ροή ειδήσεων

Holodomor [η γενοκτονία δια της πείνας]


1. Και το έδαφος κουνιόταν...


Αποτελεί νόμο απαραβίαστο και διαχρονικό των ανθρώπινων κοινωνιών, ότι την ιστορία τη γράφουνε οι νικητές.
Αν λοιπον θέτε να μάθετε ποιοι πραγματικά νίκησαν σε έναν πόλεμο, απλώς διαβάστε την "ιστορία", όπως παρουσιάστηκε στις μάζες, προτού περάσουν 99 χρόνια, διάστημα που κρίνεται απαραίτητο για να περάσουμε από τη δημοσιογραφία, στην ιστορία...

Εδώ στην Αλβανογρεκία λόγου χάριν, νομίζαμε ότι στον εμφύλιο πόλεμο νικήσανε οι δημοκράτες εθνικόφρονες...
Τρίχες!
Οι πραγματικοί νικητές του εμφυλίου πολέμου ήσαν οι κομμουνιστές.
Γι αυτό ακριβώς και έχουν μείνει παντελώς άγνωστα στους ελληνόφωνους γραικύλους, τα μαζικά εγκλήματα που διέπραξαν οι κόκκινες σαύρες, κατά της ανθρωπότητας.

Το Holodomor είναι η γενοκτονία δια της πείνας, που διέπραξαν οι ορδές του Στάλιν, κατά του Ουκρανικού λαού, τη διετία 1932-1933, με αποτέλεσμα να βρουν αργό και βασανιστικό θάνατο, 6-10 εκατομμύρια άνθρωποι!
Χωρίς να θέλω ούτε στο τόσο δα να κάμω έναν συμψηφισμό στη φρίκη, αναφέρω απλώς ότι το εβραϊκό ολοκαύτωμα, αν φυσικά πιστέψουμε την ιστορία που έγραψαν οι νικητές, ήταν περίπου 6.000.000 νεκροί...

Η διαφορά είναι ότι η αμφισβήτηση της Εβραϊκής γενοκτονίας αποτελεί κακούργημα βάσει των αντιρατσιστικών νόμων της εκφυλισμένης Εβρ[αι]ώπης, ενώ η υπόμνηση της Ουκρανικής γενοκτονίας, λογίζεται ως φασιστικό παραλήρημα και τιμωρείται ποικιλοτρόπως...

Για να λάβετε μίαν ιδέα για τη φρίκη του κομμουνιστικού μαζικού εγκλήματος, θα σας αφηγηθώ μια πολύ σύντομη ιστορία....
Οι δωσιλογες δημοτικές αρχές λοιπόν των Ουκρανικών πόλεων του 1932-33, είχαν αναθέσει σε κάποιους εγχώριους "κολλητούς", να μπαίνουν στα σπίτια και να μαζεύουν τους νεκρούς από τον λιμό. Τα πτώματα τα φόρτωναν σε δημοτικά κάρα [όπως εδώ επι κατοχής] και τα πετούσαν σε ομαδικούς τάφους, στη ύπαιθρο
Αυτοί οι θλιβεροί νεκρομαζώχτρες αμείβονταν με λίγα γραμμάρια ψωμί, για κάθε πεθαμένο που έφερναν στους κόκκινους νεκροθάφτες.

Προκειμένου λοιπον να λάβουν αυξημένη δόση ψωμιού, δεν δίσταζαν να πάρουν και ανθρώπους που ήσαν μεν μισοπεθαμένοι από την πείνα και ανίκανοι να αντισταθούν αλλά δεν είχε βγει ακόμα η ψυχή τους!
Αυτούς τους έριχναν στους τάφους ζωντανούς, με συνέπεια συχνά να ακούονται σπαραχτικές κραυγές κάτω από το έδαφος κι άλλοτε να κουνιέται το χώμα...

"Και το έδαφος κουνιόταν..." ψιθυρίζουν ακόμα στην Ουκρανία, ρίχνοντας λίγο φως στη μνήμη μιας γενοκτονίας, που οι σημερνοί Ευρωπαίοι εξαναγκαζονται να λησμονησουν...
Ε λοιπον τέτοιοι μας κυβερνάνε σήμερα και τέτοιοι προετοιμάζουν την αντικατάσταση των Ευρωπαϊκών λαών από αφροασιατκές μάζες...





