί Κωνταντίνου Β δευτερότοκο γιό του Μ. Κωνσταντίνου υπήρξε ο τόπος συγκέντρωσης και θανάτωσης (Αουσβιτς) των Ελλήνων εθνικών. Το αναφέρει στο βιβλίο του Retum Gestrarum Libri XXXI ο Αμιανός Μαρκελλίνος Ρωμαίος Ιστορικός. Αυτή ήταν η επινόηση του επισκόπου Αλεξανδρείας Γεώργιου μαζί με τον γραμματέα του Κωνσταντίνου, Παύλο καλούμενος και Τάρταρο. Οι χριστιανοί τότε επιδόθηκαν σε έναν ανευ προηγουμένου διωγμό κατά των εθνικών (Ελλήνων) με κατασχέσεις περιουσιών, βασανιστήρια και θανατώσεις. Επί 20 ολόκληρα χρόνια λειτουργούσε αυτό το στρατόπεδο του θανάτου στο οποίο ανατώθηκαν πάνω από 100.000 εθνικοί ακόμα και όσοι ήταν ενδεδυμένοι διαφορετικά από τους μοναχούς (ράσα) ή φορούσαν ένα φυλαχτό στον λαιμό τους, εσύροντο σαν εθνικοί με συνοπτικές διαδικασίες στο στρατόπεδο συγκέντρωσης και αφού βασανίζοντο, εφονεύοντο. Τα κοινόβια των χριστιανών συντηρούντο με τις κατασχέσεις των περιουσιών των ανθρώπων αυτών. Από ότι φαίνεται ο Χίτλερ λίαν προσφιλής σε σας εμπνεύστηκε από τις μεθόδους σας τα κρεματόρια και τα στρατόπεδα εξόντωσης. Να σου θυμίσω και κάποιους ένθερμους υποστηρικτές του από τους κόλπους σας.
Στον Β Π. Πόλεμο, ο δεσπότης Πατάρων Μελέτιος υποδέχθηκε τους Γερμανούς εισβολής μετά βαϊων και λαμπάδων «ευκλεή Γερμανικόν Στρατόν» Ο Βρυξελλών Βασίλειος της Αυτοκρατορικής μονής Αγίου Παντελεήμονος (καταδικάστηκε ερήμην από το ειδικό δικαστήριο της Θεσσαλονίκης σε πολυετή φυλάκιση για συνεργασία με τους Γερμανούς) και βουλγάρους διότι προσέφερε εις αυτούς πολύτιμα ιερά κειμήλια ως δώρα!!
Ο Robert Graves και ο Εβραίος συνεργάτης του Dr. Raphael Patai στο βιβλίο τους «Οι εβραϊκοί μύθοι», αναφέρουν….
Αποτελεί κοινή πεποίθηση των Εβραίων, ότι η χειρότερη ημέρα της Ιστορίας του Ισραήλ, δεν ήταν η αιχμαλωσία από τον Σενναχερίμ , ούτε η καταστροφή του ναού του Σολομώντα από τον Ναβουχοδονόσορα, αλλά η ημέρα που οι εβδομήκοντα (Ο) μετέφρασαν στα Ελληνικά την Βίβλο ύστερα από απαίτηση του Πτολεμαίου 2ου (285-246 πχ). Πίστευαν ότι οι εξιστορήσεις που περιέγραφαν τις κακές πράξεις των προγόνων τους, δεν έπρεπε ποτέ να αποκαλυφθούν στους εχθρούς του Ισραήλ και οι ραβίνοι αποκάλεσαν «αποφράδα» για το Ισραήλ την ημέρα που πρωτοκυκλοφόρησε η μετάφραση των (Ο) στα Ελληνικά. (Βλέπεις αφαίρεσε τελείως την πιθανότητα συγκάλυψης και παραχάραξης όλων των Χαλδαϊκών θρησκευτικών δολοπλοκιών και της ιερατικής μαγγανείας)
Συνεχίζεται
Συνέχεια
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε προσεκτικά συντεταγμένες λίστες ανά χείρας, σκουροντυμένοι κήρυκες της υποχρεωτικής σωτηρίας, συνέτριψαν, καταδίωξαν και κατέστρεψαν λαμπρά οικοδομήματα και ναούς, αριστουργήματα απίστευτης τέχνης και πολιτισμού. Ο Marcus Diaconicus στον Βίος Αγίου Πορφυρίου 50.1-51.19. αναφέρει ότι ο ορθόδοξος Κυνήγιος το 402 μ.Χ. με χάρτες και εξουσιοδοτήσεις ανά χείρας από την αυτοκράτειρα Ευδοξία «έως εδάφους να καταστρέψει και εις το πυρ να παραδώσει τα ιερά των Ελλήνων».
«Εις έδαφος άνωθες αφ΄υψηλού κατερρίπτοντο και εκ βάθρων τα των ειδώλων τεμένη ανέσπασαν και τα μηχανήματα εκ χαλκού και ξύλων διέλυσαν και εις το πυρ παρέδωσαν. Παρόμοια δε οι απανταχού γης και θαλάσσης των δαιμόνων κατελύθησαν ναοί». Theodoretus Eccl. Historia eclisiastica 321.16
Έπειτα οι μονάχοι άνθρωποι εμφανώς πάσχοντες, μύρια έκαναν κακά και ανείπωτα , αλλά αυτά ευσέβειαν ενόμιζαν. Τότε κάθε άνθρωπος μέλαιναν φορών εσθήτα (ράσα) τυραννικής είχεν εξουσίαν και δημοσίως να ασχημονεί ημπορούσε. Σε τόση αρετή άλλαξε τον άνθρωπο (η νέα θρησκεία). Eunapius Hist. (346-414 m.X) Vitae Sophistarum 6.11.6
Θα παρεμποδίσουμε δε κάθε μάθημα που διδάσκεται από ανθρώπους που πάσχουν από την μανία και την νόσον των ανόσιων Ελλήνων, ώστε προσποιούμενοι ότι διδάσκουν να μην μπορούν πλέον να διαφθείρουν τις ψυχές των μαθητών τους με δήθεν αλήθειες. Αν φανεί κάποιος τέτοιος άνθρωπος θα τιμωρηθεί με τις προαναφερθείσες ποινές. Ιουστινιάνειος κώδικας 1.10.10
Θα σου έγραφα και άλλα αλλά θα χρειαζόντουσαν βιβλία ολόκληρα για να αναφέρουν τα αίσχη σας και πως εκμεταλλευόσασταν την αμάθεια των ανθρώπων για να τους απομυζάτε τις περιουσίες και την πίστη τους με την φοβέρα και τους αφορισμούς. Ο κόσμος θα ήταν πολύ καλύτερος αν δεν φέρνατε τον σκοταδισμό και την καταστροφή τον μεσαίωνα και ειδικά την καταστροφή του ΑΘΑΝΑΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΕΝΕΥΜΑΤΟΣ που παρά την λυσσαλέα σας προσπάθεια, ζωντάνεψε ξανά μέσα από χαμένα μισοκατεστραμμένα χειρόγραφα για να δείξει στην οικουμένη το μεγαλείο και τον πολιτισμό του αρχαίου Ελληνικού πνεύματος. Εσεις δεν σώσατε τον Ελληνισμό…. Τον καταστρέψατε. «Κριττων το σιγάν» λοιπόν…… και όπως είπε και ο Κομφούκιος…. «μόνο οι πιο σοφοί και οι πιο ανόητοι δεν αλλάζουν ποτέ» και εσεις παραμένετε πεισματικά στα ίδια και στα ίδια παραμύθια.
Ορφανίδης Δ.