Επόμενος στόχος ο Λίβανος;

Πόσο θα αλλάξει ακόμη ο χάρτης στη Μέση Ανατολή


Χάρτης που δημοσιεύθηκε το 2013 και προβλέπει αλλαγές συνόρων
Tα γεγονότα στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, μεταδίδονται από τα λεγόμενα Μέσα του συρμού, αποσπασματικά χωρίς να υπάρχουν επεξηγήσεις για το υπόβαθρο των σχεδιασμών, που οδήγησαν στην γενίκευση της αναταραχής στην εύφλεκτη αυτή περιοχή.
Το βρόμικο παιχνίδι που παίζει η Σαουδική Αραβία με τους βομβαρδισμούς στην Υεμένη, αλλά και με την χρηματοδότηση των αντικαθεστωτικών ανταρτικών ομάδων στη Συρία, (πρωτίστως των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Χαλιφάτου) δεν φαίνεται να έχει τέλος.
Και από πίσω –φυσικά η χώρα που εξοπλίζει τον Οίκο Σαούντ: Οι ΗΠΑ.
Είναι τυχαίο που την περασμένη μόλις εβδομάδα οι ”New York Times” έγραψαν: «Διπλωμάτες και αναλυτές πέρασαν αρκετές εβδομάδες προσπαθώντας να κατανοήσουν τους λόγους που υποχρεώνουν τους Σαουδάραβες να αρχίσουν να τιμωρούν το Λίβανο, χώρα παραδοσιακά συμμαχική τους, με πρόσχημα τους Χεσμπολά».
Μια εξήγησηη που μπορεί εύκολα να δοθεί, είναι πως τους ενοχλεί η εύκολη επικράτηση της ρωσικής επιθετικής πολιτικής στη Συρία.
Η ρωσική στρατιωτική παρέμβαση στη Συρία για να υπερασπισθεί το αραβικό καθεστώς από τον συγκαλυμμένο πόλεμο που χρηματοδότησαν η CIA με τη Σαουδική Αραβία και εμιράτα του Κόλπου αποτέλεσε πλήγμα στους μηχανισμούς της Ουάσιγκτον, του ΝΑΤΟ και των περιφερειακών συμμαχικών κρατών τους.
Απόδειξη ότι παρά την επίτευξη κατάπαυσης πυρός στη Συρία που πέτυχαν με εκατέρωθεν συμφωνία ΗΠΑ και Ρωσία, η Τουρκία την δυναμιτίζει συνεχίζοντας να βομβαρδίζει πέραν των συνόρων της το συριακό έδαφος μια κατάφορη παραβίαση της εδαφικής κυριότητας γειτονικού της κράτους.
Έχουν επιβεβαιωθεί και από επίσημα χείλη οι πληροφορίες ότι τόσο η Σαουδική Αραβία συγκεντρώνει στρατεύματά της –με ενισχύσεις τουρκικών δυνάμεων- στα σύνορά της με το Ιράκ, αλλά και ότι έχει στείλει μαχητικά αεροσκάφη της στην τουρκική βάση του Ιντσιρλίκ, απέναντι από την Λαοδικεία.
Τι άλλο μπορεί να συμπεράνει κάποιος, παρά ότι τόσο η Τουρκία όσο και η Σαουδική Αραβία προετοιμάζουν μία ευρύτερη στρατιωτική εμπλοκή, που θα μπορούσε όμως να προκαλέσει ανοικτή πολεμική σύγκρουση ανάμεσα σε ΗΠΑ και Ρωσία.
Μυρίζει μπαρούτι στο Λίβανο
Η Σαουδική Αραβία, αλλά και οι σύμμαχές της σουνιτικές μοναρχίες (το Συμβούλιο Συνεργασία τους Κόλπου) έχουν κηρύξει τους Χεσμπολά «τρομοκρατική οργάνωση».
Ο Οίκος Σαούντ έχει ανακοινώσει ότι θα ανεφοδιάσει τις λιβανικές στρατιωτικές δυνάμεις με στρατιωτική βοήθεια $4 δισεκατομμυρίων, με υλικό που προέρχεται από αγορές γαλλικών οπλικών συστημάτων κυρίως.
Ταυτόχρονα όμως, σχεδόν αναπάντεχα, τόσο η Σαουδική Αραβία, αλλά το Ομάν, το Μπαχρέιν, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Κατάρ και το Κουβέιτ, εξέδωσαν ανακοίνωση προειδοποιώντας τους πολίτες τους να μην ταξιδεύουν στο Λίβανο.