«... Έφτασα σε ένα χωριό περίπου 20 μίλια νότια του ΚΙέβου, το οποίο είχε πρακτικά εξαφανιστεί από την πείνα. Υπήρχαν 15 σπίτια με πληθυσμό 40 κατοίκων. Όλοι οι σκύλοι και οι γάτες είχαν φαγωθεί. Τα άλογα και τα μουλάρια είχαν δημευτεί από τους Σοβιετικούς. Σε μια καλύβα μαγείρευαν κάτι περίεργο: υπήρχαν κόκαλα, δέρμα χοίρου, αγριόχορτα και κάτι που έμοιαζε με μπότα στην κορυφή της κατσαρόλας. Ο τρόπος με τον οποίον οι κάτοικοι παρακολουθούσαν το 'γεύμα' φανέρωνε την κατάσταση της πείνας τους. Υπήρχε ένα αγόρι περίπου 15 ετών, του οποίου το πρόσωπο, τα πόδια και τα χέρια ήταν πολύ λεπτά και το δέρμα του διαγραφόταν πάνω στα κόκαλά του. Είχε πρησμένο στομάχι, διπλάσιο από το κανονικό του μέγεθος. Ήταν ένα ορφανό, του οποίου ο πατέρας είχε πεθάνει από την πείνα πριν από ένα μήνα. Το αγόρι είχε σκεπαστεί με ψάθα. Δεν υπήρχαν καθόλου φτυάρια στο χωριό μετά την τελευταία επιδρομή της σοβιετικής μυστικής αστυνομίας. Το παιδί είπε ότι η μητέρα του είχε φύγει μια μέρα για να ψάξει για φαγητό, αλλά δεν επέστρεψε. Το αγόρι ήθελε να πεθάνει, διότι υπέφερε έντονα από το πρησμένο του στομάχι και ήταν το μοναδικό άτομο από την ομάδα που δεν έδειχνε ενδιαφέρον για το φαγητό που ετοιμαζόταν»
[Τόμας Γουώκερ - αμερικανός δημοσιογράφος που βρέθηκε στην Ουκρανια το 1932]
[Από το άρθρο Γολοντομορ της Βικιπαίδεια]


2.Holodomor [η γενοκτονία δια της πείνας]

Αντιγράφω από τον Κόκκινο Ουρανό...

Πριν από ογδόντα χρόνια (1932-1933), όταν η Ουκρανία ήταν κάτω από την εξουσία της ΕΣΣΔ, εκατομμύρια απλών Ουκρανών έχασαν τη ζωή τους ως επί το πλείστον από την πείνα, ως αποτέλεσμα της εκκαθάρισης της ιδιωτικής ιδιοκτησίας και της εκβιομηχάνισης από το σοβιετικό καθεστώς. Το μεγαλύτερο αυτό έγκλημα του σταλινικού καθεστώτος ονομάστηκε "Holodomor" («Γολοντομόρ») ή "εκτέλεση από την πείνα". Προέρχεται από τις λέξεις «Γόλοντ» («holod») που σημαίνει λιμός και «μορίτι» που σημαίνει πρόκληση θανάτου (από το ρήμα «moryty» = σκοτώνω].

Κανείς δεν ξέρει με ακρίβεια πόσοι πέθαναν από την πείνα που επέβαλε το τυραννικό σταλινικό καθεστώς στην Ουκρανία. Σε τηλεγράφημα προς τα κεντρικά της ΝΚVD, (της σοβιετικής μυστικής υπηρεσίας και προκατόχου της ΚGΒ), ο τοπικός διοικητής στο Χαρκίβ έγραψε στις 5 Ιουνίου του 1933: «... η θνησιμότητα είναι πλέον τόσο μεγάλη που σε κάποια χωριά οι τοπικές αρχές σταμάτησαν να μετρούν τους θανάτους...». Υπολογίζεται πάντως ότι τον χειμώνα του 1932-1933 πέθαναν 7-10 εκατομμύρια, δηλαδή σχεδόν το ένα τέταρτο του πληθυσμού της σιτοπαραγωγού αυτής χώρας.



Ο Στάλιν αποφάσισε ότι οι Ουκρανοί αγρότες έπρεπε να ενταχθούν στα κολχόζ και ότι συγκομιδές τους θα έπρεπε να κατασχεθούν από τις σοβιετικές αρχές. Οι μπολσεβίκικες δυνάμεις σάρωσαν τα χωριά αρπάζοντας την τροφή και πραγματοποιώντας μαζικές εκτελέσεις. Εάν κάποιον τον συλλαμβάνανε να κλέβει τρόφιμα ή να προσπαθεί να φύγει από την περιοχή σε αναζήτηση ψωμιού, είτε τον φυλακίζανε, είτε τον γυρνούσαν πίσω, είτε τον εκτελούσαν.


Πολλοί Ουκρανοί επέζησαν τρώγοντας ψωμί που έκαναν από ζιζάνια (αγριόχορτα) και χόρτα και υπήρχαν τεκμηριωμένες αναφορές για κανιβαλισμούς.




