Μια απάντηση στους Βρετανούς τουρίστες και στην Daily Mail. Ελπίζω να αποκτήσετε συμπόνια και αντίληψη του τί συμβαίνει γύρω σας

Το δημοσίευμα της Daily Mail για το «αηδιαστικό κολαστήριο» στην Κω, τους Βρετανούς τουρίστες... που ενοχλούνται από τα βλέμματα των εξαθλιωμένων μεταναστών και προσφύγων και η...εκστρατεία της εφημερίδας προς υπεράσπιση των ταξιδιωτών, προκάλεσε πλήθος αρνητικών έως και οργισμένων σχολίων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Μια «απάντηση» όμως, με ανθρωπιστικούς όρους, χωρίς στρογγυλέματα και κορώνες ήταν η καλύτερη που θα μπορούσε να δοθεί τόσο στην εφημερίδα όσο και στους...ενοχλημένους τουρίστες. Αυτή έρχεται από την Eva Cosse, ερευνήτρια του Human Rights Watch και με άρθρο της που φιλοξενείται στην ιστοσελίδα του οργανισμού υπό τον τίτλο «Η άσχημη αλήθεια πίσω από τις κατεστραμμένες διακοπές των Βρετανών τουριστών». Η Cerre, «εξηγεί» λοιπόν στους τουρίστες, μέσα από τα λόγια των ίδιων των μεταναστών πως και οι ίδιοι «θέλουν πάρα πολύ να φύγουν. Τόσο όσο θέλουν και οι μη ανεκτικοί Βρετανοί τουρίστες να τους δουν να φεύγουν» και τους εύχεται να αποκτήσουν λίγο περισσότερη συμπόνοια αλλά και καλύτερη αντίληψη του τί συμβαίνει γύρω τους.

«Το πρώτο πράγμα που διάβασα το πρωί ήταν το άρθρο της εφημερίδας της Daily Mail για τους Βρετανούς τουρίστες στο ελληνικό νησί της Κω οι οποίοι παραπονέθηκαν για τους αιτούντες άσυλο οι οποίοι τους κατέστρεφαν τις διακοπές τους και μετέτρεπαν το νησί σε ένα “αηδιαστικό κολαστήριο”. Έχω μόλις επιστρέψει από την Κω, όπου συναντήθηκα με τους αιτούντες άσυλο, οι οποίοι διέσχισαν με βάρκα τη θάλασσα μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας Επιτρέψτε μου να σας πω κάτι για κολαστήρια». Με τα λόγια αυτά ξεκινά το άρθρο της Eva Cosse η οποία απαντά τους Βρετανούς τουρίστες με τα λόγια των ίδιων των μεταναστών και προσφύγων που ήταν τα υποκείμενα της αποστροφής τους.

«Μίλησα με τους άνδρες, τις γυναίκες και τα παιδιά που προσπαθούν να ξεφύγουν από τον πόλεμο στη Συρία, τη διάχυτη βία και τις διώξεις στο Αφγανιστάν. Ο Nour, ένας νεαρός Παλαιστίνιος από τη Συρία αναγκάστηκε να φύγει υπό τον φόβο των εξτρεμιστών του Ισλαμικού Κράτους (επίσης γνωστό ως ISIS). “Σκοτώνουν ανθρώπους, κόβουν κεφάλια, με πληγώνουν ψυχολογικά. Περπατούσα ένα βράδυ πάτησα κάτι, το έπιασα για να δω τι είναι και έμοιαζε με μαλλιά. Ήταν ένα κεφάλι. Γι 'αυτό φύγαμε”».

Η Cosse συνεχίζει με τις αφηγήσεις και άλλων μεταναστών και προσφύγων, όπως του Μουμπάρεκ ο οποίος εγκατέλειψε το Αφγανιστάν, μαζί με τη γυναίκα του και τα τρία του παιδιά υπό τον φόβο των Ταλιμπάν. «Οι Ταλιμπάν κάθε μέρα αρπάζουν κόσμο, παιδιά για τις επιθέσεις αυτοκτονίας. Ανησυχούσα για τους γιους μου», είπε στην αρθρογράφο.

Όπως αναφέρει, είναι ενήμερη για τη ζοφερή κατάσταση στην Κω, την έλλειψη χώρων υποδοχής, την εγκατάσταση μεταναστών και προσφύγων σε εγκαταλελειμμένο ξενοδοχείο, τον ύπνο σε αυτοσχέδια κρεβάτια, τους περιορισμούς σε τρεχούμενο νερό αλλά και για όσους μένουν στο δρόμο.

«Πιστέψτε με, οι μετανάστες και όσοι ζητούν άσυλο θέλουν πάρα πολύ να φύγουν. Τόσο όσο θέλουν και οι μη ανεκτικοί Βρετανοί τουρίστες να τους δουν να φεύγουν».

Η Cosse, αναφέρεται ακόμη στη μακρά και δύσκολη διαδικασία που απαιτείται για την χορήγηση των απαραίτητων εγγράφων προκειμένου να μπορέσουν να ταξιδέψουν στην Αθήνα. «Ο Jad, ένας 24χρονος Σύριος, ζει υπό πολύ σκληρές συνθήκες εδώ και δέκα μέρες. “Προσπαθώ να σκεφτώ κάθε πιθανό τρόπο να για φύγω από εδώ. Δεν μπορώ να άλλο να κοιμάμαι έξω”. Ο Nour, από την Παλαιστίνη μου είπε πως ένας ιδιοκτήτης εστιατορίου ψέκασε τον ίδιο και τον αδερφό του με φυτοφάρμακο για ν τους διώξει. Καθώς έπαιρνα συνέντευξη από μια ομάδων μεταναστών από τη Συρία κοντά στο αστυνομικό τμήμα, ο ιδιοκτήτης ενός καταστήματος φώναξε: “Φύγετε από εδώ, εμποδίζετε τη θέα των τουριστών. Να πάτε πίσω στη χώρα σας».

Τέλος, η Cerre, τονίζει πως η Ελλάδα θα πρέπει να δημιουργήσει ένα λειτουργικό σύστημα υποδοχής μεταναστών στα νησιά αλλά και η ΕΕ, στο σύνολο της θα πρέπει να στηρίξει περισσότερο την Ελλάδα σε θέματα όπως η παροχή τροφής, στέγης, υγειονομικής περίθαλψης κλπ στους μετανάστες αφού στην πραγματικότητα όλοι φτάνουν στην πόρτα της Ευρώπης. «Ναι, ο πόνος των προσφύγων μπορεί να επισκιάσει τη διασκέδαση των διακοπών. Αλλά αυτοί οι πρόσφυγες έχουν ξεφύγει από ένα το ένα κολαστήριο και βρέθηκαν στο άλλο και οι τουρίστες θα πρέπει να αποκτήσουν μια καλύτερη αντίληψη- και ελπίζω και συμπόνοια- για αυτούς τους ανθρώπους που δεν αναζητούν ξεκούραση και χαλάρωση, αλλά καταφύγιο».

huffingtonpost

Παράπονα Ρόδου