Εδώ θα πρέπει να συνδυασθεί μια είδηση που πέρασε στα ψιλά. Το ελληνικό λιμενικό συνέλαβε λιβανέζικης ιδιοκτησίας φορτηγό, με σημαία Τόγκο, στα ανοικτά της Ρόδου που μετέφερε μεγάλο φορτίο όπλων και κατευθυνόταν από τη Σμύρνη στο Λίβανο.
Ο Οίκος Σαούντ και οι περιφερειακοί του σύμμαχοι, προωθούν εδώ και πέντε χρόνια μια καθεστωτική αλλαγή, εναντίον της συμμαχίας Ρωσίας, Ιράν και Χεσμπολά υπέρ του Άσαντ στη Συρία.
Η ίδια προοπτική διαφαίνεται πως βρίσκεται η πολεμική εναντίον των Χεσμπολά στο Λίβανο. Παρ΄όλο που η οργάνωση των Χεσμπολά είναι απόλυτα νόμιμη στο Λίβανο.
Υπάρχουν στοιχεία εξτρεμισμού Σουνιτών στο Λίβανο τα οποία τόσο οι Τούρκοι όσο και οι Σαουδάραβες υποκινούν. Στην διάρκεια του πολέμου στη Συρία, επανειλημμένα ξέσπασαν σποραδικές βιαιότητες στη Σιδόνα και την Τρίπολι από σαλαφιστικά στοιχεία.. Αυτά τα στοιχεία προσπαθούν να ξεσηκώσουν πάλι οι Σαουδάραβες με τους Τούρκους.
Στο πολιτικό επίπεδο ο υποστηρικτής της σαουδαραβικής πολιτικής, υπουργός Δικαιοσύνης Ashraf Rifi της λιβανικής κυβέρνησης υπέβαλε πρόσφατα την παραίτησή του με πρόφαση την «κυριαρχία των Χεσμπολά στα πολιτικά πράγματα».
Ανήκει στις δυτικές δυνάμεις πόσο πρόθυμες θα είναι για νέα ανάμειξη σε έναν καταστροφικό πόλεμο για την διάλυση άλλου ένα κράτους στην περιοχή.
Μια πολύ παλιά ιστορία δυτικών επεμβάσεων
Αλλά τα γεγονότα των τελευταίων χρόνων δείχνουν πως υπάρχει σχεδιασμό «βαλκανοποίησης» της ευρύτερης αυτής περιοχής, αφού:
# Για τη Λιβύη, το ΝΑΤΟ βοήθησε τους «δημοκρατικούς» να εξοντώσουν τον Καντάφι) . Πάει η Λιβύη διαλύθηκε .
# Στη Συρία, βλέπουμε τουλάχιστον τρία ντε φάκτο κρατίδια.
# Το Μπαχρέιν, το δημοκρατικό κίνημα συνετρίβη με τη βοήθεια σαουδαραβικών δυνάμεων –μην μας χαλάσουν τώρα κάποιοι κοντινοί την πιάτσα…
# Στο Ιράκ, το ενδιαφέρον των Μέσων Μαζικού Αποπροσανατολισμού επικεντρώνεται στη διαμάχη ανάμεσα στους Σιίτες, τους Σουνίτες (Ισλαμικό Χαλιφάτο) και τους Κούρδους, ξεπερνιέται το γεγονός, ότι βαλκανιοποιήθηκε. Ήδη οι Κούρδοι διέκοψαν κάθε σχέση με την κεντρική κυβέρνηση έχοντας νε φάκτο (με αμερικανική κάλυψη) αυτοδιοίκηση..
# Στο κρεβάτι του Προκρούστη τώρα, η Συρία, που είναι διχασμένη σε κυβερνητικά ελεγχόμενη περιοχή, άλλη από τους αντάρτες, άλλες από τους τζιχαντιστές του Χαλιφάτου κι άλλη από τους Κούρδους της Συρίας.
# Τι απομένει; Ο Λίβανος που ήδη μετά τον 16χρονο εμφύλιο παραμένει διχασμένος σε θρησκευτικές εθνότητες που ζουν σε μια «εύθραυστη εκεχειρία».
# Αλλά και η Ιορδανία. Ποιος θέλει μια «Ελβετία» στην περιοχή;
Πέρασε ένας αιώνας
Ήταν εκείνο η «το μεγάλο φαγοπότι» από τους Αγγλο-Γάλλους συμμάχους, που είχε ξεκινήσει το 1914 όταν αποφασίστηκε η διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, όταν η Μεγάλη Πύλη συμμάχησε με την Γερμανία και την Αυστρουγγαρία στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το 1914 λοιπόν, φαίνεται να ξαναζωντανεύει έναν αιώνα μετά.
Ο αραβικός κόσμος διχασμένος πια, (πολιτικά και θρησκευτικά) βρίσκεται για μια ακόμη φορά αντιμέτωπος στους αποικιοκράτες, τον Σιωνισμό και τον δυτικό πολιτικό και πολιτισμικό ιμπεριαλισμό.