«...Ήταν τρομακτικά χρόνια. Οι μητέρες έκοβαν κομμάτια τα παιδιά τους, τα έριχναν σε κατσαρόλες να τα μαγειρέψουν και τα έτρωγαν. Η μητέρα μου πήγε σε ένα χωράφι, όπου υπήρχαν μερικά άλογα και έφερε πίσω το κεφάλι ενός αλόγου - άλλες πέντε γυναίκες έπεσαν πάνω του και άρχισαν να το δαγκώνουν. Ήταν φριχτό! Οι άνθρωποι πέθαιναν μέσα στον δρόμο, αν τους τρυπούσες, το αίμα τους ήταν σαν νερό. Θυμάμαι τα πάντα στο χωριό, όπως για παράδειγμα, τη στιγμή που έβγαλαν τους σταυρούς από τις εκκλησίες. Δύο μέλη της Κομσομόλ (Κομμουνιστικής Νεολαίας) έβγαλαν τους σταυρούς, τους έθαψαν δύο μέτρα κάτω από το έδαφος. Ηλικιωμένες γυναίκες πήγαιναν και φιλούσαν αυτό το κομμάτι γης. Μετά, γέμισαν την ξύλινη εκκλησία με άχυρα. Τη νύχτα, ποντίκια μπήκαν από τους τοίχους, αφήνοντας τρύπες, από τις οποίες οι γυναίκες γέμιζαν τους κουβάδες τους με άχυρο. Η Κομσομόλ πήρε τα άχυρα από την εκκλησία και μετά από αυτό ήταν άδεια. Πέθαναν τόσοι άνθρωποι στο χωριό, που αναγκάστηκαν να σταματήσουν να βάζουν σταυρούς στο νεκροταφείο. Το χειμώνα μια ηλικιωμένη πήρε έναν σταυρό από το νεκροταφείο για τον χρησιμοποιήσει για προσάναμμα στο σπίτι της, για να μην παγώσουν τα παιδιά της...».
[Νίνα Πόποβιτς - επιζήσασα της γενοκτονίας]
[Από το άρθρο Γολοντομορ της Βικιπαιδεια]


Η σοβιετική κυβέρνηση της εποχής αρνήθηκε ότι υπήρχε λιμός στην Ουκρανία και όποιος μιλούσε γι' αυτό τον έστελναν στα γκουλάγκ ή τον εκτελούσαν. Μόνο κατά την 50ή επέτειο του Holodomor (1983) η ΕΣΣΔ παραδέχτηκε ότι οι αγρότες είχαν πεθάνει, αν και επέμεινε επίσης ότι η αιτία ήταν η ξηρασία. Σήμερα, η ρωσική κυβέρνηση δέχεται ότι υπήρχε μια τεράστια πείνα στην Ουκρανία, αλλά αρνείται ότι ήταν μέρος μιας συντονισμένης προσπάθειας για να «εκκαθαριστεί» ο πληθυσμός


Από το 2006, η Ουκρανία έχει διακηρύξει το τέταρτο Σάββατο του κάθε Νοέμβριο ως την Ημέρα Μνήμης του Holodomor. Η δήλωση που κυκλοφόρησε με αφορμή την 80η επέτειο από την ουκρανική κυβέρνηση αναφέρει: «Αν και το Χολοντόμορ ήταν ένα παράδειγμα μιας από τις χειρότερες πλευρές της ανθρωπότητας, η τεράστια αντοχή και το θάρρος που επέδειξε ο ουκρανικός λαός για την αντιμετώπιση αυτής της σκληρότητας είναι μια απόδειξη του αδάμαστου εθνικού πνεύματος».

«Ακόμη και στις χειρότερες μέρες του λιμού, ο λαός της Ουκρανίας δεν έχασε την ελπίδα ότι η πατρίδα του μια ημέρα θα γίνει ανεξάρτητη και ελεύθερη», καταλήγει η δήλωση.


Από τον Μάρτιο του 2008, δεκάδες κυβερνήσεις έχουν δεχτεί ότι οι ενέργειες αυτές της σοβιετικής κυβέρνησης αποτελούν μια πράξη Γενοκτονίας. Η κοινή δήλωση των Ηνωμένων Εθνών το 2003, έχει ορίσει το Λιμό ως αποτέλεσμα των δράσεων και των πολιτικών του ολοκληρωτικού καθεστώτος που προκάλεσε το θάνατο εκατομμυρίων Ουκρανών, Ρώσων, Καζάκων και άλλων εθνοτήτων στην ΕΣΣΔ. Στις 28 Νοεμβρίου 2006, η Verkhovna Rada (το Κοινοβούλιο της Ουκρανίας), ψήφισε ένα νόμο που ορίζει το Holodomor ως μια «εσκεμμένη πράξη Γενοκτονίας» και έκανε την δημόσια άρνησή της παράνομη. Το μόνο κόμμα που ΔΕΝ ψήφισε το νόμο ήταν το Κομμουνιστικό Κόμμα Ουκρανίας. Ακόμα κι αν τον Απρίλιο του 2010 ο νεοεκλεγείς (φιλο-Ρώσος) πρόεδρος Γιανουκόβιτς ήταν αντίθετος με την θέση του (φιλο-Δυτικού) Γιουσένκο σχετικά με το Holodomor, ο νόμος δεν έχει καταργηθεί και παραμένει σε ισχύ. Στις 23 Οκτωβρίου του 2008, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε ψήφισμα, με το οποίο αναγνώρισε το Χολοντόμορ ως «έγκλημα κατά της ανθρωπότητας».


Στις 12 Ιανουαρίου 2010, στο Εφετείο του Κιέβου ξεκίνησε δίκη για το «γεγονός της Γενοκτονίας του Λιμού Holodomor στην Ουκρανία το 1932-1933». Τον Μάιο του 2009, η Υπηρεσία Ασφαλείας της Ουκρανίας ξεκίνησε μια ποινική υπόθεση «σχετικά με τη Γενοκτονία στην Ουκρανία το 1932-1933». Σε απόφασή του στις 13 Ιανουαρίου 2010, το δικαστήριο έκρινε τον Ιωσήφ Στάλιν και άλλους ηγέτες των μπολσεβίκων ενόχους για «γενοκτονία εναντίον των Ουκρανών». Το δικαστήριο καταδίκασε έτους : Στάλιν, Vyacheslav Molotov, Lazar Kaganovich, Stanislav Kosior, Pavel Postyshev και άλλους, οι οποίοι είχαν πεθάνει πολλά χρόνια πριν. Η απόφαση αυτή τέθηκε σε ισχύ στις 21 Ιανουαρίου 2010.



:
Αφίσα με τίτλο: Η άγνωστη γενοκτονία
Οι κόκκινες σαύρες και οι ευρωσιωνιστες πατρωνες τους, γράφουν [προς το παρόν]
την ιστορία...
Εμεις λοιπον θα την διασωζουμε απο τα νυχια τους, σαν σε κρυφο σχολειο...




Μια εβραϊκή οργάνωση της Ουκρανίας, η Ουκρανική Εβραϊκή Επιτροπή (Ukrainian Jewish Committee) αντέδρασε στην ποινική αυτή υπόθεση, επειδή η ουκρανική υπηρεσία ασφάλειας είχε ασκήσει πιέσεις για μια λίστα με πρώην σοβιετικούς αξιωματούχους που κατηγορούνται για τη διάπραξη του Holodomor. Τα περισσότερα από τα ονόματα στον κατάλογο ήταν Εβραίοι.


Ο Εβραίος βουλευτής της ουκρανικής βουλής Aleksandr Feldman (φωτο), ο οποίος είναι ηγέτης της Εβραϊκής Επιτροπής της Ουκρανίας, είχε χαρακτηρίσει την υπόθεση «μια φάρσα».

«Όλοι οι διοργανωτές του Μεγάλου Λιμού είναι νεκροί», είπε.

Η Υπηρεσία Ασφαλείας της Ουκρανίας είχε κυκλοφορήσει μια λίστα με τους υψηλόβαθμους του σοβιετικού κράτους και τους αξιωματούχους του Κομμουνιστικού Κόμματος - καθώς και αξιωματούχους της NKVD, της αστυνομία της Σοβιετικής Ρωσίας - κατηγορώντας ουσιαστικά τους Εβραίους και τους Λετονούς ως υπεύθυνους για τη διάπραξη και την εκτέλεση του Λιμού, επειδή οι περισσότεροι από τα ονόματα στον κατάλογο ήταν Εβραίοι.

Η εβραϊκή επιτροπή ζήτησε από την μυστική υπηρεσία να αναθεωρήσει τον κατάλογο, ο οποίος «υποκινούσε το μίσος μεταξύ εθνοτήτων», προκειμένου να ξεκαθαριστεί η «ανακρίβεια».

Ο Feldman θεωρούσε ότι υπάρχει «ο κίνδυνος» το υλικό της «Υπόθεσης Γολοντομόρ» να χρησιμοποιηθεί για πολιτικούς σκοπούς....


Το ξεπατίκωσα από το εξαιρετικό μπλογκ Κόκκινος Ουρανός





The Soviet story
Το περιφημο ντοκυμανταιρ για τα μαζικα εγκληματα των κομμουνιστων,
που οι κοκκινες σαυρες προσπαθησαν λυσαλεα, να αφαιρεσουν απο το διαδικτυο
Δειτε το...
Εδω απο κατου, σας κοτσαρω και το κειμενακι που γραφτηκε στο you tube,
μετα τα αλυχτηματα των αριστερων...