Το σχέδιο του Αλαίν Ζιπέ, ήταν να δημιουργηθεί ένα Κουρδιστάν στο έδαφος του Ιράκ και της Συρίας, βάσει του χάρτη που αποκάλυψε ο Ρόμπιν Ράιτ, στους NewYorkTimes δύο χρόνια αργότερα.
Η ατμόσφαιρα που έχει δημιουργηθεί πλέον στην Τουρκία είναι εντελώς διαφορετική. Με την Άγκυρα να μην διαθέτει συμμάχους στην περιοχή των συνόρων της, ενώ η ισλαμικού προσανατολισμούς κυβέρνηση έχει δημιουργήσει πολυδιάσπαση στον κοινωνικό ιστό στο εσωτερικό της χώρας:
Από τη μια οι ισλαμιστές κι από την άλλη οι κοσμικοί.
Από τη μια οι εκσυγχρονιστές κι από την άλλη οι παραδοσιακοί.
Οι Αλεβίτες εναντίον των Σουνιτών.
Οι Τούρκοι εναντίον των Κούρδων.

Η ιστορία μοιάζει με τραγωδία
Εκεί γύρω στα 1915, η Βρετανία ευρισκόμενη σε απόγνωση, είχε κάνει μυστική συμφωνία με τον Εμίρη Χουσεΐν, τον κυβερνήτη της περιοχής Χετζάζ στη Δυτική Αραβία, για να ξεσηκώσει τους Άραβες εναντίον των Οθωμανών Τούρκων. Σε αντάλλαγμα τους είχαν υποσχεθεί ανεξαρτησία σε ολόκληρο τον Αραβικό Κόσμο… (Πριν ακόμη ανακαλυφθεί το πετρέλαιο στην περιοχή).
Την ίδια ώρα όμως, μια άλλη μυστική συμφωνία των Sykes-Picot μοίραζε τον αραβικό κόσμο σε Βρετανία και Γαλλία.
Ταυτόχρονα η Βρετανία (γνωστή με το μοτίβο «διαίρει και βασίλευε» πραγματοποιούσε την περιβόητη διακήρυξη «Balfour» με την οποία ενθάρρυνε τους αποδιοπομπαίους Εβραίους να μεταναστεύσουν στις παλαιστινιακές περιοχές της Συρίας. Τον καταλύτη για τη δημιουργία του κράτους του Ισραήλ.
Η προδοσία των Αράβων, αποκαλύφθηκε στην μεταπολεμική συμφωνία των Παρισίων και καταγράφηκε στη Συμφωνία του Σαν Ρέμο, το 1920.
Η Συρία τότε κόπηκε στα τέσσερα: Παλαιστίνη, Υπεριορδανία, Λίβανος και σημερινή (;) Συρία . Τα δύο πρώτα κομμάτια πήραν οι Άγγλοι και τα άλλα οι Γάλλοι.
Μια αλλιώτικη ιστορία εμφανίστηκε στη δεκαετία του ’50 με την επικράτηση επαναστατικών εθνικιστικών κινημάτων στον αραβικό κόσμο. Κι οι Βρετανοί και Γάλλοι ιμπεριαλιστές στάθηκαν αδύναμοι να αντέξουν στη λάβα εκείνου του ηφαιστείου.
Αλλά με νύχια και με δόντια στήριξαν το δημιούργημά τους - το κράτος του Ισραήλ.
Όπως γράφουμε εδώ και καιρό η επίλυση του Μεσανατολικού δεν είναι εύκολη υπόθεση...
Αλλά δεν θα πρέπει να παραλείπουμε κι κάποια άλλα σχέδια. Μπορεί ο Λευκός Οίκος και το Κρεμλίνο να αναδιατυπώνουν το περίγραμμα της «ευρύτερης Μέσης Ανατολής».
Ωστόσο, η συμφωνία τους, που έχει προϋπάρξει της ρωσικής στρατιωτικής επέμβασης στη Συρία μπορεί να τροποποιηθεί λόγω της αλλαγής της ισορροπίας των δυνάμεων.
Τίποτα δεν αποδεικνύει ότι η Μόσχα που δεν δέχθηκε την αποσταθεροποίηση της Συρίας ότι θα κλείσει τα μάτια της για τον διαμελισμό της Τουρκίας και της Σαουδικής Αραβίας που ίσως ξεκινήσει σε λίγο...
Αλλά αυτά είναι μια άλλη ιστορία...

Παράπονα Ρόδου