Το ντοκιμαντέρ «Soviet Story» προβλήθηκε από την ΕΡΤ τον Οκτώβριο του 2010. Το ΚΚΕ εξέδωσε σκληρή ανακοίνωση κάνοντας λόγο για «αντικομμουνιστική φρενίτιδα», «κατάπτυστο δημιούργημα», ενώ δεν δίστασε να καταγγείλει την ΕΡΤ ως «φορέα του πιο βρώμικου γκεμπελισμού» καθώς θεωρεί ότι ο ευθύς παραλληλισμός, του Στάλιν με τον Χίτλερ που επιχειρήθηκε στο ντοκιμαντέρ, ισοδυναμεί με πλήρη παραχάραξη της Ιστορίας και «βρώμικη προπαγάνδα».
________________________________________
"Η αλήθεια είναι ότι το ντοκιμαντέρ «Soviet Story» είναι πολιτικά χρωματισμένο. Ο δημιουργός του Εντβινς Σνορ είναι από τη Λιθουανία, μια χώρα που στέναξε επί 60 χρόνια κάτω από τον σοβιετικό ζυγό. «Το φιλμ», έγραψε στους New York Times ο κριτικός Νιλ Γκένζλιγκερ, «είναι γεμάτο με επιθετικά θαυμαστικά στην κινηματογραφική γραφή. Εκκωφαντικά ηχητικά εφέ πυροβολισμών, όταν εμφανίζονται οι εκτελέσεις με πυροβόλα όπλα, στριγγοί ήχοι που τσακίζουν τις μνήμες των παλιών επικαίρων. Οι φριχτές εικόνες των μαζικών τάφων και τα θύματα του λιμού που γεμίζουν την ταινία δεν χρειάζονταν τέτοια συνοδευτικά στοιχεία».
Πέρα όμως από τις υπερβολές στην κινηματογραφική γραφή (που μπορεί να δείχνουν την απειρία του σκηνοθέτη --αυτό είναι το πρώτο ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους που έχει φτιάξει-- ή την οργή του για τα σταλινικά εγκλήματα που είναι θαμμένα) υπάρχουν και τα στοιχεία που δεν επιδέχονται καμιά αμφισβήτηση."
Καθημερινή - 7/11/2010.





Το μνημείο του Ουκρανικού Ολοκαυτώματος, στο Κίεβο.
Μοναχά εδώ στην Ινδογρεκία, οι συμμορίες της αριστεράς έχουν καταφέρει να επιβάλουν τόσο πολύ σκοτάδι, σε τόσο πολλούς ανθρώπους...
Για να καταλάβετε το μεγεθος της αγυρτείας τους
αλλα και το χαλι της παιδειας μας,
βγειτε και ρωτηστε οσους Ελληνοφωνους θελετε.
Κι αν ανακαλυψετε έναν [μα έναν...] μεσα στους 100, που να γνωριζει
για το μεγαλυτερο μαζικο εγκλημα στην Ιστορια του 20ου αιωνα, ελατε να με χεσετε...



3.Οι σφαγείς της Ευρώπης, στην εξουσία της Ελλάδος


Η γενοκτονία των Ουκρανών με την εφιαλτική μέθοδο της ασιτείας, δεν ήταν το μοναδικό μαζικό έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, που βαραίνει την καμπούρα των κομμουνιστών και των ακόμα πιο ύπουλων κληρονόμων τους, των ροζέ συμμοριτών του συριζα...


Στην πραγματικότητα, οι μπολσεβίκοι του Λένιν κατόρθωσαν να σιγουρέψουν την εξουσία τους, εξοντώνοντας συστηματικά εκατοντάδες χιλιάδων ανθρώπους, που αποτελούσαν τον κορμό της αναδυόμενης μεσαίας τάξης της Ρωσίας.
Λαϊκά δικαστήρια καταδικάζανε ανθρώπους σε θάνατο, ελέγχοντας απλώς τα χέρια τους.
Αν δεν ήσαν ροζιασμένα, τους εκοβαν την κεφαλή επί τόπου!


Η ανθρώπινη ζωή δεν μέτραγε μία δεκάρα στο βασίλειο της σοβιετίας, όπως δεν μετράει ούτε μία δεκάρα, στο σημερνό βασίλεο της ροζ συμμορίας.
Ο στόχος αυτών των παρανοϊκών ήταν και παραμένει η εκκαθάριση όλων των ανθρώπων, που στον ταραγμένο εγκέφαλο τους, αποτελούν τον ταξικό τους εχθρό, ώστε να απομείνει μία όσο το δυνατόν πιο καθαρή "εργατική τάξη", απάνου στην οποία θα στηρίξουν την αιώνια εξουσία τους!


Μπορεί να σας φαίνεται τρελό αλλά αυτό είναι το αληθινό "όραμα" της αριστεράς και αυτό ακριβώς επιχειρούν να πραγματοποιήσουν τα ανθρωποειδή της ροζ συμμορίας.
Ο εκ γενετής συριζαίος [να μην το ξεχναμε ποτέ] δεν είναι παρά ο απόγονος του κομμουνιστή ο οποίος παρέμεινε στην Ελλάδα επί χούντας, κατασκευάζοντας έτσι το τότε ΚΚΕ εσωτερικού].


Για τους συριζαίους η εξόντωση μερικών εκατομμυρίων Ελλήνων δεν σημαίνει τίποτε περισσότερο, από την εκκαθάριση της αλλοτινής μεσαίας τάξεως και την αντικατάσταση της από τα "ταξικά τους αδέρφια" - Αλβανούς, Πακιστνούς, Μαροκινούς, Μπαγκλαντεσιανούς, Νιγηριανούς και δεν συμμαζεύεται.
Ο κάθε Αλεξιάδης δεν δίνει δεκάρα αν οι φόροι του στέλνουν ολοένα και περισσότερους Έλληνες στα κρεματόρια της πείνας και της αυτοχειρίας. Ίσα-ίσα, έτσι ελπίζει να τους αντικαταστήσει πιο γρήγορα.


Κυριολεκτικώς οι σφαγείς της Ευρώπης, βρίσκονται αυτή τη στιγμή στην εξουσία της Ελλάδας και εφαρμόζουν μια συστηματική γενοκτονία των Ελλήνων, ανάλογη σε βαρβαρότητα με το holodomor του Στάλιν.
Η παραχάραξη και η λήθη της ιστορίας, τους είναι απαραίτητη, ωστε να μπορέσουν να ολοκληρώσουν τα εφιαλτικά σχέδια τους...






Δημοσιεύτηκε http://panusis.blogspot.gr



Η Ουκρανία θυμάται το Γολοντομόρ. Κάποιοι άλλοι θέλουν το ξεχάσουν





Η Ουκρανία και τα μέλη της ουκρανικής διασποράς σε όλο τον κόσμο δεν μπορούν να ξεχάσουν μια από τις πιο σκοτεινές στιγμές στην ιστορία της χώρας, όταν τα εκατομμύρια των προγόνων τους πέθαιναν από την πείνα κάτω από τη σιδηρά κυριαρχία του Ιωσήφ Στάλιν.




Ο πρόεδρος Viktor Yanukovich μαζί με τους πρώην προέδρους LeonidKravchuk,Leonid Kuchma και Viktor Yushchenko στο Μνημείο για τα θύματα τουHolodomor, στις 23 Νοεμβρίου 2013


Πριν από ογδόντα χρόνια (1932-1933), όταν η Ουκρανία ήταν κάτω από την εξουσία της ΕΣΣΔ, εκατομμύρια απλών Ουκρανών έχασαν τη ζωή τους ως επί το πλείστον από την πείνα, ως αποτέλεσμα της εκκαθάρισης της ιδιωτικής ιδιοκτησίας και της εκβιομηχάνισης από το σοβιετικό καθεστώς. Το μεγαλύτερο αυτό έγκλημα του σταλινικού καθεστώτος ονομάστηκε "Holodomor" («Γολοντομόρ») ή "εκτέλεση από την πείνα". Προέρχεται από τις λέξεις «Γόλοντ» («holod») που σημαίνει λιμός και «μορίτι» που σημαίνει πρόκληση θανάτου (από το ρήμα «moryty» = σκοτώνω).


Κανείς δεν ξέρει με ακρίβεια πόσοι πέθαναν από την πείνα που επέβαλε το τυραννικό σταλινικό καθεστώς στην Ουκρανία. Σε τηλεγράφημα προς τα κεντρικά της ΝΚVD, (της σοβιετικής μυστικής υπηρεσίας και προκατόχου της ΚGΒ), ο τοπικός διοικητής στο Χαρκίβ έγραψε στις 5 Ιουνίου του 1933: «... η θνησιμότητα είναι πλέον τόσο μεγάλη που σε κάποια χωριά οι τοπικές αρχές σταμάτησαν να μετρούν τους θανάτους...». Υπολογίζεται πάντως ότι τον χειμώνα του 1932-1933 πέθαναν 7-10 εκατομμύρια, δηλαδή σχεδόν το ένα τέταρτο του πληθυσμού της σιτοπαραγωγού αυτής χώρας.


Ο Στάλιν αποφάσισε ότι οι Ουκρανοί αγρότες έπρεπε να ενταχθούν στα κολχόζ και ότι συγκομιδές τους θα έπρεπε να κατασχεθούν από τις σοβιετικές αρχές. Οι μπολσεβίκικες δυνάμεις σάρωσαν τα χωριά αρπάζοντας την τροφή και πραγματοποιώντας μαζικές εκτελέσεις. Εάν κάποιον τον συλλαμβάνανε να κλέβει τρόφιμα ή να προσπαθεί να φύγει από την περιοχή σε αναζήτηση ψωμιού, είτε τον φυλακίζανε, είτε τον γυρνούσαν πίσω, είτε τον εκτελούσαν.

Πολλοί Ουκρανοί επέζησαν τρώγοντας ψωμί που έκαναν από ζιζάνια (αγριόχορτα) και χόρτα και υπήρχαν τεκμηριωμένες αναφορές για κανιβαλισμούς.


Η σοβιετική κυβέρνηση της εποχής αρνήθηκε ότι υπήρχε λιμός στην Ουκρανία και όποιος μιλούσε γι' αυτό τον έστελναν στα γκουλάγκ ή τον εκτελούσαν. Μόνο κατά την 50ή επέτειο του Holodomor (1983) η ΕΣΣΔ παραδέχτηκε ότι οι αγρότες είχαν πεθάνει, αν και επέμεινε επίσης ότι η αιτία ήταν η ξηρασία. Σήμερα, η ρωσική κυβέρνηση δέχεται ότι υπήρχε μια τεράστια πείνα στην Ουκρανία, αλλά αρνείται ότι ήταν μέρος μιας συντονισμένης προσπάθειας για να «εκκαθαριστεί» ο πληθυσμός.


Εδώ φωτογραφία από τις 18/5/2010 του Πρόεδρου της ΟυκρανίαςΒίκτωρ Γιανούκοβιτς και του Ρώσου Προέδρου Ντμίτρι Μενβέντιεφ στο Κιεβο, στο Μνημείο των Θυμάτων του Μεγάλου Τεχνητού Λιμού της Ουκρανίας.

Από το 2006, η Ουκρανία έχει διακηρύξει το τέταρτο Σάββατο του κάθε Νοέμβριο ως την Ημέρα Μνήμης του Holodomor. Η δήλωση που κυκλοφόρησε με αφορμή την 80η επέτειο από την ουκρανική κυβέρνηση αναφέρει: «Αν και το Χολοντόμορ ήταν ένα παράδειγμα μιας από τις χειρότερες πλευρές της ανθρωπότητας, η τεράστια αντοχή και το θάρρος που επέδειξε ο ουκρανικός λαός για την αντιμετώπιση αυτής της σκληρότητας είναι μια απόδειξη του αδάμαστου εθνικού πνεύματος».

«Ακόμη και στις χειρότερες μέρες του λιμού, ο λαός της Ουκρανίας δεν έχασε την ελπίδα ότι η πατρίδα του μια ημέρα θα γίνει ανεξάρτητη και ελεύθερη», καταλήγει η δήλωση.


Από τον Μάρτιο του 2008, δεκάδες κυβερνήσεις έχουν δεχτεί ότι οι ενέργειες αυτές της σοβιετικής κυβέρνησης αποτελούν μιαπράξη Γενοκτονίας. Η κοινή δήλωση των Ηνωμένων Εθνών το 2003, έχει ορίσει το Λιμό ως αποτέλεσμα των δράσεων και των πολιτικών του ολοκληρωτικού καθεστώτος που προκάλεσε το θάνατο εκατομμυρίων Ουκρανών, Ρώσων, Καζάκων και άλλων εθνοτήτων στην ΕΣΣΔ. Στις 28 Νοεμβρίου 2006, η Verkhovna Rada (το Κοινοβούλιο της Ουκρανίας), ψήφισε ένα νόμο που ορίζει το Holodomor ως μια «εσκεμμένη πράξη Γενοκτονίας» και έκανε την δημόσια άρνησή της παράνομη. Το μόνο κόμμα πουΔΕΝ ψήφισε το νόμο ήταν το Κομμουνιστικό Κόμμα Ουκρανίας. Ακόμα κι αν τον Απρίλιο του 2010 ο νεοεκλεγείς (φιλο-Ρώσος) πρόεδρος Γιανουκόβιτς ήταν αντίθετος με την θέση του (φιλο-Δυτικού) Γιουσένκο σχετικά με το Holodomor, ο νόμος δεν έχει καταργηθεί και παραμένει σε ισχύ. Στις 23 Οκτωβρίου του 2008, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε ψήφισμα, με το οποίο αναγνώρισε το Χολοντόμορ ως «έγκλημα κατά της ανθρωπότητας».



Από αριστερά: Kaganovich, Stalin, Postyshev, Voroshilov

Στις 12 Ιανουαρίου 2010, στο Εφετείο του Κιέβου ξεκίνησε δίκη για το «γεγονός της Γενοκτονίας του Λιμού Holodomor στην Ουκρανία το 1932-1933». Τον Μάιο του 2009, η Υπηρεσία Ασφαλείας της Ουκρανίας ξεκίνησε μια ποινική υπόθεση «σχετικά με τη Γενοκτονία στην Ουκρανία το 1932-1933». Σε απόφασή του στις 13 Ιανουαρίου 2010, το δικαστήριο έκρινε τον Ιωσήφ Στάλιν και άλλους ηγέτες των μπολσεβίκων ενόχους για «γενοκτονία εναντίον των Ουκρανών». Το δικαστήριο καταδίκασε έτους :Στάλιν, Vyacheslav Molotov, Lazar Kaganovich, Stanislav Kosior, Pavel Postyshev και άλλους, οι οποίοι είχαν πεθάνει πολλά χρόνια πριν. Η απόφαση αυτή τέθηκε σε ισχύ στις 21 Ιανουαρίου 2010.

Μια εβραϊκή οργάνωση της Ουκρανίας, η Ουκρανική Εβραϊκή Επιτροπή (Ukrainian Jewish Committee) αντέδρασε στην ποινική αυτή υπόθεση, επειδή η ουκρανική υπηρεσία ασφάλειας είχε ασκήσει πιέσεις για μια λίστα με πρώην σοβιετικούς αξιωματούχους που κατηγορούνται για τη διάπραξη του Holodomor. Τα περισσότερα από τα ονόματα στον κατάλογο ήτανΕβραίοι.



Ο Εβραίος βουλευτής της ουκρανικής βουλής Aleksandr Feldman(φωτο), ο οποίος είναι ηγέτης της Εβραϊκής Επιτροπής της Ουκρανίας, είχε χαρακτηρίσει την υπόθεση «μια φάρσα».

«Όλοι οι διοργανωτές του Μεγάλου Λιμού είναι νεκροί», είπε.

Η Υπηρεσία Ασφαλείας της Ουκρανίας είχε κυκλοφορήσει μια λίστα με τους υψηλόβαθμους του σοβιετικού κράτους και τους αξιωματούχους του Κομμουνιστικού Κόμματος - καθώς και αξιωματούχους της NKVD, της αστυνομία της Σοβιετικής Ρωσίας - κατηγορώντας ουσιαστικά τους Εβραίους και τους Λετονούς ως υπεύθυνους για τη διάπραξη και την εκτέλεση του Λιμού, επειδή οι περισσότεροι από τα ονόματα στον κατάλογο ήταν Εβραίοι.

Η εβραϊκή επιτροπή ζήτησε από την μυστική υπηρεσία να αναθεωρήσει τον κατάλογο, ο οποίος «υποκινούσε το μίσος μεταξύ εθνοτήτων», προκειμένου να ξεκαθαριστεί η «ανακρίβεια».

Ο Feldman θεωρούσε ότι υπάρχει «ο κίνδυνος» το υλικό της «Υπόθεσης Γολοντομόρ» να χρησιμοποιηθεί για πολιτικούς σκοπούς.






Σχ. ΚΟ: Ο νέος «αντιρατσιστικός» νόμος θα τιμωρεί όποιον «..με πρόθεση δημόσια αλλά και με οποιονδήποτε άλλον τρόπο (προφορικά, δια του Τύπου ή του διαδικτύου), εγκωμιάζει, επιδοκιμάζει, αρνείται κακόβουλα τη σημασία των εγκλημάτων γενοκτονίας ή κατά της ανθρωπότητας, των εγκλημάτων πολέμου, του Ολοκαυτώματος και του ναζισμού κλπ..». Ενώ όπως βλέπετε, δεν τιμωρείται όποιος εγκωμιάζει τα εγκλήματα του κομμουνισμού, όμως, καθώς είναι χαρακτηρισμένο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, το Γολοντομόρ, όποιος το αρνηθεί θα έρχεται προφανώς, αντιμέτωπος με τον «αντιρατσιστικό» νόμο. Για αυτό το ΚΚΕ το καταψηφίζει, φοβούμενο «ιδεολογικού χαρακτήρα διώξεις», όπως λέει (ο Γκιόκας είπε ότι «οι διατάξεις. ανοίγουν τον δρόμο ποινικοποίησης των ιδεών»). Σε άρθρο του δε οΡιζοσπάστης οδύρεται γράφοντας: «Επικίνδυνους δρόμους για την ποινικοποίηση της λαϊκής πάλης και την αντιμετώπιση των ριζοσπαστικών ιδεών, της κομμουνιστικής ιδεολογίας και δράσης ανοίγει το νομοσχέδιο που κατέθεσε η κυβέρνηση, με πρόσχημα το ρατσισμό και τον εγκωμιασμό του ναζισμού.». Ως γνωστόν το ΚΚΕ υμνεί τον σφαγέα Στάλιν, ενώ όταν η ΕΡΤ τον Οκτώβριο του 2010 πρόβαλε (απίστευτο κι όμως το έκανε!) το ντοκιμαντέρ «Soviet Story»

Παράπονα Ρόδου

Σχόλια

  1. Ανώνυμος13/12/15 19:42

    Τα θύματα του Χίτλερ ήταν 50 εκατομ, του Στάλιν 60 εκατομ ........ των κουμουνιστών εδώ στην Ελλάδα μετά τον ΒΒΠ 100.000 με 30.000 παιδιά του παιδομαζόματος ....... να τον χαίρεστε τον "απατεώνα" κατά τον Πάγκαλο!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Οι απόψεις των διαχειριστών μπορεί να μην συμπίπτουν με τα άρθρα.
Ο καθένας έχει δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του.
Αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές.
Κακόβουλα σχόλια αφαιρούνται όπου εντοπίζονται.
Η ευθύνη των σχολίων βαρύνει νομικά τους σχολιαστές.
Η ταυτότητα των σχολιαστών είναι γνωστή μόνο στην Google.
Όποιος θίγεται μπορεί να επικοινωνεί στο email μας.
Ενδιαφέροντα σχόλια σε όλα τα μέσα μας μπορεί να γίνουν αναρτήσεις.
Περισσότερα στους όρους χρήσης.

όλα τα νέα στο email σας

Get new posts by email:
παράπονα Ρόδου

επικοινωνήστε

δώσε δύναμη στη φωνή σου,
κάνε τα παράπονα στον δήμαρχο,
κατήγγειλε ότι βλάπτει την κοινωνία,
διέδωσε τις πιο σημαντικές ειδήσεις,
μοιράσου χρήσιμες συμβουλές,
στείλε μας το δικό σου άρθρο
και δημοσίευσε ότι θέλεις
στο paraponarodou@gmail.com
ή συμπλήρωσε την φόρμα

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *